Busbrief 184

In de vorige brief heb ik een paar foto's van brandschade laten zien dus dan is onderstaande foto natuurlijk een vervolg op rampspoed en ellende in het OV. In busbrief 3 staat de beroemde Flipper in beeld maar voor die tijd ging het ook met nog oudere bussen weleens mis. Deze bus kreeg als geuzennaam 'de Buitelaar' en zo te zien is dat terecht. Het kan ook zijn dat het minder met een bijnaam te maken heeft omdat er ook een bedrijf bestond met deze naam. Hierover wordt dit vermeld in busbrief 177 in het hoofdstuk TP. Hoe dan ook, de foto is er niet minder interessant om. Buitelaar of geen Buitelaar. Het scheen vroeger gebruikelijk te zijn dat je vanaf een bepaalde leeftijd geschikt bevonden werd om een pet te gaan dragen. En klom je hoger in de maatschappij dan was een hoed toch echt een must. Helaas is het kenteken niet leesbaar want anders had ik mogelijk meer over de bus kunnen vinden.

Het is blijkbaar moeilijk om in die tijd het vervoermiddel te benoemen want zien we hier nou een bus of een uit de kluiten gewassen automobiel? Hier weinig petten in beeld dus een uitstapje met de directie zou ik zo denken. Wat ook opvalt is dat de uitlaat in die dagen tot ergens halverwege reikte. Ik gok (op gevoel) op een Frans gezelschap.

5119:
Het idee om met dit busnummer een hoofdstuk te maken bestond al langer omdat ik de onderste 3 foto's al een poosje klaar had staan. Ik vond het aardig om de 5119 in het originele wit/rode uiterlijk te vergelijken met de versie zonder herkenbaarheid op het kenteken na en dan als derde foto de 5119 weer 'aangekleed' maar dan als R-Net voertuig. Daaronder deze bus als onderwerp van een artistieke foto.

Tot slot 3 varianten op dit busnummer, een 5119 in het geel in dienst van de NZH. Het is een DAF/den Oudsten SB220, in dienst bij de NZH tussen 1988 en 1999 waarna deze wagen bij Connexxion terecht kwam en nog tot 2005 dienst gereden heeft waarna de bus via Womy geëxporteerd werd naar Georgië in Tblisi.
In 2008 verscheen er weer een 5119 op het toneel bij Connexxion, een VDL/Berkhof/Ambassador wagen, gebouwd in 2004 en de eerste jaren was deze 5119 actief bij SVN-Oost Utrecht onder wagenparknummer 119 en daarna dus vanaf 2008 in de bekende groene kleuren. Vermeldenswaard is het feit dat de bus begin 2009 schade opgelopen heeft doordat bus 2923 de 5119 in Alkmaar een 'kontje' heeft gegeven. Intussen is ook deze versie van de 5119 geëxporteerd.
Maar we zijn er nog niet want ook Syntus heeft een 5119 in dienst zoals te zien is op de laatste foto, gemaakt door wyke2207. Deze 5119, ook een VDL/Berkhof/Ambassador kwam in dienst bij Syntus/Doetinchem in 2009 als de 1519 maar verhuisde in 2010 naar Syntus Veluwe en reed daar onder nummer 5119. Het doek viel op 20 oktober 2016.

Al met al een bewogen geschiedenis van dit busnummer.

John Oron - Lesbussen:
Uit een 'nieuwe' hoeveelheid lesbussen heb ik er 3 heel verschillende uitgekozen.

De eerste foto betreft de 162,
een DAF/Hainje van de GEVU uit 1969 die in 1982 bij de sloper eindigde.
We mogen aannemen dat John hier niet mee gereden heeft ;-)

Deze 3693 stond ook in de vorige busbrief op een idyllische foto
maar niet goed zichtbaar dus hierbij de herkansing.
van 1999 tot 2004 bij XX en daarna volgde geen sloop maar export


Hier zien we een Volvo bus uit 2008, begonnen bij QBuzz. In 2010 kwam BRENG-Nijmegen in beeld en in 2012 kwam de bus terecht bij XX tot 2014 waarna OVregio IJsselmond in 2015 aan de beurt was. In 2015 keert de wagen alweer terug bij XX en krijgt een grijs uiterlijk in 2017.	Ooit actief bij de GADO in 1997 is deze 2197 DAF/den Oudsten B95. In 1999 volgde NoordNed tot 2006 waarna Arriva in beeld kwam. In 2010 werd de bus verhuurd door Womy waarna export volgde.

Toelichting:
Ook voor de technisch geïnteresseerden heb ik wellicht wat gevonden. Als het niet boeit adviseer ik 'even scrollen' naar het volgende hoofdstuk ;-)

Haltes en Abri's:
Dit hoofdstuk behoeft geen toelichting als vast onderdeel van vele brieven.

Hier zien we een dubbelportret van een huiselijke haltevoorziening. Boeken in de kasten, helaas ontbreekt het koffiezetapparaat. En 's avonds is de verlichting sfeervol maar niet geschikt om te lezen...		Nog een dubbelportret op deze foto. In dit geval is te zien dat opknappen loont.
Een eenvoudig optrekje met een sfeervol interieur		Nee, dan deze. De beschutting is matig maar het oogt wel.

Tekeningen:
Van Martijn ontving ik een serie zelfgemaakte tekeningen waarvan ik in de volgende busbrieven een aantal exemplaren zal laten zien. Martijn ontwerpt deze tekeningen om in een game te gebruiken en hij geeft zelf een toelichting op het waarom en hoe.

Omdat ik voor een creatief project samen met iemand een bus wil gaan maken voor in een computerspel wat tegenwoordig heel populair is: Grand Theft Auto 5.
Dat spel klinkt misschien wat gewelddadig en niet helemaal als een plek voor een prachtige nostalgische bus maar tegenwoordig is dat spel online ook al op zo'n manier aangepast dat mensen het spel ook voor een soort dagelijks leven gebruiken maar dan anders. De één speelt een politieagent, de ander een buschauffeur, een crimineel, een ANWB medewerker. Dus voor die doelgroep is zo'n nostalgische bus natuurlijk wel prachtig. En ik zelf ben bezig met het opnemen van een videoclip met beeldmateriaal opgenomen in dat spel. Dus uiteraard wil ik in die video ook een aantal keren de bus een verschijning geven. Waarschijnlijk is deze informatie voor niet-gamers niet te volgen, maar ik ben er zelf erg enthousiast over en het heeft met mooie nostalgische bussen te maken, dus dat kan weinig kwaad om te vertellen denk ik.

In deze brief een zeer realistische tekening van een MB200 in het 2e leven op Safari. Daaronder zelfs een animatie. Helaas alleen de richtingaanwijzer en niet het draaiorgel.

2e leven:
Over 2e leven gesproken, ik kreeg de eerste 2 foto's toegestuurd door Benny D. Bussen waar ik ook in gereden heb in de Veolia tijd in Haaglanden. We hadden een serie die liep van de 168 t/m de 174. Deze dieselbussen werden tegen de afspraken in, uit nood ingezet op de stadsdienst van Delft omdat volgens lezing 1 de gasbussen voor de veiligheid niet door de binnenstad mochten en lezing 2 meldde dat de gasbussen niet onder een viaduct op de busroute door konden dus werd deze dieselserie toch maar ingezet. Stevige robuuste wagens die geruime tijd buiten dienst gestaan hadden ergens op een terrein in Brabant. Het gevolg daarvan was dat er het een en ander onvoldoende onderhoud had gehad en het hele slangensysteem van b.v. de kachel was niet meer in puike conditie zal ik maar voorzichtig zeggen. Stilstand is achteruitgang is het gezegde en dat klopte wel. Er is wat aan gesleuteld!!! Uiteindelijk toen alles zo'n beetje hersteld was, ging deze serie weer weg. Waarom? Er zullen wel argumenten zijn geweest en dan denk ik aan iets financieels maar de bussen die daarna opgetrommeld werden waren zo mogelijk nog slechter maar goed de werkplaats had er prima klanten aan. In een volgende brief zal over die serie berichten.
In ieder geval doken uit de eerste serie meerdere exemplaren hier en daar op zoals onderstaande foto's bewijzen.
Benny kwam ze tegen en schreef mij: "Vandaag bezocht ik Kamp Westerbork. Tot mijn verrassing zag ik daar een bus uit de Van Hool serie waar we vanaf de Veolia start in Haaglanden de stadsdienst mee reden in Delft. Ik zag eerst de 168 in vol Veolia ornaat en daarna zag ik ook de 169 rijden. Door het wagenparknummer was ik op het verkeerde been gezet, want tijdens het gesprek met de chauffeur bleek dat die bus in Luxemburg en de Eiffel dienst heeft gedaan. Die bus was als 169 genummerd, omdat een andere bus al nummer 168 had. De 168 bleek weer in Veolia kleuren teruggebracht nadat die anders bestickerd is geweest in de kleuren van het Herinneringscentrum, zie ook de link van OVCN."

168 (foto Pim Dorn)
In reactie op het artikel over Veolia bus 168 (die overigens in 2004 als BBA 168 begon),
stuur ik je hierbij de uitvoering van Herinneringscentrum Kamp Westerbork.
Beide foto’s heb ik op 28 juni 2022 gemaakt.

Nu we het toch over Brabant hebben, zag ik deze foto van een ex-BBA bus, de 459 die tussen 1991 en 2008 in het openbaar vervoer actief was. De gang van zaken daarna, het 2e leven dus, is aan de foto duidelijk af te zien en voor een toelichting verwijs ik naar de link van de WOS (Westlandse Omroep)
De 4e foto toont ons opnieuw een oud Delfts voertuig. Nu gaat het om de 6576, een bus uit 1988 tot 1998 in dienst en via een aantal omzwervingen nu nog steeds (?) bij van Meteren actief.

MAN scout: Op de valreep kreeg ik bericht van oud-collega Antonio en wilde ik dit onderwerp nog graag toevoegen aan deze al volle busbrief. De 6413 heeft vele jaren dienst gereden in Haaglanden, om precies te zijn: tussen 2001 en 2009 en ikzelf heb er 5 keer een dienst mee gereden in 2008 en 2009.
Antonio schrijft:
Vorig jaar heb ik de ex-Connexxion MAN Scout 6413 overgenomen van een uitzendburo. Deze bus heeft jarenlang trouw in Limburg rondgereden. Via via kreeg ik de tip dat ie te koop was en na een bezoek aldaar heb ik hem gekocht. Zoals je waarschijnlijk nog weet was ik een enorme fan van de Scoutjes.
In januari 2024 is de 6413 weer in originele Connexxion kleuren gespoten en twee maandjes later weer van logo's voorzien zodat de 6413 er weer picobello uitziet.
Afgelopen week bestond Connexxion 25 jaar en dat werd gevierd door OVCN (Openbaar Vervoer Collectie Nederland) in de omgeving van Haarlem, Amstelveen en Alphen/Boskoop.
De 6413 heeft daar aan meegedaan en bij deze stuur ik je wat foto's. De 6413 heeft voor geïnteresseerden ook een Facebook pagina : MAN Berkhof Scout 6413, daar staat het hele verhaal.

Busfilm 2:
Pieter Bakker stuurde mij recent een aantal filmbeelden uit een ver verleden. Zelf gefilmd tijdens zijn omzwervingen door Nederland toen hij nog een jong ventje was. Hij dacht dat ik er waarschijnlijk wel interesse in zou hebben en dat klopte als een bus. De kwaliteit was er na al die jaren niet op vooruit gegaan dus heb ik ook met deze film een poging gedaan om met Kunstmatige Intelligentie oftewel AI de film wat op te frissen. Helaas is het resultaat niet om over naar huis te schrijven en dat heb ik dan ook maar niet gedaan. Voor films is slechts beperkt AI beschikbaar en dan ook nog eens voor korte video's. Ik neem aan dat in de nabije toekomst meer mogelijk zal zijn dus voor nu de originele film.

Wie weet dit?:
Op de vorige raadplaatjes in busbrief 182 en 183 heb ik een aardig aantal reacties mogen ontvangen dus ik houd dit item nog even actief. Ik heb wel een idee waar dit is maar ik laat me verrassen of ik het goed heb.

Reactie van Ferdinand: Het station op de foto is het inmiddels in oktober 2007, in de nachtelijke uurtjes tussen 01:00 en 05:00 uur, gesloopte station van Alphen aan den Rijn. Dat werd 's nachts gedaan omdat er in die uren geen treinen reden.
Gesloopt door Vlasman. Klik op Vlasman voor een video. In 2010 is er een nieuw NS-station en busstation Alphen aan den Rijn in gebruik genomen. Omroep West deed verslag.

Reactie van Marthijn: Het plaatje toont het stationsgebouw van Alphen aan den Rijn. Ik weet niet of dat jouw vermoeden hetzelfde was.

Reactie Erik: De raadplaat uit deze busbrief is door middel van vogelperspectief gemaakt van het oude NS station Alphen aan de Rijn.

Welke locatie zien we hier?

München:
Al vaker heb ik aandacht gevraagd en geschonken aan het fenomeen aanhangbus. Bij ons rijdt een chauffeur in de spits met een gelede bus en daarna starten de dal- cq avonduren en is een gelede bus ietwat overdreven voor een handjevol passagiers. In München is daar wel ook en oor voor te vinden blijkens deze foto's die ik van 'mijn' hoffotograaf heer Sam mocht ontvangen. Sam is in Haaglanden fanatiek op oorlogspad om zoveel mogelijk vast te leggen. Deze eigenschap heeft hij op vakantie meegenomen en vandaar deze foto's.
De plaatjes spreken voor zich. Hoe dat geregeld is met plaatsbewijzen weet ik niet maar dat zal in Duitsland grondig opgelost zijn. De totale lengte bedraagt 23 meter dus dat zal wellicht invloed hebben op welke busroute geschikt is. Dat de bus een MAN Lion's City is, zal de kenner niet zijn ontgaan maar het merk van de aanhanger is waarschijnlijk minder bekend maar het gaat om een Göppel Go4City in dienst van het vervoerbedrijf MVG. Niet de darter.....maar Münchner Verkehr Gesellschaft.

Van John Oron ontving ik op de valreep een foto die ik er nog bij kon plaatsen en waarop te zien is dat er ook hier aanhangers getest worden/werden door VDL.

Aparte plaatjes:
In 2020 ontving ik een mailtje dat ik al die tijd achter gehouden heb om de afzender geen platform te geven maar nu dan toch ter illustratie dat zelfs de busbriefbode in al zijn onschuld hiermee geconfronteerd werd.

Voldoende eer voor zieke geest dus over naar de andere 3 foto's. Bij mij achter bij het eindpunt van tram 1 liep ik tegen deze tramstellen op, niet letterlijk gelukkig maar figuurlijk. De HTM en dan met name het museum is altijd vrij actief in het showen van historisch materiaal. Met een prachtige website worden alle vragen en antwoorden overbodig. Een aanrader.

Daaronder 2 foto's die John Oron mij stuurde. Bij de afdeling opleidingen wordt gebruik gemaakt van een simulator en dat gaat net even anders dan toen ik in 1983 begon......kijk voor meer info op deze link van Connexxion.
De laatste foto in dit hoofdstuk betreft een foto waarvan er vast meer gemaakt kunnen worden maar altijd aardig om 3 bedrijven naast elkaar te zien.

Uitsmijter(s):
Foto's van een Amerikaanse schoolbus komen regelmatig terug in deze rubriek en dus ook in deze editie weer een heel bijzondere versie.

Doorlopen naar achteren
zal hier niet door de chauffeur geroepen worden......

Een leuke lijnfilm variant zien we hier in de US of A

Kunst? Een ongeval? Of gewoon excentriek

Over lijnfilm informatie gesproken.

Clips:
Weer wat opvallende clipjes gevonden.

Wat is hier aan de hand? Dronken of onwel of allebei? In ieder geval heel schokkend, je bent gewaarschuwd.	Veel vriendelijker is deze clip. Je zou het huiselijk kunnen noemen. Dit kan dus ook met een bus.

Busbabbel:

In de vorige busbabbel tipte ik het leven in cijfers aan, niet teveel hoop ik want daarmee kun je aan de gang blijven tot je een ons weegt (100 gram). Gewoon even het feit dat veel in je leven afhangt en samenhangt met getallen. Toen ik zo zat te kijken naar mijn monitor en daar nog eens aan moest denken bij het samenstellen van een nieuwe busbabbel, realiseerde ik mij dat ik alweer 5 jaar aan de zijlijn sta te kijken naar de verrichtingen van mijn vroegere collega's. Ik probeer ook de nieuw instromende, nou ja druppelende, collega's te leren kennen maar ik merk dat ik enigszins achter de feiten aan ga lopen want er wijzigt toch wel veel in 5 jaar. Op het oog lijkt het wel mee te vallen want er rijden gewoon bussen rond net als vroeger maar de wijze waarop het gebeurt is toch wel anders. Ligt dat aan mij en praat ik zoals je verwacht als een oudgediende over vroeger was alles beter? Echt niet. Vroeger was het anders maar 'beter' is een heel betrekkelijk begrip. De keren dat ik bij de vestiging aanwaai om mijn contacten te onderhouden, merk ik een heleboel zaken die nog steeds vaste prik zijn, vroeger en nu. Ik noem de aanschrijvingen over schadepreventie, kledingverzorging, rommel in de chauffeurscabine enzovoort. Die aanschrijvingen kun je op datum zetten en alvast klaarleggen voor over b.v. 2 jaar want dit zal altijd zo zijn en blijven of er moeten op termijn bussen gaan rijden zonder chauffeur. Ook de ophef door collega's die zich storen aan slordige vuile cabines en klagen over anderen die het allemaal verzieken. Goh, wat een bekende gesprekken. Verbeter de wereld, begin bij jezelf is een oude wijsheid. 'Ze' moeten dit en 'ze' moeten dat. Makkelijk hoor dat 'ze'. Ik moet ook van alles volgens velen maar het leuke van pensionado zijn is dat je van alles mag maar slechts heel weinig moet. Tempo omlaag (nog lager?) en respect voor je ouder geworden lichaam door het niet af te beulen met zaken die men zegt dat je vooral moet gaan doen om in conditie te blijven. In 1983 was ik in de kracht van mijn leven en de wekker zetten op nachtelijke uren, maakte mij niet uit. Conclusie na pakweg 40 jaar: geen idee meer hoe je de wekker instelt tegenwoordig ;-)
Ik weet dat menig gepensioneerde collega het werk cq het geld niet kan of wil missen. Mijn interesse in het OV wereldje is ook nog steeds aanwezig maar er is niemand die mij vertelt dat ik op tijd moet komen. Het meeste vrijwilligerswerk vereist opnieuw een rooster dus dat valt helaas af. Toch legt iedereen zichzelf bepaalde afspraken op wat jullie onder andere merken aan de frequentie van het verschijnen van een nieuwe busbrief. Op dit moment eis ik van mezelf dat ik om de 2 maanden een verse brief produceer en zelfs de laatste tijd steeds op de 7e. Ik schrijft 'eis' maar dat is geen straf hoor, ik vind het een sport om er iedere keer iets van te maken en als ik dan merk dat het gewaardeerd wordt, is mijn oude dag weer geslaagd.
Als er geen nieuwe busbrief meer volgt, kan dat een paar dingen betekenen. Of de russen hebben digitaal de boel onklaar gemaakt of ik ben zelf onklaar geraakt. Nog 16 brieven en ik tik de 200 edities aan en dat hoop ik te bereiken. Op naar augustus voor nummer 185.

Busbios(coop) film(pjes)

Een bekend gezicht bij de ware busliefhebber is Hugo Richter. Menig foto van zijn hand heb ik in busbrieven mogen gebruiken dus tijd voor een kennismaking.

Maurice is pas afgestudeerd in de geneeskunde.
Hij besluit meteen een medisch spreekuur te openen en hangt een berichtje aan de voordeur met volgende tekst: "Voor 500 euro beloof ik u te genezen, lukt het mij niet, dan betaal ik u 1000 euro."
Pierre ziet het briefje hangen en grijpt meteen de gelegenheid aan om snel 1000 euro op te strijken.
Hij loopt naar binnen bij de jonge dokter en stamelt: "Ik ben mijn smaak kwijt."
Dokter Maurice geeft hem geneesmiddel 22 en adviseert onze patiënt ter plekke 3 druppeltjes van te nemen.
Braaf doet Pierre wat dokter Maurice opdraagt.
Pierre: "Bah, dat is precies benzine!"
Dokter Maurice: "Goed zo, u hebt uw smaakgevoel terug, dat maakt dan 500 euro a.u.b."
Een beetje in de war betaalt Pierre de 500 euro en vertrekt.
Enkele dagen later staat hij er weer en zegt tegen de dokter: "Ik heb de indruk minder goed te kunnen zien dokter, ik word denk ik blind."
Dokter Maurice: "Spijtig genoeg heb ik daar geen medicijn daarvoor, hier hebt u uw 1000 euro" en hij geeft hem twee briefjes van 5 euro.
Pierre: "Maar u geeft mij maar 10 euro!"
Dokter Maurice: "Gefeliciteerd, u ziet weer! Dat maakt dan 500 euro a.u.b.!"

2 mannen zaten wat te drinken aan een bar.
Plots vraagt de één aan de ander:
"Waar ben jij geboren ?"
"Ierland"
"Ik ook, daar drinken we op!"
"Waar in Ierland ?"
"Dublin"
"Ik ook, daar drinken we ook op!"
"In welk jaar ben je geboren ?"
"1952"
"Ik ook, barman, nog een biertje!"
"Op welke school zat je?"
"St Patricks College"
"Ik ook, barman, tap er nog maar twee !"
Dan vraagt een wat oudere man aan de barman: "Wat gebeurt daar allemaal ?"
Zegt de barman: "Oh, niets speciaals, de O'Heiley tweeling is weer dronken !!!"

Tot slot:
De vorige brief sloot ik af met het enthousiast de lente de hemel in te prijzen maar deze editie moet ik helaas afsluiten met het bericht dat de hemel een beetje erg naar beneden komt zetten. Een optimist ziet altijd de zon achter de wolken dus laten we het daar mee eens zijn want dan blijft er hoop op betere tijden. Als deze brief bijdraagt aan een zonnetje in huis, heb ik mijn doel bereikt. Op naar een volgende stralende busbrief, nummer 185 alweer. Bedankt voor de aandacht.

Graag tot de volgend brief.

Hartelijke groeten

Wijsheden:

Vreemd gaan is met het goede been uit het verkeerde bed stappen.

Wat is een vriend: iemand die tijdens je leven je zegt wat anderen na je dood vertellen.

Het enige plezierige aan je eigen fouten is dat je er soms anderen gelukkig mee maakt.

terug naar de