|
terug naar de |
|
Hopelijk is
iedereen weer van de partij die ook editie 159 gelezen heeft want dat betekent
dat er geen virusslachtoffers gevallen zijn onder lezers. Vanzelfsprekend wil ik
daarmee niet zeggen dat er geen andere ellende op iemands pad gekomen kan zijn
maar het virus is natuurlijk momenteel aandachtspunt nummer 1. In deze brief
behoorlijk wat zwart-wit foto's en ik hoop dat ik daarmee niet een andere
discussie op mijn nek krijg.....(grapje ;-)
Een aantal vaste items zoals gebruikelijk hoewel er een paar zijn waarvan de
voorraad behoorlijk terugloopt maar dan verzin ik wel weer een ander hoofdstuk met
de nodige informatie. Op het moment dat ik dit schrijf is het stormachtig,
bewolkt en druppelt het buiten regenmatig dus precies het type weer voor een
busbrief. Ga je gang.
Nog verder terug in de tijd gaan we met deze foto. De locatie schat ik in op Maastricht en als de tekst bij het achterste zijraam op deze bus sloeg, lijkt mij enigszins overdreven: 'Vlammende Vleugels' zie ik nog niet zo gauw wapperen bij dit voertuig. De bus zou van Collard moeten zijn met provinciaal kenteken P-14554 uit 1928 met een GMC chassis. Meer informatie is slechts beperkt te vinden maar een stukje geschiedenis van de Collard familie en hun activiteiten is via deze link best interessant om eens te bekijken.
Van Jan B. kreeg ik een aanvulling op de Vlammende
Vleugels. Zijn vermoeden is dat het om een filmaankondiging gaat met de
titel 'Wings'. Men gaf in die jaren graag een Nederlandse titel aan een
buitenlandse film.
Jan schrijft: "Zelf vind ik het wel leuk (maar ik heb veel
afwijkingen) om aan de hand van details wat meer van een foto te vinden.
De affiche van “Vlammende Vleugels” viel mij ook op en ik heb eens
gekeken of daar iets over te vinden was.
Helemaal zeker ben ik niet, maar met een aan zekerheid grenzende
waarschijnlijkheid denk ik dat het een reclame is voor de film “Wings”
die in 1927 uitkwam en in Nederland de titel Vlammende Vleugels kreeg.
Zie
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wings_(film).
Ook zijn er nog wel wat fragmenten van te vinden met knijpen in de (you)tube.
https://www.youtube.com/watch?v=C3aBNq_VbgU "
van John Oron:
Een dubbelportret hierboven en daardoor
laat de kleding duidelijk het verschil zien: van Connexxion naar Arriva.
Voor mijn gevoel toch een beetje van Ajax naar Feyenoord of v.v. maar
misschien mag ik het zo niet zien. Ik beperk mij tot de foto's die ik
van John kreeg in zijn groene tijd. Als eerste een tekening waarop te
zien is dat de bestickering aangepast moest worden omdat de naam Veolia
uit het openbaar vervoer verdween en Connexxion de laatste (grofweg) 2
jaar de concessie Haaglanden overnam. De bussen bleven financieel
logisch rood-wit gekleurd maar met de aangepaste naam. De hele vloot
voor zo'n korte periode de volledige Connexxion uitstraling geven zou te
kostbaar worden en achteraf extra terecht omdat Connexxion de volgende
aanbesteding verloor en EBS z'n intrede deed in Haaglanden.
Op de 2e foto/tekening is de VDL-Citea te zien aan de hand waarvan Triple Media weet voor welk soort bus de reclame bestickering beschikbaar moet zijn en waar de standaard zaken zoals naam, wagenparknummer, opdrachtgever en andere wettelijke vereisten moeten komen. Allemaal geen bedrijfsgeheimen maar gewoon leuk om eens te zien hoe dat er uit ziet.
Haltes en Abri's:
In deze rubriek een trio met alle drie een heel ander verhaal. De
zwart-wit foto moet enige jaren oud zijn omdat sneeuw de laatste
jaren redelijk zeldzaam is geworden. Hoewel, ik herinner mij nog
december 2017.
De foto daaronder scheelt een paar graden Celsius en is gemaakt op
Curaçao en dat de temperatuur hoog is, blijkt uit de ezel want die
staat vast niet op de bus te wachten maar heeft lekker de schaduw
opgezocht. Tussen haakjes wil ik wel even kwijt dat ik begrijp dat
je in dat klimaat geen luxe voorziening als abri hoeft te hebben
maar dit is wel erg karig.
Enige tijd terug heb ik geprobeerd om opvallende haltenamen bij elkaar te zoeken. Toen kwam deze niet in beeld maar nu wel. Kort maar krachtig en dat bedoel ik niet dubbelzinnig.....
 |
 |
 |
Arjen Boswijk stuurde mij een aantal gedichten waarvan in busbrief 143 de eerste geplaatst is. Deze keer alweer zijn 15e poëtische inzending.
Dit gedicht geeft een inkijkje in de kinderjaren van Arjen. Uiteindelijk is hij geen buschauffeur geworden maar het gedicht is nu wel op een OV getinte webpagina verschenen dus uiteindelijk gerechtigheid. De bus op de foto heeft nogal wat schampschades opgelopen dus misschien maar beter dat het bij een jongensdroom is gebleven......;-)
100 Jaar NZH - 50 jaar busvervoer:
In de serie tekeningen van de NZH
zijn we aangekomen in 1971/1972 en daar verschijnen de DAF
wagens in beeld tegelijk met de fusie NACO en NZH tot de nieuwe
NZH. Vele DAF-MB200 voertuigen zouden er volgen zoals we nu
weten.
Klik op de tekening voor een grotere versie.
Bustype:
Ik heb ooit een aardige serie foto's gekregen met 12 bustypes
als onderwerp met wat technische specificaties erbij. Voor de
liefhebber is het met wat zoeken op internet eenvoudig te vinden
maar voor de lezer die dat niet gaat doen, heb ik elke busbrief
steeds één type in beeld. De achtste bus in deze serie is de
Mercedes-Benz O530 G Citaro. De O530 is in 1997 de opvolger van
de succesvolle O405 en de gelede versie stamt uit het jaar 2000.
Van deze serie gelede wagens heb ik in Delft ooit met de 9151
mogen rijden, vooral op de lijn vanaf het station naar de TU in
Delft v.v. was dit een succesvolle bus.
2e leven:
De 'blauwe' foto heeft al in een
eerdere busbrief gestaan namelijk in
busbrief 117. Het is de 8362 zoals op foto ernaast te zien is.
Van de originele 8362 in de glorietijd heb ik in eerste
instantie geen foto
kunnen vinden maar wel weet ik dat het 2e leven minimaal gevolgd
is door een 3e leven. De bus is zoals op de volgende foto's is
te zien, volop in bedrijf. Alleen niet meer als een OV-voertuig
maar als een B&B onderkomen. Wat zeg je? Ja, het is een vakantie
adres geworden. Vriend Jeroen Mastenbroek heeft het zelf
uitgeprobeerd waardoor ik deze foto's toegestuurd kreeg. In 1986
en in 1991 heb ik zelf deze bus kunnen besturen voor een
dienstje in Haaglanden. Het bordje met het opschrift 44
zitplaatsen zal intussen niet meer toereikend zijn. Ik schat het
op 4 zitplaatsen en 2 ligplaatsen......;-)
En waar is deze unieke logeergelegenheid te vinden? In
Lutjelollum. Waar? Zo heet het stipje op de kaart echt en dan is
het niet moeilijk om de juiste provincie erbij te vinden. Het
ligt niet ver van Sexbierum dus succex verzekerd. Interesse?
Hierbij een fraaie
webpagina met informatie.
Alsnog een foto in het geel. De logo's zijn er al af, de filmkast is leeg maar het is de originele bus.
Aanvulling met foto van Wijnand Keesmaat via Roy
Kerkhof:
Ezaco 863 (ex Westnederland 8362) op 12-05-1995 te Haarlem
Waarderpolder stalling Ezaco.
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
Goud van Oud deel 2:
Zoals eerder gezegd, meer zwart-wit dan
gemiddeld. In dit 2e hoofdstuk 2 andere oudgedienden uit het
provinciale kenteken tijdperk. De eerste foto is uit mijn eigen
regio. De WSM richting Delft. Het bijschrift van de foto vertelt
niets over de reden van deze schade maar gezien de stevige
carrosserievorm van die tijd, moet het een flinke klap geweest
zijn. Deze Scania Vabis - Verheul Fokker met kenteken H 46379
(later NB-49-14) stamt uit 1948 en heeft dienstjaren gemaakt tot
1958. Het wagenparknummer was 2214 en de foto stamt uit 1952.
Scania Vabis was van oorsprong een vrachtauto bouwer maar ging
zich op een gegevens moment toch aan busbouw wagen. In het begin
kon men nauwelijks concurreren omdat dit merk aan de dure kant
was. Na de 2e wereldoorlog lukte het om een meer betaalbaar
busmodel te lanceren, de B15. Hiervan werden 150 wagens besteld
en daarna volgde het type B21 waarvan er 130 werden besteld met
meestal een carrosserie van Roset.
De 2e foto laat een bus zien van de GTM en de uitleg van deze afkorting staat op de zijkant van de bus en ook het wagenparknummer hoef ik niet op te schrijven. Opvallend is onder andere hoe de carrosserie uitsteekt ten opzichte van de wielen. Het lijkt mij geen prettige rijeigenschap op te leveren. Ook de deur zit niet echt op een prettige plaats want van onderen is nog maar de helft beschikbaar door die wielkast. Maar goed, het reed zullen we maar denken. In de boeken staat deze wagen genoteerd voor de LTM in 1947 als een Bedford OWLD met een bovenbouw van Allan waarbij ik aan een Engels bedrijf moet denken. De LTM stelde de bus in 1953 buiten dienst, om precies te zijn op 26 maart 1953. Daarna is de wagen vermoedelijk bij de GTM terechtgekomen waarvan we hier dan de foto zien. Helemaal helder kon het niet krijgen maar dit benadert de historie het meest denk ik. En anders hoor ik het uiteraard weer graag.
Ook bij deze foto extra info van Co Rozendaal.
Hij schrijft en zorgt voor een aantal
foto's: "In mijn geheugen zit wel Allan, maar kan het
niet goed boven krijgen van wat en waarom. In ieder geval hebben
ze bij Allan spoorweg materiaal gemaakt. Werkspoor, ook een
treinenboer, heeft de bussen gemaakt. Ik denk meer dat Allan een
paar proefbussen gemaakt heeft maar ???????????
Later is de RET in die fabriek gegaan, gebruikt als werkplaats
(zie foto)."
 |
 |
 |
Co verstrekt deze foto als toelichting maar er staat toch duidelijk dat hij mede eigenaar was........Allan en Co
Suriname:
Van collega Sam kreeg ik deze foto
gestuurd. De foto is duidelijk een bewerking voor wat betreft
het inkleuren maar het schetst een romantisch beeld van een
stukje Surinaamse busgeschiedenis Paramaribo. De buslijnen in de
hoofdstad hebben nu gewoon cijfers nl. van 1 t/m 10 en de lijnen
3 en 5 doen tegenwoordig de route b via de Keizerstraat. Ook de
kentekens hebben een make-over gehad in de loop van de tijd want
met 4 cijfers kom je er niet mee tegenwoordig. Verder is
duidelijk zichtbaar dat de bestuurder rechtsvoor zit wat
natuurlijk betekent dat het verkeer links van de weg rijdt, een
overblijfsel van de Engelse overheersing. Het embleem op de
grille is niet duidelijk voor mij maar ik meen wel het den
Oudsten logo te zien.
Van Co Rozendaal kreeg ik een aanvulling op deze
foto.
Hij schrijft: "Ik heb mijn geheugen en wat
internet geraadpleegd en zie daar mijn geheugen klopte nog.
Het chassis is waarschijnlijk een Seddon of een Seddon/Atkinson.
De radiateur is ook voor die tijd typisch Engels b.v. Guy e.d.
hadden ook zo’n zelfde type radiateur. Dit waren radiatoren met
een onder en bovenplaat met daartussen losse pijpjes die in
rubber met plaatjes geborgd waren. Hieraan werd dan de onder en
bovenbak gemonteerd en zo had je dan een radiateur. In het begin
van mijn loopbaan bij de TP (Twee Provinciën) heb ik
verschillende keren zo’n radiateur gerepareerd. Het embleem wat
er op het front zit is van Kemper en van Twist diesel dus
waarschijnlijk is er een Perkins motor ingebouwd. In die tijd
werden door Kemper en van Twist veel diesels ingebouwd.
De carrosserie is van de Oudsten."
Co heeft er foto's bijgeleverd waarop het embleem goed te zien is.
Meer iets voor het hoofdstuk 'uitsmijters' want ik vind dit een heel onwaarschijnlijk voertuig. Maar.........sluit nooit iets uit. Geen dubbeldekker maar een tripledekker waar absoluut geen enkele tunnel of viaduct geschikt voor is. Bij dubbeldekkers gaan je gedachten al gauw naar Engeland maar deze rijdt rechts zo te zien en de tekst op de 3e etage is slecht leesbaar maar doet vermoeden dat het een Duitse bus zou kunnen zijn. Even rondneuzen met Google en ja hoor, in o.a. Berlijn reed men in vanaf 1926 met deze wagens waarvan op de foto het eerste exemplaar staat. En ik schreef onwaarschijnlijk maar na wat zoeken op internet kwam ik er achter dat dit vaker voorkwam en in diverse andere landen eveneens. Weer wat geleerd.
Een
lastige vraag:
Op 16 juni 2020 kwam de volgende vraag binnen via Johan Smit.
Johan schrijft: "Sinds enige maanden ben ik de bezitter van
deze Daf busaanhanger, het typenummer is vw707s en het serienummer
is 3976-65 zoals te zien op de foto. Het lukt ons echter niet om op
internet informatie te vinden over dit voertuig. Daarom een
hulpvraag aan de busbriefbode, kunt u mij helpen om wat te weten te
komen over deze prachtige aanhanger?"
Mvg Johan Smit
Er is tevens een filmpje gestuurd waarop de aanhanger 'in actie' is te zien. Wie weet er meer???????
 |
 |
Omdat er toch over aanhangers is gesproken, kan ik deze foto voor
het onderwerp gebruiken. Ik heb deze foto op Whatsapp gevonden op 30
april 2020. Dit kan natuurlijk een schaftkeet zijn maar ik sluit
niet uit dat er ooit passagiers mee zijn vervoerd.
Tot slot een tekstmisser van de RET. Tenminste dat hoop ik dan maar want anders is een wachttijd van meer dan 2 uur wel erg lang voor een stadslijn.
Busbabbel:
In deze
busbabbel wil ik graag een bekentenis doen. Geen wereldschokkende openbaring,
ik ben slechts een eenvoudige sterveling,
maar gewoon een praktijkvoorbeeld uit mijn eigen loopbaan waar een 'luchtje'
aan zit. Ooit, lang geleden, reden wij voor Westnederland dwars door de
binnenstad van Den Haag. Dat betekende dat je b.v. vanuit het Westland of
Maassluis zonder overstappen kon gaan winkelen of naar het Centraal
Station. Kom daar nu nog maar eens om. Later werd namelijk het centrum, de Grote Marktstraat, voor
gemotoriseerd verkeer afgesloten en reden wij en al het andere verkeer nog
geruime tijd over de Stille Veerkade en Amsterdamse Veerkade waardoor die
straat op nummer 1 kwam van de meest vervuilende straten van Nederland......Al
geruime tijd is die route ook gesloten en het streekvervoer eindigt nu aan
de rand van Den Haag bij Leyenburg waar de stadsbussen en de trams van de
HTM het vervolg van iemands reis verzorgen.
In die tijd reed een andere lijn vanuit het Westland in het centrum van Den
Haag via de Stationsweg
tussen Den Haag CS en station Hollands Spoor en v.v. Ik gebruik geen lijnnummer
omdat er weleens gewisseld is van nummer en ik op dit moment geen juist
nummer kan herinneren. (127-128 of 131?) Mijn rit was onderweg van Hollands
Spoor naar Den Haag CS in een heel druk stukje stadscentrum t.h.v. de
Bierkade. Een auto kwam
mij tegemoet en wilde nog even snel linksaf voor mij langs. Een noodstop zou
gebruikelijk zijn geweest maar ik had een van mijn kalmere momenten en ik remde
bewust licht
pompend tot ik vlak bij de auto was en liet toen los. Net niet gered.....dat kostte de
automobilist zijn koplamp helaas. In 999 van de 1000 voorvallen kies je voor
een 'nettere' oplossing maar nu was ik de brutaliteit zat. Bij een noodstop
van een bus komen grotere krachten vrij dan menigeen voor mogelijk houdt dus
mijn 'wraak' bleef voor de passagiers zonder gevolgen en voor de onverlaat
bleef de schade eigenlijk nog beperkt. De bestuurder van de auto kwam
eruit, bekeek de schade en kwam naar mij toe. 'Nou zul je het hebben' dacht
ik en zette mij schrap. Deze buurt staat niet bekend om de goede gesprekken
in het verkeer maar tot mijn verbazing gaf de man echter gewoon netjes toe dat hij fout zat.
Er begon zich al een beetje schaamte over mijn handelen van mij meester te
maken
maar toen kwam de aap uit de mouw. Hij benadrukte direct dat de bus geen schade had en dat hij liever geen
formulieren in wilde vullen omdat hij niet verzekerd was. Aha, mijn
opkomende schaamte verdween weer als sneeuw voor de zon. Op dat moment zag
ik verderop een politiewagen aankomen. Ik seinde met mijn lichten en daar
kwam de Hermandad al aan. "Dag chauffeur, wat is het probleem?" Ik groette
de agent en vertelde dat de meneer van de personenauto onverzekerd rondreed,
dat ik geen schade had en dat ik graag verder wilde. "Dan gaan wij dit wel even
afhandelen, bedankt chauffeur". Het was allemaal met een sisser afgelopen,
in ieder geval voor mij, en ik had gezorgd dat deze meneer geen andere
mensen zou kunnen duperen. Aangekomen op Den Haag CS heb ik mezelf en de
aanwezige collega's op een kopje koffie getrakteerd (we moesten toen nog
zelf betalen met een koffiekaart ;-) en ik kon iedereen vertellen over mijn 'goede
daad' want ik moest dit wel even kwijt.
Dat was toen dus mijn bekentenis bij de koffie en nu nogmaals via deze
busbabbel. Later heb ik er nog vaak aan gedacht of deze
handelswijze wel verstandig was geweest want ik kon in eerste instantie
natuurlijk niet weten dat de man onverzekerd was. Eigenlijk deed ik toen dus
wat ik anderen verwijt, eigen rechter spelen. Intussen is het
waarschijnlijk verjaard dus bij deze heb ik het eindelijk een keertje met
jullie kunnen delen.
 |
 |
Drie ex-collega’s zien elkaar na
meerdere jaren terug en bespreken wat ze zoal sinds hun pensioen
doen?’
De eerste zegt: “Ik reis en fotografeer veel.”
De tweede zegt: “Ik tuinier graag.”
De derde zegt: “Ik doe heel dikwijls opsporingswerk.”
“Opsporingswerk, hoezo??” vragen de eerste twee in koor.
“Nou”, zegt de derde weer: “Iedere dag zoek ik mijn bril, mijn
gebit, mijn hoorapparaat, mijn wandelstok, mijn krant, mijn
sleutels, enzovoort.”
Een Belg loopt langs het strand. Als hij in het water een zwemmer in
moeilijkheden ziet, springt hij er in en redt hem.
De zwemmer zegt: "Hartelijk dank. Ik ben geen mens, maar een goede
geest. U mag twee wensen doen."
"Da's mooi," zegt de Belg, "dan wens ik als eerste een fles jenever
die nooit opraakt."
De geest geeft hem een fles jenever.
De Belg drinkt er uit en als hij naar de fles kijkt, zit 'ie nog
helemaal vol. "Dat is fantastisch!" roept de Belg uit: "Doe mij er
nog maar zo een!"
Aan het eind van deze brief, wil ik nogmaals mijn
verbazing uiten voor wat betreft de spiegels op de oldtimers. Al
eerder heb ik er vermoedelijk al eens over gesproken maar nu is het
dan zover, de techniek gaat zorgen voor een veel veiliger vorm van
zicht op de omgeving van de bus. Vergeleken met de huidige grote en
dure fors uitstekende vleugels die voor spiegels door moeten gaan en
vaak juist zorgen voor onveilige situaties. Hoezo? Een chauffeur van
vooral stads- en streekvervoer heeft steeds vaker te maken met
wegsituaties die eigenlijk ongeschikt zijn voor die grote spiegels.
Om de tegenligger te sparen wijkt een chauffeur soms uit naar rechts
waarbij de rechter spiegel sneuvelt tegen b.v. een boom of een
verkeerspaal. Met de nieuwe techniek is het schadeprobleem niet
opgelost maar het zal zeker bijdragen tot een minder krampachtige
toestand als er op een smalle weg gereden wordt. De nieuwe techniek
betreft een camerasysteem. Kleine camera's met b.v. een
groothoeklens aan de buitenzijde kunnen vanuit de chauffeurscabine
een prima beeld leveren. Geen grote uitsteeksels meer maar een beter
gestroomlijnde bus. Bij Arriva is men met een test begonnen wat te
zien is op de
volgende link.
Omdat de kans bestaat dat je nu denkt: "Wat jammer
dat deze brief eindigt" en je nog wel een paar bussen wilt zien,
sluit ik net als in de vorige brief af met de verwijzing naar een
buspagina. Dit jaar was veel 'bus' te vinden en te zien op
een overzicht in
foto's van 600 bussen die tentoongesteld werden in Washington.
Als je dit nog niet voldoende vindt, is er maar een oplossing:
wachten op brief 161......;-)
Tot dan.
Hartelijke groeten
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)
Wijsheden:
De kunst van het leven is thuis te zijn alsof men op reis is (Godfried Bomans)
Mensen maken fouten, maar om er een puinhoop van te maken heb je een computer nodig
Met dromen kom je nergens, met een schop onder je kont wel
terug naar de
