terug naar de
      
 6 oktober 2024

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t 
____________________________________________                                                                                          
 
Verhalen en foto's
van en over
oude en nieuwe bussen
   
   
 
Inhoudsopgave:
Goud van Oud - Vadah - John Oron - E & R - Abri's - Buitenland - 2e leven - Pieter film 4 - Raden - Diversen - Clips
 
Uitsmijters: Coolbus - afslepen - airco - controleur
Busbioscoop: Hugo Richter toont Nederlandse bussen op Cuba in 2013
Busbabbel: Capelle en Krimpen
 
 

De laatste tijd word ik vaak met de dood geconfronteerd. Oud collega's en vrienden dicht bij huis maar dagelijks worden we ook 'getrakteerd' op nieuwsbeelden via de televisie waardoor je je realiseert dat het nu even geen game is waar je naar kijkt maar werkelijkheid. Veel mensen maken zich ondanks die beelden toch liever druk over bijzaken dan over dit soort hoofdzaken. Ik weet ook wel dat het niet altijd onnozelheid is maar in veel gevallen is het vluchtgedrag. Laat ik dan maar een steentje aan dat vluchtgedrag bijdragen door een busbrief te maken zonder zwaarmoedige inhoud. Althans als je foto's van sloopbussen kan verdragen waar gelukkig ook vaak een 2e leven tegenover staat. In de busbios verderop in deze brief draait een film over 2e levens op Cuba uit 2013 dus ook hierbij een traantje wegpinken want anno 2024 zullen veel van die bussen niet meer onder ons zijn. Het leven is hard maar bedenk dat het altijd erger kan. Met dat in gedachte wens ik jullie toch lees- en kijkplezier.


      
Goud van Oud:

Voor veel menen zal deze foto herkenbaar zijn. Het betreft Leiden busstation anno 1968. Het gebied was duidelijk zichtbaar aan een opfrissing toe qua inrichting maar dat is dan ook een aantal keer gebeurd en gaat vast op termijn nogmaals herzien worden want dat hoort zo bij vooruitgang. Het wegdek heeft in ieder geval ernstig gelden onder de druk van de zware bolramers.
In mijn tijd op de bus ben ik regelmatig ter plekke geweest met o.a. lijn 170 en lijn 48. Er was een ruimte voor de chauffeurs die in dienst kwamen en hun kastjes hadden met daarin de spullen om een dienst te kunnen rijden zoals een geldbak en een stempel. Er was natuurlijk een kantine en daar maakte elke chauffeur gebruik van die pauze had maar.....er waren wel huisregels want in Leiden 'regeerde' natuurlijk de NZH maar er kwamen buslijnen samen uit diverse regio's en dus van verschillende busmaatschappijen zoals Westnederland, Midnet, ZWN-groep en CN in willekeurige volgorde. Dat had gevolgen voor het gebruik van de kantine want het was een ongeschreven wet dat elk bedrijf een eigen hoek had en het was niet de bedoeling dat iemand van CN aan de grote centrale tafel van de NZH ging zitten. Deed je dat toch, en dat 'durfde' ik soms, dan had je kans dat je letterlijk met de nek werd aangekeken. Tja, hokjesgeest was het motto. Ik ben benieuwd hoe dat tegenwoordig gaat want er zijn weer andere bedrijven verschenen en het busstation is geruime tijd geleden volledig op de schop gegaan en bouwde men ook een fraai onderkomen voor pauzerende chauffeurs maar of de hokjesgeest is gebleven na al die jaren? Wie het weet mag het zeggen.

De 2e foto in 'Goud van oud' is een Chevrolet gebouwd in 1931 en vanaf 1936 rijdend voor Citos Zoetermeer met wagenparknummer 15. Er is geen jaartal bekend van afvoer. In busbrief 23 is de naam Citos eerder ter sprake gekomen en toen heeft Rob S. daar een aanvulling op gemaakt die ik hieronder nogmaals plaats:
"Bij de start in 1928 had Jelle Kok, de directeur, inderdaad de naam CITO gekozen. Het Haagse Cartografie bedrijf CITO maakte daar bezwaar tegen (via de rechter). De naam Citos was geboren maar dat zinde Jelle Kok niet. Aangezien hij voor 1928 in Parijs gewoond en gewerkt had, bedacht hij het volgende. Het bedrijf was een NV. Het Franse woord voor NV is Société Anonyme. De afkorting is SA en dat werd aan de naam Cito geplakt. Vandaar ontstond Citosa."

Aanvulling Olaf Horn: bouwjaar is inderdaad 1931, in 1936 naar CITOS Jelle Kok als 15, in 1937 vernummerd in 18, in 1941 naar Citosa als nr.18, in 1943 nieuw nummer Citosa 761, en afgevoerd in 1948-1950.

Dank aan Olaf maar Kees van der Z heeft een andere visie op deze busfoto: Op de foto staat de Citos 18, een Volvo die gloedjenieuw in 1937 in dienst kwam en in 1941 als bus 761 bij de Citosa zijn leven vervolgde.

Om de verwarring op te lossen heb ik nog eens goed in de lijsten gezocht en ik ben er achter. Dit kenteken staat 2x vermeld. Bij de 15 (de Chevrolet) én bij de 18 (een Volvo). En gezien de diagonaal op de grill is de bus op de foto dus de 18.
Beide heren bedankt.


       
Vaassen's Autobus Dienst en Autohandel:
De afkorting is hierboven toegelicht. In die jaren werd een bedrijfsnaam vaak door een afkorting gebruikt. En dat waren er veel want het openbaar vervoer werd in die jaren veelal gereden door kleine particuliere bedrijven die soms slechts 1 lijn verzorgden. Toen later diverse overnames cq fusies plaatsvonden, verdwenen een aantal van die namen in de geschiedenisboekjes. De Vadah wachtte dat lot eind jaren 1960 toen het bedrijf opging in de NAO (Nedam's Autobus Onderneming) en de NAO werd in 1977 toegevoegd aan de LTM (Limburgsche Tramweg-Maatschappij) en 1 jaar later werd alles onder de paraplu van de VSL geplaatst. (Verenigd Streekvervoer Limburg) Ook die naam is in 1995 verdwenen toen de fusie met de ZO (Zuidooster) plaatsvond. Dat werd de Hermes Groep die in 1999 Connexxion als eigenaar kreeg. In die jaren waren er concessies op het podium verschenen en werd 'Limburg' verloren aan Veolia. Maar ook deze vervoerder is niet meer en verscheen Arriva ten tonele.
Al met al is het een groot schaakspel geworden want zo'n opsomming van vervoerders kan voor elke provincie gemaakt worden. Deze keer dus aandacht voor de Vadah met een video presentatie en een aantal losse foto's. Altijd leuk om te zien dat in 1950 volstaan kon worden met een telefoonnummer van 3 cijfers....
PS: bovenstaande is uiteraard een simpele samenvatting maar als er belangstelling is voor een uitgebreid overzicht dan raad ik de onvolprezen Wiki pagina aan.

Klik op de zomerdienstregeling 1950
rechts hiernaast voor een
presentatie over Vadah.

Op deze foto staat de Mostart/Kromhout 40 uit 1956. In 1970 na een dienstverband met EBAD (Eerste Beeker Autobus Dienst) eindigde deze wagen als zogenaamde 'plukbus' zoals te zien is op de 2e foto uit 1973.

 

 


       
John Oron - (les)bussen:
De eerste 3 foto's zijn promotie plaatjes, misschien interessant voor o.a. verzamelaars. Daaronder 4 foto's van lesbussen die John mij ook stuurde met toelichting bij elke foto.


 

Hier op de foto zien we een VDL/Berkhof van Arriva, wagen 8324 uit 2007.

De 1241 DAF/den Oudsten uit 1995 zien we hieronder, als lesbus vanaf 2008 voor Hermes en in 2010 in gebruik bij verkeersschool Dekker in Eindhoven.

De 2536 DAF/den Oudsten uit 2000 begon de loopbaan bij BBA-Connex en kwam bij Connexxion terecht in 2006. In 2013 eindigde de Nederlandse identiteit toen de wagen vertrok naar de plaats Abidjan in Ivoorkust.

Hieronder de 4125 in actie tijdens de praktijkles. Een DAF/van Hool uit 2004.
In 2015 in beheer bij Womy en toen volgde een reisje Litouwen.


   
E & R:
Van Jaap K. kreeg ik lesbussen toegestuurd van bussen die gebruikt worden door E & R. Jaap schrijft: E & R zit onder andere in Nieuwegein en heeft verschillende lesbussen waar o.a. de toekomstige Qbuzz chauffeurs hun busrijbewijs proberen te bemachtigen. Hierbij een paar van hun bussen.

Deze wagen heeft een loopbaan achter de rug voor E & R in beeld kwam, daar heb ik een hele busbrief voor nodig....;-)
De bus startte bij E & R in 2011 en stamt uit 2002. Uiteindelijk vond de bus zijn Waterloo in 2016 bij Womy

De 1289, een IVECO/den Oudsten uit 1996. Bij E & R in dienst vanaf 2007 maar al snel eindigde het dienstverband in 2009bij Womy.

Een Volvo bus uit 2004, reed omstreeks 2011 o.a. bij de Jong in Ridderkerk
en bij Taxi van Dijk in Delfzijl. Bij E & R sinds 2015.

Wagen 6207, een DAF/Wright uit 2003, in dienst bij E & R in 2015 na een jarenlange loopbaan bij Arriva.


       
Haltes en Abri's:
Ook in deze busbrief 4 opvallende abri's.

Zou het effect hebben?

met dank aan Ria

Een alternatieve slaapplaats in een hangmat

Piet van H. stuurde mij deze foto.  Een abri in Zeeland bij Hoofdplaat
op 11-08-2024. De abri staat boven op een dijk,
misschien rijdt daar een bus op rupsbanden.....;-)

 


      
Tsjechië:
Lezer Krijn stuurde mij een paar foto's van zijn vakantie in Tsjechië. Altijd aardig als er tijdens vakanties nog aan mij gedacht wordt. Over de bus kan ik weinig vertellen maar de hagelwitte abri steelt de show. En wat zien we op de tijdtabel: Veolia!! Het een heeft niets met het ander te maken maar gewoon een aardige combinatie.

Oostenrijk:
Dit land komt vaker voorbij in de busbrief zoals ook in brief 185. Deze keer foto's van Sam S. die sfeervolle foto's maakte van de 8300 serie in Wenen. Foto's geschikt voor een brochure. Het betreft elektrische bussen en laat nou de bus op de 2e foto, de 8311, gebruikt zijn bij een proef in Utrecht. Wil je bewijs? Klik op deze link: Pilot Elektrische bus in Utrecht van start.

 

      
2e Leven:
Van Arjo G. kreeg ik foto's van de "7663" toegestuurd toen hij op bezoek was bij Zooparc Overloon. Heel geschikt voor het hoofdstuk 2e leven dus hierbij.
Op zijn verzoek ben ik gaan zoeken naar het wat, waar en wanneer. Het wagenparknummer was de 9409 met kenteken BG-26-GX, reed vanaf 1985 tot 1994 bij ZWN Zierikzee en daarna bij ZWN-OV Zierikzee tot 1998. Het nummer 7663 was het 'body nummer' van deze bus dus niet te verwarren met het vlootnummer. Vanaf 1998 reed de bus voor de Beekse Bergen tot 2016 waarna Zooparc Overloon de bus inzette als 'statisch object' dus niet meer als bus rijdbaar beschikbaar.

Arjo schreef een uitgebreide toelichting met een persoonlijke tekst over zijn interesse in het OV waar ik hieronder een deel van plaats.

Toen ik op Heinenoord woonde, ging ik in de winter altijd met de bus (eerst met de RTM wat later overging in de ZWN) naar Rotterdam via het busstation: Heinenoordtunnel naar Rotterdam Zuidplein.
Op het busstation stapte ik over van de bus die over Heinenoord gekomen was, op de bus uit Flakkee naar Metrostation Rotterdam-Zuidplein.
De reizigers van deze bus waren nauwelijks te verstaan.
Wij hadden in de Hoeksche Waard een dialect maar dat van Flakkee spande wel de kroon, soms zo erg dat je wel eens dacht waar is de ondertiteling....;-)
Zo is bij mij de belangstelling voor de RTM en ZWN ontstaan. Ik heb ook veel boeken van de RTM waaronder het boek: "Halte op verzoek Westdijk". Een boek van de reeds overleden streekboeken schrijver: Pleun Troost. Op de voorzijde van het boek staat mijn oma afgebeeld met mijn moeder als klein meisje.
Westdijk, halte op verzoek gaat over het leven van een meisje in de jaren twintig in Mijnsheerenland. ISBN 9080031410. Pleun Troost schreef diverse boeken over de stoomtram in de Hoeksche Waard.
Ik heb zelf diverse RTM bussen en ZWN Bussen (oa de Leyland 4321) maar ook de hele serie rode standaardbussen van de RET van HB Model van Paul Roerbag)

Een andere reïncarnatie staat op deze foto die ik van Dennis van D kreeg toegestuurd. Ome Joop's Tour ziet er gezellig uit. De kleurrijke bus is ooit actief geweest bij de GSM met nummer 9522. Een bus gebouwd in 1983 en uit dienst gegaan bij de GSM in 1993 waarna tot 1997 Oostnet eigenaar was. De bus doet, dus al meer dan 30 jaar verder, nog steeds goed werk. Vanaf 2006 actief bij Ome Joop na nog enige jaren als bus bij politie Gelderland Midden op de loonlijst te hebben gestaan. Het huidige uiterlijk dateert van 2008. Meer weten over Ome Joop? Hier kun je de geschiedenis vinden.


      
Busfilm 4:
Pieter Bakker stuurde mij recent een aantal filmbeelden uit een ver verleden. Zelf gefilmd tijdens zijn omzwervingen door Nederland toen hij nog een jong ventje was. Hij dacht dat ik er waarschijnlijk wel interesse in zou hebben en dat klopte als een bus. De kwaliteit was er na al die jaren niet op vooruit gegaan dus heb ik ook met deze film een poging gedaan om met Kunstmatige Intelligentie oftewel AI de film wat op te frissen. Helaas is het resultaat niet om over naar huis te schrijven en dat heb ik dan ook maar niet gedaan. Voor films is slechts beperkt AI beschikbaar en dan ook nog eens voor korte video's. Ik neem aan dat in de nabije toekomst meer mogelijk zal zijn dus voor nu de originele film.

In de vierde film en laatste in deze serie staat o.a. de bolramer centraal en zien we een bus uit de 6700 serie in ouderwets winterweer. Aan het eind is de Westnederland 5170 uit 1969 goed in beeld.

 


       
Wie weet dit?:
Opnieuw een stukje geschiedenis en ik geef alvast een hint: het is weer in Zuid-Holland. Wil je reageren, ikzelf weet het deze keer zeker maar het zou leuk zijn als de juiste locatie herkend wordt. De hoofdprijs voor de juiste inzending betreft 'eeuwige roem' met een vermelding in de busbrief.....;-)

Welke locatie zien we hier?

 

       
Aparte plaatjes:

Als eerste een animatie van de 452. Een wagen van de LTM (zie eerder in deze brief) uit 1947. Later kreeg de Bedford het kenteken NB-20-15. In 1953 was het einde oefening bij de LTM, wat ik van korte duur vind, maar blijkbaar was verkoop lucratief want de bus verdween naar Dusseldorp in Apeldoorn. (bedankt Kees)

Daaronder 2 foto's met een knipoog (links) en een kleurplaat uit het promotie arsenaal van Westnederland.


       

Uitsmijter(s):
Foto's van opvallende zaken in deze rubriek.
 
In de schoolbussen serie een nieuwe creatie
met een kleine aanpassing in de naam: Coolbus

Overdrijven is een vak
maar pech met een kinderwagen moet ook opgelost worden

Het onderhoud aan de airco duurde te lang dus dan maar zo

Er zijn landen waar de functie eisen voor het controleursvak
veel van het personeel vergen


 


     
Clips:
Weer wat opvallende clipjes gevonden.

Bizar is het juiste woord (klik op de foto) En hoe bizar is dit dan? (klik op de foto)

       
Busbabbel:

Deze keer ga ik proberen mijn herinnering te peilen en terug te gaan naar halverwege de jaren tachtig. Ik was als buschauffeur begonnen in 1983 na een testrit en een instructieperiode met de 2570, een wagen waar dubbele bediening achter een luik aanwezig was. Luik open en daar waren de pedalen en een verplaatsbare stoel in een gat in de vloer waren samen met extra spiegels de uitmonstering van de lesbus. Moet je nu eens voor komen maar dat was niet anders in die tijd en ook zonder allerlei moderne eisen aan de bus werden er evengoed prima chauffeurs mee opgeleid. In ieder geval heb ik de testrit overleefd en kon ik aan de slag samen met een leermeester die de routes en het plaatsbewijzen systeem uitlegde. Dat was geen kleinigheid want er werd door onze vestiging enige tientallen routes gereden en het zonesysteem van de strippenkaart was op zich niet moeilijk maar dat is alles als je het weet. Ik begon de eerste tijd op de stadsdienst in Delft en dat was een regelrechte uitdaging doordat er met 10 meter wagens maar ook regelmatig met 12 meter wagens dwars door de binnenstad gereden werd zelfs over het Montmartre van Delft, de Beestenmarkt. Toen ik later gevraagd werd om ook de streeklijnen te gaan rijden, kreeg ik opnieuw een leermeester (Joop) toegewezen en moest ik gaan begrijpen hoe b.v. het Westland in elkaar stak. We reden en we reden en dan vroeg Joop mij zo nu en dan of ik wist in welk dorp ik reed. Daar verdiende ik in het begin geen punten mee maar die kennis heb ik aardig kunnen bijwerken.
Zoals ik al schreef reden we best veel lijnen en daar zaten 2 extra opvallende lijnen bij want in die jaren werd er ook assistentie verleend aan de Westnederland vestiging Krimpen aan den IJssel. Dat betrof voor 90 % spitsritten omdat Krimpen en Capelle in die tijd geen metro hadden en het spitsaanbod van passagiers enorm was dus werden er extra bussen ingezet op lijn 93 en op lijn 98 voor soms maar 3 ritjes in de ochtendspits. De rit ernaartoe duurde langer dan de diensritten maar dat kon allemaal en het was weer eens wat anders. De vestiging Krimpen reed met veel gelede bussen en dat was geen luxe want er werd om de 10 minuten gereden, je startte aan het beginpunt en dan was je na 3 haltes meestal vol en kon je recht toe recht aan naar het bus/metrostation Capelse Brug en soms door naar Rotterdam Centraal. Sommige ritten (zie foto) reden niet verder dan Capelse Brug en dan reed je weer terug naar je beginpunt en ging alles weer van voren af aan. Prachtig om het massale aantal bussen in de spits te zien. Eén ochtend zal ik niet snel vergeten. Het was in de winter en het had 's nachts behoorlijk gesneeuwd en ik had dienst in de Krimpenerwaard. De verkeersdrukte toen is niet te vergelijken met nu want ik kon rond 6 uur 's morgens zonder file naar het startpunt. Om die tijd was de sneeuw nog redelijk maagdelijk en dan is het minder link dan als de sneeuw vastgereden is. Ik reed de A13 op met de sneeuw tot aan de assen. Handschoenenjas aan, muts op en jas aan want de bus was de eerste tijd nog niet op een dusdanige temperatuur dat de kachel mee kon doen. Afijn, ik ben er heelhuids gekomen en ik heb slechts 1 rit kunnen rijden doordat intussen de wegen volliepen dus voor een ritje van 20 minuten was ik de hele ochtend bezig want de terugreis verliep een stuk moeizamer dan de heenreis. De A16, A20 en A13 waren, zoals te voorzien was, veranderd in een blubberige chaotische route. Terug in Delft was ik uiteraard blij gezond en zonder schade op de basis aan te komen maar zulke dagen zullen je altijd bijblijven en komen nu van pas in de busbrief.

         


     
Busbios(coop) film(pjes)

Zoals ik bij de inleiding al schreef, heb ik deze keer gekozen voor een film over de beroemde bussen met soms nog steeds Nederlandse bestemmingen zichtbaar in (of op) Cuba. Deze video dateert van 2013 dus ga je naar Cuba dan garandeer ik geen ontmoeting meer met de bussen in deze film want gezien de staat waarin sommige wagens verkeren zal het na 11 jaar wel einde oefening zijn maar je weet het nooit want je ziet zelfs een bus voorbijkomen waar men het bestemmingendisplay vervangen heeft door een voordeur dwars op de voorzijde te monteren....heel creatief. Deze film is van Hugo Richter.

 


       
      
Een oudere man die woont in de omgeving van Parijs, ging naar de plaatselijke kerk om te biechten.
De priester maakt het luikje open van de biechtstoel, en de man zei : "Vader, tijdens de 1e wereldoorlog klopte er een mooie vrouw op mijn deur en ze vroeg me om haar te verbergen voor de Nazi's dus ik verstopte haar op mijn zolder."
De priester zei: "Fantastisch dat je dat gedaan hebt mijn zoon, er is absoluut geen reden om dat op te biechten."
"Maar het is eigenlijk erger Vader. Ze betaalde me met seks. Elke dag en twee keer in het weekend."
De priester zei : "Door dat te doen liep je beiden natuurlijk groot gevaar maar wel begrijpelijk dat in die omstandigheden 2 mensen zich zo gaan gedragen. Maar als je er echt spijt van hebt, dan zijn nu je zonden vergeven."
"Dank je wel Vader, dat is een pak van mijn hart maar ik heb nóg een vraagje: "Zal ik haar vertellen dat de oorlog intussen is afgelopen?"

"Wie heeft tegen u gezegd!!," raast de chef tegen zijn secretaresse, "dat u hier de hele dag kunt luieren, alleen omdat ik u een paar keer gekust heb!?"
Lachend reageert de secretaresse: "Mijn advocaat!"

Een jager komt thuis en vindt zijn vrouw in bed met één van zijn vrienden.
Hij neemt zijn wapen en schiet de man dood!
Zijn vrouw verbolgen : "Als je zo verder gaat, raak je al je vrienden kwijt…...”
 

   

Tot slot:
Tot zover. Er blijft nog materiaal achter maar dat bewaar ik voor brief 187. In ieder geval wil ik dan graag (op verzoek van Leo M) een hoofdstuk wijden aan de TP en dan in het bijzonder een bustype uit die tijd. Dan kost vast nog een beetje graafwerk maar dat is het leuke van zo'n onderwerp. Hopelijk hebben jullie je een beetje kunnen vermaken met het gebodene en zien we elkaar overdrachtelijk weer begin december

......graag tot de volgend brief, nummer 187.

Hartelijke groeten
Wim Koeleman

     
     

Wijsheden:
      

We kunnen niet iedereen helpen, maar iedereen kan iemand helpen

Het leven is net een krentenbol, met af en toe een hard stukje

Het gaat er niet om hoe vaak je valt, maar hoe vaak je opstaat

terug naar de