terug naar de

 
07 juli 2019

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t 
____________________________________________                                                                                          
 
Verhalen en foto's
van en over
oude en nieuwe bussen
 
Inhoudsopgave:
Goud van Oud - John Oron - Gasbus - Abri's - Gedicht - Buitenland - NZH - Bustype - Thijs - GVBA - Geleed - Vraagje
Uitsmijters: Zwembadbus - Knusse bekleding - E-bus
Busbioscoop: Zelfrijdend
Busbabbel: Loopbaan 3
 

Het was te warm om buiten te zijn dus ik ben met een verse busbrief aan de slag gegaan. Elk nadeel heeft z'n voordeel of zoiets. Gaandeweg ontstond er weer een gevarieerde verzameling die hieronder gerangschikt staat. Als het lang warm blijft en de eikenprocessierups, de teek en de tijgermug mij niet kunnen vinden, bestaat de kans dat er al snel weer een nieuwe busbrief gaat ontstaan. Tot die tijd moeten de loze uurtjes met deze uitgave gevuld worden. Ik wens iedereen die nog moet, een fijne vakantie toe. Degenen die al geweest zijn, hebben weer geruime tijd om naar de volgende vakantie toe te leven, moet je maar denken.


      
Goud van Oud:
Deze keer meerdere foto's om een beeld te creëren van een tijd die in de buurt gaat komen van een eeuw geleden. Wat mij dan een boeiende gedachte lijkt, is dat er over een kleine 100 jaar misschien ook zo naar onze huidige tijd gekeken gaat worden. Mogelijk met een soort vertedering zo van "Goh, kijk ze toen eens hebben moeten tobben". Voorlopig zijn we in staat om terug te kijken en dat is al een hele aangename bezigheid.
De start van deze brief laat de mannen van vroeger zien waarbij het verschil tussen een hoed en een pet gelijk duidelijk wordt. Management en werkvloer, witte boorden en uniform zal ik maar zeggen. Vroeger was dat heel strikt geregeld wat niet wil zeggen dat er gediscrimineerd werd maar het was zoals het toen hoorde. Er was automatisch afstand zonder dat iemand dat gek vond. Mits de bedrijfsleiding het beleid beschaafd hield want ook een eeuw geleden was er een zeer actieve arbeidersbeweging waarmee niet te spotten viel als directie zijnde. Gelukkig waren er leidinggevenden die dat begrepen en hun aanpak zorgde ervoor dat er nog steeds over zulke toppers gesproken wordt. Als voorbeeld zal ik dichtbij blijven namelijk in Delft waar de vroegere Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek stond, in de volksmond Gistfabriek genaamd. De oprichter heette Jacques van Marken en zijn motto was "De fabriek voor allen, allen voor de fabriek". Het eerste deel van dit motto ging hij regelen door o.a. een woonwijk te bouwen op het bedrijfsterrein voor de werknemers van 'de Gist'. Zoiets geeft het goede voorbeeld en dus lukte het ook om het 2e deel van het motto uit te voeren. Zoals ik het nu beschrijf is natuurlijk een versimpeling van feiten maar in de kern klopt het wel.
Bij de WSM/Westnederland hadden we ook zo'n charismatische directeur in de persoon van de heer W. Kuilman. Een man van de oude stempel maar met het hart op de goede plek wat o.a. zijn werknemers betrof. Sociaal ingesteld en met een ijzeren geheugen want nu nog spreken mensen die hem gekend hebben over het feit dat hij de mensen van hoog tot laag bij naam kende als hij iemand op de werkvloer tegenkwam. Bij Westnederland heerste (mede daardoor denk ik) een ongedwongen sfeer en ging men veelal vrij amicaal, zeker voor die tijd, met elkaar om. Dit in tegenstelling tot andere vervoerders zoals b.v. bij de buren van de NZH waar een chef nog met strepen en sterren door het leven ging en met u en mijnheer aangesproken diende te worden.
Dit schoot mij allemaal te binnen bij het zien van deze 2 foto's. Ik ben benieuwd of jullie dit herkennen.

                   
foto's afkomstig van Johan Nieuwenhuis


       
van John Oron:

Volledig tegengesteld aan het busmateriaal hierboven komt nu een zeer eigentijdse manier van brandstofvoorziening aan de orde. Op grote schaal is er een transitie (modewoord voor overgang) bezig die zijn weerga niet kent. In recordtijd gaat het complete wagenpark van Nederland op de schop. Met het ministerie hebben de provincies afgesproken dat vanaf 2025 bussen geen schadelijke gassen meer mogen uitstoten en dat in 2030 alle bussen emissievrij moeten zijn. Hoewel de privé auto nog wel even tijd nodig heeft, gaat het openbaar vervoer in snelbusvaart over op elektrische bussen. Of het leveren van zoveel elektriciteit op de lange duur vol te houden is, zal de toekomst leren. Intussen is er ook een andere manier van energie opwekken namelijk waterstof. Waterstof is een chemische element met het symbool H. Bij een standaardtemperatuur en standaarddruk is waterstof een kleurloos, geurloos, smaakloos (niet te verwarren met smakeloos), niet-toxisch, niet-metallisch en een zeer brandbaar gas met de formule H2.
Ooit in 1936 bedacht men een gigantische zeppelin met de naam Hindenburg. Dit luchtschip was een voorbeeld van waterstofverbranding en er werden in een jaar tijd vele vluchten succesvol gemaakt maar in 1937 ging de zeppelin helaas in vlammen op en over de oorzaak wordt nog steeds gesproken. Een soort Titanic in de lucht al sneuvelde de Hindenburg niet op de eerste vlucht. De zichtbare oranje vlammen bij dat incident waren het resultaat van een rijk mengsel van waterstof en zuurstof in combinatie met koolstofverbindingen. Niets nieuws onder de zon dus in onze tijd maar alles wat energie geeft, kan branden dus wordt er nauwlettend gekeken om met waterstof veilig te werken zoals te zien is bij onderstaande foto's van de testbus.
De eerste ervaringen met waterstof deed VDL in 2008 op met een van haar lichtste bussen, de Phileas (zie ook busbrief 130). Dit type bus werd geen succes maar twee van die Phileas bussen werden het afgelopen jaar omgebouwd voor de nieuwste waterstoftechnologie. Deze bussen zijn/waren op proef bij Hermes in Eindhoven.
Het grote voordeel van waterstof is, zeker in het streekvervoer, dat je met één keer tanken een langere afstand kan rijden van zo’n 400 of 450 km. Er valt nog veel meer over deze techniek te vertellen en ik zal zeker onvolledig geweest zijn in bovenstaande tekst maar ga eens zelf op onderzoek om informatie te vinden.

Op deze foto's het opvallende uiterlijk goed zichtbaar, een aanhanger! Er moet namelijk ruimte zijn voor een voorraadtank en een generator die ook weer af te koppelen zijn en dat kan prima in een aanhanger maar dat heeft dan wel weer consequenties voor het rijbewijs.

                

                

           

Deze foto heb ik ook op Twitter gezet maar voor degenen die dat niet gebruiken, hierbij met de bijpassende tekst:

"Het is natuurlijk heel goed bedoeld maar vermoedelijk denken deze jonge kinderen al vooruit en tanken ze alvast wat waterstof....."


       
Ouderwetse gasbus:
Wie dacht dat gasbussen een modern verschijnsel zijn, heeft het mis bewijzen onderstaande foto's uit 1989. Deze bus, oorspronkelijk gebouwd in 1977 voor Centraal Nederland, had als eerste kenteken 39-44-TB, kreeg een nieuw kenteken in 1983 en werd in 1989 omgebouwd tot proefbus voor aardgas. In 1990 ging deze pionier naar sloper doordat de bus ten prooi viel aan een brand op 7 juli 1990. Vroeger stond aan de Cartesiusweg in Utrecht de garage van Centraal Nederland. Deze garage is op 7 juli afgebrand nadat een buschauffeur uit onvrede brand had gesticht. Meerdere bussen zijn toen verloren gegaan. Hoe het verder gegaan is met de testervaringen van de gasproef is mij niet bekend.


       
Haltes en Abri's:
Dit haltebord liet bij mij geen belletje rinkelen maar even zoeken en ik zag dat het voor menigeen een bekende naam moet zijn, het is namelijk de naam van een militaire kazerne in Duitsland (zie foto) nauw verbonden aan 't Harde. De afkorting NAPO staat voor een militaire eenheid (Netherlands Army Post Office) met NAPO-nummer, hier dus 875. Dit zorgt ervoor dat de post op de juiste bestemming komt. De spreuk kan zo onderaan in deze brief.

            

Een iets luchtiger voorbeeld van een abri is hier zichtbaar. Mijn eerste gedachte was een radijs maar het kan net zo goed een tomaat of een appel voorstellen maar die rijmen niet op reis want ik stel mij zo voor dat hier het motto kan zijn: "Vanuit een radijs op reis"


      

Arjen Boswijk stuurde mij een aantal gedichten waarvan in busbrief 143 de eerste geplaatst is. Deze keer dus alweer zijn 10e poëtische inzending.

Een heel productieve dichter is Arjen maar hij vond ook inspiratie bij een dichtgenoot zoals hieronder te lezen valt. Steeds verrassend met een heel andere kijk op het busvervoer.


       
Zweden:
Van Theo heb ik al eerder foto's geplaatst van zijn rondreis door Noordelijk Europa. Hier nog een tweetal met een bekend type bus in Zweden. Keolis rijdt hier in de regio Örebro County en is verantwoordelijk voor al het OV in dit gebied. Alle bussen rijden onder de merknaam Länstrafiken Örebro. Keolis is als merknaam is in Zweden begonnen in 2003 via Busslink. Er werken 6000 mensen waarvan 5300 chauffeurs en met circa 1700 bussen wordt ongeveer 93 miljoen kilometer gereden. Men vervoert per dag zo'n 860.000 passagiers. Hier de MAN Lion's City in 2 uitvoeringen.


      
100 Jaar NZH - 50 jaar busvervoer:
Deze tekening krijgt meer bekende bustypes in beeld want we komen aan in de jaren 1948-1951. De namen Crossley en Verheul worden genoemd. op de eerste jaren na de 2e Wereldoorlog, 1947-1950. Klik op de tekening voor een grotere versie.


      
Bustype:
Ik heb ooit een aardige serie foto's gekregen met 12 bustypes als onderwerp met wat technische specificaties erbij. Voor de liefhebber is het met wat zoeken op internet eenvoudig te vinden maar voor de lezer die dat niet gaat doen, heb ik de komende busbrieven steeds één type in beeld. De derde bus in deze serie is de Volvo 8700, hier zijn 2 versies te zien, de eerste met een dubbele achteras en plaats voor 116 passagiers terwijl op de 2e foto een Interliner versie ie te zien met slechts 80 plaatsen terwijl de lengte niet eens zoveel verschilt namelijk een ruime 1,5 meter. Dit type (8700) is in productie geweest tussen 2002 en 2011. Bij Connexxion kwam de serie 3500 t/m 3549 uit 2005 in dienst bij de vestigingen Alphen a/d Rijn, Boskoop, Leiden en Krimpen a/d IJssel als Interliner. Later waren deze bussen nog actief bij de afdeling Tours. De Interliner was bedacht om betere interlokale busverbindingen te verzorgen. Dit concept is na enige tijd weer ingeruild voor een ander systeem want elke zichzelf respecterende vervoerder/opdrachtgever vindt steeds opnieuw het wiel uit


      
Thijs:
De inzender (Thijs) heeft onderweg deze 2 museumbussen gespot en hij dacht gelijk aan mij. Hopelijk blijft dat beperkt tot busfoto's want anders adviseer ik hem een goede arts..... De bus acherop deze foto is een Leyland-Verheul uit 1971, de 1605. Deze wagen ging in 1973 van MK naar CN en is alweer geruime tijd in bezit van het SVA Regio Noord-Holland.

Zelf blijk ik, volgens mijn befaamde overzichten, 2 keer in 2003 met deze 4408 dienst gereden te hebben. De Mercedes O405 stamt uit 1990, was bestemt voor Westnederland en ging in 1999 mee van de ZWN groep naar Connexxion. In 2012 mocht deze bus deelnemen aan het Brandoefencentrum te Schiphol en In 2014 ontfermde de Stichting Youngtimer Bussen zich over deze wagen.


       
Jos B. te Nieuwegein heeft mij een mail gestuurd met weer een van de ondergang geredde bus, de DAF/Hainje uit 1987 met bij het GVBA het wagenparknummer 348. Er zijn nogal wat eigenaren geweest volgens mijn onvolprezen naslagwerk. Ik kom de volgende bedrijven tegen: De Boekhoudmeesters BV te Texel - E.R.Keijser te Texel Den Burg (Keijser Horeca Services) - Middenweg Vastgoed BV. Oosterend op Texel  en in maart 2002 V.O.F.de J'Elleboog Den Burg op Texel.
Het is dus wel duidelijk waar deze bus al die tijd onderdak gevonden heeft namelijk op Texel.
Een Qbuzz-chauffeur heeft deze oude GVB-standaard uiteindelijk gekocht en hij kwam op 6 mei 2019 even buurten bij Qbuzz, Europalaan te Utrecht.


      
Geleed:
Gelede bussen zijn al meerdere keren ten tonele opgevoerd in de busbrief. Er is zelfs een special gemaakt van dubbel gelede wagens namelijk busbrief 108. Omdat ook het uiterlijk van deze voertuigen flink onder handen genomen is de afgelopen jaren, hierbij een korte impressie. De 7793 zien we hier op het busplatform van Den Haag Centraal. De foto dateert van de tijd dat er nog met lijn 11 gereden werd tussen Den Haag en Zoetermeer. Eerder in busbrief 145 stond de 7796 afgebeeld, ook als lijn 11. Ook in busbrief 149 stond een soortgelijk voertuig, de 7798 dus de familie raakt redelijk compleet. Het is een Mercedes Benz O317 met aanhanger van het bedrijf Schenk en een opbouw van den Oudsten. De bus dateert van 1976 een was onderdeel van het wagenpark van WN, de bus is ook onder dak geweest bij Carlier in Middelburg. In 1992 is de bus naar van Vliet Trucks gegaan.

Een soortgelijke wagen hieronder, de 7609 in het blauw van Het Parool. Deze bus, een DAF-den Oudsten met ook een aanhanger van Schenk, was in 1986 aangeleverd bij de NZH. Later in 1999 naar XX. In oktober 2005 afgevoerd voor export.

Het verschil kan niet duidelijker. Hierboven lekker pruttelende diesels en hieronder een fluisterbus, de 9737 een VDL Citea SLFA181 Electric rijdend vanuit Schiphol Noord. Ook deze bus kwam al eerder ter sprake in busbrief 145, dat was toen de 9705 maar nu om het verschil goed aan te geven hier op de foto de 9737. Als ik maar genoeg busbrieven blijf maken komt de hele serie misschien wel ooit in beeld......


      

In deze editie een vraag van een Zoetermeerse collega.

Wie heeft voor hem een foto van de wachtruimte die het streekvervoer ooit bij station Den Haag Hollands Spoor had? Mogelijk is er iemand met een archief waarin zo'n foto bewaard gebleven is.
Het pand zat in de knik van het station richting het (tegenwoordige) gebouw met de bijnaam "strijkijzer".
Er zijn verschillen van mening of er daadwerkelijk een chauffeursruimte geweest is dus hierbij: Wie weet er het fijne van en helpt mij aan informatie !!!

Bij voorbaat dank
Groeten John


      
Uitsmijter(s):
Vorig jaarheeft de zomer hoge temperaturen opgeleverd, zelfs zodanig dat er allerlei noodplannen werden opgesteld en uitgevoerd. Op dit moment lijkt het zich te herhalen met opnieuw recordbrekende weersverwachtingen. Dat er mensen zijn die dit oplossen met een creatieve actie, mag duidelijk zijn maar zoals op deze foto heb ik het niet eerder opgemerkt. Ik vermoed dat je niet al te enthousiast moet gaan duiken maar verkoelend zal het zeker zijn.
Ik denk niet dat het oude exportbus zal zijn maar voor alle zekerheid heb ik gekeken wat nummer 2106 op zou leveren. Het zou dan een wagen van CN moeten zijn geweest, een den Oudsten B90 uit 1993. Later werd dat Midnet in 1994 en in 1996 ging de VV-67-PL naar Saoudi Arabië. Het zal dus wel een ander voertuig zijn want in deze staat zal export niet meer tot de mogelijkheden behoren en de omgeving op de foto doet niet aan het Midden-Oosten denken.

Het OV zou wat meer persoonlijk moeten zijn, kun je denken maar je kan ook doorslaan. Gehaakte kleedjes zijn vast goed bedoeld maar ik vind het er niet uitzien, kneuterig is daarvoor het beste woord.

Nu ik het toch in deze brief nieuwe bussen in beeld gebracht heb, hier nog eentje die ik op internet tegenkwam. Geen idee wat die bus op die plek uitspookt maar mogelijk kwam de chauffeur wat stroom tekort en heeft ergens aangebeld. Het lijkt mij in ieder geval geen normale busroute, zeker niet voor een gelede bus. Kijk hier voor een volledige foto.


       
Busbabbel:
Het gaat dan echt gebeuren. Na 36,5 jaar loopt mijn actieve carrière ten einde door vervroegd pensioen. Circa 26 jaar vol motivatie achter het stuur en de latere jaren in een ondersteunende functie. Het ondersteunen houdt in dat al de zaken in een moderne (goedkope) uitgeklede exploitatie zoals tegenwoordig gangbaar is, waar de manager geen tijd voor kreeg, voor de ondersteunende functie in aanmerking kwamen. Het is dan bij de start van de concessie enige tijd zoeken naar de juiste verhoudingen onderling maar als dat eenmaal duidelijk is geworden, is zo'n ondersteunende functie een van de meest gevarieerde 'kantoor' functie die je maar kan bedenken. De communicatie met de technische dienst, de afhandeling van schades, bussen met storingen zsm omwisselen voor een goed functionerend exemplaar, het maken van de aanschrijvingen met als hoofdmoot de omleidingen en het ook op straat verzorgen van die omleidingen zoals het tijdelijk opheffen van haltes of het plaatsen van een tijdelijke halte. Ook buiten kantooruren is het de bedoeling dat er een oplossing geregeld wordt voor b.v. een ziekmelding en ook als er een chauffeur een ernstig conflict heeft met een passagier of een weggebruiker, is het vaak noodzaak ter plaatse bij te springen en de collega te ondersteunen. Bij ernstige aanrijdingen (komen gelukkig niet op grote schaal voor) is het van groot belang dat er zo snel mogelijk hulp geboden werd/wordt en dan gaan we erop af om, nadat alle zaken ter plaatse afgehandeld zijn, bij de collega chauffeur de eerste opvang te doen. Zo kan ik nog enige tijd doorgaan want ook de computer moet gevuld worden met verslagen van eerder genoemde zaken en de mobiele telefoon is fantastisch maar er zijn dagen dat er eelt op je oorschelp ontstaat. Maar er komt geen klaagzang uit mijn mond want 99 % van de tijd heb ik mij geen betere bezigheid kunnen voorstellen. Met, in die 10 jaar gemiddeld, 8 directe collega's in een rooster heb ik dit werk gedaan en ik sta nu mijn plaats af aan jongere mensen met ambities. Ik ben door diverse gevoelens overvallen want ervaring met het pensioen bestaat niet, het gebeurt en maak er wat van. Er zijn wel mogelijkheden om daarin begeleid te worden indien gewenst maar ik heb er vertrouwen in dat ik mijn draai best zal kunnen vinden. Er zullen dagen zijn dat ik mij vermaak achter de geraniums maar ter afwisseling zal ik regelmatig andere activiteiten ondernemen. Trouwens, er wordt meestal spottend gesproken over die geraniums maar als beeldspraak voor een rustige oudere dag vind ik het helemaal niet misplaatst. Mensen willen zich tegenwoordig maar steeds blijven bewijzen, veel hooi op hun vork, druk, druk, druk. Vergeet niet dat de rek er uitgaat als je ouder wordt, wat heel normaal is, dus probeer vooral niet net te doen alsof je jonger bent dan je bent. Geniet eens van niets en van het niet moeten maar mogen. Laat die boog niet zo gespannen staan, veel beter voor je hart. De overheid houdt ons maar steeds voor dat we allemaal ouder worden maar waarom merk ik daar in mijn omgeving zo weinig van. De balans in onze maatschappij is al een tijd zoek op alle terreinen maar ik laat me niet gek meer maken. Ik bekijk het van een afstandje, soms van achter de geraniums, soms midden in de realiteit en daar hoop ik nog een flink aantal jaren plezier van te hebben. Zolang er een nieuwe busbrief verschijnt, ben ik actief moet je maar denken. Ik heb nog voor vele brieven materiaal dus ik ga ervoor.


     
Busbios(coop) film(pje):
 
In de bioscoop deze keer een heel moderne versie van openbaar vervoer, de zelfrijdende bus. Deze kan zonder chauffeur maar zover zijn we nog niet in de praktijk. Het publiek voelt zich niet veilig zonder iemand links voorin. Gelukkig maar zou ik zeggen ook al is het contact met het publiek tegenwoordig al minder doordat veel mensen meer aandacht voor hun telefoon hebben. Daar staan gelukkig nog genoeg welwillende andere klanten tegenover dus we geven de moed niet op.
 
 

       
      

Een man gaat naar de apotheek en vraagt de apotheker om iets tegen een hardnekkige hik. De apotheker buigt voorover over de toonbank, en slaat de man keihard in het gezicht.
"Waar was dat in godsnaam voor nodig?" roept de man verbijsterd.
"Je hebt nu toch geen hik meer, of wel soms?" vraagt de apotheker.
Zegt de man: "Nee, idioot! Maar mijn vrouw in de auto nog wel!"

Rob en Lies zijn net getrouwd maar kunnen zich geen huwelijksreis veroorloven dus gaan ze na de trouwerij naar het huis van Rob zijn ouders voor hun eerste nacht samen.
De volgende ochtend staat Harry, Rob zijn kleine broertje, om half acht op en eet zijn ontbijt.
Als hij naar school gaat vraagt hij zijn moeder of Rob en Lies al zijn opgestaan.
Ze antwoordt: 'Nee'.
Harry vraagt: 'Wil je weten wat ik denk?'
Zijn moeder antwoordt: 'Ik wil niet horen wat jij denkt! Ga maar gewoon naar school.'
Als Harry thuiskomt tussen de middag vraagt hij aan moeder: 'Zijn Rob en Lies al op?'
Ze antwoordt: 'Nee.'
Harry zegt: 'Weet je wat ik denk?'
Zijn moeder: 'Het maakt niet uit wat jij denkt! Eet je boterham en ga weer naar school!'
Na school komt Harry thuis en vraagt opnieuw: 'Zijn Rob en Lies al op?'
Ze antwoordt: 'Nee.'
Hij vraagt: 'Weet je wat ik denk?'
Zijn moeder: 'Oké, vertel me dan maar wat jij denkt'.
Harry: 'Vannacht kwam Rob in mijn kamer de vaseline halen en ik denk dat ik hem de secondelijm heb gegeven .............'

   

Tot slot:
Zo, de spreuken zijn in beeld dus dan moet ik weer afsluiten. Na alle research en het wikken en wegen, kan ik weer op de knop uploaden drukken en staat deze brief wereldwijd leesbaar. Het is nog steeds een bijzondere gedachte, waar misschien veel mensen niet meer bij stilstaan, maar als ik een busbrief op het internet plaats, staat het op het Wereld Wijde Web en kan de hele wereld hiervan kennis nemen. Dat zal met de busbrief wel loslopen maar vergeleken met vroeger zijn de mogelijkheden gigantisch. Ooit was een artikel in de plaatselijke krant het hoogst haalbare en nu.......tel je zegeningen zou ik zeggen. Trouwens in de handtekening staat dat ik Dead of Alive gewenst ben. Mijn voorkeur gaat uit naar het laatste. ;-)

Hartelijke groeten,

           

    
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)
     

Wijsheden:
      


Door het juiste te doen, vreest gij niemand. (komt bekend voor.....)

Als je denkt dat jouw leven saai is, verplaats je dan even in een goudvis

Je bent niet ongelukkig door wat je meemaakt, maar je bent ongelukkig door de manier hoe je ermee omgaat
 

terug naar de