12 januari 2020

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t 
____________________________________________                                                                                          
 
Verhalen en foto's
van en over
oude en nieuwe bussen
 
Inhoudsopgave:
Goud van Oud - John Oron - Abri's - Gedicht - NZH - Bustype - 2e leven - 6226 - Vraagje
Uitsmijters: Porky bus - Drifters bus
Busbioscoop: Geleed in Amsterdam in 1957
Busbabbel: Zijlijn

En daar is 'ie weer, de nieuwste editie, busbrief 157. Na een paar maanden waarin er van alles gebeurd is, durf ik jullie weer lastig te vallen met een nieuwe brief. Ooit was de decembermaand een gezapige, gezellige, gemoedelijke gezinsmaand. Hopelijk is dat voor menigeen nog steeds zo maar ik heb toch sterk de indruk dat we allemaal gek gemaakt worden met allerlei zaken die ons nu dusdanig opgedrongen worden dat je er wel mee te maken zal moeten krijgen. Discussies over van alles en nog wat vliegen ons om de oren in praatprogramma's op televisie en sociale media apps. Heb je Zwarte Piet gehad, krijg je de Gouden Eeuw, Kerstmis of Winterfeest, Jinek of Op1, er valt lastig aan te ontkomen. Veel foto's in deze brieven laten een tijd zien waarin het allemaal minder heftig was en gelukkig heb ik daar warme herinneringen aan die ik elke busbrief graag met jullie deel. Dus laten we het nieuwe jaar ingaan met een brief die zich niet laat leiden door de waan van de dag.

De complete redactie wenst jullie allemaal een nostalgisch, goed, gelukkig en gezond 2020.

      
Goud van Oud:
Om het intro van deze brief recht te doen, hierbij een foto die de sfeer van vroeger op de juiste wijze uitdrukt. Het is Aalsmeer in 1947 bij de halte De Drie Kolommen dus de vervoerder is Maarse & Kroon. Ik kwam er achter dat er vaker gebruik gemaakt is van de naam Drie Kolommen want er is ook een Vrijmetselaars loge in Rotterdam met die naam. In Aalsmeer bestaat er tegenwoordig een gezondheidscentrum, een hotel en een plein met eveneens deze naam.
Dit was een Leyland bus uit april 1932 met een Republic chassis, waarop Verheul in 1933 een tweede carrosserie bouwde. De 19 is in 1942 naar de sloop gegaan. Er was nog een 2e zelfde wagen met nummer 18 en die was een jaar eerder afgeleverd. Achter deze bus met wagenparknummer 19 is nog net een Ford-Wayne schoolbus te zien. (deels tekst fotograaf)


Een opvallende verschijning kun je dit toch zeker wel noemen. Wat te denken van voorruit en ook de koplampen zijn bijzonder. Volgens het bijschrift van de fotograaf betreft dit een wagen van de Gebroeders Mulder uit Limburg wat al opviel door de bestemming Heerlen naar Lutterade. Dit bedrijf bestond in diverse vormen tot 1 mei 1980 toen het opging in de VSL (Verenigd Streekvervoer Limburg). Er is een 9 als wagenparknummer te zien en ondanks het best robuuste uiterlijk vond men in die tijd een spiegel blijkbaar bijzaak gezien het scheerspiegelformaat slechts aan de linker kant. Helaas is mij verder geen identiteit van deze wagen bekend.

(Lezer Wim K. meldde dat deze bus op een Diamond chassis is gebouwd. Op de wieldop zag ik "Diamond T" (Diamond Trucks) staan, een merk uit lang vervlogen tijden.)

       
van John Oron:

6795
John stuurde mij enige tijd terug een reeks foto's waaruit ik er deze keer 3 gekozen heb en een vierde foto heb ik van het internet geleend om de serie 6795-6796-6797-6798 in diverse versies rond te krijgen. De eerste is namelijk de 6795, een exWN bus en daarna geëxporteerd naar Sakiai in Litouwen. De foto dateert van 01-02-2013. Op de derde en vierde foto is zo'n bus te zien in de Westnederland outfit. Het Nederlandse kenteken was VK-97-NF en deze serie is gebouwd in 1991. Het zijn DAFs SB3000 met een Smit-Joure carrosserie. In 1994 ging alles over naar de ZWN-Groep en in 1999 naar Connexxion waarna de afvoer naar Litouwen kwam in 2003.

6796
De vreemde eend in de bijt (om het viertal compleet te maken) is deze 6796 van de GADO. Een DAF-den Oudsten uit 1963 die in 1981 zijn Waterloo vond op de sloop bij het CAB. Op 2 jaar na werd deze bus dus 20 jaar oud in het OV. Moet je nu eens om komen!!

6797
De 6797 met kenteken VK-07-NB heeft een soortgelijke carrière gevolgd als de 6795 en de 6798 maar aan het eind liep het net even anders. Op deze foto in 2002 staat deze bus 'uitgekleed' te wachten op de koper namelijk Stichting Wereldwijd in Eckelrade (WereldWijd is een opleidingscentrum, gericht op mensen van buitenlandse afkomst en voor mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt).

6798
De 6798 met kenteken VK-09-NB heeft ook later bij Vermaat Hellevoetsluis gereden. In 2004 werd de bus als reserve achter de hand gehouden maar in 2005 definitief van eigenaar gewisseld. Dat werd Steenbergen Transport BV in Bodegraven. Geen idee wat een transportbedrijf voor distributiewerk met trucks/opleggers met deze bus is gaan doen. Ik heb het niet kunnen vinden/

       
Haltes en Abri's:
 Hoe nostalgisch wil je het hebben. Een abri kun je dit bijna niet noemen. Het is een wachthuisje met allure. Er lijkt een schoorsteen op het dak te staan maar ik vermoed dat dit niet die functie had. Plaats van handeling is het Beursplein in Rotterdam ergens tussen 1930 en 1940 in.

Niet alleen de gemeente Rotterdam kon fraaie wachthuisjes bouwen, ook de RET(M) kon dat waarbij de gemeente zorgde voor verlichting......Het is een halte van lijn 3 naar de Bergweg op de Goudschesingel. Er valt van alles te zien uit een tijd dat mensen enigszins anders gekleed waren dan tegenwoordig en met name het knulletje rechts is voor een stadse jongen behoorlijk agrarisch gekleed met zijn pet en zijn klompen.

Van Nick Roestenburg kreeg ik n.a.v. mijn oproep in 2013 (!) om bijzondere haltes te sturen, ooit 2 foto's die ik hierbij plaats vanwege het aardige verschijnsel 'Lanen'. Nick schrijft erbij: "Niet altijd is men even creatief met het verzinnen van haltenamen. Als veel omliggende straten op –laan eindigen en het buurtje heet de ‘Lanenbuurt’, dan wordt de halte maar ‘Lanen’ genoemd. Een erg algemene naam, die het voor de passagier die niet zoveel stratenkennis heeft erg duidelijk maakt… Inmiddels is dit terrein van HTM-tramlijn 19 en Veolia/Connexxion/EBS-buslijn 30".

Over het haltebord schrijft Nick: "In New York (en andere Amerikaanse steden) zijn veel straten en avenues met een getal aangeduid. In de Groningse metropool Wildervank hebben ze getracht dit voorbeeld te volgen, tot aan het hoge cijfer 18, zoals bij deze bushalte".

Tussen Leidschenveen en Wildervank liggen blijkbaar 18 Lanen........

      

Arjen Boswijk stuurde mij een aantal gedichten waarvan in busbrief 143 de eerste geplaatst is. Deze keer dus alweer zijn 12e poëtische inzending.

Deze keer reist Arjen naar Praag en hij heeft daar bijzondere herinneringen aan.

      
100 Jaar NZH - 50 jaar busvervoer:
In de serie tekeningen van de NZH zijn we aangekomen in de jaren 57-63 met de fameuze bolramers. De namen Verheul, Werkspoor en Hainje komen in beeld met indicatie van de wagenparknummers. Klik op de tekening voor een grotere versie.

      
Bustype:
Ik heb ooit een aardige serie foto's gekregen met 12 bustypes als onderwerp met wat technische specificaties erbij. Voor de liefhebber is het met wat zoeken op internet eenvoudig te vinden maar voor de lezer die dat niet gaat doen, heb ik de komende busbrieven steeds één type in beeld. De vijfde bus in deze serie is de DAF/den Oudsten Alliance B96. Ook dit type bus, net als de B95, is zeer succesvol geweest. Een lagevloer stadsbus, Ietsje langer en ook een ietsje langere wielbasis maar minder zitplaatsen wat natuurlijk gecompenseerd werd met meer staanplaatsen en een ander uiterlijk. Een bus met lage vloer, beter geschikt voor korte afstanden zodat staanplaatsen minder belangrijk waren. 

      
2e leven:
De map '2e leven' op mijn computer zit nog behoorlijk vol dus ik ga weer een paar kandidaten behandelen. Op de 1e foto staat de 8416 uit de beroemde MB200 serie, een bus uit de stal van Westnederland die in 1996 afgevoerd werd en waarvan daarna geen informatie bekend was maar toen kreeg ik deze foto en werd het duidelijk. De 8416 kwam terecht bij de Oeteldonksche Club van 1882. Vooral wereldberoemd in heel Den Bosch denk ik en met name tijdens het carnaval. Achter het raampje staat een bordje met 'gesloten' erop dus mogelijk is dit een foto van net na de carnaval en moet men dadelijk, als de hoofdpijn verdwenen is, de boel nog wat opruimen want de omgeving ziet er niet uit. Leuk detail: zelf heb ik 2 keer een dienst gereden met deze wagen in 1988 en 1994 om precies te zijn.

Een oude BBA'er op deze foto herkenbaar aan de hoge filmkast die bij de BBA gebruikelijk was. Een beetje in de stijl van Rietveld lijkt mij. Het is een DAF met opbouw van Hainje uit 1982 die in 1998 naar de Scheldestroom (zwemvereniging?) ging. Daarvoor eerst nog een blauwe maandag bij BBA-Tours als wagen 128. Op deze foto omgeturnd voor de amateur voetbalvereniging RVC Celeritas uit Rijswijk.

       
3x de 6226. Waarom? Gewoon omdat ik die foto's heb van deze bus in 3 stadia en omdat het toppers waren. Op de eerste foto staat de 6226 te glimmen zodat ik denk dat dit een foto moet zijn van de start van de loopbaan bij Westnederland in Boskoop. In 1986 heb ik in de 6731 gereden en in 1984 in de 6732 en de 6736. In 1987 kwamen de 29, 30 en 33 bij de verzameling en tot slot in 1990 2 diensten in de 6228. Fijne bussen met een krachtige motor en voor die tijd prima vering. De hele 6100 en 6200 series stonden hoog op de lijst van menige collega. In de vestiging Delft waren deze series niet aanwezig maar door busruilingen met Den Haag of Boskoop heb ik toch kans gezien ermee te kunnen rijden.

De glans van de beplating is zichtbaar minder dan op de eerste foto en ik ga er ook van uit dat dit enige tijd later vastgelegd is. Vermoedelijk/mogelijk is deze bus bij de vloot van Krimpen a/d IJssel gaan behoren. Dit mede gezien het lijnnummer 98 dat te lezen valt en ook omdat het logo aan de linker zijde verdwenen is en nu op de nooddeur staat. Andere vestigingen hadden vaak andere gebruiken. Ook is de locatie bij een metrostation en ik mag aannemen dat het Capelsebrug moet zijn omdat lijn 98 van de Vijverhoek in Krimpen via de Capelsebrug naar Rotterdam CS reed. Lijn 97 functioneerde op dezelfde route als sneldienst.


En ja, daar staat ie dan weer. Nog een beetje meer afgetakeld om maar niet te zeggen onttakeld. Deze foto is gemaakt bij een sloopbedrijf in Krimpen aan den IJssel. Een handelaar in bussen vanwaar ook bussen doorverkocht werden en naar b.v. Cuba werden geëxporteerd. Zo te zien is deze bus nooit meer verder gekomen dan Rotterdam en zullen er slechts onderdelen verder geleefd hebben.

       Heeft iemand een antwoord, stuur het naar kameleon@ziggo.nl en ik zorg dat het bij de juiste persoon terechtkomt.

De vraag uit busbrief 156 van Rodney:
Weet iemand of ze in Nederland weleens fietsenrekken op bussen gemaakt hebben? Hier in de VS hebben de meeste stadsbussen dat en het verbaast me eigenlijk dat in Nederland fietsland dat niet gedaan wordt - althans bij mijn weten. Is het wel eens overwogen? Hierbij een voorbeeld https://www.youtube.com/watch?v=xhu40x9pcTY
Rodney stuurde mij nog meer info over hoe het in de VS precies geregeld is maar tussen de VS en Nederland zitten nogal wat verschillen en dit is er één van.

Het antwoord kwam van Jos in Nieuwegein:
Verkeersregels in Nederland verbieden het. En achterop is te gevaarlijk want dan heeft chauffeur geen goed zicht op laden/afladen.
Aan de voorzijde mag deelbare lading niet uitsteken.

Een ander antwoord kwam binnen van Hedde:
In de jaren 50 heb ik nog bussen gekend van de ESA die een metalen trapje achter op de bus hadden en boven op de zijkanten van het dak goten waar de fietsen in konden staan. De chauffeur stond op het dak om de fietsen aan te nemen en in de goten te plaatsen. De passagiers moesten de fietsen naar boven tillen. Ging niet altijd met nette woorden vooral niet bij fietsen met fietstassen. Fietsen mee met de bus was op het platteland wel nodig omdat niet iedere halte dichtbij en lopend bereikbaar was. Eind jaren 50 was het gedaan met dit soort vervoer.
2e reactie van Hedde: In de Autobuskroniek nr 7 (juli/augustus 1978) staat een foto van ESA bus 72, een MAN/Groenewold met op het dak zowel links als rechts aan de zijkant een rek geplaatst. Hierin kon een of meerdere fietsen geplaatst worden. Hetzelfde is te zien op een foto van bus 39 in Autobuskroniek 81 (maart 1981), een Bedford/OKBD in Hoogeveen. Een foto van Eggink. Ook in Autobuskroniek 81 een artikel over 50 jaar Bedford van Frank Lestrade. Een Bedford van de ESA (wagen 55) met carrosserie van Smit Appingedam met achterop het dak eveneens een rek. Allemaal bussen uit de jaren eind 40 begin 50. Het waren eenvoudige rekken waar precies een fietswiel in paste. Dus voor een fiets had je twee delen van zo'n rek nodig. Er konden maximaal vier fietsen vervoerd worden. Het opengewerkt trapje zat meestal rechts achter. Ook apart was dat ESA de bussen kreeg als casco en ze zelf afwerkte en dus zelf de rekken op de bussen maakte en monteerde.

      
Uitsmijter(s):
 In tegenstelling tot de 2e foto in dit hoofdstuk zie je hier een busvorm die het als safaribus ook aardig zou doen maar mogelijk is het dan wel een soort rondrijdende uitnodiging voor de wilde dieren.......Grappig is wel dat er toch een overeenkomst is met de safaribus hieronder want de bussen van dit Porky bedrijf staan hun vette happen te verkopen in New York op Long Island bij het Deer Park.
Voor de 2e foto is keuze gevallen op dit voertuig dat op het oog een vrachtwagen toont. Maar schijn bedriegt want het is een soort kruising. Een wagen geschikt voor andere zaken dan een buslijn in de binnenstad van een willekeurige stad. Hiermee worden rondreizen uitgevoerd door Oostelijk en Zuidelijk Afrika zoals Oeganda, Botswana, Kenia enz. En geen gezapige 'recht zo 'ie gaat' reizen maar echte avontuurlijke reizen door de wildernis dus hier zien we een safaribus en dat verklaart het stoere uiterlijk. Aan alle kanten zijn er luiken en uitschuifbare onderdelen waarmee het leven van de toerist aangenaam gemaakt kan worden met uitzicht naar alle kanten.

       
Busbabbel:
In de vorige babbel gaf ik aan dat ik met een 4e en laatste babbel over mijn pensioen af zou sluiten over dit onderwerp. Toch kom ik daar nog een keertje op terug want nu mijn actieve periode in het OV beëindigd is, ben ik een onwennige pensionado en vul ik mijn winterse dagen met het bijwerken van achterstallige administratie, het herzien van computermappen, niet te vergeten lekker uitslapen en zo nog wat zaken die je normaal voor je uit schoof maar die nu in mijn dagvulling voorzien. Het is wennen dat geef ik toe en de korte sombere winterdagen dragen er niet toe bij en zullen nu zeker niet tot mijn favorieten gaan behoren. Nee, ik kijk uit naar het voorjaar maar ik vermoed dat ik daarin niet de enige ben. Wat mij ook verrast heeft, is dat ik na een aantal maanden al merk dat ik aan de zijlijn sta, ik ben niet meer volledig op de hoogte en uit mijn hoofd bustijden kennen is er al helemaal niet meer bij. Ik heb een auto, ik heb een fiets en het OV gebruik ik alleen nog om naar de binnenstad te gaan vanwege het parkeergedoe overal. Toch verbaast het mij dat ik de boel zo snel ontgroei. Mede omdat ik regelmatig naar buschauffeurs zwaai die ik dan zie denken "wat moet die vent van me" want in de tijd dat ik weg ben, zijn er zoveel nieuwe gezichten verschenen die mijn postzegel geheel niet kennen dat ik dat met verbazing ervaar. Als ik weleens een bezoekje breng aan de vestiging, maak ik altijd van de gelegenheid gebruik om met aanwezige nieuwe chauffeurs een praatje te maken in de hoop dat ze in het vervolg naar mij terug zwaaien. Ach, gekheid allemaal. Zo gaat het nou eenmaal en zo hoort het ook te gaan. Je komt en je gaat en meer is het niet. Je naam valt in het beste geval nog een keertje ergens waar herinneringen worden opgehaald en dan ben je al een spekkoper want ik heb collega's weg zien gaan na tientallen jaren dienst waarvan de naam nooit meer is gevallen. Laatst toen ik weer eens op bezoek was, werd er aan mij gevraagd of ik een dienstje kwam rijden als inhuurkracht. Ik schoot in de lach en ontkende om daarna aan te geven dat ik slechts op bezoek kom om voor mezelf te bevestigen dat ik de juiste keuze gemaakt heb door te vertrekken op het moment dat er opnieuw een nieuwe werkgever (EBS) de dienst gaat uitmaken. Niets tegen EBS maar ik heb genoeg verschillende uniformen gedragen en ik had geen behoefte aan nog een nieuw pak met de daarbij behorende andere bedrijfscultuur. Maar mocht ik me gaan vervelen dan weet ik zeker dat er een mogelijkheid is om via een uitzendburo zo nu en dan de straten weer onveilig te maken. De tijd zal het leren maar op dit moment heb ik mijn handen nog vol aan nieuwe busbrieven......;-)

     
Busbios(coop) film(pje):
 
Het bijschrift op YouTube luidt: Zeventien meter lang is de nieuwe zogenaamde gelede bus van Amsterdam die voorzien is van een harmonica-verbinding. De voordelen van dit gelede voertuig zijn: de grote vervoerscapaciteit, namelijk 149 personen, en het feit dat er maar één conducteur nodig is, die bij de ingang zit. De twee delen van de bus zijn zo aan elkaar verbonden dat de passagiers die op de verbindingsplaat staan het nauwelijks merken wanneer de bus een bocht neemt. Binnenkort zal deze eerste gelede bus bij het gemeentelijk vervoersbedrijf in de hoofdstad in dienst worden genomen. Daarna zal nog een tweede volgen. Wanneer deze opvallende vervoermiddelen aan de verwachtingen voldoen, zullen er nog meer in het Amsterdamse stadsbeeld verschijnen. Benieuwd naar de rest? Kijk maar hoe het er in 1957 aan toe ging.

 

       
      


Een man belt op naar Schiphol en vraagt: "Hoe lang is het vliegen naar Parijs?"
De juffrouw: "Een ogenblikje..."
"Bedankt," zegt de man en legt de hoorn op de haak.

Op een drukke donderdag gaat er weer een lading mensen naar de hemel die voor Petrus komen te staan.
Petrus vraagt aan de mannen of ze in twee rijen willen gaan staan.
Eén rij voor mannen die de baas waren thuis en één rij voor mannen die onder de plak zitten.
De vrouwen neemt Petrus alvast mee de hemel in.
Twee uur later keert Petrus terug naar de hemelpoort waar hij 2.500 mannen in de rij "onder de plak" ziet staan en maar één man in het rijtje van mannen die de baas zijn thuis.
Petrus spreekt de 2.500 mannen aan en vertelt dat hij ontzettend teleurgesteld in hen is.
Daarna vraagt Petrus aan die ene man hoe hij zijn vrouw de baas is geworden en gebleven.
De goede man antwoordt hierop: "Euhh... Geen idee... Mijn vrouw zei dat ik hier moest gaan staan..."

   

Tot slot:
Dat was het weer voor deze keer. Hopelijk heb ik in een tijd van oplopende spanningen in de wereld kunnen zorgen voor een onbezorgd momentje. Nuttige, onzinnige, grappige, geschiedkundige en buswaardige informatie,wat wil een mens nog meer? Als het er ooit echt van komt dat er geen oldtimers meer op de openbare weg mogen komen, hebben we in ieder geval de busbrief nog.

Hartelijke groeten,

           

    
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)
     

Wijsheden:
      


Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. (O.Weiss)

Je kan ook goed spelen zonder een bal te raken. (J. Cruijff)

De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent. (M. Gandhi)
 

terug naar de