terug naar de

 
4 februari 2018

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t 
____________________________________________                                                                                          
 
Verhalen en foto's
van en over
oude en nieuwe bussen
 
Inhoudsopgave:
Goud van Oud - John Oron (ZE) - Abri's en haltes - Arthur - Aad - Reclame - Gedicht - Cuba
Uitsmijters: Bagagebus en poezenbus
Busbioscoop: Gamebus
Busbabbel: 35 jaar
 

En dan is het alweer 2018. En 1/12e ervan is gepasseerd voor je er erg in hebt. De busbrief bestaat bijna 13 jaar, wie had dat gedacht.
Had ik een paar dagen vrij aan het eind van januari en denk ik lekker aan deze brief te gaan sleutelen, word ik geveld door een grieperige verkoudheid waar ik echt niet op zat te wachten. Maar goed, ik heb alle adviezen opgevolgd en stevig ingenomen want dan zou ik het weer snel kwijt zijn maar daarmee was ik meer kwijt dan ik wilde. Ik kreeg er wel wat bij en dat was hoofdpijn maar dat was net niet de bedoeling. Nu de mist opgetrokken is, heb ik me eens goed uitgeleefd op een goed gevulde busbrief. Er staat van alles in, van heeeel oud tot heeeel nieuw. Trouwens, ooit in 2009, in busbrief 88 heb ik een pleidooi gehouden voor een bus met aanhanger en uiteindelijk is het zover, de bus met aanhanger is realiteit en in het OVmagazine wordt dit aangekondigd.

      
Goud van Oud:
Een sfeervol plaatje uit de jaren 20/30 schat ik. De bus naar Rotterdam op de Capelseweg waar ooit op nummer 120 de gebroeders Van Gog sinds 1923 begonnen. Het betreft een Dion Bouton gebouwd in 1926, een bedrijf dat al actief was toen de stoommachines bestonden, de eerste stoomauto werd in 1883 gebouwd. Uiteindelijk werd afgezien van stoom toen 1 van de oprichters van dit Franse bedrijf vertrok. Na de Eerste Wereldoorlog lukte het niet om met de modernisering mee te gaan en ging het bergafwaarts. Tot 1932 werden nog auto's gemaakt en tot begin jaren vijftig werden er nog vrachtauto's gebouwd. Het kenteken H-32963 is voor 2 verschillende bussen bij Van Gog gebruikt. Het gaat om een Ford/Hoogteijling uit 1923 en later in 1926 dus deze Dion Bouton.

Van de eerste foto hierboven naar deze ongelukkige bus, is een bruggetje want Van Gog ging in 1969 op in Citosa en onderstaande bus is van Citosa en toevallig ook op weg naar Rotterdam maar Rotjeknor werd niet op de juiste wijze gehaald. Deze Crossley/Verheul uit 1948 met provinciaal kenteken HX-11075, kreeg later kenteken NB-49-57 en wagenparknummer 2171. In 1960 werd de bus afgevoerd naar de sloop dus dit ongeluk heeft de wagen overleefd. Toch lijkt mij deze wagen een voorloper van de hedendaagse Splashbussen in Rotterdam......

Van Rob S. kreeg ik de volgende informatie gestuurd:
De kraanwagen die er bijstaat is na 1945 bij Citosa gekomen - overgenomen van het Amerikaanse leger. Deze wagen reed 1 op 2. Echt, één liter benzine op 2 kilometer!!! Er was altijd veel interesse voor deze kraanwagen. Hij werd mondjesmaat ingezet voor gebruik aan derden. Als de politie er naar vroeg werd hij ook wel ingezet. De wegenbelasting was zo hoog, dat hij een zogenaamde 60- dagenkaart had om te mogen rijden op de openbare weg. Je moest die kaart invullen bij elke rit op de openbare weg. Ik weet dat deze wagen overgegaan is naar Westnederland, maar of hij ZWN en Connexxion heeft overleefd. Weet ik niet.
De man in het midden van de foto, met witte jas en hoed, is Kees de Kooter de toenmalig garagechef van Citosa in Boskoop/Waddinxveen en Zoetermeer.

Zijn er lezers met aanvullende informatie dan graag sturen via deze link.

      
door John Oron:

En weer een kijkje in de toekomst in plaats van in het verleden. Het nieuwste van het nieuwste in de hedendaagse wedloop naar emissie vrij vervoer. Deze twee bussen worden gebruikt voor instructie doeleinden. Het waren de eerste twee ZE bussen voor AML (= Amstelland Meerlanden, concessie van Connexxion) die op kenteken gezet zijn. (ZE = Zero Emissie) Technisch zijn deze bussen hetzelfde als de ZOB (Zuid Oost Brabant bussen). De Connexxion Academy verzorgt uiteraard de instructie en alle ZE bussen moeten op 1 april 2018 operationeel zijn. Op de foto zien we links in het grijs de 9710 en in het rood de 9778 van VDL onder een laadplek voor verse elektriciteit.

De laadplek beter in beeld en ook zichtbaar is het logo E met een stekker.

               

Duidelijk zichtbaar is het aanklikken van de pantograaf van de bus waarbij de lampjes ongetwijfeld aangeven hoever het vullen van de accu's verloopt.

          

Ook het dashboard geeft wat moderne wijzigingen te zien. Links de bekende kantelknoppen maar middenin een futuristisch uitgevoerd informatie paneel.


                 

De laatste foto in deze aflevering is de 9773. Deze bus werd onlangs opgehaald ten behoeve van chauffeurstrainingen die zullen starten. Zes weken achter elkaar worden trainingen gegeven aan chauffeurs van Schiphol en Amstelveen en worden verzorgd door instructeurs van de CXX Academy. De cursus betreft theorie via een PowerPoint presentatie met veel info, maar ook natuurlijk praktijk rijden.
Verder aan bod komen afmetingen, rijtechniek, gebruik van de handretarder, re-generatie remmen (= terugwinnen van remenergie), draaicirkel en natuurlijk het gebruik van de pantograaf om de bus te kunnen laden met de snellader (op dit moment op knooppunt Noord). Ze zijn druk bezig op de vestiging Schiphol om de laadplekken voor elkaar te krijgen.
De voorste rij met laadplekken op de vestiging Schiphol zijn de snellaadplekken. Alle rijen erachter zijn langzame laadplekken.

       
Abri's en Haltes:
 Als de bus vertraging heeft, kun je hier genieten van het uitzicht. Met dien verstande dat het droog moet blijven want het dag is niet waterdicht. Er is gedacht aan verlichting en ook een prullenbak ontbreekt niet en een gele streep laat zien dat je daar niet mag parkeren. Aan alles is gedacht maar toch hoop ik dat het geen uurdienst is in Hongkong want daar staat deze bijzondere bushalte.

Op vakantie worden vaak opzettelijk foto's gemaakt die later moeten uitstralen dat je b.v. tegen de Toren van Pisa hebt staan duwen of dat de zon staat te kussen. Eindeloos kun je hiermee doorgaan. In dit geval twijfel ik toch. Staat deze jongeman hier per ongeluk zijn veters te strikken en is de fotograaf gewoon een snelle jongen of is het toch in scene gezet? Maakt eigenlijk niet uit want voor de busbrief is een geschikt plaatje.

      

Het is alweer een paar busbrieven terug dat ik fotomateriaal geplaatst heb van Arthur. Hij heeft mij een behoorlijk aantal foto's gestuurd in de loop van de tijd en in deze brief weer eens een bijdrage vanuit het Noorden van Nederland. Te beginnen met een bekend model bus. Een Leyland/den Oudsten in de stadsdienst van Leeuwarden. En wel bij het stadsbusstation op het Wilhelminaplein. De 5446 is een verkorte bus van 10 meter speciaal voor de staddiensten, gebouwd in 1969. Hier onder de vlag van de NTM en later in 1971 bij de FRAM en uiteindelijk overleden bij Smit in Heerenveen. Volgens mij een sloopbedrijf. Van dit type wagens had de NTM er 8 in dienst namelijk van de 5446 t/m 5453. In mijn eerste jaren achter het stuur heb ik met deze serie kunnen rijden maar dan wel een iets ander uiterlijk want wij hadden de 5437 t/m de 5445 en die hadden een carrosserie van Verheul. Eén daarvan is nog gered van de sloop want de 5443 is in handen van de stichting RoMeO. Klik op de link om een PDF bestand te zien met daarin veel info over de collectie bussen.

Na lijn 11 volgt lijn 12. (per ongeluk) Een Volvo B10/Hainje type Duvedec van later datum begonnen bij de FRAM en hier in beeld toen in 1996 de dienstverlening in handen was gekomen van de Veonn. Opnieuw een stadsuitvoering van 10 meter gebouwd in 1989. De bus is later aan Noordnet verhuurd en uiteindelijk zelfs bij Arriva terechtgekomen. Ook hier geldt net als bij de vorige foto dat ik in mijn loopbaan met wagens gereden heb uit dezelfde serie maar hier was niet alleen de carrosserie anders maar ook waren het DAF's. De FRAM had de Volvo's van  6313 t/m 6324 en de 6340 t/m de 6345. Bij Westnederland reden de series 6305 t/m 6312 en de 6330 t/m 6334 maar dan DAF SB220/den Oudsten. Trouwens Camminghaburen is een wijk in Leeuwarden.

Tot slot nog een krantenbericht uit een grijs verleden waarbij de GADO een bus verloor. Volgens het bericht geen doden maar wel 30 gewonden.

Arthur schrijft: De foto in het krantenartikel is van een GADO bus in de buurt van het dorp Nieuwediep. De lijn Assen-Stadskanaal werd al jaren niet meer gebruikt voor passagierstreinen. Wel werden er regelmatig goederen van Philips naar Assen vervoerd en daar vond de overslag plaats. Alle overwegen waren toen onbewaakt. De GADO bus zal is in de zijkant geraakt zoals te zien is. De aanleg van de N33 zorgde dat deze dienst nog gereden kon worden. Midden jaren 80 is de laatste rails verwijderd.

      

Arjen Boswijk stuurde mij een aantal gedichten waarvan in busbrief 143 de eerste geplaatst is. Deze keer dus zijn 4e poëtische inzending.
Arjen, bedankt hiervoor.
 

Omdat ik al over de GADO heb geschreven, komt het mooi uit dat Arjan deze gele bussen een warm hart toedraagt want hij lardeert zijn gedicht met een foto van de 6795. Altijd weer leuk om van zo'n bus meer details op te zoeken. Dit is een DAF/den Oudsten uit 1963 en stond in die tijd te boek als  'nieuw model'. In 1980 kwam de bus in handen van Pandy in Bussum waarna geen verdere informatie beschikbaar blijkt. Nu in 2018 toch nog wel weer aandacht voor deze 6795 en dat is de verdienste van Arjan die met zijn hormonen rond hobbelde in een soortgelijk voertuig.

       

      
Deze editie 2 foto's van Aad. Na de GADO en FRAM tijd voor een beetje eigen territorium. Een semitoer bus van Westnederland, de 2938 gestart bij TP/RAGOM dat later opging in Westnederland. Deze Leyland/den Oudsten stamt uit 1970. De bus zat in een forse serie bussen waarvan de wagenparknummers liepen van 2731 en 2732 bij de DVM tot de 2999 die begon bij TP/RAGOM. De bussen kwamen terecht bij alle vervoerders van dat moment zoals WSM - Flevodienst - ZO - VAD - NBM - GADO - NACO - FRAM - NZH - Maarse & Kroon - CN en nog een paar. Een gewild model dus blijkbaar.

En daar is er weer eentje, een bolramer en nog wel de 4697. Hoezo en nog wel de 4697? Deze bus is nog steeds onder ons en sinds kort 'opgeborgen' in Zoetermeer in de bekende blauwe versie van de WSM. Ondermeer te zien in o.a. busbrief 8, busbrief 59 en busbrief 111.

       
Reclame:
De beelden zeggen genoeg lijkt mij. Sigaretten die van de wagen vallen hebben meestal een illegale achtergrond. In dit geval wil men laten zien dat het de gezondheid in gevaar brengt maar ik heb meer de indruk dat deze sigaretten het verkeer in gevaar brengen.....

Een wasmachine voor grote gezinnen. Ik vermoed dat de wastrommel gevuld kan worden met meer dan de gebruikelijke 7, 8 of 9 kilo......

       
Van Erik Kanters kreeg ik deze desolate foto toegestuurd. Het lijkt niet op een erg actieve groep bussen die binnenkort de Cubanen gaat vervoeren. Nee, dan de MB200 wagens waarvan ik er al heel veel in de loop van de tijd in beeld gebracht heb. Die robuuste gele rijders hielden het heel lang uit en konden uit elkaar, in elkaar, samengesteld en verbouwd jaren mee maar ik heb sterk de indruk dat dit parkeerterrein meer lijkt op een begraafplaats. Nieuwere bussen zijn lichtgewicht dus minder sterk en de motor beschikt over sensoren en een computer en daar valt weinig aan te rommelen voor de gemiddelde Cubaan. Niet alleen wij denken met weemoed terug.

      
Uitsmijter(s):
 Je ziet vaak binnenvaartschepen met een auto op dek door onze wateren varen. Nou dat dachten ze hier ook even te gaan imiteren. Er zit wel erg veel bagage tussen de bus en de auto's in en ik zou alvast maar een kamer met ontbijt bestellen als je zo ergens de grens over wilt gaan.
 

Of dit een echte bus is geweest en later door een kunstenaar is ingepakt durf ik niet te zeggen maar het is zeker een originele versie van wat ooit rondgereden zal/kan hebben.

                 

       
Busbabbel:
En dan passeer ik opeens weer de 1e dag van februari. Nou en? zullen velen denken. Sinds 1 februari 1983 is die datum 35 keer in mijn OV bestaan voorbij gekomen. Jawel, 35 jaar openbaar vervoer en daardoor 12775 dagen zonder enige spijt over de keuze die ik in 1983 maakte. (Voor de cijferaars: ook op mijn vrije dagen had ik geen spijt.....) Niet dat ik al die dagen juichend rondgereden heb want dat zou enigszins onwerkelijk zijn, ik ben ook maar een mens.....Zelfs Superman, Zorro en James Bond om er maar een paar te noemen, hebben vast wel eens gedacht dat er soms betere dagen in hun bestaan zijn of zijn geweest. Terug naar 1983, de eerste proefrit met de Leyland 2570 staat mij nog helder voor de geest. Ik voelde me geweldig, ik keek in de binnenspiegel en zag 12 meter bus in mijn kielzog en daar moest ik mee door het verkeer, door smalle straatjes en op drukke snelwegen. Met nadruk op het vermijden van stoepranden want het is een beroepschauffeur onwaardig om zo'n hobbeltje te voelen en trouwens elk stoeprandje kostte een rondje koffie. Nog steeds na 35 jaar voel ik het verlangen om zo netjes mogelijk te rijden, mijn beroepseer is nog steeds actief. Dat wil niet zeggen dat ik ongeschonden door mijn loopbaan gereden heb. Ook mij zijn irritante fouten en foutjes ten deel gevallen. Zeg nooit: "Dat gebeurt mij niet", want een misser(tje) schuilt in een klein hoekje. Ik kan van al die zaken en voorvallen waar ik niet op zat te wachten, een boek schrijven. Van aanrijdingen, conflicten met passagiers of verkeersdeelnemers tot (gelukkig) ook hele leuke ervaringen waar ik nog regelmatig aan terug denk.
En wat is het snel gegaan. Ik herinner me nog precies mijn entree in de wereld van de buschauffeurs. Ik startte in Delft en voelde mij als nieuwkomer ongemakkelijk omdat ik ervan uitging dat ik omringt was door collega's met een jarenlange ervaring. Dat bleek achteraf nogal mee te vallen omdat de vestiging Delft nog maar kort bestond en veel personeel was net zo nieuw als de vestiging. Als ik nu een nieuwe collega meemaak, hoop ik dat hij of zij net zo 'nederig' begint als ik ooit want iemand die na 2 weken betweterig rondloopt, heeft mijn sympathie niet. Ik betrap me er vaak op dat ik me nogal eens bezondig aan herinneringen. Dat resulteert dan in opmerkingen van collega's die roepen: "Nee hè, niet weer over vroeger!" Tja, ik heb nou eenmaal meer vroeger dan later in mijn leven om over te praten maar ik kan me ook wel indenken dat het weleens wat veel wordt. Gelukkig wordt er ook genoten van de verhalen als er een paar collega's bij elkaar zitten die veel (met elkaar) mee gemaakt hebben.
Er is de laatste jaren veel aan het veranderen. De hele maatschappij is op hol geslagen en dat merken buschauffeurs dagelijks aan den lijve. Rijden op gas en elektrisch rijden in opkomst, sinds kort geen centjes meer, steeds meer drempels, versmallingen en verkeersinfarcten om er maar een paar te noemen. Passagiers zijn door het digitale tijdperk verwend met snelle informatie en exacte tijden op hun telefoon of smartwatch. Navigatie wordt iedereen voorgekauwd dus waarom kan die bus dan niet op tijd rijden??? Uitleggen heeft weinig zin en als je pech hebt sta je morgen op Youtube of Twitter en heeft iedereen een mening over je. Nee, dan vroeger, niet gek dat ik daar soms naar terug verlang.
Maar goed, na 35 jaar komt de eindstreep in zicht (40 jaar is namelijk niet de bedoeling), nog even volhouden en dat gaat zeker lukken als de gezondheid het toelaat. En zeker met de relativerende humor dagelijks om mij heen, veel vrije dagen en voor het  merendeel kanjers van collega's. Wat wil een mens nog meer?

               

     
Busbios(coop) film(pje):
Deze keer een bijzonder voertuig dat een soort kruising is tussen en bus en een locomotief. Het is een vrij lang filmpje van bijna 14 minuten maar dan zie je wel een krachtpatser aan het werk. Het lijkt allemaal realistisch maar ik twijfel toch wel aan de beelden omdat ik regelmatig de indruk heb naar een animatie te kijken. Mogelijk zijn de originele beelden gedigitaliseerd om alles te kunnen voorzien van de extra informatie en er een game van te maken. Beoordeel het zelf maar. En trouwens, verdrinken doet ie ook niet.....Linksonder staan de gegevens zoals brandstofverbruik, versnelling e.a.
 
 
       
      

Truus werkte al enkele jaren als hulp in de huishouding in een grote villa met een enorme tuin van een directeur van een grote multinational.
Ze vond dat het hoog tijd was om opslag te vragen en wendde zich dus tot de vrouw des huizes.
Die raakte behoorlijk van slag toen Truus om opslag vroeg. 'Waarom wil jij dan loonsverhoging?' vroeg de vrouw des huizes.
'Wel,' zei Truus, 'er zijn drie redenen waarom ik om opslag vraag. De eerste is, dat ik beter kan strijken dan u.
'Wie heeft jou gezegd dat jij beter kunt strijken dan ik?', vroeg mevrouw, die hierdoor behoorlijk op haar tenen was getrapt.
'Uw echtgenoot, mevrouw.
'Oh, zit dat zo’. En wat mag dan de tweede reden wel zijn?'
'De tweede reden is, dat ik een betere kokkin ben dan u, mevrouw.'
'Nonsens, wie heeft je gezegd dat jij een betere kokkin bent dan ik?'
'Uw echtgenoot, mevrouw.'
'Is dat waar? En wat mag dan de derde reden wel zijn?'
'De derde reden is gewoon dat ik veel beter in bed ben dan u, mevrouw......'
'Wablief? Wat zeg je? Heeft mijn echtgenoot dat gezegd?'
'Neen mevrouw, dat heeft de tuinman gezegd.'
Truus kreeg onmiddellijk opslag!

Jan lag op sterven. Zijn vrouw Mien hield de wacht bij zijn bed. Plotseling fluisterde Jan: "Mien, ik moet je nog iets bekennen." "Stil maar," zei zijn vrouw, "je moet je krachten sparen." "Nee, nee, ik moet het je nú vertellen." En met zijn laatste krachtsinspanning zei hij: "Ik wil in vrede sterven. Ik moet dit eerst nog bekennen: Ik...ik heb met je zuster geslapen en met je beste vriendin en met je moeder." "Stil maar Jan, ik weet het..." zei Mien, "daarom heb ik je ook vergiftigd!"

Er komt een man een café binnen en bestelt vier borreltjes tegelijk. Als hij dit een paar dagen achter elkaar heeft gedaan, wordt de barman nieuwsgierig. Op een gegeven moment vraagt hij: 'Waarom bestelt u toch steeds vier borreltjes?' De man zegt: 'Drie broers van mij wonen in Australië. En we hadden afgesproken om elke dag om vijf uur een borreltje te gaan drinken. Gezellig toch?' De barman moet dit beamen. Op een dag bestelt de man drie borreltjes. De barkeeper vraagt: 'Is er wat gebeurd met uw broer?' 'Nee,' zegt de man, 'maar ik mag niet meer drinken van de dokter.'
 

      

Wist je dat de totale lengte van je bloedvaten wel 100.000 kilometer is.

 

   
Tot slot:
De eersteling van 2018 is een feit. Ik merk aan reacties dat er naar uitgekeken wordt, hopelijk stel ik niemand teleur.

Hartelijke groeten,

           

    
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)
     

Wijsheden:
      


Als je hart bitter is, zal suiker in je mond niet helpen

Echtgenoot is verleden tijd van echt genieten

Het pensioen is niet het einde van de weg, het is enkel een verandering van richting
 

terug naar de