Elektrisch rijden is 'hot' en velen onder ons
gaan er misschien vanuit dat dit een recente ontwikkeling is
(uitgezonderd de trolleybussen). In deze rubriek laat ik zien
dat in Engeland al heel lang geleden zonder uitlaatgassen werd
gereden. De zwart-wit foto laat een dubbeldekker zien met
prominent op de voorzijde de aanduiding 'electrobus'. Dit model
reed aan het begin van de vorige eeuw dus al in Londen, de foto
dateert van 1908. Wie
een Engelstalige toelichting wil lezen moet op de link
klikken. Deze vorm van vervoer beviel alle partijen uitstekend
maar het grote geld had meer interesse in de andere fossiele
brandstof en dus stierf dit initiatief een zachte dood. Maar nu,
iets meer dan een eeuw later is er kentering ontstaan en kwamen
de elektrische bussen alsnog in beeld. Niet vrijwillig maar
onder druk van de politiek, het klimaat en de economie kon er
een nieuwe verdienmodel gestart worden onder een
milieuvriendelijk imago. Het voorbeeld daarvan staat op de
rechter foto maar dat zal een overbodige verwijzing zijn.....
Een korte toelichting: In het
eerste decennium van de 20e eeuw bereikte het vervoer een
omslagpunt. Zou de toekomst aan benzine, elektriciteit of zelfs
stoom liggen? Het toneel was klaar voor een beslissende
confrontatie toen 's werelds eerste praktische elektrische
bussen in juli 1907 door de straten van Londen reden. Ze waren
schoon, stil, betrouwbaar en rookvrij, in tegenstelling tot hun
tegenhangers op benzine die alom werden beschimpt vanwege hun
oorverdovende geluid en de slechte geuren.
Electrobussen, zoals ze werden genoemd, waren meteen een hit bij
de pendelaars van de hoofdstad en het vooruitzicht van een
succesvolle uitdaging voor de verbrandingsmotor werd door pers
en publiek met vreugde begroet. "De ondergang van de door
benzine aangedreven omnibus is nabij", voorspelde de Daily News.
"De electrobus is waarschijnlijk een grotere rivaal dan de
benzinebus, niet alleen voor de paardenbus maar ook voor de
tram", concludeerde Douglas Fox, 's lands meest vooraanstaande
ingenieur en ontwerper van veel van de spoorwegen ter wereld
tijdens de bijeenkomst van september 1908 van wat nu de British
Science Association is.


Indonesië 2003:
Tussen al de foto's die ik van Co mocht
ontvangen, kwam ik ook vakantiefoto's van hem tegen uit 2003 en omdat ik
in mijn intro al aangegeven heb dat vakantiefoto's enigszins centraal
staan in deze busbrief, heb ik hieronder 3 vormen van OV in Indonesië
geplaatst. Op de eerste foto is een redelijk gangbare bus te zien van
het busbedrijf Damri op Java. Even googelen laat zien dat dit bedrijf
intussen wel wat modernere bussen heeft rijden dus het voertuig op deze
foto zal onder de oldtimers vallen.
Op de 2e foto is het kleinschalige vervoer op Bali met een lage
instap......en op de derde foto is de vervoermethode te zien die in het
verre Oosten vaker opvalt.


Zwitserland
|

Kroatië
|

Malta
|
Zwitserland:
Van Theo kreeg ik een aantal foto's van zijn uitstapje naar o.a.
Zwitserland en deze foto's zijn uit Luzern om precies te zijn. Er vallen
direct 2 zaken op. Ten eerste hebben ze daar geen hekel aan gelede
bussen en ten tweede rijden daar veel trolleybussen. Het elektrische
netwerk van Luzern wordt nog steeds uitgebreid en hier dus een paar
voorbeelden.
Kroatië:
Van Teun kreeg ik de volgende
2 foto's van zijn vakantie in Kroatië. De foto's zijn
gemaakt in Novigrad en de reden van deze foto's is niet
alleen het feit dat er Arriva op de bussen staat want dat is
daar de grootste vervoerder op dit moment maar Teun ontdekte dat
er een wagenparknummer vaag zichtbaar was. In Novigrad zal
het wagenparknummer 1609 zijn maar daaronder is nog
zichtbaar dat er ooit 8332 gestaan heeft. Dat zou dan de
8332 zijn die in 2018 naar Kroatië geëxporteerd moet zijn.
Het originele kenteken is BP-DP-78 geweest.


Malta:
En dan een oude bekende. Vele
busbrieven kregen een literair karakter door de inzendingen
van Arjen. Hij stopte ermee om elke busbrief te voorzien van
zijn hand maar onlangs kreeg ik weer mail van hem (een
digitale vakantiekaart) en ik
plaats graag zijn bijdrage mede omdat Malta een geliefde
plek was en nog is voor busliefhebbers
want daar reden de oudste modellen nog in actieve dienst.
Meer daarover
via deze link naar een toelichting over het
busvervoer op Malta.


John Oron - Veiligheid:
Wat zijn dit nu weer? Het zijn zogenaamde checklinks.
2 varianten, de gele zit continu aan de wielmoeren vast
linksachter, dit om te checken of de wielmoeren niet aan het
loslopen zijn.
Krijgen ze een andere vorm, dan loopt of lopen er een of meer
wielmoeren los. Het linkerachterwiel heeft bij het halteren
het meest te verduren gezien de aandrijving op dit wiel. Door de
wieldruk en door de schroefdraad heeft het linkerachterwiel het
meeste kans tot loslopen.
Betekenis:
Checklinks = controleerlinks!
De rode variant geeft aan dat deze wielmoeren na het vervangen
van het wiel nog nagetrokken moeten worden.
Bij vrachtwagens zie je ze ook, dit zijn die gele plastic
puntjes die naar elkaar toe wijzen.

Marty Werkman - Halteborden:
Van de webmaster van
OVinBoskoop kreeg ik een hoeveelheid foto's
toegestuurd. Marty is nogal opvallend aanwezig in zijn
woonomgeving. Ter illustratie is op de eerste foto te
zien dat halteborden een verzamelobject zijn maar wel
altijd waar hij een gevoel bij heeft, dus niet volstrekt
willekeurig. Ook dient vermeld te worden dat deze borden
niet zijn ontvreemd maar eerlijk geschonken!
Op de schutting is ook
het 3e haltebord vanaf links op de tweede foto
herkenbaar. Op dit haltebord is in klein formaat de
complete loopbaan van Marty te lezen.
Met 4
opeenvolgende vervoersbedrijven en als favoriete
wagenparknummers de 8563 en de 9285.
De 8563 is op 10-04-2010 "Mar Werkman" gedoopt ter
nagedachtenis aan Marianne Werkman. De bus droeg haar
naam daarna prominent aan de voorzijde.
De 9285 was de favoriete MB200 van Mart bij
Westnederland.
De derde foto is het oudste haltebord dat hij bezit.
Deze is van de voormalige busmaatschappij Citosa waaruit
later Westnederland is ontstaan. Mart schrijft: deze halte heb ik
gekregen van oud controleur Anne de Jong.
De vierde foto. Mart
schrijft: dit was
mijn allereerste haltebord dat ik ooit heb gekregen van de
huisschilder van Citosa/Westnederland, Rinus van Vliet
uit Boskoop, in 1978. De halte heeft oorspronkelijk
gestaan in Gouda bij de gemeentebedrijven. Dit is dus
een originele bushalte zoals hij vroeger langs de weg heeft
gestaan.
De laatste foto verklaart de kleur waar Marty als
aanhanger van de 'Pink Panther beweging' mee door het leven gaat en geloof me hij gaat
daar heel ver in. In de volgende brief meer foto's.

Haltes en Abri's:
Het
blijft boeiend om steeds maar weer foto's van bijzondere abri's te
kunnen plaatsen in alle denkbare posities en uitmonsteringen. Op de
volgende foto's is een kunstwerk te zien van een vrolijk gezelschap
dat de kale abri behoorlijk opfleurt. Ik gok op een arbeiderswijk
ergens in Engeland. De 2e foto is een schuilplaats voor wachtende
passagiers waar men in ieder geval gedacht heeft om de boel wat op
te frissen met een kleurrijke muurschildering.
De derde foto laat een bushalte zien met sanitaire voorzieningen al
heb ik daarbij mijn bedenkingen en moet de nood wel heel erg hoog zijn om
hier gebruik van te willen maken. Het kan ook zijn dat iemand dat Shitty er zelf op aangebracht heeft om te protesteren tegen de
belabberde situatie.
De laatste abri betreft ook geen uitnodiging om het OV te gaan
gebruiken. Dit zou volgens Google ergens in Frankrijk moeten zijn in
de regio Normandië. Er wonen circa 300 inwoners in Mosles dus de
lokale belasting is blijkbaar niet voldoende om er een fatsoenlijke
haltevoorziening te verzorgen.

Tekeningen:
Van Martijn ontving ik een serie zelfgemaakte tekeningen waarvan ik
elke volgende busbrief een exemplaar zal laten zien. In busbrief 147
heb ik een van die tekeningen al eerder gebruikt als intro plaatje. Martijn
ontwerpt deze tekeningen om in een game te gebruiken en hij geeft
zelf een toelichting op het waarom en hoe.
Omdat ik voor een creatief project samen met iemand
een bus wil gaan maken voor in een computerspel wat tegenwoordig
heel populair is: Grand Theft Auto 5.
Dat spel klinkt misschien wat gewelddadig en niet helemaal als een
plek voor een prachtige nostalgische bus maar tegenwoordig is dat
spel online ook al op zo'n manier aangepast dat mensen het spel ook
voor een soort dagelijks leven gebruiken maar dan anders. De één
speelt een politieagent, de ander een buschauffeur, een crimineel,
een ANWB medewerker. Dus voor die doelgroep is zo'n nostalgische bus
natuurlijk wel prachtig. En ik zelf ben bezig met het opnemen van
een videoclip met beeldmateriaal opgenomen in dat spel. Dus
uiteraard wil ik in die video ook een aantal keren de bus een
verschijning geven. Waarschijnlijk is deze informatie voor
niet-gamers niet te volgen, maar ik ben er zelf erg enthousiast over
en het heeft met mooie nostalgische bussen te maken, dus dat kan
weinig kwaad om te vertellen denk ik.


RTM 38:
De RTM is in een eerdere busbrief al eens genoemd maar van
inzenders kreeg ik onlangs zelf geschoten plaatjes van deze
gerestaureerde bus van de SVA (Stichting Veteraan Autobussen).
Fred schreef: Hier een paar foto’s van de veteranenclub die
ingezet werd voor de huurdersdag van het wonen (het oude Vestia)
in Hoogvliet.
Altijd welkom om een keertje deze bus in het zonnetje te zetten.
Voor de gegevens verwijs ik graag naar de
webpagina van het SVA over deze RTM38 (de wasbeer). Is
'ie mooi of is 'ie mooi? Volgens de 4e foto werd er in die tijd ook
gereden als 'sneldienst' maar neem van mij aan dat het woordje
snel in die tijd een ander tempo aangaf dan tegenwoordig.

Kledingpresentatie:
Oud medewerker Henk L van
Westnederland kwam in zijn spullen nog een stukje geschiedenis
tegen en wilde dat mij niet onthouden. De publicatiefoto's van
het moderne kledingpakket van Westnederland in 1990. Een paar
jaar later wijzigde Westnederland in de ZWN Groep en kwam er
opnieuw aangepaste kleding. Oudere chauffeurs uit mijn regio
herkennen vast wel een paar van deze mannequins.
Henk L schrijft mij: "Voor mij was het omschakelen naar dit
uniform wel leuk omdat ik hier vanuit mijn functie helemaal bij
betrokken was. Onlangs ging ik met Arriva naar Noordwijk en trof
daar een wat oudere chauffeur en ik heb hem deze foto laten
zien. Hij wist het nog precies en merkte op dat de kleding en
vooral de bijbehorende schoenen het beste waren wat hij in zijn
werktijd heeft gedragen.
Misschien leuk voor de ouderen onder ons om in de busbrief (die
ik erg graag lees) de foto‘s te plaatsen?"
Met alle plezier dus hieronder. Klik op een foto voor een
grotere leesbare versie.


Clip:
In deze brief 2 clips. Ik heb er meer maar ik
bewaar er nog een paar voor de volgende busbrief.....
Het eerste filmpje (klik op de foto) laat een chaos zien waarvan
er op internet meerdere circuleren. In Nederland mopperen we
vaak op verkeersdeelnemers omdat ze zich niet aan de regels
houden. In dit filmpje kun je zien dat we een erg braaf volk
zijn vergeleken met het verkeer dat je hier ziet 'rijden'. Het
kan nooit goed blijven gaan maar die voorvallen zijn er vast
uitgeknipt.
Het tweede clipje duurt iets
langer (bijna 3 minuten) maar is de moeite waard. Max is er
niets bij vergeleken in de Formule 1. Het zou wel leuk zijn als
we iets soortgelijks in Nederland ook kunnen organiseren. Ik ben
vóór.
(Tip) Deze race moet niet op een volledig scherm bekeken worden
vanwege het bescheiden bestandsformaat waardoor een vaag beeld
ontstaat.


Uitsmijter(s):
Creatief omgaan met een afgeschreven
Amerikaanse schoolbus kan op vele manieren. De eerste 2 foto's laten de
mogelijkheden op 2 manieren zien. Op de 2e foto zien we een rijstijl die
niet past bij het originele motorvermogen want een wheelie maken met een
standaard bus lukt de grootste wegpiraat niet. Heb ik ongelijk dan wil
ik graag de beelden zien.....Wel gaaf om een bus als monstertruck te
zien.
Op de andere 2 foto's zijn opvallende zaken te zien. De witte bus heeft
een wel heel erg huiselijke instapdeur en op de 4e foto is een manier
van vervoeren te zien waar we slechts verbazing over kunnen ervaren. Dat
de fiets voorop een bus vervoerd wordt, is niet echt vreemd want dat is
op meerdere plaatsen in de wereld gebruikelijk maar dat de fietser er
nog op zit is wel bijzonder, alleen al omdat hij het uitzicht van de
chauffeur belemmerd.....

Busbabbel:
Afgelopen week moest ik eraan denken dat het OV er
vroeger overzichtelijk uitzag vergeleken met
tegenwoordig. Ik bedoel daarmee het uiterlijk en de
uitstraling. Ooit was er een tijd waarin het OV in het
hele land min of meer hetzelfde eruit zag. Voor die tijd
waren er vele vervoersbedrijven met hun eigen
kleurstelling en hun eigen keuze van materiaal. WSM
voerde b.v. de kleur blauw, Tensen in het rood, TET
rood/wit, Citosa groen, RTM (zie boven) en in veel
gevallen had men vaak al enige gele carrosseriedelen. In
de jaren zestig was na een lange aanloop, die begon
vlak na de oorlog, het idee opgevat om meer uniformiteit
te ontwikkelen. Zodoende werd uiteindelijk door alle
bedrijven aan het eind van dat decennium besloten om het
streekvervoer in een uniforme kleur geel landelijk in te
voeren. Helaas duurde dit slechts circa 20 jaar want
eind jaren tachtig werd deze verplichting weer
losgelaten. Dat was niet helemaal onverwacht want in die
jaren begon men geld te ruiken in het OV door het
materiaal te voorzien van reclame. Niet een bord op de
dakrand zoals al vaak werd toegepast maar rondom. Na een
voorzichtige start is daarna nog de totaalreclame in beeld gekomen
waardoor je in veel gevallen niet meer kan zien met welk
bedrijf je te maken hebt. De kleur die onder al die
reclame zat werd daardoor niet belangrijk meer. Het gele
tijdperk was voorbij.
Als je toen een sneldienst had,
was dat te zien aan de rode letters in de filmkast. Daar
kon men nu ook mee gaan stoeien en zo ontstonden
afwijkende kleuren om de 'sneldienstinfo' rondom op de
bus uit te breiden en werden er daarna, en nu nog, namen
verzonnen om bepaalde lijnen op te laten vallen.
Voorbeelden genoeg zoals Interliner, Cityliner,
Regioliner en RRReis. Een andere uitvinding is
RandstadRail. Aangepaste busuitvoeringen met een ander
uiterlijk, aangepaste routes en haltevoorzieningen. De
bedoeling is ongetwijfeld goed om verschillende redenen
maar in het OV bos wordt het vinden van de juiste bomen
voor de incidentele reiziger steeds lastiger. Maar dat
boeit blijkbaar niet echt want snelheid, gestrekte
lijnen en dus buiten de dorpskernen om rijden zijn
bepalend geworden.
Als liefhebber van het OV in die genoemde 20 gele jaren
vind ik het allemaal erg spijtig want herkenbaarheid in
het OV is voor veel passagiers aangenaam en die gele
kleur zag je van verre al opdagen want ander wegverkeer
reed en rijdt voor het grootste deel niet in het geel.
Ook alle halteborden in Nederland werden toen in geel
uitgevoerd en ook dat is voor de gebruikers van het OV
een pluspunt. Hierbij denk ik niet aan de dagelijkse
reizigers maar de 'zo nu en dan' reiziger had daar baat
bij. Een geel haltebord was al van verre herkenbaar. Nu
zijn er bedrijven die alle halteborden b.v. groen hebben
gemaakt. Letters op een groene achtergrond zijn veel
minder goed leesbaar dan op een gele achtergrond en
tevens gaat een groen bord op in de omgeving, zeker als
er in de zomer veel blad aan de bomen en struiken zit.
Gezeur en geneuzel zal een deel van jullie zeggen. Dat
kun je vinden als je ervaren bent in het OV maar ga zelf
eens ergens naar toe waar je niet bekend bent en probeer
eens wijs te worden uit het OV aanbod. Ik wens je
sterkte.
Daarnaast is de betekenis van de kleur geel niet
onbelangrijk. De kleur staat voor vreugde, geluk,
verstand en energie. Geel produceert een verwarmend
effect, stimuleert vrolijkheid. Tot zover Google en daar
valt voor mij weinig aan toe te voegen. O ja, waarom
zouden veel smileys geel zijn.....?. |
Busbios(coop)
film(pjes)
2 films deze keer. De eerste is er
eentje om verbaasd over te zijn dat er zoveel vernuft mogelijk is in een
eigentijdse supercamper. Jaja, de busbrief is niet alleen voor
historische zaken op busgebied.
Het 2e filmpje laat een onverschrokken
'piloot' zien in India waar het bijschrift aangeeft dat het een extreem
agressieve chauffeur betreft maar ik denk dat hij doortastend en
geconcentreerd deze langste Mercedes van Azië bestuurt, beoordeel het
zelf maar.
De eerste film is circa 17 minuten en de 2e duurt 13.30 minuten.
Ik kan er een uitgebreide beschrijving van geven maar ik denk dat gewoon
bekijken voldoende is.
 |
 |
Jantje
loopt langs het gemeentehuis en wordt aangesproken door een
Amerikaanse toerist: "Waarom wappert er bij jullie de driekleur,
wat is de betekenis van rood, wit en blauw?"
Jantje zegt: "Dat heeft te maken met de belastingen in
Nederland: als we de aanslag in de bus krijgen, worden we rood
van woede, als we vervolgens het te betalen bedrag lezen,
trekken we wit weg om ons vervolgens blauw te betalen!"
De Amerikaan knikt begripvol en antwoordt: "Bij ons is het
precies hetzelfde, alleen zien wij er nog sterretjes bij!"
Goed middel tegen snurken ....
Een handelsvertegenwoordiger, doodmoe, komt aan in een kleine
gemeente waar maar 1 hotel is.
Tot overmaat van ramp: alle kamers zijn bezet.
Hij smeekt de receptie: Geef me een bed, maakt niet uit waar,
maar ik moet absoluut kunnen uitrusten.
Wel, zegt de hotelier, ik heb hier een tweepersoonskamer waar er
maar 1 bed beslapen is.
Als je met die man op een akkoord komt om de kamer en de prijs
ervan te delen, is dat voor mij goed.
Maar, ik waarschuw je, hij snurkt geweldig. Het is zelfs zo erg
dat alle gasten 's morgens hun beklag erover maken.
Maakt niks uit, antwoordt de vertegenwoordiger. Ik ben veel te
moe om daarover te klagen.
De twee mannen komen tot een akkoord en nemen het avondeten aan
dezelfde tafel.
's Morgens komt de handelsvertegenwoordiger als eerste de trap
af om naar het ontbijtzaaltje te gaan.
Vrolijk fluitend en welgemutst de hotelbaas groetend.
Dat is bijzonder, zegt deze. Zo welgezind ? Heb je goed
geslapen? Heeft hij niet gesnurkt?
Geen moment, zegt de vertegenwoordiger, geen enkel moment.
Hoe is dat in Godsnaam mogelijk, zegt de hotelbaas.
Heel eenvoudig, zegt de vertegenwoordiger. Ik kwam een beetje
later dan die man de kamer binnen.
Hij lag al op zijn bed. Ik heb hem een kus gegeven op zijn
achterwerk en gezegd: Goedenacht, schoonheid.
En die kerel heeft de hele nacht rechtop gezeten in zijn bed om
mij in de gaten te houden.

Tot slot:
Mijn fanclub ziet er niet onaardig uit zoals op
onderstaande foto zichtbaar is, ik weet alleen niet welke schoonheid
bij welk emailadres hoort dus ik zal nog even in onzekerheid moeten
blijven. Helaas is het leeftijdsverschil aanmerkelijk dus ik zal mij
maar weer bezig gaan houden met het bij elkaar zoeken van materiaal
voor de volgende busbrief. Ach, ik ben van de straat en vermaak me
prima. Nu even adempauze en ik wens alle lezers een aangename zomer
toe. Op vakantie of thuis, als je je maar 'happy' voelt. Toen ik
begon schreef ik over het natte weer maar ik kan nu op 9 augustus
afsluiten met de belofte dat de komende dagen de zon de overhand
krijgt.Graag tot de volgende keer.
Hartelijke groeten

Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl
of busbriefbode@gmail.com)
Wijsheden:

Als je doet wat je leuk vindt, hoef je ooit meer
te werken.
Het leven is soms te vergelijken met het maken van
een glijbaan in de sneeuw,
Eerst moeten we flink aanstampen, daarna een paar keer glijden tot
je denkt dat het in orde is
om dan onderuit te gaan.
Leven we te snel of te langzaam? Geen verschil, de
wekker loopt ook voor ons op tijd af.
terug naar de
