terug naar de
     
 17 april 2022

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t 
____________________________________________                                                                                          
 
Verhalen en foto's
van en over
oude en nieuwe bussen
         
 
 
Inhoudsopgave:
Goud van Oud - Harry (6687) - BBA - Abri's - Gedicht - NZH - Plaatsbewijzen - Reclame - Extra
 
Uitsmijters: Zwembus - Dakkapel - Maximaal 20
Busbioscoop: Redding bij een te water geraakte bus
Busbabbel: Gevonden voorwerpen
 
 

In deze (Paas)brief heb ik een soort special opgenomen. Eigenlijk is elke brief een special natuurlijk.....;-) maar toch heeft er nu een hoofdstuk een bijzondere inhoud. Harry Laming stuurde mij een prachtig verslag over de MB200 6687. Hij stuurde mij dit toen de vorige brief al net klaar was en omdat ik daar niet in wilde schuiven, liet ik Harry weten dat zijn verhaal in de volgende brief geplaatst zou worden. Waarvan akte.
Op dit moment van schrijven is de lente overduidelijk begonnen, de eerste kuikens komen al uit het ei en dus een goed moment om mee te doen en met deze brief enige lentekriebels op te wekken.


      
Goud van Oud:

Als eerste foto van deze brief weer een sfeerbeeld in grijze uitvoering. Hier zien we een foto gemaakt in mijn eigen regio, het Westland. Het is op de foto 1973 en de bus rijdt op de Oude Haagweg als lijn 53 naar Delft. Een ex WSM bolramer uit de 4000 serie van Leyland/Werkspoor en reeds voorzien van het Westnederland logo vanwege de fusie in 1969. Deze weg is uiteraard behoorlijk op de schop genomen en ik vermoed dat ik moeite zou hebben als ik de precieze locatie van de fotograaf zou willen opzoeken. We bevinden ons in ieder geval tussen Den Haag en Loosduinen. Wat ik zeker weet is dat op deze weg ooit een tram gereden heeft en dat grote delen van de hier zichtbare vaart gedempt zijn. Leuke details zijn natuurlijk de beroemde auto die achter de bus rijdt.....een DAF met een pienter pookje. (Voor de jongeren onder ons: zo'n pookje was de bijnaam voor een revolutionair aandrijfmechanisme, de traploze automatische versnellingsbak waarmee Van Doorne in 1958 startte. In de volksmond heette dit voertuig ook wel oneerbiedig een "truttenschudder met jarretelaandrijving".
Een ander opvallend detail is de aanwezigheid van een zee aan antennes op de daken. De ontvangst van alle media gebeurde nog door de lucht, kabels onder de grond aanleggen zou pas een stuk later beginnen.

Aanvulling Dick vd Goot: Ik werd wel een beetje "getriggerd" door het lijnnummer van die oude bus naar Delft. Dat kan niet lijn 53 zijn, maar moet 50 of 52 zijn geweest. Het tweede cijfer van het lijnnummer gaat helaas grotendeels achter een lantaarnpaal + verkeersbord schuil. Ik vermoed dat het 50 moet zijn. Maar ik heb zelf alleen kunnen nagaan, door geheugen + oude dienstregelingboekjes, dat het lijnnummer van de route Den Haag - Naaldwijk - Delft v.v. ergens tussen 1970 en 1975 is gewijzigd van 52 in 50. Dat is gebeurd omdat er in de oude situatie een lijn 53 tussen Den Haag en Rotterdam via Naaldwijk bestond, die afwisselend over Poeldijk (d.w.z. tussen Den Haag en Naaldwijk via dezelfde route als lijn 52) òf over Monster en 's-Gravenzande (samen met delen van de lijnen 51 en 54) reed. Waarschijnlijk vanwege de verwarring die die twee routevarianten van lijn 53 gaven, is men vanaf een zeker moment het lijnnummer 52 i.p.v. 53 gaan gebruiken voor de verbinding Den Haag - Poeldijk - Naaldwijk - Rotterdam v.v. en werd tegelijkertijd het lijnnummer van de oude lijn 52 naar Delft vervangen door het nog openstaande lijnnummer 50.

Krijgt mogelijk later een definitief vervolg (red.)

Aanvulling Hans de V: Misschien zit ik ernaast, maar het bruggetje op de voorgrond is dat niet de oude inrit naar de toenmalige bandenfabriek van Vredestein?

Aanvulling Ruud van A:
Deze foto is genomen op de Oude Haagweg nabij het kruispunt waar nu de Groen van Prinstererlaan en de Houtwijklaan (maar die bestonden toen nog niet) lopen.
In de Haagse Beeldbank staat de foto vermeld.

De huizen op de tegenwoordige foto staan er in het echt ook nog. Aan de linkerzijde staat allemaal nieuwbouw.

De lage huisjes uit het midden van deze foto, hebben nu een geheel andere kleur zoals hieronder te zien is.

             


       
Westnederland. het verleden en het heden van de 6687 door Harry Laming:
foto 1 - Westnederland 6687 bij Den Haag Houtwijklaan. Op 06-12-1984 teruggebracht in nieuwe tour kleur kort na opening van deze vestiging op 30-11-1984. Mijn laatste volle dienst groepsvervoer met deze semitour bus op 19-02-1991 en als troostprijs het allerlaatste aflosritje op 05-04-1991.



Foto 2 - Samenwerking tussen Westnederland en OAD van 1979 tot in 1981
Kijkduin 16 mei 1979. Wat was het leuk toen ik deze bus ontdekte en ook nog zo vlak bij huis, ik wist niet wat ik zag. (foto 2a) Zelf heb ik veel met deze DAF getoerd, ook in de OAD uitvoering. Dit type bus was zeer geliefd bij veel collega's van toen, niet alleen door de radio (achter een zwarte klep waarvoor je de sleutel even mee moest vragen aan de parkeerchef) maar ook door de 1e/5e versnelling plus de standaard aanwezige motorrem want die waren plezierig om te gebruiken. Bovendien liepen deze bussen pijlsnel door een iets opgeschroefde brandstofpomp. Zo kwamen ze goed mee in het verkeer op bv. de Duitse Autobahnen maar ook gewoon in het Westland!
De toenmalige Haagse vestigingschef had goede contacten in de reiswereld. Niet alleen met Vermaat uit Hellevoetsluis en de Jong in Rijsoord maar zo ook met de familie ter Haar, de toenmalige directie van OAD (Overijsselse Autobus Diensten) uit Holten. OAD was zeker in de 80-90-er jaren een toonaangevende reis/touringcar organisatie.
Om haar zomerse reisprogramma met voldoende touringcars uit te kunnen voeren huurde O.A.D. bij diverse ondernemers bussen in en daarbij ging de voorkeur uiteraard uit naar private tourbedrijven.
De zogenaamde NS dochterbedrijven, verenigd in de ESO, hadden in die jaren een flink aantal semitour bussen in bedrijf. Westnederland speelde daarbij een hoofdrol, naast bijvoorbeeld Centraal Nederland en VAD.
Eind 70-er jaren ontstond zo de mogelijkheid voor VAD en WN op inhuur basis ingezet te worden door OAD inclusief chauffeurs en materieel. In Den Haag kregen 3 tourchauffeurs een vast pakket buitenlandse reizen dat met 2 bussen in OAD uitvoering diende te worden uitgevoerd. Zo kregen de 6687 uit 1976 en zijn jongere broertje 6671, welke net voor het tourseizoen 1978 was afgeleverd, in 1979 deze bekende OAD kleuren in de spuitcabine in Holten. (foto 2b)
De WN directieleden vielen zowat van hun stoel toen zij deze uitvoering voor het eerst zagen...in die tijd werd eerst gehandeld en daarna pas gepraat en dat werkte bijzonder goed...!
De samenwerking met OAD heeft 3 jaar geduurd. Ondergetekende reed als reserve tourchauffeur af en toe de aan- en afvoer naar en vanaf de overstaplocatie in Beek (Gld) met deze bussen hoewel ik daar ook wel eens een oudere () semitour voor gebruikte (Leyland 7505)
De inzet voor OAD verliep niet helemaal tot tevredenheid, de beide DAF MB 200, (het type dat VAD ook heeft ingezet en daar langer mee voor OAD heeft doorgereden) beschikten niet over voldoende bagageruimte. Voor de beide vaste bestemmingen in Oostenrijk en Zwitserland vielen de boekingen soms tegen zodat de betreffende rit werd gecanceld. Al met al werden de bussen maar 2 seizoenen met OAD logo’s ingezet. Daarna kwam het bekende Westnederland logo op de flanken en werden ze op het “gewone werk” ingedeeld!
OAD maakte nog wel een jaar gebruik van de diensten van Westnederland. De chauffeur van WN 6671 kreeg voor seizoen 1981 een bus van Jan de Wit ter beschikking. Bus 85, een DAF SB 2005- Plaxton Supreme IV en ex demo van Plaxton dealer EZB uit Zwolle nog wel! Het hele zomerseizoen van 1981 was de bus in Loosduinen gestationeerd maar werd uitsluitend op OAD ritten ingezet. (foto 2c)

De OAD uitvoering had dus geen functie meer en eind 1980 al werden beide bussen weer in de Westnederland kleuren teruggespoten. Dat was dan wel de uitvoering met de oranje kop, de oude kleurstelling die weer op de 6687 werd aangebracht!
Ik herinner mij nog goed de 3 gemaakte retourritten naar Holten waar in de spuitcabine van OAD de WN combinatie kleur werd aangebracht. De 6671 bracht ik op 10-12-1980 als eerste naar Holten.
Men vroeg mij welke kleur de bus moest krijgen. Nu had ik een foto van de WN uitvoering meegenomen en die is daar dan ook voor gebruikt en die foto…die kreeg ik terug!
7 dagen later, op 17-12-1980, was de 6687 aan de beurt. In Holten ruilde ik die voor de nu weer tour oranje-gele 6671 en kwam hiermee terug naar Loosduinen. Op 29-12-1980 stapte ik weer op de trein naar Holten en kwam met de 6687 terug!

 

Foto 3 - Westnederland dagtocht 1978
Van iets verder terug in mijn tourtijd is de foto hieronder.
Het eigen dagtochten programma van Westnederland werd vooral uitgedacht én uitgevoerd door de tourchauffeurs van voormalige TP vestigingen zoals Krimpen en Nieuwegein. Boskoop was eind 70-er jaren ook zeer actief met in het kielzog Loosduinen.
Zeker in de zomermaanden draaiden de dagtochten goed en werd regelmatig met een of meerdere bussen per bestemming gereden. De zomer van 1978 draaide ik op dit programma mee en ik kreeg naast het vele groepsvervoer soms dagelijks tourwerk. Op 25-08-1978 had ik de 6687 op een dagtocht naar Nijmegen en omstreken.
Met een aanvoer naar het toenmalige busstation Zoetermeer begon de rit. Deelnemers vanuit het hele Westnederland gebied werden hier verspreid over de bussen naar de uiteindelijke geboekte bestemming, dat ging meestal wel goed…!

      
Westnederland 6687 Broere-Cebuto uitvoering Restaurant ’t Veerhuis Wamel dagtocht Westnederland 25-08-1978


In de avond herhaalde dat zich weer in omgekeerde volgorde om iedereen weer thuis te krijgen. Belangrijk moment om op tijd te zijn. Je collega’s wilde je niet te lang laten wachten, daar werden ze niet vrolijk van…!
Die vrijdag was een ideale reisdag, niet al te zonnig maar met een prettige reistemperatuur en zo verliep deze vakantie dagtocht zoals zo velen. Het hoogtepunt op een dergelijk dag was altijd het afscheidsdiner, dat lag gewoon vast.
Op deze tocht diende ik mij te melden bij de oude veersteiger van het veer Tiel-Wamel. Hier in het Land van Maas en Waal, provincie Gelderland, vond ik restaurant ’t Veerhuis waar iedereen enthousiast werd ontvangen.....de chauffeur trouwens ook.
Toen pas kon ik een dia van mijn bus maken die trots de borden van reiscombinatie Broere/Cebuto droeg. Dat was (achteraf) die dag overigens niet de bedoeling geweest. Nooit heb ik verder nog een kans gehad om dit vast te leggen. OAD stond al op de stoep..!

Foto 4a en 4b - ex Westnederland 6687 vóór aflevering aan Florian Fire Services Gist Brocades. Foto Den Haag Houtwijklaan 04-08-1992
De levensloop van deze bus bij Westnederland eindigde in 1991 toen de wagen overging naar het Scheveningse Boulevard Tours, toen een vaste afnemer van Westnederland semi- tourbussen.
Na één seizoen nam de bedrijfsbrandweer van Gist Brocades de wagen over en liet hem met opschriften Florian Fire Services in brandweer rood spuiten. Het interieur werd gewijzigd in opstelling maar bleef grotendeels behouden.
Compleet met zwaailichten en 3-tonige hoorn bleef de bus 2 jaar lang aanwezig voor calamiteiten vervoer. Wat de bus precies gedaan heeft is mij verder niet bekend.

Foto 5 - De volgende halte werd Limburg waar de 6687 zou overleven. Een motorclub kocht hem in 1993 voor een lange loopbaan als onderkomen en jury bus.

Foto 6a - Dat de bus nu in 2022 weer terug naar Den Haag zou komen is wel een bijzonder feit waarmee ik dit verhaal besluit.
Zo is de hele geschiedenis van de 46 jaar oude bus nu compleet en de cirkel voorlopig weer rond.

Vrijdagochtend 21-01-2022 reed ik bij toeval over het bedrijventerrein Dekkershoek in Loosduinen. Naast het parkeerterrein van transportbedrijf Jan Knijnenburg stond een oude DAF MB semitour geparkeerd op straat. (foto 6b) De bus was duidelijk onder handen genomen door een autospuiter! Van “top tot teen” geschuurd en ontdaan van vele laklagen en bestickering. Het oude streekgeel was zelfs weer te zien. Dit kon niet missen. In kenteken 18-99-NB herkende ik onmiddellijk onze oude Loosduinse Westnederland 6687 met bouwjaar 1976. Eén uit de serie 6689-6684 (numeriek terugtellend bij de gehele serie) Hoe kwam die nu hier terecht?

Zaterdagmiddag 22-01-2022 op onderzoek uit en ernaar toe gewandeld. Misschien kwam ik iets meer te weten over het verblijf en kon ik polsen of de bus te fotograferen was. De wagen was al verplaatst en stond met de kop naar binnen gekeerd in hal van de lokale autospuiter Van Duyvenbode (foto 6c). De geschuurde carrosserie was in die korte tijd vrijwel geheel in een groen-gele kleurencombinatie gespoten. De laatste hand werd nog gelegd aan het front en de grill van de bus.
Natuurlijk direct een praatje gemaakt met de spuiters en gevraagd of het mogelijk was de bus te fotograferen in zijn nieuwe uiterlijk. Na een uurtje kon ik terugkomen en werd de bus buiten gezet. Daar maakte ik de eerste foto’s van de achterkant en deurzijde waarvan de lak inmiddels droog was.
De chauffeurszijde was ook klaar, het later gemonteerde uitdraaibare zonnescherm bleef op de bus aan die kant en bleek werkend nog steeds een functie te hebben.
Deze bus blijkt sinds 5 januari 2022 van de politieke partij Hart voor Den Haag/Groep de Mos te zijn. De wagen is als 2e campagne bus van deze populaire Haagse politieke partij aangekocht bij de Zuid-Limburgse handelaar Harrie Tijssen “Bustekoop” van ZN reizen uit Susteren. (foto hierboven)
Zondag rond 13.00u zou de bus inclusief het vers zwart gespoten front door Van Duyvenbode aan de partij organisatie worden overgedragen, ook dat mocht ik komen fotograferen!

Sinds 2 jaar staat in de voormalige werkplaats van de Connexxion vestiging Houtwijklaan al een campagne bus van deze politieke partij gestald. (foto 3) Het gaat hier om een “Open topper” die zijn leven in 1972 begon als dubbeldeks (streek) bus in de Londense regio bij vervoerder London Country onder parknummer AN10. De Leyland Atlantean, met de zeer vertrouwde O680 motor, heeft een behoorlijk busleven achter de rug. Dat die wagen uitgerekend op een locatie staat waar onze WSM 4697 gestald is geweest, maakt het wel bijzonder. Deze Leyland is op dit moment wegens een defect niet inzetbaar maar men wilde de wagen toch op tijd voor de campagneperiode van de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2022 rijvaardig hebben. Daarnaast zal de 6687 als tweede campagnebus worden ingezet. Voorlopig wordt ook deze wagen aan de Houtwijklaan gestald en is daarmee, na in 1991 verkocht te zijn aan Boulevard tours, weer terug in de stalling waar hij vanaf 1984 thuishoorde.

Zondag 23-01-2022 had ik snel contact met de mensen van De Mos. Ik hielp nog even bij het zoeken en vinden van de zekeringenkast en ik legde de aanwezige chauffeur uit hoe een semi-automaat precies en ook fijn schakelt.
Na een fotomoment op Dekkershoek, samen met een ook al groen gele bedrijfslimo, (foto 6d en 6e) werd via Loosduinen koers gezet naar de Houtwijklaan. Dat ritje maakte ik mee en op mijn verzoek maakte de chauffeur een korte fotostop ter hoogte van de oude uitrit van de Westnederland garage aan de Lippe Biesterfeldweg!
De oude foto hieronder laat juist deze 6687 zien terwijl de bus de garage verlaat, overigens niet in originele staat…(foto 6f en 6g)
 
Tijd om even rond te kijken in deze voormalige jurybus van een Limburgse motorclub, dát zag er nog netjes uit. Te zien is dat de bus met zorg werd ingericht. Daarna als “zware bedrijfsauto” ter keuring aangeboden.
Een paar oude banken/rugleuningen uit zijn toertijd zijn in redelijke staat nog aanwezig en de bus heeft deels nog de toen toegepaste bekleding. Nostalgisch is verder de crème kleurige ronde klok die door den Oudsten in de klep van de filmkast was gemonteerd. Bijzonderheid is het bouwjaar en de afkomst van die meubels. Geproduceerd voor of in 1966 en gemonteerd in de tourbussen 5163, 5169 en 5170 (Caravan serie Leyland-Den Oudsten LOT). Deze kregen op hun beurt in 1975 weer opnieuw beklede banken uit de af te voeren Ridderkerkse 4200 en (4208-4210) om zo als lijnbus hun loopbaan te vervolgen tot ver in 1980!
Voor inbouw in de gloednieuwe semi-tour deelserie 6689-6687 uit 1976 werden de verstelbare frames gereviseerd en opnieuw bekleed in zachte rode stoffen bekleding. Herkenbare stof die veel gelijkenis vertoont met de stof die NS vroeger in de eerste klasse van haar treinstellen gebruikte.

Aankomst zondagmiddag op onze oude stalling aan de Houtwijklaan.
Voor zover ik heb gelezen zijn pand en terrein nu van een projectontwikkelaar die de plannen voor 2 grote supermarkten aan het voorbereiden is. Deze beschikt volgens de lokale pers ook al over bouwvergunningen maar de buurt is tegen dit plan. Voorlopig wordt het pand en de ruimte eromheen verhuurd aan diverse partijen. De brandweer is er een van en die gebruikt de werkplaats en het buitenterrein. Verder een soort van aannemersopslag in de stalling en de dubbeldekker bus van Richard de Mos lijst 7. TCR heeft de vertrouwde 5 plaatsen buiten bij de muur in gebruik.

 
 
 

Tot zover de belevenissen uit mijn herinnering die in een week speuren, terug kijken en scannen weer boven water kwamen. De volgende website van Busplanet was hierbij behulpzaam.

Redactie: Harry schrijft mij later het volgende. "Ik tracht deze schade nog uit te zoeken. Ik heb er al via, via, veel over gehoord maar nog steeds weet ik niet de juiste oorzaak. Wordt dus vervolgd.
 


       
Ad Verleg:
In busbrief 150 is Ad al eerder in beeld geweest vanwege zijn pensionering waarbij de gelede BBA bus 855 een rol speelde. BBA = Brabantsche Buurtspoorwegen en Autodiensten. Ad stuurde mij in die tijd meer foto's en daarvan heb ik (eindelijk) een keuze gemaakt in dit hoofdstuk. Te beginnen met een rookgordijn dat de (vermoedelijke) BBA603 uitstootte. Een DAF uit 1969 met een opbouw van de ZABO. De bus bestaat nog steeds en is vanaf 1984 eigendom van de SVA. Vermoedelijk is de foto gemaakt in de SVA periode.
De BBA is net als vele bedrijven in het OV ontstaan uit een fusie van 6 kleinere bedrijven. In 2006 hield de naam BBA op te bestaan door de beroemde/beruchte aanbestedingen. Gelukkig hebben we de foto's nog!
Op de 2e foto staat "een soort opvolger" van de 603, de 437. Een Volvo/Verheul uit 1966 die tot eind 1981 dienst gedaan heeft. Daarna kwam de bus in particuliere handen en is uit het zicht verdwenen.

 
Vele BBA bussen werden voorzien met deze uitstraling zo ook deze BBA198, een Volvo/Hainje, vergelijkbaar met de CSA rode stadsbussen bij diverse stadsvervoerders. Deze wagen uit 1985 is in 1994 bij de NZH gaan rijden onder wagenparknummer 1935.

Aanvulling Dick vd Goot: Deze Volvo/Hainje-bus 198 is allereerst bij ENHABO in dienst gekomen onder het wagennummer 335. In 1991 werd ENHABO door de NZH overgenomen en kreeg deze bus het wagennummer 1935. In 1994 nam de BBA deze bus met nog 12 soortgenoten over doordat er bij een garagebrand te 's-Hertogenbosch veel BBA-bussen verloren waren gegaan. Daar hebben ze nog heel wat jaren dienstgedaan.

  Een hele vloot bussen in dezelfde huisstijlkleuren bij het station van ?
Deze stijl werd al gauw 'Brabantsbont' genoemd.

Met dank aan Rudolf en Patrick: het is het station van Tilburg

 
Moderne wasstraten waren al enige jaren aanwezig en deze DAF BBA235 uit 1982 kwam er weer uit om door een ringetje te halen. De bus was in dienst tot 2000. Aardig detail is dat deze bus in 2003 ter export is aangeboden.   Deze moderne wagen wilde zo graag naar buiten dat het wachten teveel werd. Geen unieke situatie want bij menig vervoerder met een stalling/garage met dit soort deuren, gebeurde het dat er blijkbaar frisse lucht nodig was....
 

       
Haltes en Abri's:
In Wassenaar is men nogal gesteld op de privacy en een bushalte is in een gedeelte van Wassenaar echt niet nodig dus zorgen we dat de halte verdekt staat opgesteld. Uit betrouwbare bron heb ik begrepen dat de snoeischaar er een keertje bekaaid vanaf gekomen is en het tijdtabellen kastje liep daarbij flinke schade op. De schade is daarna netjes vergoed.

Geen idee hoe vaak er in British Columbia (een provincie in Canada) per lijn gereden wordt maar met 11 lijnen richting Downtown zal er waarschijnlijk elke 5 minuten een lijn voorbijkomen. Als deze halte bedoeld is voor Vancouver dan begrijp ik dat wel want in die stad wonen ruim 675.000 mensen.

 
Zo kan het ook. Een ijsmuts. Nu eens niet van de beroemde erwtensoep fabrikant maar deze reclame is onleesbaar. Het kan Russisch zijn en dan begrijp ik het.   In België heeft men een abri tot kunst verheven. Dit bushokje van De Lijn staat niet per ongeluk in het weiland. Een kunstenaar genaamd René Magritte heeft dit in zijn onbegrensde fantasie bedacht. Ik krijg opeens inspiratie.
 

 

 

 

 

 

 


      

Arjen Boswijk stuurde mij een aantal gedichten waarvan in busbrief 143 de eerste geplaatst is. Deze keer alweer zijn 26e poëtische inzending.

Een (vermoedelijke) afbeelding van een suikerzakje uit de tijd van de GSM heeft Arjen geïnspireerd tot de volgende poëtische ontboezeming.


      
100 Jaar NZH - 50 jaar busvervoer:
Deze rubriek loopt op z'n eind. Vele busbrieven zijn voorzien geweest van bijzondere tekeningen over 100 jaar NZH. In de volgende brief zal ik de laatste tekening plaatsen over het tramverhaal van de NZH. Deze keer een schema met daarin een overzicht van fusies, overnames en andere betekenisvolle momenten in de afgelopen 100 jaar tussen 1845 en 1946. Voor de gemiddelde lezer waarschijnlijk niet boeiend maar ter afronding van het NZH verhaal een goede zaak om het hiermee op 1 tekening na af te ronden.

Klik op de tekening voor een grotere versie.


      
Diversen:
Nogmaals de NZH met nu een plaatsbewijs voor 12 ritten. Mijn kennis op het terrein van de Beckson is mager maar volgens het onderschrift van deze foto werd deze rittenkaart gebruikt bij het betaalsysteem van de Beckson. Vermoedelijk moest de 'insteeklip' in de Beckson gestoken moeten worden waarna er een afdruk op een van de 12 vakjes terechtkwam. Op de 2e foto wordt er geprobeerd duidelijk te maken hoe het werkte maar voor mij is het nog steeds niet duidelijk. Tegenwoordig zou er trouwens nooit meer een woord als insteeklip gebruikt worden. Er zou minimaal een Engelse variant bedacht worden......
Aanvulling Jan M: Met de Beckson heb ik ook een jaar gewerkt. Ik ken wel de 10 rittenkaart van de NZH, 10 strippen onder elkaar. Ik zat toen bij C.N. in Aalsmeer. Het waren vrij dunne kaarten die je in de Beckson moest doen. De kaarten waren zonder waarde zonder dat ze geldig gemaakt waren. Je zette er de waarde op, deze stond dan gelijk doorgedrukt op je controlestrook voor je afrekening op kantoor. In theorie kon je met een carbonpapiertje er tussen, forceren en er dan twee gelijk doen maar dat was zichtbaar op je controlestrook. Alles wat je verkocht werd opgeteld op een teller en moest je afrekenen. Groetjes Jan.

Daaronder geen echt plaatsbewijs maar een rittenoverzicht uit 1921 van de Omnibusdienst met als advies: uitknippen en in Uw kantoor hangen.....Wat wel opvalt in deze steeds duurdere tijden van brandstof is dat er sprake is van een prijsverlaging van 15 cent naar 12,5 cent. Kom daar nu nog maar eens om. De vierde foto laat een HTM kaart zien waarvan alle ritten verbruikt zijn gezien de perforatie die met een kniptang gemaakt is. 4 ritten voor 1 gulden.

Aanvulling Aad W:
Hierbij een foto van de kniptang (met datum aanduiding) die in die jaren gebruikt werd.

 


      
Reclame:
Veel opvallende reclames op een bus zijn de afgelopen jaren in de busbrief voorbijgekomen en ik zal ogen en oren openhouden om nieuwe creaties in de gaten te houden. De linker foto liegt er niet om maar is wel heeeeel erg duidelijk. Het fenomeen fietser staat in dit land blijkbaar niet al te hoog aangeschreven want ik denk dat we hier in Nederland niet zouden scoren met de (wel toepasselijke) tekst 'dumb fucks on bikes'.

De 2e foto is een stuk vriendelijker

 
     

Leyland National:
Van Stefan kreeg ik deze melding binnen. Je kan er naar toe als je belangstelling hebt. Klik op de foto voor een grotere versie.
Ooit in 1986, toen Leyland 90 jaar bestond, ben ik mee geweest met een excursie in de 4697. Hiervan staat in busbrief 59 bij hoofdstuk 8 een kort verslag.


       

Uitsmijter(s):

Eerder had ik het al over kunstenaar maar er zitten onder de buschauffeurs blijkbaar ook creatieve werknemers want hoe kun je anders zo terechtkomen.
Aanvulling van Ton D: Dit is een stadsbus in de Chileense hoofdstad Santiago. Vanwege familie aldaar kom ik er vrij regelmatig. En inderdaad, hoe is deze bus daar gekomen? Men wil daar nog wel eens wat wild rijden, dus wellicht de macht over het stuur verloren. Met vriendelijke groeten, Ton.

Op de tweede foto staat een andere creatieve uiting te pronken. Ik schat zomaar dat het een oude Amerikaanse schoolbus is met een soort dakkapel. Wel leuk dat je dan kunt zeggen: "ik ben boven".

De 3e afbeelding is een gifje (bestandsvorm) met een jolige chauffeur achter het stuur. ;-) maar op de 4e foto worden alle regels overtreden. In ieder geval zijn er slechts 20 passagiers toegestaan. Plaats van handeling zou Tsjechië (?) moeten zijn.

Aanvulling Jan B: Een ding weet ik vrijwel zeker: deze foto is niet in Tsjechië genomen. Het zal politiek wel niet correct zijn maar de foto deed mij niet Europees aan.
De tekst is Hindi en deed mij geloven dat deze foto in Azië genomen is. Na wat Googlen meen ik te mogen zeggen dat we hier in elk geval in West Bengalen en misschien zelfs in Kolkata (of Calcutta) zijn en een bus van de WBTC zien. De sticker -die over de “W” van WBTC geplakt is- vermeldt dat de limitering van het aantal passagiers opgedragen is door de managing director van WBTC. Via deze link is te zien dat India logischer is.

 
 

       
Busbabbel:
Er zijn van die dingen waarbij je altijd denkt dat het vreemd is. Ik kan nu vele kanten op zoals je begrijpt want er zijn meer vreemde zaken in het leven dan je kunt opnoemen. Maar in deze babbel wil ik het eens hebben over de gevonden voorwerpen en dan specifiek in het OV. Iedereen begrijpt dat dit voorkomt want even afgeleid worden, resulteert in het verlies van heel wat belangrijke en minder belangrijke attributen. Ooit waren paraplus hoog genoteerd en de jaaropbrengst daarvan beliep in de vele tientallen regenschermen. Logisch want tijdens de busrit is het droog geworden en dan wordt er uitgestapt zonder de noodzaak om zo'n ding te gebruiken en wordt het pluutje vergeten. Er zijn maar weinig paraplus die zoveel waard zijn dat er alsnog een zoektocht gehouden wordt dus stapelen ze zich op in een verloren hoekje van een vestiging. Dus allemaal niet vreemd maar dan noem ik voor de aardigheid het vinden van gehoorapparaten, wandelstokken, horloges, bloemen, tassen afgeladen met boodschappen, loopkrukken, smartphones en laptops, mapjes met plastic kaarten, sleutels, kunstgebitten (!), schoonmoeders enz. enz. De lijst is te lang om hier te noteren maar neem van mij aan dat ik waarschijnlijk nog niet alles meegemaakt heb in al die jaren. Sommige mensen deden dan erg hun best om iets terug te vinden en ook werd er door een collega veel moeite gedaan om via aangetroffen personalia de eigenaar te achterhalen. Dan leer je de mensen pas kennen. Hoe vaak er niet agressief werd gereageerd is schokkend. Er waren mensen bij die aan de telefoon gingen schelden want ons bedrijf moest maar zorgen dat het voorwerp terugkwam bij de eigenaar. Echt waar. De service werd dan meestal beduidend minder kan ik wel zeggen. Er was iemand die opbelde en vroeg of het item later opgehaald kon worden. Dat was geen probleem maar wie er kwam, niet de eigenaar, niemand verscheen en na een jaar werd de boel opgeruimd en vonden de waardevolle zaken een goede bestemming. En jahoor, je gelooft het niet, meer dan een jaar later kwam er iemand het voorwerp ophalen en toen we zeiden dat het helaas niet meer beschikbaar was, werd er zeer kwaad gereageerd. Mensen? Het zijn vermoeiende wezens. Gelukkig zijn er ook anderen. Soms mensen die al snel kwamen om soms een in onze ogen onnozel ding op te halen en dan een attentie bij zich hadden voor de eerlijke vinder. Maar ook figuren die een tas met een inhoud ter waarde van misschien wel 1000 euro kwamen ophalen, mompelend iets van bedankt zeiden en dan weer vertrokken. Je verwacht dan toch iets meer maar zoals ik al schreef, je leert de mensheid op een heel andere manier te bekijken. Als ik dit zo zit te typen, komen er steeds meer voorbeelden in mij op maar ik zal me inhouden om nog wat achter de hand te houden voor een volgende busbabbel.


     
Busbios(coop) film(pjes)

Op deze plaats vind je regelmatig nostalgische beelden maar in deze brief heb ik gekozen voor een bijzondere ontwikkeling in het huidige OV. Een toelichting hoef ik hier niet te geven want dat gebeurt bij het zien van de film vanzelf.
Deze vorm van vervoer met zo'n aanhangsel blijft toch een opvallende verschijning en eerlijk gezegd lijkt het mij een nogal kwetsbare constructie. Ik schrijf 'lijkt' want ik neem aan dat er voor genoeg veiligheidsvoorzieningen gezorgd is.

 


       
      

             

Kleine Pim bezoekt samen met zijn vader een paardenveiling.
Hij kijkt toe als zijn vader bij verschillende paarden zijn handen laat glijden over de benen, romp en borst van de dieren.
Hij vraagt: "Papa, waarom doe je dat?"
Papa antwoordt: " Omdat, wanneer ik paarden koop, ik wil weten of de paarden gezond en in goede conditie zijn."
Michael kijkt bezorgd en zegt: "Pappie, ik denk dat de postbode mamma wil kopen...."


Twee Nederlanders en een Belg praten over hun relatie.
Zegt de ene Nederlander: Volgens mij gaat mijn vrouw vreemd met een timmerman! Ik vond zaagsel onder het bed.
De andere Nederlander zegt: Volgens mij gaat mijn vrouw vreemd met een metselaar! Ik vond cement onder het bed.
Zegt de Belg: Volgens mij gaat mijn vrouw vreemd met een paard!
Een paard?...vragen de twee Nederlanders verbaasd.
Ja, zegt de Belg, want ik vond gisteren een ruiter onder het bed!
 


   

Tot slot:
En dan komt de streefdatum alweer in beeld en ga ik deze verzameling foto's, informatie en herinneringen afronden en klaarmaken voor verzending naar de provider waarna ik voor de vaste gasten een mailtje samenstel om de nieuwe busbrief aan te kondigen. Als je zo'n bericht wilt ontvangen, laat het via een mailtje weten en ik voeg je toe aan de lijst met op dit moment nog een kleine 600 lezers die ik zo'n aankondiging stuur om hen te laten weten dat de nieuwe busbrief op de webpagina verschenen is. Allemaal vrijblijvend uiteraard. Niets moet, alles mag is een van mijn motto's.

Graag tot de volgende keer.

Hartelijke groeten

       
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl of busbriefbode@gmail.com)
     

Wijsheden:
      

Als je niets leert van het verleden, zul je in de toekomst telkens nieuwe lessen krijgen. (Auteur onbekend)

De wereld is als een spiegel. Kijk je boos, dan kijkt hij boos terug. Glimlach je, dan glimlacht hij terug. (Engels spreekwoord)

Je moet een mens niet te veel duwen, want dan gaat hij uiteindelijk alle kanten op. (Midas Dekkers)

 

terug naar de