Hieronder zie je dat je niet altijd zwaar moet tillen aan een bestemmingsfilm.....Volgens Google is dit een bus van General Motors en het zou een hybride voertuig moeten zijn. De rechter foto laat een ongetwijfeld Amerikaanse bus zien. De tekst meldt dat het een Space Shuttle Café betreft dus dit voertuig is niet in te zetten op een lijndienst. Misschien is het de bedoeling dat hiermee op Mars de inwendige mens, die daar schijnbaar ooit gaat wonen, te voorzien van een hapje en een drankje.

          

       
Busbabbel:
Ooit, toen ik nog jong en onbedorven was...., en dan spreek ik van de late jaren tachtig, was het toenmalige management op het idee gekomen om een aantal werkzaamheden anders te verdelen. Chefs, c.q. controleurs, deelden 's morgens de bussen uit zoals het al jaren gegaan was en hielden daarmee de opkomst in de gaten om eventuele verslapers op te vangen met reserve chauffeurs. 's Middags was het indelen rommelig want dan kwam het vaak op het bordje van het kantoorpersoneel die dan steeds gestoord werden in hun normale werkzaamheden. Vandaar dat de uitrijchauffeur, ook wel uitrukchauffeur, in het leven werd geroepen. Ik heb altijd de indruk gehad dat deze functie bij ons is uitgevonden en later bij alle ov-bedrijven werd ingevoerd. Dit zal ongetwijfeld reacties oproepen want dat kan ik niet bewijzen (bijgaand knipsel uit de aanstellingsbrief mét datum). In ieder geval werd ik ook benaderd of ik in deze groep wilde gaan werken en dat leek mij wel een uitdaging. Vergeleken met tegenwoordig waren de middelen om mee te werken nog heel beperkt. Er was geen Centrale Verkeersleiding, er was wel een fax zodat de postduiven tot het verleden gingen behoren maar verder was het elke ochtend zorgen dat de boel ging draaien. Om meerdere redenen was dit een uitdaging maar zeker ook omdat we in Delft een stalling hadden met een indeling van 12 rijen om de bussen op te stellen en er is een lange periode geweest dat op elke rij een ander type bus stond. 3 bustypes voor de stadsdienst en 9 soorten streekbussen. Je moest rekening houden met collega's die op doktersvoorschrift een bepaald type bus moesten hebben en er waren lijnen waar een bepaald type bus voor bedoeld was. Ook verzamelde je de tachograafschijven, bediende de Esofoon en je ving ziekmeldingen of laatkomers op. En dan spreek ik nog niet over al die collega's die een voorkeur voor een bepaald merk hadden en van jou verwachtten dat je daarmee rekening hield bij het indelen. Dat kon niet altijd wat dan weer de nodige negatieve reacties opleverde. Zelf deed ik altijd mijn best om iedereen te plezieren want zelf was ik ook een lastige liefhebber omdat ik het liefst met een oude schakelbus mijn diensten reed en ik neem aan dat die andere 9 uitrij collega's ook zodanig werkten om iedereen een fijne dienst te bezorgen voor zover mogelijk. Toen we in deze functie begonnen en de gang van zaken uitgelegd kregen, werd ons ook duidelijk gemaakt dat we een voorbeeldfunctie hadden. Dat hield in dat je een correcte en positieve instelling had, er verzorgd uit zag, dus niet smokkelen met het dragen van een stropdas wat in de zomerperiode niet verplicht was, en loyaal zijn naar de werkgever. De eerste uitrijgroep in 1992 bestond uit Frans, Angelo, Willem, Wim, Frans, John, Rob, Bep, Pieter en Dik.
Als anekdote schiet mij te binnen dat ik de voorbeeldfunctie een keertje overdreven heb ten koste van een controleur (met de bijnaam Seiko.....wat genoeg zegt over zijn werkwijze neem ik aan). Aardige man en heel consequent maar geen aanleg voor compromissen. Het was zomer en ik kwam in dienst zonder trui of jas en ik had in plaats van een stropdas een vlinderdas omgedaan. Ik stond mijn spullen te regelen om een dienst te gaan rijden toen ik Seiko achter mij al hoorde pruttelen. En ja hoor, daar kwam hij aan. "Wat moet dat voorstellen?" was de openingszin en ik keek verbaasd op. "Hoe bedoel je?" En hij wees uiteraard naar mijn vlinderdas. "Nou, zei ik, ik ben afgelopen week gevraagd om te testen of een vlinderdas bij het uniform een aanvulling zou kunnen zijn voor de uitrijchauffeurs in verband met de voorbeeldfunctie. Hebben ze je daarover niet ingelicht?" Seiko liet die informatie heel even bezinken en ik zag heel even twijfel op zijn gezicht. Had hij misschien iets gemist? Helaas is mijn gezicht niet in staat langere tijd niet te lachen dus ik schoot in de lach en heb Seiko uit de droom geholpen en gewoon weer een stropdas omgedaan. (de echte naam van Seiko is bekend bij de redactie ;-)
Voor degene die wil kijken of er een uitrijfunctie eerder bestond bij andere vervoerders, heb ik hierbij een afdrukje van mijn aanstelling in 1992. Ook heb ik nog een functiebeschrijving gevonden van wel 2 A4tjes vol......