Een bus die nog maar net is komen kijken, is deze 9705. Een elektrische bus van VDL, type Citea SLFA Electric. De bus op de foto is er een van een serie van 100 stuks en daardoor is dit op dit moment de grootste elektrische busvloot van Europa. Deze wagens zullen 24 uur per dag ingezet gaan worden en door de modernste technologie is dat mogelijk doordat er tussentijds bijgeladen kan worden met de nieuwste soort batterijen.

Voor Schiphol zijn de interieurstangen blauw i.p.v. R-net rood. Afgelopen vrijdag (oktober 2017) is deze bus op Uithoorn gezet. De 9705 staat daar om chauffeurstrainingen te geven aan AML (concessie Amstelland-Meerlanden) chauffeurs door o.a. ondergetekende John en dochter Roxanne.

      
Een derde keer dit hoofdstuk. Dit keer 3 foto's met heel verschillende onderwerpen. De eerste foto laat een wrak zien, een Kromhout Verheul uit vervlogen tijden die in deze staat werd gevonden. Aanwijzingen om te achterhalen met welke wagen we te maken hebben, kon ik niet vinden. Helemaal rechts achteraan is te zien dat daar een uitstapdeur zit. De claxon zit op het dak en mocht dit voertuig ooit in oude glorie hersteld worden, ben ik erg benieuwd naar het oude cq nieuwe uiterlijk.

We zagen al een bus naar Lekkerkerk bij het begin van deze busbrief en nu een foto van een wagen op weg naar Nieuw Lekkerland. Oorspronkelijk een wagen van de TP-AV Jutphaas = Twee Provincien-Autobudiensten Vereeniging, Jutphaas. Dit bedrijf is in 1945 ontstaan en werd per 1 januari 1969 onderdeel van TP-RederijopdeLek dat in 1974 weer opging in Westnederland. De bus op de foto is een DAF-den Oudsten TB160DF530 met bouwjaar 1967 en had wagenparknummer 80.

De locatie waar deze foto gemaakt is, is onduidelijk. Als iemand weet of dit Boskoop is of een andere vestiging, laat het mij weten via deze link.

Gelede bussen komen er in de busbrief redelijk bekaaid vanaf maar van Aad kreeg ik deze 7796 toegestuurd en dus weer eens aandacht voor deze wagens. Lijn 11 naar Zoetermeer, wie kan zich dat herinneren? In ieder geval was er in die tijd al sprake van stempelautomaten gezien de sticker aan de voorzijde. We zien hier een Mercedes Benz O317 met een opbouw van den Oudsten. De bus stamt uit 1976, is in 1990 buiten dienst gesteld, is daarna 7 jaar bij AMZ- de Muynck = Automaatschappij Zeeland, actief geweest en eindigde begin 1997 bij de sloper.
Op 4 november 1973 ging lijn 11 voor het eerst rijden tussen Delft en Zoetermeer. Vanaf Delft station ging het over de Phoenixstraat naar de Brasserskade en zo naar Nootdorp. Vandaar naar Zoetermeer o.a. via de Meerzichtlaan naar het station en daarna via het centrum, o.a. Nassaulaan en Osylaan naar het eindpunt in Palenstein bij de van Aalstlaan. Blijkbaar was het passagiersaanbod op deze lijn dusdanig dat er met gelede bussen gereden moest worden.

Dick van der Goot corrigeert en vult gedetailleerd aan: "Ho even, die lijn 11 waarvoor in 1976 gelede bussen werden aangeschaft, was niet de lijn Delft - Nootdorp - Zoetermeer v.v., maar de lijn Zoetermeer - Den Haag v.v., die met de groei van Zoetermeer drukker en drukker werd! Totdat NS de "Sprinter" met de "Krakeling" door Zoetermeer introduceerde (eigenlijk de huidige lijn 3 van RandstadRail). Op het laatst reed deze lijn 11 in de spits elke 5 minuten met een gelede bus (voor zover mogelijk)! Toen NS zo ver was dat hun "Zoetermeerlijn" kon gaan rijden, mocht lijn 11 niet meer naar Den Haag en werd deze omgebogen tot een spitslijn tussen Zoetermeer en Rijswijk via de Plaspoelpolder. Die verbinding groeide toch nog uit tot een daglijn met een halfuursdienst (later lijn 174, weer later lijn 50) en zowaar rijdt hij als lijn 50 sinds enkele jaren toch weer door naar Den Haag, maar nu via een andere, niet rechtstreekse route.

Die eerdere lijn 11 tussen Delft en Zoetermeer was alweer weg voordat de gelede bussen kwamen. Eigenlijk betrof dit een gedeeltelijke omnummering van de voormalige Citosa-lijn 3, Gouda - Zoetermeer - Pijnacker - Delft - Nootdorp (Viaduct) v.v., toen deze, zoals jij beschrijft, vanuit Nootdorp naar Zoetermeer werd doorgetrokken. Omdat deze verlengde lijn daardoor "zichzelf tegenkwam" te Zoetermeer, besloot Westnederland, ter voorkoming van verwarring, een deel van de route van het nieuwe lijnnummer 11 te voorzien. Maar beide lijnen bleven wel in een gezamenlijke omloop zitten, want ondanks de fusie uit 1969 waren de geesten er nog niet rijp voor, "Boskoopse" en "Loosduinse" lijnen, bijvoorbeeld in Delft, met elkaar te verknopen. Bovendien waren voor het oude Citosa de busaansluitingen te Zoetermeer dusdanig belangrijk dat de bussen van lijn 3 elkaar aldaar moesten ontmoeten. Dit had als onvermijdelijk gevolg dat de uurdiensten van de lijnen 3 en 11 zowel te Delft als te Zoetermeer met slechts enkele minuten verschil aankwamen en vertrokken, zodat de komst van lijn 11 nauwelijks als een verbetering werd ervaren. Men heeft ook nog wel geprobeerd, lijn 3 te Delft op zichzelf te laten keren, maar dan moest ie binnen een uur heen en weer tussen Zoetermeer (Marijkestraat) en Delft (Station), en dat werd een drama op de drukkere uren! Al met al was het met deze lijn 11 spoedig gedaan, en lijn 3 keerde in zijn oorspronkelijke gedaante terug.

Totdat, ten gevolge van de "Sprinter", de bus tussen Zoetermeer en Den Haag verdween. Lijn 3 kon toen op het eindpunt Nootdorp-Viaduct geen aansluiting naar/vanaf Den Haag meer bieden en ging toen zelf doorrijden naar Den Haag, inmiddels onder het lijnnummer 57. Om een heel lange wachttijd op Den Haag Centraal te vermijden, werd lijn 3/57 toen omlooptechnisch gecombineerd met lijn 56 Den Haag - Wateringen - Delft - Rotterdam v.v. Op die lijn verschenen dus "Boskoopse" bussen, en dat was pas het eerste begin van exploitatieve integratie tussen de oude bedrijven Citosa en WSM. Later was er op een enkele omloop 3/56/57 ook een "Haagse" wagen nodig. Er waren echter slechts enkele "Haagse" chauffeurs geïnstrueerd om met de bus tot in Gouda te komen. Degenen die dat deden, waren vooral de notoire hobbyïsten onder hen. En dat leidde dan weer tot de spectaculaire constatering dat op die ene omloop nogal eens een bijzondere bus, zoals een van de laatste Leyland/Werkspoor "bolramers", in het vroegere Citosa-gebied kon worden gesignaleerd, waarin ze nog nooit eerder waren gezien!"

Het toegevoegd een filmpje is niet meer beschikbaar. Afspelen op andere websites is uitgezet door de eigenaar van de video (zie ook busbrief 149 bij het hoofdstuk 'Geleed')

       
Drie keer is scheepsrecht luidt een oud en wijs gezegde dus daar houd ik mij aan en dus nogmaals een paar foto's van collega Henk. Op deze foto zien we een bus die we tegenwoordig misschien wel aerodynamisch zouden noemen vanwege de fraaie rondingen. Met een beetje liefde voor bussen zou je er zelfs aan kunnen denken om dit een vrouwelijk voertuig te noemen. In ieder geval: zo worden ze niet meer gemaakt. Over merk en type kan ik weinig, zeg maar niets, toevoegen. Zover reikt mijn kennis niet maar het ziet er goed uit en daar gaat het om.

De tweede foto laat een bus zien die tegengesteld is aan de eerste foto. Hoekig, stoer en krachtig en rondingen zijn slechts heel beperkt aanwezig. Duidelijk een wagen met meer mannelijke kenmerken of ben ik nu seksistisch aan het doen.....? Het logo op de forse neus is niet duidelijk zichtbaar dus ook hier geldt dat mijn zoektocht naar het merk snel over is. Het blijft mij altijd verbazen dat zo'n voertuig met dubbele achteras er als een krachtpatser uitziet maar dan voorzien is van spiegels die zelfs te klein zouden zijn om als scheerspiegel te fungeren.

En tot slot van deze serie een meer bekende vorm van toerbus uit vervlogen tijden waarvan het merk wel duidelijk in beeld komt: Neoplan 6. Via vergelijkbare bussen op het internet is het bouwjaar ergens rond 1974 gedacht. Het bedrijf Aschemeyer bestaat nog steeds en zetelt in Lübbecke in Duitsland tussen Osnabrück en Hannover. Dat er op de bus vermeld staat dat het om een "oldie" gaat is naar mijn mening enigszins overbodig want ik mag hopen dat dit bedrijf het wagenpark sinds 1974 vernieuwd heeft.....

       
Het tijdperk van 'Gele Rijders' in Cuba gaat verdwijnen. Diverse mensen die recent Cuba bezochten, melden dat straatbeeld al veel minder gevuld is met onze favoriete bussen. Gelukkig hebben we de foto's nog.
Hieronder een rij gele rakkers in Havana. Voorop de 3803. Ooit actief bij de ZWN en later ook nog even bij Connexxion. In 1987 is deze DAF-den Oudsten MB200 uit de fabriek gerold en bij de oude ZWN begonnen (vandaar de blauwe belijning die bij de ZWN gebruikelijk was). Daarna ging ZWN op in de nieuwe versie ZWN-OV in 1994 en tot slot in 1999 naar Connexxion. Achter deze 3803 staat de opvolger van de MB200, de SB200.

Dat men in Cuba van improviseren houdt, was ons intussen wel duidelijk geworden gezien de soms fantasierijke aanpassingen bij sommige bussen maar ook de taxi's hebben soms een bijzondere wijziging ondergaan gezien deze foto van een verlengde Lada. De foto dateert alweer van enige jaren terug dus misschien is er intussen nog een stuk tussen gezet en dan komt het dicht in de buurt van busvervoer. ;-)