Zoals de laatste tientallen brieven gebruikelijk,
begin ik met een zwart-wit sfeerfoto. Vaak probeer ik zo'n foto
te vinden waarbij het straatbeeld ook iets zegt over de tijd van
toen. Deze keer is het straatbeeld letterlijk en figuurlijk
enigszins op de achtergrond geraakt maar dat wordt ruimschoots
gecompenseerd door de bus met daarnaast nonchalant de zichtbaar
gemotiveerde chauffeur.... Wij bewonderen zulke historische
bussen maar als chauffeur in die dagen was er weinig te
bewonderen, vergis je niet in de luxe (!) van zo'n voertuig.
Jammer dat het kenteken niet leesbaar is want dan had ik meer
achtergronden kunnen opzoeken. Het enige bekende is dat het een
General Motors bus zou moeten zijn. Google bracht me bij de
mogelijkheid dat dit een bus zou kunnen zijn uit 1930/1931. Al
met al een fraai beeld.
Aanvulling van Pieter S:
De eerste foto vind ik in het boek "75 jaar Autobussen in
Rotterdam 1906-1981" op pagina 42. Het is een G.M.C. van
Omnibusdienst N.V. De Ster, directeur was L.P.Boers en dit
bedrijf begon op 2 juli 1926 met een buslijn van Rotterdam
Oostplein naar Nieuwerkerk aan de IJssel met 2 G.M.C.'s. In 1934
werd dit bedrijf overgenomen door de Gebr. van Gog uit Capelle
a/d IJssel. (redactie: van Gog werd later Citosa en weer later
Westnederland enzovoort)
Nog een kleine aanvulling van Pieter: voorloper was
Reniri & Boers (staat op de bus: Omnibusdienst R en B) en die
reed vanaf 27 oktober 1922 op deze lijn. In 1925 overgeschreven
op Boers alleen, zonder Reniri. De foto is uit 1925, toen kwamen
twee G.M.C.'s in dienst. In 1926 werd het bedrijf overgeschreven
op N.V..De Ster.
Van
Kees van S kreeg ik een soortgelijke aanvulling die ik ook
volledig toevoeg:
Over de fraaie zwart-witfoto uit Goud voor Oud is gelukkig veel
te vertellen. Dit is GMC 3 van de Autodienst "R.B." uit
Rotterdam. R.B. staat voor C.N. Renirie en L.P. Boers.
Zij openden op 27 oktober 1922 een dienst tussen het Oostplein
te Rotterdam en Nieuwerkerk aan de IJssel. GMC 3 (H-29910) werd
in 1924 aangeschaft.
Per 18 oktober 1924 wordt de dienst overgeschreven op naam van
L.P. Boers alleen, aangezien Renirie inmiddels failliet was
verklaard.
De foto stamt nog uit de "R.B."-tijd, gezien het opschrift op de
zijkant en dateert dus uit 1924.
Boers ging dus alleen verder en bracht zijn onderneming per 5
juni 1926 onder in een NV: De NV "De Ster". Boers richtte zich
met De Ster vooral op toervervoer en deed de lijndienst later
over aan de Gebr. van Gog.
De foto is overigens afkomstig uit de collectie De Raadt en
staat ook in het boek Autobussen in Rotterdam, p. 42, ten
onrechte door Wallast al vermeld als zijnde van De Ster (zie RB
op de zijkant).
Van Piet van H kreeg ik een foto met de
tekst: op deze kleurenfoto is een 1922 truckchassis van
GMC te zien, een firetruck 6 cylinder. Waarschijnlijk een
broertje van de bus op de zwart-wit foto.



Hebbus:
Van lang geleden naar vandaag de dag. Een
beeld van het busstation van Leiden waar het busaanbod op sommige tijden
groter is dan de capaciteit van het terrein. Bussen raken ingebouwd en
chauffeurs moeten de bus losmaken uit de kluwen als ze na een pauze
terugkomen bij hun voertuig. De gevolgen kreeg ik opgestuurd en is te
zien op deze foto's. Een ongeluk zit dan in een klein hoekje. Ik denk
dat hier sprake is van ongewild contact tussen lijn 43 en lijn 45. En
van hen moet gedacht hebben dat de tekst Hebbus op de achterzijde van de
bus deze
bedoeling had....

John Oron:
Van
John ontving ik een serie foto's van de 'eerste' zelfrijdende bus die
bij de RET werd afgeleverd. Vraag niet naar de technische kant van dit
zelfstandige vervoermiddel want dat is mij niet bekend al zal een beetje
googelen het een en ander opleveren. Ik weet slechts wat er op de foto's
te zien is.
De eerste foto laat de aankomst zien.
De tweede foto laat een van de sensors zien op de rechterhoek bovenaan.
Op de derde foto een blik in de chauffeurscabine die dus eigenlijk
overbodig is maar indien nodig toch beschikbaar.
De vierde foto laat de bus beter zien en de vijfde foto geeft een andere
positie weer.
KLIK HIER VOOR EEN DEMONSTRATIE VIDEO

Nicaragua deel 3:
Van vriend/collega Paul kreeg ik een serie
foto's die zijn zoon Maarten recent maakte toen hij in
Nicaragua was.
De meeste bussen zijn, zoals in meer landen in o.a.
Zuid-Amerika, Afrika en Azië, eigendom van de chauffeurs
die er vaak vele fraaie voertuigen van maken zoals hier
te zien is.
Het zijn allemaal
kleurrijke voertuigen in een zeer persoonlijke
uitvoering. Wetgeving omtrent de aankleding van de
bussen is blijkbaar geen prioriteit en aan een kant is
dat wel leuk. Zuid- en Midden Amerika hebben in ieder
geval geen saaie busvloot. Ook heb ik het idee dat
milieu eisen niet hoog scoren. Het onderhoud door middel
van een APK staat vermoedelijk nog in de kinderschoenen.
Dank aan fotograaf
Maarten voor deze foto's die ik in 3 delen heb mogen
plaatsen.
 |
Zwitserland, Porto (Portugal) en Moldavië:
Omdat nu toch het buitenland ter sprake komt,
kwam ik in de voorraad foto's deze bus met oplegger tegen.
Buiten dat het een beeld geeft van een bus in dienst van de
luchthaven van Zürich was ik ook onder de indruk van de
bewegwijzering ter plaatse......
Collega Ed B. was op vakantie in Porto en tot
mijn genoegen kwam de busbrief ook op zijn vakantie in gedachten
en stuurde hij mij een paar foto's te beginnen met 2
plaatsbewijzen met daarna een MAN dubbeldekker en dan de
chauffeurscabine van de MAN op de volgende foto waarbij het
interieur van de cabine herkenbare elementen laat zien die wij
direct doen denken aan onze MAN's. Niet heel vreemd als je
bedenkt dat MAN en Portugal een bekend duo vormen.
De laatste foto in deze rubriek heb ik aangeduid
met ?????
Geen idee waar dit plaatsvond maar ik weet zeker dat dit het
buitenland betreft. Letterlijk een zwartrijder in een
trolleybus.......
Aanvulling van Jan B.
De foto met het kenmerk "?????" is een still uit een trailer van
een Moldavische film uit 2023. De hele film "Puterea
Probabilității" (De Kracht van Waarschijnlijkheid) met daarin de
scène waarin "het" gebeurt, speelt zich af in de hoofdstad van
Moldavië genaamd Chisinau en de film staat op
YouTube.
Vanaf 2 uur, 03 minuten en 11 seconden begint de scène. Je ziet
dan gelijk dat voor de opname niet het modernste materieel is
opgeofferd.

Haltes en Abri's:
De
eindeloze rubriek bijzondere haltes/abri's gaat ook in deze brief door.
Bij Connexxion zijn ze blijkbaar bij
en hebben ze een bzzhalte geschonken aan een natuurpark.
 |
In New York weet ik dat ze werken met straatnummers maar
dat
dit ook in Wildervank gebruikelijk is was mij niet
bekend. Bedankt Nick.
(Klik op de foto voor de plattegrond)
 |
Op een bus wachten wordt zo wel erg aangenaam
 |
Het woord schaapskooi is hier mogelijk van toepassing of
toch maar
schaapsabri? Helaas zie ik ze niet de vloer reinigen.
Arme buschauffeur....
 |

Van Conrad kreeg ik deze serie foto's
van het einde van wat eens een trotse stalling van de NZH is geweest.
Gebouwd in 1991 en nu dan toch de sloop. Het betreft NZH garage Nieuwe Gouw in Purmerend
dat de titel busremise nog volledig verdiende. De een na laatste foto
laat het bovenaanzicht zien van deze historische locatie, zelfs met 1
plaatje van Google én een echte birdeye-viewfoto. Aan de
overzijde van de N244 is een nieuw onderkomen gebouwd, niet meer voor de NZH
uiteraard maar voor
de huidige vervoerder EBS.
Ter illustratie heb ik een foto van een tijdelijke bus, de 3561, in de
bekende XX kleur maar met een verduidelijkende filmkast. Deze VDL/Berkhof
Ambassadorbus stamt uit 2010.
De werkzaamheden toen aan de nieuwe locatie aldaar, zijn enigszins
samengevat in de collage. Als toegift een zwart-wit foto van de huidige
bussen op het busstation.

2e Leven:
Van Dennis kreeg ik diverse foto's waarvan
deze 2 exemplaren direct opvielen. Tante Toos was mijn
peettante en dan heb je toch extra motivatie om er meer van
te weten. Team 238 heeft met de Roparun te maken. Klik op
de foto voor een artikel uit het blad 'Delft op zondag'
waardoor de achtergrond van deze bus duidelijk wordt. En ook
de locatie waarnaar de bus op deze foto's 'verbannen' is.
Deze DAF/den Oudsten MB200 dateert van maart 1983 en had
wagenparknummer 9387 en was tot 1995 in dienst bij de FRAM
waarna tot 1998 de afdeling FRAM-specials volgde. De bus is
daarna bij vele eigenaren actief geweest en op dit moment is,
voor zover bekend,
Tante Toos de laatste bezitter.
Olaf Horn voegt toe:
Het originele kenteken is BG-38-JF geweest en de RDW meldt
dat de bus nu een kampeerwagen is en de bus is in april 2025
voor het laatst op naam gezet.

Poeldijk:
Ook in dit hoofdstuk geen
terugblik maar een vooruitzicht want EBS Haaglanden gaat
verhuizen van Den Haag naar Poeldijk na jaren onderdak
gevonden te hebben bij de HTM Telexstraat. De HTM heeft alle
ruimte nodig voor de omschakeling naar volledig elektrisch
en zodoende is besloten dat EBS naar Poeldijk zal gaan. Dit
gaat plaatsvinden in september dit jaar en de
voorbereidingen zijn in volle gang. Deze vestiging zal ook
volledig op elektrische bussen gebaseerd zijn. Hieronder de
eerste bussen in beeld van BYD, type B12. Deze bussen hebben
hun oorsprong in het Chinese bedrijf BYD maar worden
opgebouwd in de Europese fabriek in Hongarije onder toeziend
oog van BYD uiteraard.

Wie weet dit?:
Toch weer een nieuwe raadfoto
gevonden. Ik geef geen tip want ik vermoed dat hier ook
zonder hulp juiste inzendingen te verwachten zijn. Ik ben
benieuwd.
Welke locatie zien we hier?
 |

Aparte plaatjes:
Een plaatje van een plaatje toch? Een
buschauffeur mag dan niet klagen vooral als je de filmkast erbij
neemt. Toch vind ik het een uitnodiging aan de jeugd of denk ik
dan te 'misdadig'?
EBS heeft de concessie Zeeland
gewonnen en op de 2e foto is de kleurstelling voor de busvloot
te zien zoals het in december 2026 moet gaan worden. Er naast
nog wat Zeeuwse strippenkaarten nostalgie.

Clips:
Twee clipjes met enige gelijkenis
maar toch anders. Veel chauffeurs zullen moeten glimlachen door
de herkenbaarheid maar dan dik aangezet in een kort filmpje.
Goed gevonden!!!

Uitsmijter(s):
Foto's van opvallende zaken in deze
rubriek.
Deze schoolbus bezorgt mensen die te diep in het
glaasje hebben gekeken vermoedelijk het gevoel dat het ook echt
te diep is geweest....
 |
Vertederend toch?
 |
Een uniform is niet bij iedereen geliefd maar om
dit als bedrijfskleding te beschouwen gaat toch iets te ver.
Hoewel het waarschijnlijk best vaak door passagiers zal worden
gewaardeerd.
 |
In ieder geval was de vorige bedrijfskleding altijd nog beter
dan dit.
 |

Busbabbel:
De 2 vorige busbabbels hadden een
persoonlijk tintje en ik noemde ze deel 1 en deel 2 maar eigenlijk
realiseer ik me bij het schrijven van deze babbel dat het best deel 3
zou mogen heten want ik gooi opnieuw wat persoonlijke ontboezemingen in
de strijd. Toen ik in 2005 begon met het rondsturen van een paar busfoto's om
nieuwe collega's te laten zien waar hun 'voorouder'collega's mee hadden
gewerkt, was het nooit in mij opgekomen dat ik er 20 jaar later op veel
grotere schaal nog steeds mee bezig zou zijn. Zo kan een eenvoudig idee
uitmonden in een lange traditie met veel meer lezers dan ik in die
begintijd voor ogen had en voor mogelijk hield. In de afgelopen jaren ben ik zelfs een aantal
keer benaderd door bedrijven die aanboden om mij in te laten met
reclame waardoor de busbrief zelfs een verdienmodel zou kunnen krijgen.
Aan de ene kant streelt het mijn ego laat ik daar niet vals bescheiden
over zijn maar ik heb de rug recht gehouden en het aanbod resoluut
afgeslagen. Dom? Mogelijk, maar ik zit niet te wachten op bemoeienis van
buitenaf. Ik wil baas zijn in eigen brief en geen contracten afsluiten
waardoor ik verplichtingen heb. Vrijheid blijheid is voor mij
belangrijk.
In die 20 jaar heb ik een aardig archief opgebouwd en ik krijg nog
steeds zaken toegespeeld. Vaak probeer ik te voldoen aan een inzender
door een plekje in te ruimen maar regelmatig moet ik selecteren en
beland het toegestuurd deels of soms helemaal in een map op de PC.
Weggooien heb ik niet als belangrijkste eigenschap. Of het nu mailtjes
zijn, fotomateriaal, teksten en verzin het maar, de computer is geduldig
en protesteert niet want de opslagmogelijkheden zijn alleen maar
toegenomen dus ruimte te over. Het is mijn woning waar grenzen aan
zitten want ik krijg menig opmerking te verduren dat het best wel vol is
bij mij thuis. Dat treft want ik hou van dit soort gezelligheid, spullen
die een verhaal hebben. Niet trendy of modern maar met een achtergrond
en/of geschiedenis
die je bij Ikea niet kan kopen. Niets ten nadele van dat bedrijf, smaken
verschillen nou eenmaal. Maar mijn interesse in bussen en busbedrijven,
vooral uit het verleden, zorgt er voor dat ik nog weleens bedacht wordt
door mensen die zelf gaan opruimen en dan eerst nog aan mij denken met
de woorden: 'kijk maar of je er wat aan hebt en anders gooi je het maar
weg'. Dat kan in veel gevallen leiden tot een doos vol foto's,
memorabilia, boeken, beeldjes, allemaal bus gerelateerd. Ik ben altijd
dankbaar want het interesseert mij altijd. Bijkomend voordeel is dat ik
alleen woon en dus geen vrouw heb die dreigend aangeeft dat de grens nu wel
wordt bereikt. Dat vind ik zelf ook wel een beetje maar het vlees is zwak dus ik
koester mijn afwijking en ontvang al de spullen.
Dus aan iedereen die meeleeft en meegeeft mijn hartelijke dank. De enige
keer dat ik minder enthousiasme zal oproepen, is als ik kom te
overlijden want voordat dit allemaal de deur weer uit is zijn er wel een
paar dagen verstreken. Eén voordeel.....ik merk het zelf niet meer. Ik
voel wel een tijd aankomen dat ik zal besluiten orde op zaken te stellen
en de boel kritisch aan een onderzoek te onderwerpen maar ik heb het
gevoel dat dit zeker nog even duurt voor het zover is. Tot dat moment
heb ik genoeg materiaal om de komende busbrieven te vullen.
Busbios(coop)
film(pjes)
In dit filmpje een werkwijze die
gedateerd aandoet wetende hoe kort de lontjes tegenwoordig zijn. Een
voorlichtingsfilm van Connexxion om te laten zien dat verkeerd gedrag
tot een stevige aanpak leidt van de autoriteiten. In een tijd dat BOA's
behoefte hebben aan wapens, ziet dit er een beetje achterhaald uit. Maar
oordeel zelf.
Een kippenkweker zit in zijn stamcafé
naast een vrouw en bestelt een glas champagne.
De vrouw kijkt op en zegt: 'Das toevallig, ik bestelde ook net
een glas champagne.'
Wat een toeval', zegt de man, 'want dit is een speciale dag voor
mij. Ik heb iets te vieren.'
'Voor mij is het ook 'n speciale dag, en ik ben ook aan het
vieren', zegt de vrouw.
'Wat een toeval,' zegt de man.
Als ze klinken vraagt hij: 'En wat ben jij aan het vieren?'
'Wel, mijn echtgenoot en ik proberen al lang een kind te krijgen
en vandaag vertelde mijn dokter dat ik zwanger ben.'
'Wat een toeval', zegt de man. 'Ik ben een kippenkweker'.
Jarenlang waren mijn kippen onvruchtbaar, maar vandaag zijn ze
eindelijk bevruchte eieren gaan leggen.'
'Dat is groot nieuws', zegt de vrouw. 'En hoe werden je kippen
weer vruchtbaar?'
'Ik veranderde van haan.' antwoordt hij.
Zij lacht eens . . . . . . en zegt: 'Wat een toeval'.....
|
Een vrouw zit in de biechtstoel en zegt: "Vergeef me Vader, want
ik heb gezondigd".
"Wat heb je gedaan mijn kind?" vraagt de priester.
De vrouw zegt: "Ik heb de zonde van ijdelheid begaan, twee keer per dag
kijk ik ademloos naar mijn beeld in de spiegel en vertel ik mezelf hoe
mooi ik ben."
De priester draait zich om, bekijkt de vrouw eens goed en zegt: "Lieve
kind, ik heb fantastisch nieuws voor je. Dat is geen zonde, maar een
vergissing."
|
 |

Tot slot:
Hatsekidee, het indrukwekkende getal 190 staat op het
internet. Met dank aan alle inzenders die mij helpen om de inhoud
gevarieerd te maken. Wat je ook doet in het leven, je kan het nooit
iedereen naar de zin maken maar je kan wel een poging wagen in de
buurt te komen. Of dat gelukt is laat ik aan jullie over. Ik wens
jullie fijne zomermaanden en ga je op vakantie, geniet ervan en
graag........
........tot de volgend brief, nummer 191 zal ergens
rond 6 augustus verschijnen.
Hartelijke groeten
Wim Koeleman

Wijsheden:

Het verschil tussen een
trolleybus en een politicus: een trolleybus stopt als hij de draad
kwijt is.
Mannen zijn net als wijn. Sommigen worden zuur, maar de meesten
worden beter naarmate ze ouder worden.
De optimist ziet
in elke moeilijkheid een mogelijkheid, de pessimist in elke
mogelijkheid een moeilijkheid.
terug naar de
