Busbioscoop: Druk kruispunt in Ethiopië
Busbabbel: Uitlaatgassen
In de vorige
brief heb ik aangegeven dat er al sprake was van versoepelingen in de lock-down
die ons al geruime tijd in de greep heeft. In deze brief kan ik aangeven dat er
eind deze maand nauwelijks nog beperkingen zullen zijn. Voor veel mensen een
verheugende ontwikkeling. Ik schrijf opzettelijk 'voor veel mensen' omdat ik
merk dat lang niet iedereen overtuigd is van het verstandige van deze keuze. Dat
zal de tijd gaan bewijzen.
Op dit moment is de zomer gestart met een stralend begin, nu even minder met
veel regen, maar op de foto hierboven is te zien dat de buitentemperatuur
opgelopen is tot 30 graden. Gelukkig zijn, volgens mij, alle huidige Nederlandse
bussen voorzien van een airco dus alleen als er museumbussen de straat op gaan,
zwoegen ze nog ouderwets met een simpele blower. Hieronder heb ik een link
geplaatst naar informatie over zogenaamde prikbussen. Opnieuw een busvariant
waar oudere bussen hun waarde tonen. In het hoofdstuk 'Escapebus' kom ik daar
nog op terug.
ex-Arriva 8237
Goud van Oud:
Zelf vind ik dit een fantastisch fraaie foto. Een
kleine HONDERD (!) jaar geleden gemaakt. De fotograaf is
overleden heb ik uit betrouwbare bron.....
We zien hier het centrum van Wateringen, een dorp in het
Westland, waar de VIOS de scepter zwaaide in het OV. De locatie
kan niet anders zijn dan het Plein met daarop 2 bijzondere
voertuigen. Links staat de bus naar Den Haag wat aangeduid werd
met route G. Het is wagen 13 uit de vloot van de VIOS, een Latil
met carrosserie gebouwd door 'van Koppen' in 1923. Latil was een
Frans chassisbouwend bedrijf met als belangrijkste productie
trekkende voertuigen zoals o.a. tractoren sinds 1898. Tussen
1920 en 1930 werden er ook tijdelijk buschassis gebouwd. Het
bedrijf 'van Koppen' stond in Rijswijk (dichtbij Wateringen) dus
werden daar de geïmporteerde Latil chassis opgebouwd.
De rechter bus op de foto rijdt route O en is een Renault met
VIOS wagenparknummer 14 uit 1924. Ook deze opbouw is gebouwd
door 'van Koppen'. Aan de ontspannen sfeer bij de aanwezigen,
chauffeurs, controleurs en publiek, is duidelijk te zien dat de
hedendaagse punctualiteit enigszins anders werd uitgevoerd dan
tegenwoordig. Chauffeurs moesten regelmatig de armspieren
ontspannen want met deze bussen, uiteraard nog zonder
stuurbekrachtiging, was het zwaar werken. Al met al een vredig
plaatje.
Op deze foto zijn we in Friesland beland. De NOF (Noord-Oost-Friesche
Autobusonderneming) was tussen 1938 en 1971 actief als vervoerder in
deze provincie. Na 1971 ging dit bedrijf op in de FRAM (Friese Autobus
Maatschappij).
Deze bus stamt uit net na de 2e wereldoorlog (1948) en heeft tot 1959
dienst gedaan. Het is een Crossley met een carrosserie van Verheul/Violanda,
later kreeg de bus het kenteken NB-36-51. Zo te zien stond het Friese
dorp op stelten en gingen alle dorpelingen een dagje uit met de bus
gezien het aantal wagens op de foto. Mogelijk zijn er lezers van deze
busbrief die deze tijd meegemaakt hebben en weten wat er precies stond
te gebeuren. Ik hoor het graag.
Einde vestiging: Van fotograaf Olaf Horn kreeg ik een serie
foto's die hij maakte ter gelegenheid van een verdwijnend stukje
geschiedenis, te weten het einde van de Sallandvestiging in Raalte. De
eerste 2 foto's uit het archief van Olaf Horn laten een tijd zien waarin
vermoedelijk de nu afgebroken stalling nog niet eens bestond.
Olaf schrijft: "Vandaag (20 mei 2021) is de sloop
begonnen van de allerlaatste v.m. Salland-busstalling in Raalte. Deze
moet plaats maken voor uitbreiding van de P&R-parkeerplaats bij het
station. De garage was al in december 2020 gesloten nadat Keolis onder
de naam RRReis de nieuwe concessie van Syntus Overijssel overnam. Na
Salland hebben er bussen gestald gestaan van VAD, Midnet, Connexxion en
als laatste Syntus. De andere v.m. Salland-garages in Kampen en Ommen
(en Deventer) zijn al jaren geleden verdwenen. Met deze sloop is de naam
Salland (in OV kringen)
echt geschiedenis geworden."
De foto's laten aan duidelijkheid niets te wensen over.
Haltes en Abri's:
Twee foto's van een abri met een bijzonder uiterlijk, te vinden is
in Wergea Friesland, een dorp net onder Leeuwarden met circa 1560
inwoners. De foto's zijn gemaakt in 2020. Wil je meer weten over dit
(nostalgische) merk
Säkerhets Tändstickor,
klik dan op de link.
Op de derde foto is van alles te zien
op het haltebord in een mij niet bekend land. Er zijn cursussen voor
heb ik vernomen.....Ook het graffiti vandalisme is daar niet
onbekend. Maar waar de foto voor gekozen is in dit hoofdstuk is
natuurlijk de solide uitgevoerde bank. De inbussleutel is niet
aanwezig maar verder gaan mijn gedachten toch uit naar een
Scandinavisch land. Gek hè?
Arjen
Boswijk stuurde mij een aantal gedichten waarvan in busbrief 143 de eerste
geplaatst is. Deze keer alweer zijn 21e poëtische inzending.
Een gedicht waar ik een kleine aanvulling bij zet
want nadat ik zocht naar Mount Herman, zag ik dat er meerdere bergen
met die naam bestaan maar in Israël heet die berg Hermon met een o.
Over de blauwe bus gesproken neem ik aan dat de foto slechts ter
decoratie gekozen is en dat de echte blauwe bus nog steeds in het
Midden-Oosten rondrijdt......? En voor de lezer die 'The Good Fence'
niets zegt, hiermee wordt Israëls noordelijke grens met Libanon
bedoeld.
100 Jaar NZH - 50 jaar busvervoer: In de serie tekeningen van de NZH
ligt ook deze keer de nadruk nog steeds op 1972 met Leyland en
DAF. Hoewel linksonder sprake is van 1974 met een type bus met
de motor voorin.
Klik op de tekening
voor een grotere versie.
1108:
Henk L. stuurde mij een paar foto's van de geliefde 1108.
Hij schrijft: "Deze foto's zijn gemaakt tijdens het feest van
het 50-jarig bestaan van de SVA wat werd gevierd in de
Werkspoorhal te Utrecht. Ik ben daar de beide dagen geweest en
ik heb erg genoten."
Meer info over deze bus in
busbrief 88. Ook in busbrief 164 was er sprake van deze
1108 op het SVA feest in het hoofdstuk "50 jaar SVA" van Stefan
van der Oest.
Bijzondere foto's: In deze rubriek is er plaats voor
opvallende bijzondere foto's.
Als pensioenganger loop je soms tegen een klusje
aan waardoor je op plaatsen komt met een bijzondere historische
waarde. Zo ben ik maandag 14 juni onverwachts terechtgekomen in
Purmerend. Hierboven zagen we dat er in Raalte het een en ander
gesneuveld is. Deze vestiging in Purmerend is erg oud en zal op
termijn vast ook het veld moeten ruimen voor een moderner
onderkomen. Het is een grote vestiging die al stamt uit de tijd
van de NACO, de Nederlandsche Auto Car Onderneming. De NACO werd
dan ook in Purmerend in 1924 opgericht en na een flink aantal
jaren met overnames en expansies bediende de NACO de gehele
provincie Noord-Holland. De vestiging op de foto zal er in 1924
nog niet geweest zijn maar toen de NACO groeide en groeide zal
dit terrein in gebruik genomen zijn. Na wat zoeken is het
huidige gebouw in 1981 ontstaan. In 1972 ontstond de fusie met
de NZH.
Als je aan promotie en reclame denkt, kom je toch
niet op dit idee?
Van Eric kreeg ik een foto van een zeer gedateerd
koffertje
met daarin enige herkenbare OV attributen
Escape room: Bussen worden voor van
alles gebruikt. In de inleiding van deze brief was
al sprake van een 'prikbus' maar de lijst van bussen
met een andere bestemming (woordspeling ;-) wordt
nog steeds langer. Arrestantenbus, Buurtbus,
Soepbus, Partybus, Feestbus, Klussenbus, Spelersbus,
Uitvaartbus
en zo zijn er nog wel een paar voorbeelden. Nu dus
ook een Escapebus. Om een indruk te krijgen heb ik
een promotiefilmpje geplaatst met daaronder een paar
foto's die ik kreeg toegestuurd van Dennis van Dijk.
(zie ook het volgende hoofdstuk)
Dennis kwam voorbij Hoeve Bouwlust in
Maasland (ook een website)en zag deze bus staan. Hij heeft
volgens eigen zeggen geen idee wat er precies mee
gebeurt maar in het voorbijgaan dacht hij
vermoedelijk aan deze busbrieven en de vaak getoonde
bussen in een 2e leven. Helaas is er geen kenteken
te zien waardoor nadere informatie over deze bus
niet gevonden kan worden. Wat een escapebus precies
inhoudt, is in het filmpje en op de website goed te
zien.
GADO:
Zoals hierboven al aangegeven werd, is er
een 2e hoofdstuk met foto's van Dennis van Dijk. Hij was
aanwezig op een open dag in De Menkemaborg te Uithuizen
op 12 augustus 2018. Hier zag hij 'DAM' bus staan en
maakte hij 3 foto's. Op de eerste foto staat dezelfde
bus in de tijd dat deze wagen actief was bij de GADO in
Groningen. In die tijd had de bus wagenparknummer 154 en
kenteken ZB-21-43. Het is een DAF uit 1965 met een
carrosserie van Smit in Appingedam die tot 1970
lijndienst reed voor DAM. In 1970 kwam de bus in dienst
bij de GADO en in 1975 kreeg de wagen een ander kenteken
dat nu nog in gebruik is: 29-40-GB.
De 154 kwam uiteindelijk terecht bij het Noordelijk
Bus Museum waarna het uiterlijk de fraaie 'DAM'
rode kleur weer kreeg met het logo van DAM (Damster
Auto-Maatschappij).
Op de laatste foto is de fotograaf zelf achter het stuur
gekropen (neem ik aan).
Amsterdam: In de vorige busbrief bestond dit
hoofdstuk uit foto's van een Old Town Trolley Washington voertuig
gemaakt door Kees G. Als vervolg op zijn vondst bij een autohandelaar in Amsterdam
plaats ik in deze brief nog 2 foto's die Kees gemaakt heeft op 28
september 2017. Helaas is er geen identificatie mogelijk door de
toestand waarin het busje verkeerde maar misschien is er een lezer
die wel chocola kan maken van dit kleine type bus. Ikzelf schat het
busje wel meer dan 50 jaar oud maar dat is een gokje.
Uitsmijter(s): Wat moet ik hier aan toevoegen? Ik weet genoeg
maar ik ben bang dat het een hellend vlak wordt dus ik beperk mij tot de
foto want die zegt genoeg. Een echte uitsmijter!!
De 2e uitsmijter mag er ook zijn. Voor zover ik
weet, knappen er in Nederland ook weleens chauffeurs een uiltje
maar dan wordt volgens mij over het algemeen de achterbank
gebruikt. Deze chauffeur (in korte broek) vindt dat misschien te
ver lopen helemaal naar achteren en gebruikt zijn dashboard als
bedstee. Uit PR oogpunt is het toch een wat ongewenste aanblik.
Trek dan in ieder geval een pyjama aan..........
Busbabbel: Mocht je
nog idealen hebben, dan zou ik ernstig rekening houden met het feit dat je
veel, bijna alles, kan bereiken met geld. Prachtig om jezelf op te werpen
voor een betere wereld maar er verandert pas iets als het geld gaat kosten
of opleveren. Neem de schone lucht die eindelijk hoog op de agenda staat.
Was dat dan niet eerder een dingetje? Jawel maar er werd nog teveel verdiend
aan de vervuiling. Op het moment dat er geld verdient kon worden aan de milieu-eisen kwam er weer beweging in, te laat natuurlijk want al die
windmolens en velden vol zonnepanelen in het kleine Nederland gaan niet het
verschil maken. En die duizenden molens en panelen moeten vervaardigd worden
en dat kost natuurlijk geen energie of zouden al die bedrijven al
omgeschakeld zijn op Zero Emission? De producenten van die molens en de panelen
wrijven in hun handen mét
steun van de overheid. Dat er wat moet gebeuren snap ik best maar ik geloof
niet altijd in de oprechtheid van de uitvoering. Natuurlijk gebeurt dat ook in andere landen dus
wij staan niet alleen maar probeer je eens in te denken of dichtbevolkte
landen als b.v. India en Indonesië hiermee uit de voeten kunnen. Al die
taxi's en brommertjes die vrolijk ronkend door de buitenwijken rijden zullen
moeten worden vervangen. Enig idee wat dat betekent? Of wat te denken van
landen met hele grote afstanden zoals b.v. Amerika of Rusland. Zouden er
halverwege de prairie of de toendra laadpalen geplaatst gaan worden??? Nee, dan hier. Je mag
niet meer met een oldtimer de binnenstad van diverse steden in. Dat gaat
helpen hoor hahaha. Tuurlijk, je moet ergens beginnen maar Nederland is een druppel op
een gloeiende wereldplaat. Ik beweer niet dat we niets moeten doen maar we hebben
al zoveel bereikt. Een voorbeeld: ooit, in mijn begintijd in het OV kregen
we een soort toerritje te doen met vele bussen richting Utrecht Jaarbeurs.
De reden is mij niet meer bekend maar het was winter en het was bar koud.
Wij reden met de tientallen toenmalige Leyland en Daf bussen vanuit diverse
busmaatschappijen in Nederland naar Utrecht en neem van mij aan dat de
verwarming in die tijd 'enigszins' te wensen overliet. Met onze jassen aan
en vaak ook met handschoenen, kwamen we aan in Utrecht. De bussen liepen leeg en
wij moesten op de grote parkeerplaats wachten voor de terugrit. En wat doe
je dan? Zoveel mogelijk warmte opwekken door de bus stationair te laten
lopen met de blower en de Webasto op maximale kracht. Dat klinkt goed maar wat toen
maximaal was, zou nu naar de werkplaats gesleept worden. Enfin, na een paar
uur stationair draaien moesten we weer voorrijden. Je wilt niet weten wat ik
toen in mijn spiegels zag. Er had zich blijkbaar het een en ander opgehoopt
en dat kwam er bij het gas geven in 1 keer uit via de uitlaat. Als een dikke
wokkel kronkelde er minutenlang rookgassen uit die gewoonweg massief leken
en niet alleen bij mij maar er stonden vele bussen die hetzelfde
produceerden. De parkeerplaats had een beetje last van smog zal ik maar
zeggen. Kom daar nu nog eens om. We zijn elektrische bussen aan het lanceren
en zullen de vervuiling in ieder geval afwentelen op de centrales om stroom
op te wekken. Nederland loopt dus weer eens voorop maar
met de laatste generatie dieselbussen was echt al weinig mis.
Een ander voorbeeld: Als je 's morgens in dienst kwam, ik spreek nu over de
jaren 80, kreeg je je bus toegewezen en daar liep je op tijd naar toe in de
garage/stalling. Die
bus had na een nachtje stilstaan weinig zuurstof in de luchttanks dus je startte zo snel mogelijk je
bus en probeerde met veel gas geven de luchttanks snel te vullen. Dat
gebeurde met een koude motor en na verloop van een uurtje starten van (in
die tijd) 70 bussen was de garage
veranderd in een blauwe muur van uitlaatgas waar je, om rij 1 te bereiken, een
poosje doorheen moest dwalen. Dat was altijd zo geweest, je wist niet
beter. Maar aan het eind jaren 80 begonnen de eerste protesten te klinken.
En warempel er werd wat aan gedaan. Er werd geïnvesteerd in een beluchtingsinstallatie, een buizensysteem boven de bussen waar
op circa elke 12
meter (de lengte van een bus) een slang aan hing die je aan kon sluiten op
elke bus. Op deze manier stonden in de jaren 90 de luchtketels altijd onder
druk en kon er gelijk weggereden worden zonder eerst de bus minutenlang te
laten draaien. Al met al was dat een hele verbetering. En zo is er op elk
niveau gesleuteld, vooral aan de motoren die steeds schoner werden.
Vergeleken met de eerder als voorbeeld genoemde 2 landen, waren wij in die
tijd al goed bezig. Maar de economie moet draaien dus vooruit en er wordt in
een behoorlijk korte tijd een compleet elektrische busvloot gebouwd
(kassa!!) en ingezet.
Iedereen tevreden? Nee natuurlijk niet. Die vloot gaat weer vervangen worden
door weer andere bussen, denk aan b.v. waterstof. Een andere nadelige
bijkomstigheid is dat de arme landen door de moderne technieken in onze
afgeschreven bussen, dezen niet meer kunnen gebruiken en ik kan dan geen
Nederlandse bussen in b.v. Cuba laten zien in de busbrief. Dat vind ik
eigenlijk nog het ergst.....;-)
Busbios(coop)
film(pjes):
Er wordt vaak geklaagd over
kruispunten, rotondes en verkeersgedrag want ondanks dat de
infrastructuur in Nederland met de beste bedoelingen is georganiseerd,
is het misschien zo goed geregeld dat het weer onhandelbaar wordt.
Alleen al het lezen van de vele verkeersborden bij praktisch elke hoek
van de elke straat zorgt ervoor dat je steeds bezig bent om te begrijpen
wat er wel en wat er niet mag. Hieronder heb ik een filmpje geplaatst
waarin te zien is dat ook zonder al die betutteling kan maar omdat ik
ons systeem gewend ben, blijf ik het hele filmpje kijken om te zien of
het toch een keertje mis gaat want wat je op dit kruispunt ziet, tart
elke verbeelding.
Een man is aan het 't eten en morst een klodder mayonaise op
zijn hemd.
Potverdorie," zegt hij, "ik zie er uit als een varken." "Ja,"
zegt zijn vrouw, "en gemorst heb je ook al."
Ouderdom (Hoe men iemand iets
laat weten zonder te beledigen)
Een oude man van 98 jaar gaat naar zijn huisarts voor zijn
jaarlijkse onderzoek.
De arts vraagt hoe hij zich voelt en de man zegt: “Ik heb me nog
nooit zo goed gevoeld. Mijn vriendin is 18 jaar, zwanger en
verwacht een kind van mij.
Niet slecht.... hè dokter?”
De arts denkt na en zegt: “Laat me u een verhaal vertellen. Ik
ken een jager die nog nooit een jachtpartij heeft overgeslagen.
Maar op een dag deed hij per abuis zijn paraplu op zijn rug in
plaats van zijn geweer.
Toen hij in het bos was, stond er plotseling een beer voor zijn
neus.
Hij nam de paraplu van zijn rug mikte en .......... PANG ! ! !
De beer viel dood neer”.
“Ha, ha, ha”, lachte de oude man, “dat kan niet. Er moet een
andere jager geschoten hebben.”
“Precies dat bedoel ik”, zei de arts.
Een politieagent loopt door een straat en ziet een klein meisje
dat niet bij de bel kan.
Behulpzaam als hij is, helpt hij haar en drukt op de bel.
Waarop het meisje zegt: 'Bedankt! En nu moeten we heel hard
wegrennen!'
Tot slot: De toekomst is ongewis. Dat zal
geen opzien baren neem ik aan maar de eerste helft van mijn leven
tot nu toe ontwikkelde zich over het algemeen in positieve zijn.
Welvaart nam toe, de techniek nam ongekende vormen aan en het was in
Nederland goed toeven. Er was een boek verschenen met de titel 1984
en daarin stonden zaken die je niet kon begrijpen want dat zou nooit
werkelijkheid kunnen worden. Aan het eind van de vorige eeuw, 16
jaar na 1984, had de tijd de fantasie ingehaald en de eerste 19 jaar
van deze eeuw is alles nog eens in een stroomversnelling
terechtgekomen. Maar sinds vorig jaar zijn er zorgen ontstaan die
het toekomstbeeld nadelig beïnvloeden. Conclusie: Ik ben blij dat ik
in deze brieven aan de realiteit kan ontsnappen en gebruik kan maken
van het verleden want daaraan kan niets veranderd worden. Vaak krijg
ik het advies dat ik beter vooruit kan kijken in plaats van achterom
maar laat mij nou maar, zeker zolang ik merk dat ik er anderen ook
een plezier mee doe.
Graag tot de volgende brief met nummer 167.
Hartelijke groeten
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl
of busbriefbode@gmail.com)
Wijsheden:
Een kameel kan 8 dagen werken zonder drinken, ik kan 8 dagen drinken zonder werken.
Een dag die nog moet komen lijkt langer dan een jaar dat voorbij is.
Mensen die gezond zijn willen 1001 dingen, mensen die ziek zijn willen maar 1 ding.