Als eerste foto van deze brief weer een
sfeerbeeld in grijze uitvoering. Hier zien we een foto gemaakt
in mijn eigen regio, het Westland. Het is op de foto 1973 en de
bus rijdt op de Oude Haagweg als lijn 53 naar Delft. Een ex WSM
bolramer uit de 4000 serie van Leyland/Werkspoor en reeds
voorzien van het Westnederland logo vanwege de fusie in 1969.
Deze weg is uiteraard behoorlijk op de schop genomen en ik
vermoed dat ik moeite zou hebben als ik de precieze locatie van
de fotograaf zou willen opzoeken. We bevinden ons in ieder geval
tussen Den Haag en Loosduinen. Wat ik zeker weet is dat op deze
weg ooit een tram gereden heeft en dat grote delen van de hier
zichtbare vaart gedempt zijn. Leuke details zijn natuurlijk de
beroemde auto die achter de bus rijdt.....een DAF met een
pienter pookje. (Voor de jongeren onder ons: zo'n pookje was de
bijnaam voor een revolutionair aandrijfmechanisme, de traploze
automatische versnellingsbak waarmee Van Doorne in 1958 startte.
In de volksmond heette dit voertuig ook wel oneerbiedig een "truttenschudder
met jarretelaandrijving".
Een ander opvallend detail is de aanwezigheid van een zee aan
antennes op de daken. De ontvangst van alle media gebeurde nog
door de lucht, kabels onder de grond aanleggen zou pas een stuk
later beginnen.
Aanvulling Dick vd Goot: Ik werd
wel een beetje "getriggerd" door het lijnnummer van die oude bus
naar Delft. Dat kan niet lijn 53 zijn, maar moet 50 of 52 zijn
geweest. Het tweede cijfer van het lijnnummer gaat helaas
grotendeels achter een lantaarnpaal + verkeersbord schuil. Ik
vermoed dat het 50 moet zijn. Maar ik heb zelf alleen kunnen
nagaan, door geheugen + oude dienstregelingboekjes, dat het
lijnnummer van de route Den Haag - Naaldwijk - Delft v.v. ergens
tussen 1970 en 1975 is gewijzigd van 52 in 50. Dat is gebeurd
omdat er in de oude situatie een lijn 53 tussen Den Haag en
Rotterdam via Naaldwijk bestond, die afwisselend over Poeldijk (d.w.z.
tussen Den Haag en Naaldwijk via dezelfde route als lijn 52) òf
over Monster en 's-Gravenzande (samen met delen van de lijnen 51
en 54) reed. Waarschijnlijk vanwege de verwarring die die twee
routevarianten van lijn 53 gaven, is men vanaf een zeker moment
het lijnnummer 52 i.p.v. 53 gaan gebruiken voor de verbinding
Den Haag - Poeldijk - Naaldwijk - Rotterdam v.v. en werd
tegelijkertijd het lijnnummer van de oude lijn 52 naar Delft
vervangen door het nog openstaande lijnnummer 50.
Krijgt mogelijk later een definitief vervolg (red.)
Aanvulling Hans de V: Misschien zit
ik ernaast, maar het bruggetje op de voorgrond is dat niet de
oude inrit naar de toenmalige bandenfabriek van Vredestein?
Aanvulling Ruud van A:
Deze foto is genomen op de Oude Haagweg nabij het kruispunt waar
nu de Groen van Prinstererlaan en de Houtwijklaan (maar die
bestonden toen nog niet) lopen.
In de
Haagse Beeldbank staat de foto vermeld.
De huizen op de tegenwoordige foto staan er in het echt
ook nog. Aan de linkerzijde staat allemaal nieuwbouw.
De lage huisjes uit het midden van deze foto, hebben nu
een geheel andere kleur zoals hieronder te zien is.
Westnederland. het verleden en het heden van de
6687
door Harry Laming:
foto 1 -
Westnederland 6687 bij Den Haag Houtwijklaan. Op 06-12-1984
teruggebracht in nieuwe tour kleur kort na opening van deze vestiging op
30-11-1984. Mijn laatste volle dienst groepsvervoer met deze semitour
bus op 19-02-1991 en als troostprijs het allerlaatste aflosritje op
05-04-1991.
Foto 2 - Samenwerking
tussen Westnederland en OAD van 1979 tot in 1981
Kijkduin 16 mei 1979. Wat was het leuk toen ik deze bus ontdekte
en ook nog zo vlak bij huis, ik wist niet wat ik zag. (foto 2a)
Zelf heb ik veel met deze DAF getoerd, ook in de OAD uitvoering. Dit
type bus was zeer geliefd bij veel collega's van toen, niet alleen door
de radio (achter een zwarte klep waarvoor je de sleutel even mee moest
vragen aan de parkeerchef) maar ook door de 1e/5e versnelling plus de
standaard aanwezige motorrem want die waren plezierig om te gebruiken.
Bovendien liepen deze bussen pijlsnel door een iets opgeschroefde
brandstofpomp. Zo kwamen ze goed mee in het verkeer op bv. de Duitse
Autobahnen maar ook gewoon in het Westland!
De toenmalige Haagse vestigingschef had goede contacten in de
reiswereld. Niet alleen met Vermaat uit Hellevoetsluis en de Jong in
Rijsoord maar zo ook met de familie ter Haar, de toenmalige directie van
OAD (Overijsselse Autobus Diensten) uit Holten. OAD was zeker in de
80-90-er jaren een toonaangevende reis/touringcar organisatie.
Om haar zomerse reisprogramma met voldoende touringcars uit te kunnen
voeren huurde O.A.D. bij diverse ondernemers bussen in en daarbij ging
de voorkeur uiteraard uit naar private tourbedrijven.
De zogenaamde NS dochterbedrijven, verenigd in de ESO, hadden in die
jaren een flink aantal semitour bussen in bedrijf. Westnederland speelde
daarbij een hoofdrol, naast bijvoorbeeld Centraal Nederland en VAD.
Eind 70-er jaren ontstond zo de mogelijkheid voor VAD en WN op inhuur
basis ingezet te worden door OAD inclusief chauffeurs en materieel. In
Den Haag kregen 3 tourchauffeurs een vast pakket buitenlandse reizen dat
met 2 bussen in OAD uitvoering diende te worden uitgevoerd. Zo kregen de
6687 uit 1976 en zijn jongere broertje 6671, welke net voor het
tourseizoen 1978 was afgeleverd, in 1979 deze bekende OAD kleuren in de
spuitcabine in Holten. (foto 2b)
De WN directieleden vielen zowat van hun stoel toen zij deze uitvoering
voor het eerst zagen...in die tijd werd eerst gehandeld en daarna pas
gepraat en dat werkte bijzonder goed...!
De samenwerking met OAD heeft 3 jaar geduurd. Ondergetekende reed als
reserve tourchauffeur af en toe de aan- en afvoer naar en vanaf de
overstaplocatie in Beek (Gld) met deze bussen hoewel ik daar ook wel
eens een oudere () semitour voor gebruikte (Leyland 7505)
De inzet voor OAD verliep niet helemaal tot tevredenheid, de beide DAF
MB 200, (het type dat VAD ook heeft ingezet en daar langer mee voor OAD
heeft doorgereden) beschikten niet over voldoende bagageruimte. Voor de
beide vaste bestemmingen in Oostenrijk en Zwitserland vielen de
boekingen soms tegen zodat de betreffende rit werd gecanceld. Al met al
werden de bussen maar 2 seizoenen met OAD logo’s ingezet. Daarna kwam
het bekende Westnederland logo op de flanken en werden ze op het “gewone
werk” ingedeeld!
OAD maakte nog wel een jaar gebruik van de diensten van Westnederland.
De chauffeur van WN 6671 kreeg voor seizoen 1981 een bus van Jan de Wit
ter beschikking. Bus 85, een DAF SB 2005- Plaxton Supreme IV en ex demo
van Plaxton dealer EZB uit Zwolle nog wel! Het hele zomerseizoen van
1981 was de bus in Loosduinen gestationeerd maar werd uitsluitend op OAD
ritten ingezet. (foto 2c)
De OAD uitvoering had dus geen functie meer en eind
1980 al werden beide bussen weer in de Westnederland kleuren
teruggespoten. Dat was dan wel de uitvoering met de oranje kop, de oude
kleurstelling die weer op de 6687 werd aangebracht!
Ik herinner mij nog goed de 3 gemaakte retourritten naar Holten waar in
de spuitcabine van OAD de WN combinatie kleur werd aangebracht. De 6671
bracht ik op 10-12-1980 als eerste naar Holten.
Men vroeg mij welke kleur de bus moest krijgen. Nu had ik een foto van
de WN uitvoering meegenomen en die is daar dan ook voor gebruikt en die
foto…die kreeg ik terug!
7 dagen later, op 17-12-1980, was de 6687 aan de beurt. In Holten ruilde
ik die voor de nu weer tour oranje-gele 6671 en kwam hiermee terug naar
Loosduinen. Op 29-12-1980 stapte ik weer op de trein naar Holten en kwam
met de 6687 terug!
Foto 3 - Westnederland
dagtocht 1978
Van iets verder terug in mijn tourtijd is de foto hieronder.
Het eigen dagtochten programma van Westnederland werd vooral uitgedacht
én uitgevoerd door de tourchauffeurs van voormalige TP vestigingen zoals
Krimpen en Nieuwegein. Boskoop was eind 70-er jaren ook zeer actief met
in het kielzog Loosduinen.
Zeker in de zomermaanden draaiden de dagtochten goed en werd regelmatig
met een of meerdere bussen per bestemming gereden. De zomer van 1978
draaide ik op dit programma mee en ik kreeg naast het vele groepsvervoer
soms dagelijks tourwerk. Op 25-08-1978 had ik de 6687 op een dagtocht
naar Nijmegen en omstreken.
Met een aanvoer naar het toenmalige busstation Zoetermeer begon de rit.
Deelnemers vanuit het hele Westnederland gebied werden hier verspreid
over de bussen naar de uiteindelijke geboekte bestemming, dat ging
meestal wel goed…!
Westnederland 6687 Broere-Cebuto uitvoering Restaurant ’t Veerhuis Wamel
dagtocht Westnederland 25-08-1978
In de avond herhaalde dat zich weer in omgekeerde volgorde om iedereen
weer thuis te krijgen. Belangrijk moment om op tijd te zijn. Je
collega’s wilde je niet te lang laten wachten, daar werden ze niet
vrolijk van…!
Die vrijdag was een ideale reisdag, niet al te zonnig maar met een
prettige reistemperatuur en zo verliep deze vakantie dagtocht zoals zo
velen. Het hoogtepunt op een dergelijk dag was altijd het
afscheidsdiner, dat lag gewoon vast.
Op deze tocht diende ik mij te melden bij de oude veersteiger van het
veer Tiel-Wamel. Hier in het Land van Maas en Waal, provincie
Gelderland, vond ik restaurant ’t Veerhuis waar iedereen enthousiast
werd ontvangen.....de chauffeur trouwens ook.
Toen pas kon ik een dia van mijn bus maken die trots de borden van
reiscombinatie Broere/Cebuto droeg. Dat was (achteraf) die dag overigens
niet de bedoeling geweest. Nooit heb ik verder nog een kans gehad om dit
vast te leggen. OAD stond al op de stoep..!
Foto 4a en 4b - ex
Westnederland 6687 vóór aflevering aan Florian Fire Services Gist
Brocades. Foto Den Haag Houtwijklaan
04-08-1992
De levensloop van deze bus bij Westnederland
eindigde in 1991 toen de wagen overging naar het Scheveningse Boulevard
Tours, toen een vaste afnemer van Westnederland semi- tourbussen.
Na één seizoen nam de bedrijfsbrandweer van Gist Brocades de wagen over
en liet hem met opschriften Florian Fire Services in brandweer rood
spuiten. Het interieur werd gewijzigd in opstelling maar bleef
grotendeels behouden.
Compleet met zwaailichten en 3-tonige hoorn bleef de bus 2 jaar lang
aanwezig voor calamiteiten vervoer. Wat de bus precies gedaan heeft is
mij verder niet bekend.
Foto 5 - De volgende halte
werd Limburg waar de 6687 zou overleven. Een motorclub kocht hem in 1993
voor een lange loopbaan als onderkomen en jury bus.
Foto 6a - Dat de bus nu in
2022 weer terug naar Den Haag zou komen is wel een bijzonder feit
waarmee ik dit verhaal besluit.
Zo is de hele geschiedenis van de 46 jaar oude bus nu compleet en de
cirkel voorlopig weer rond.
Vrijdagochtend 21-01-2022 reed ik bij toeval over
het bedrijventerrein Dekkershoek in Loosduinen. Naast het parkeerterrein
van transportbedrijf Jan Knijnenburg stond een oude DAF MB semitour
geparkeerd op straat. (foto 6b) De bus was duidelijk onder handen
genomen door een autospuiter! Van “top tot teen” geschuurd en ontdaan
van vele laklagen en bestickering. Het oude streekgeel was zelfs weer te
zien. Dit kon niet missen. In kenteken 18-99-NB herkende ik onmiddellijk
onze oude Loosduinse Westnederland 6687 met bouwjaar 1976. Eén uit de
serie 6689-6684 (numeriek terugtellend bij de gehele serie) Hoe kwam die
nu hier terecht?
Zaterdagmiddag 22-01-2022 op onderzoek uit en ernaar toe
gewandeld. Misschien kwam ik iets meer te weten over het verblijf en kon
ik polsen of de bus te fotograferen was. De wagen was al verplaatst en
stond met de kop naar binnen gekeerd in hal van de lokale autospuiter
Van Duyvenbode (foto 6c). De geschuurde carrosserie was in die
korte tijd vrijwel geheel in een groen-gele kleurencombinatie gespoten.
De laatste hand werd nog gelegd aan het front en de grill van de bus.
Natuurlijk direct een praatje gemaakt met de spuiters en gevraagd of het
mogelijk was de bus te fotograferen in zijn nieuwe uiterlijk. Na een
uurtje kon ik terugkomen en werd de bus buiten gezet. Daar maakte ik de
eerste foto’s van de achterkant en deurzijde waarvan de lak inmiddels
droog was.
De chauffeurszijde was ook klaar, het later gemonteerde uitdraaibare
zonnescherm bleef op de bus aan die kant en bleek werkend nog steeds een
functie te hebben.
Deze bus blijkt sinds 5 januari 2022 van de politieke partij Hart voor
Den Haag/Groep de Mos te zijn. De wagen is als 2e campagne bus van deze
populaire Haagse politieke partij aangekocht bij de
Zuid-Limburgse handelaar Harrie Tijssen “Bustekoop” van ZN
reizen uit Susteren. (foto hierboven)
Zondag rond 13.00u zou de bus inclusief het vers zwart gespoten front
door Van Duyvenbode aan de partij organisatie worden overgedragen, ook
dat mocht ik komen fotograferen!
Sinds 2 jaar staat in de voormalige werkplaats van de Connexxion
vestiging Houtwijklaan al een campagne bus van deze politieke partij
gestald. (foto 3) Het gaat hier om een “Open topper” die zijn
leven in 1972 begon als dubbeldeks (streek) bus in de Londense regio bij
vervoerder London Country onder parknummer AN10. De Leyland Atlantean,
met de zeer vertrouwde O680 motor, heeft een behoorlijk busleven achter
de rug. Dat die wagen uitgerekend op een locatie staat waar onze WSM
4697 gestald is geweest, maakt het wel bijzonder. Deze Leyland is op dit
moment wegens een defect niet inzetbaar maar men wilde de wagen toch op
tijd voor de campagneperiode van de gemeenteraadsverkiezingen van maart
2022 rijvaardig hebben. Daarnaast zal de 6687 als tweede campagnebus
worden ingezet. Voorlopig wordt ook deze wagen aan de Houtwijklaan
gestald en is daarmee, na in 1991 verkocht te zijn aan Boulevard tours,
weer terug in de stalling waar hij vanaf 1984 thuishoorde.
Zondag 23-01-2022 had ik snel contact met de mensen van De Mos.
Ik hielp nog even bij het zoeken en vinden van de zekeringenkast en ik
legde de aanwezige chauffeur uit hoe een semi-automaat precies en ook
fijn schakelt.
Na een fotomoment op Dekkershoek, samen met een ook al groen gele
bedrijfslimo, (foto 6d en 6e) werd via Loosduinen koers gezet
naar de Houtwijklaan. Dat ritje maakte ik mee en op mijn verzoek maakte
de chauffeur een korte fotostop ter hoogte van de oude uitrit van de
Westnederland garage aan de Lippe Biesterfeldweg!
De oude foto hieronder laat juist deze 6687 zien terwijl de bus de
garage verlaat, overigens niet in originele staat…(foto 6f en 6g)
Tijd om even rond te kijken in deze voormalige jurybus van een Limburgse
motorclub, dát zag er nog netjes uit. Te zien is dat de bus met zorg
werd ingericht. Daarna als “zware bedrijfsauto” ter keuring aangeboden.
Een paar oude banken/rugleuningen uit zijn toertijd zijn in redelijke
staat nog aanwezig en de bus heeft deels nog de toen toegepaste
bekleding. Nostalgisch is verder de crème kleurige ronde klok die door
den Oudsten in de klep van de filmkast was gemonteerd. Bijzonderheid is
het bouwjaar en de afkomst van die meubels. Geproduceerd voor of in 1966
en gemonteerd in de tourbussen 5163, 5169 en 5170 (Caravan serie
Leyland-Den Oudsten LOT). Deze kregen op hun beurt in 1975 weer opnieuw
beklede banken uit de af te voeren Ridderkerkse 4200 en (4208-4210) om
zo als lijnbus hun loopbaan te vervolgen tot ver in 1980!
Voor inbouw in de gloednieuwe semi-tour deelserie 6689-6687 uit 1976
werden de verstelbare frames gereviseerd en opnieuw bekleed in zachte
rode stoffen bekleding. Herkenbare stof die veel gelijkenis vertoont met
de stof die NS vroeger in de eerste klasse van haar treinstellen
gebruikte.
Aankomst zondagmiddag op onze oude stalling aan de Houtwijklaan.
Voor zover ik heb gelezen zijn pand en terrein nu van een
projectontwikkelaar die de plannen voor 2 grote supermarkten aan het
voorbereiden is. Deze beschikt volgens de lokale pers ook al over
bouwvergunningen maar de buurt is tegen dit plan. Voorlopig wordt het
pand en de ruimte eromheen verhuurd aan diverse partijen. De brandweer
is er een van en die gebruikt de werkplaats en het buitenterrein. Verder
een soort van aannemersopslag in de stalling en de dubbeldekker bus van
Richard de Mos lijst 7. TCR heeft de vertrouwde 5 plaatsen buiten bij de
muur in gebruik.
Tot zover de belevenissen uit mijn herinnering die in een
week speuren, terug kijken en scannen weer boven water kwamen.
De volgende website van Busplanet was hierbij behulpzaam.
Redactie: Harry schrijft mij later het
volgende. "Ik tracht deze schade nog uit te zoeken. Ik heb er al via,
via, veel over gehoord maar nog steeds weet ik niet de juiste oorzaak.
Wordt dus vervolgd.
Ad Verleg:
In busbrief 150
is Ad al eerder in beeld geweest vanwege zijn pensionering waarbij de
gelede BBA bus 855 een rol speelde. BBA = Brabantsche Buurtspoorwegen en
Autodiensten. Ad stuurde mij in die tijd meer foto's en daarvan heb ik
(eindelijk) een keuze gemaakt in dit hoofdstuk. Te beginnen met een
rookgordijn dat de (vermoedelijke) BBA603 uitstootte. Een DAF uit 1969
met een opbouw van de ZABO. De bus bestaat nog steeds en is vanaf 1984
eigendom van
de SVA.
Vermoedelijk is de foto gemaakt in de SVA periode.
De BBA is net als vele bedrijven in het OV ontstaan uit een fusie van 6
kleinere bedrijven. In 2006 hield de naam BBA op te bestaan door de
beroemde/beruchte aanbestedingen. Gelukkig hebben we de foto's nog!
Op de 2e foto staat "een soort opvolger" van de 603, de 437. Een
Volvo/Verheul uit 1966 die tot eind 1981 dienst gedaan heeft. Daarna
kwam de bus in particuliere handen en is uit het zicht verdwenen.
Haltes en Abri's:
In
Wassenaar is men nogal gesteld op de privacy en een bushalte is in
een gedeelte van Wassenaar echt niet nodig dus zorgen we dat de
halte verdekt staat opgesteld. Uit betrouwbare bron heb ik begrepen
dat de snoeischaar er een keertje bekaaid vanaf gekomen is en het
tijdtabellen kastje liep daarbij flinke schade op. De schade is
daarna netjes vergoed.
Geen idee hoe vaak er in British
Columbia (een provincie in Canada) per lijn gereden wordt maar met
11 lijnen richting Downtown zal er waarschijnlijk elke 5 minuten een
lijn voorbijkomen. Als deze halte bedoeld is voor Vancouver dan
begrijp ik dat wel want in die stad wonen ruim 675.000 mensen.
 |
|
 |
|
Zo kan het ook. Een ijsmuts. Nu eens niet van de
beroemde erwtensoep fabrikant maar deze reclame is
onleesbaar. Het kan Russisch zijn en dan begrijp ik het. |
|
In België heeft men een abri tot kunst verheven. Dit
bushokje van De Lijn staat niet per ongeluk in het
weiland. Een kunstenaar genaamd René Magritte heeft dit
in zijn onbegrensde fantasie bedacht. Ik krijg opeens
inspiratie. |
 |
|
|
Arjen
Boswijk stuurde mij een aantal gedichten waarvan in busbrief 143 de eerste
geplaatst is. Deze keer alweer zijn 26e poëtische inzending.
Een (vermoedelijke) afbeelding van een suikerzakje
uit de tijd van de GSM heeft Arjen geïnspireerd tot de volgende
poëtische ontboezeming.
100 Jaar NZH - 50 jaar busvervoer:
Deze rubriek loopt op z'n eind.
Vele busbrieven zijn voorzien geweest van bijzondere tekeningen
over 100 jaar NZH. In de volgende brief zal ik de laatste
tekening plaatsen over het tramverhaal van de NZH. Deze keer een
schema met daarin een overzicht van fusies, overnames en andere
betekenisvolle momenten in de afgelopen 100 jaar tussen 1845 en
1946. Voor de gemiddelde lezer waarschijnlijk niet boeiend maar
ter afronding van het NZH verhaal een goede zaak om het hiermee
op 1 tekening na af te ronden.
Klik op de tekening
voor een grotere versie.
Diversen:
Nogmaals de NZH met nu een plaatsbewijs voor 12 ritten. Mijn
kennis op het terrein van de Beckson is mager maar volgens het
onderschrift van deze foto werd deze rittenkaart gebruikt bij
het betaalsysteem van de Beckson. Vermoedelijk moest de
'insteeklip' in de Beckson gestoken moeten worden waarna er een
afdruk op een van de 12 vakjes terechtkwam. Op de 2e foto
wordt er geprobeerd duidelijk te maken hoe het werkte maar voor
mij is het nog steeds niet duidelijk. Tegenwoordig zou er
trouwens nooit meer een woord als insteeklip gebruikt worden. Er
zou minimaal een Engelse variant bedacht worden......
Aanvulling Jan M: Met de Beckson heb ik ook een
jaar gewerkt. Ik ken wel de 10 rittenkaart van de NZH, 10
strippen onder elkaar. Ik zat toen bij C.N. in Aalsmeer. Het
waren vrij dunne kaarten die je in de Beckson moest doen. De
kaarten waren zonder waarde zonder dat ze geldig gemaakt waren.
Je zette er de waarde op, deze stond dan gelijk doorgedrukt op
je controlestrook voor je afrekening op kantoor. In theorie kon
je met een carbonpapiertje er tussen, forceren en er dan twee
gelijk doen maar dat was zichtbaar op je controlestrook. Alles
wat je verkocht werd opgeteld op een teller en moest je
afrekenen. Groetjes Jan.
Daaronder geen echt plaatsbewijs maar een
rittenoverzicht uit 1921 van de Omnibusdienst met als advies:
uitknippen en in Uw kantoor hangen.....Wat wel opvalt in deze
steeds duurdere tijden van brandstof is dat er sprake is van een
prijsverlaging van 15 cent naar 12,5 cent. Kom daar nu nog maar
eens om. De vierde foto laat een HTM kaart zien waarvan alle
ritten verbruikt zijn gezien de perforatie die met een kniptang
gemaakt is. 4 ritten voor 1 gulden.
Aanvulling Aad W:
Hierbij een foto van de kniptang (met datum aanduiding) die in
die jaren gebruikt werd.
Reclame:
Veel opvallende reclames op een
bus zijn de afgelopen jaren in de busbrief voorbijgekomen en ik
zal ogen en oren openhouden om nieuwe creaties in de gaten te
houden. De linker foto liegt er niet om maar is wel heeeeel erg
duidelijk. Het fenomeen fietser staat in dit land blijkbaar niet
al te hoog aangeschreven want ik denk dat we hier in Nederland
niet zouden scoren met de (wel toepasselijke) tekst 'dumb fucks
on bikes'.
De 2e foto is een stuk vriendelijker
Leyland National:
Van Stefan kreeg ik deze melding binnen. Je kan er naar toe als je
belangstelling hebt. Klik op de foto voor een grotere versie.
Ooit in 1986, toen Leyland 90 jaar bestond, ben ik mee geweest met
een excursie in de 4697. Hiervan staat in
busbrief 59 bij
hoofdstuk 8 een kort verslag.
Uitsmijter(s):
Eerder had ik het al over
kunstenaar maar er zitten onder de buschauffeurs blijkbaar ook
creatieve werknemers want hoe kun je anders zo terechtkomen.
Aanvulling van Ton D: Dit is een stadsbus in de
Chileense hoofdstad Santiago. Vanwege familie aldaar kom ik er
vrij regelmatig. En inderdaad, hoe is deze bus daar gekomen? Men
wil daar nog wel eens wat wild rijden, dus wellicht de macht
over het stuur verloren. Met vriendelijke groeten, Ton.
Op de tweede foto staat een andere creatieve uiting te pronken.
Ik schat zomaar dat het een oude Amerikaanse schoolbus is met
een soort dakkapel. Wel leuk dat je dan kunt zeggen: "ik ben
boven".
De 3e afbeelding is een gifje (bestandsvorm) met een jolige
chauffeur achter het stuur. ;-) maar op de 4e foto worden alle
regels overtreden. In ieder geval zijn er slechts 20 passagiers
toegestaan. Plaats van handeling zou Tsjechië (?) moeten zijn.
Aanvulling Jan B:
Een ding weet ik vrijwel zeker: deze foto is niet in Tsjechië
genomen. Het zal politiek wel niet correct zijn maar de foto
deed mij niet Europees aan.
De tekst is Hindi en deed mij geloven dat deze foto in Azië
genomen is. Na wat Googlen meen ik te mogen zeggen dat we hier
in elk geval in West Bengalen en misschien zelfs in Kolkata (of
Calcutta) zijn en een bus van de WBTC zien. De sticker -die over
de “W” van WBTC geplakt is- vermeldt dat de limitering van het
aantal passagiers opgedragen is door de managing director van
WBTC. Via
deze link is te zien dat India logischer is.
Busbabbel:
Er zijn van
die dingen waarbij je altijd denkt dat het vreemd is. Ik kan nu vele kanten
op zoals je begrijpt want er zijn meer vreemde zaken in het leven dan je
kunt opnoemen. Maar in deze babbel wil ik het eens hebben over de gevonden
voorwerpen en dan specifiek in het OV. Iedereen begrijpt dat dit voorkomt
want even afgeleid worden, resulteert in het verlies van heel wat
belangrijke en minder belangrijke attributen. Ooit waren paraplus hoog
genoteerd en de jaaropbrengst daarvan beliep in de vele tientallen
regenschermen. Logisch want tijdens de busrit is het droog geworden en dan
wordt er uitgestapt zonder de noodzaak om zo'n ding te gebruiken en wordt
het pluutje vergeten. Er zijn maar weinig paraplus die zoveel waard zijn dat
er alsnog een zoektocht gehouden wordt dus stapelen ze zich op in een
verloren hoekje van een vestiging. Dus allemaal niet vreemd maar dan noem ik
voor de aardigheid het vinden van gehoorapparaten, wandelstokken, horloges,
bloemen, tassen afgeladen met boodschappen, loopkrukken, smartphones en
laptops, mapjes met plastic kaarten, sleutels, kunstgebitten (!),
schoonmoeders enz. enz. De lijst is te lang om hier te noteren maar neem van
mij aan dat ik waarschijnlijk nog niet alles meegemaakt heb in al die jaren.
Sommige mensen deden dan erg hun best om iets terug te vinden en ook werd er
door een collega veel moeite gedaan om via aangetroffen personalia de
eigenaar te achterhalen. Dan leer je de mensen pas kennen. Hoe vaak er niet
agressief werd gereageerd is schokkend. Er waren mensen bij die aan de
telefoon gingen schelden want ons bedrijf moest maar zorgen dat het voorwerp
terugkwam bij de eigenaar. Echt waar. De service werd dan meestal beduidend
minder kan ik wel zeggen. Er was iemand die opbelde en vroeg of het item
later opgehaald kon worden. Dat was geen probleem maar wie er kwam, niet de
eigenaar, niemand verscheen en na een jaar werd de boel opgeruimd en vonden
de waardevolle zaken een goede bestemming. En jahoor, je gelooft het niet,
meer dan een jaar later kwam er iemand het voorwerp ophalen en toen we
zeiden dat het helaas niet meer beschikbaar was, werd er zeer kwaad
gereageerd. Mensen? Het zijn vermoeiende wezens. Gelukkig zijn er ook
anderen. Soms mensen die al snel kwamen om soms een in onze ogen onnozel
ding op te halen en dan een attentie bij zich hadden voor de eerlijke
vinder. Maar ook figuren die een tas met een inhoud ter waarde van misschien
wel 1000 euro kwamen ophalen, mompelend iets van bedankt zeiden en dan weer
vertrokken. Je verwacht dan toch iets meer maar zoals ik al schreef, je
leert de mensheid op een heel andere manier te bekijken. Als ik dit zo zit
te typen, komen er steeds meer voorbeelden in mij op maar ik zal me inhouden
om nog wat achter de hand te houden voor een volgende busbabbel.
Busbios(coop)
film(pjes)
Op deze plaats vind je regelmatig
nostalgische beelden maar in deze brief heb ik gekozen voor een
bijzondere ontwikkeling in het huidige OV. Een toelichting hoef ik hier
niet te geven want dat gebeurt bij het zien van de film vanzelf.
Deze vorm van vervoer met zo'n aanhangsel blijft toch een opvallende
verschijning en eerlijk gezegd lijkt het mij een nogal kwetsbare
constructie. Ik schrijf 'lijkt' want ik neem aan dat er voor genoeg
veiligheidsvoorzieningen gezorgd is.
Kleine Pim bezoekt samen met zijn vader een paardenveiling.
Hij kijkt toe als zijn vader bij verschillende paarden zijn
handen laat glijden over de benen, romp en borst van de dieren.
Hij vraagt: "Papa, waarom doe je dat?"
Papa antwoordt: " Omdat, wanneer ik paarden koop, ik wil weten
of de paarden gezond en in goede conditie zijn."
Michael kijkt bezorgd en zegt: "Pappie, ik denk dat de postbode
mamma wil kopen...."
Twee Nederlanders en een Belg praten over hun relatie.
Zegt de ene Nederlander: Volgens mij gaat mijn vrouw vreemd met
een timmerman! Ik vond zaagsel onder het bed.
De andere Nederlander zegt: Volgens mij gaat mijn vrouw vreemd
met een metselaar! Ik vond cement onder het bed.
Zegt de Belg: Volgens mij gaat mijn vrouw vreemd met een paard!
Een paard?...vragen de twee Nederlanders verbaasd.
Ja, zegt de Belg, want ik vond gisteren een ruiter onder het
bed!
Tot slot:
En dan komt de streefdatum alweer
in beeld en ga ik deze verzameling foto's, informatie en
herinneringen afronden en klaarmaken voor verzending naar de
provider waarna ik voor de vaste gasten een mailtje samenstel om de
nieuwe busbrief aan te kondigen. Als je zo'n bericht wilt ontvangen,
laat het via een mailtje weten en ik voeg je toe aan de lijst met op
dit moment nog een kleine 600 lezers die ik zo'n aankondiging stuur
om hen te laten weten dat de nieuwe busbrief op de webpagina
verschenen is. Allemaal vrijblijvend uiteraard. Niets moet, alles
mag is een van mijn motto's.
Graag tot de volgende keer.
Hartelijke groeten
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl
of busbriefbode@gmail.com)
Wijsheden:
Als je niets leert van het verleden, zul je in de toekomst telkens nieuwe lessen krijgen. (Auteur onbekend)
De wereld is als een spiegel. Kijk je boos, dan kijkt hij boos terug. Glimlach je, dan glimlacht hij terug. (Engels spreekwoord)
Je moet een mens niet te veel duwen, want dan gaat hij uiteindelijk alle kanten op. (Midas Dekkers)
terug naar de
