Tot slot nog 2 opvallende foto's van
bijzondere voertuigen. Na de robuuste bussen die hierboven ter
sprake kwamen, zien we hier 2 minder stoere wagens. Twee
brommobielen uit de Connexxion vloot. De eerste is een
driewieler voor Maxx, de merknaam die van start ging bij de
stadsdienst van Almere. Later werd de naam Maxx ook gebruikt
voor de stadsdiensten van Zwolle, Leeuwarden, Alkmaar en
Amersfoort. Welke lijn met dit brommobiel gereden werd, is mij
niet duidelijk maar aannemelijk is dat hiermee promotie bedreven
werd voor de zichtbare 10-strippenkaart voor Maxx meerreizen
voor 10 euro.
Ook de 2e foto van een Connexxion brommobiel
in Uithoorn zal vast niet voor de lijndienst ingezet zijn. Om
precies te zijn, dit is de limousine van het cleanteam. Voor
meer informatie verwijs is naar
deze link.
Abri's:
Vele vormen van wachtruimtes hebben
al in deze rubriek gestaan maar deze mag zeker niet ontbreken. Dit
bouwsel staat in Haren en is, zoals zichtbaar boven de deuropening,
een oude tramhalte. Ook in Haren is weinig respect voor de ouderdom
gezien de ster in de ruit en de graffiti op de binnenmuur. Vroeger
hoorde je de trambel en met een beetje fantasie klinkt er misschien
op korte termijn weer belletje als er een elektrische bus voorbij
komt.....
Iets eenvoudiger van constructie is deze abri die
tevens als postkantoor lijkt dienst te doen. De passagier op deze
foto lacht wat schaapachtig maar vergis je niet, als het moet ramt
hij er op los. Mijn vermoeden is dat we hier te maken hebben met een
Finse abri.
Vaak laten foto's van bussen uit het Noorden des
lands bussen zien van o.a. de FRAM, GADO, Arriva. NoordNed komt er
nogal bekaaid vanaf is mijn indruk. Daarom hier een foto van de 2194
naar Sneek. Bij NoordNed lag vanaf 1999 de nadruk op treinvervoer
rond Leeuwarden en Groningen. Het ontstaan en het bestaan van
NoordNed doe ik liever niet uit de doeken want ik brand mijn vingers
maar niet aan de ingewikkelde constructie tussen VEONN, NS, Arriva
en voor de bussen ook met alle oudgediende bedrijven zoals FRAM,
GADO, DVM en VEONN. Ik beperk mij tot deze foto van de DAF/den
Oudsten en ik kan melden dat deze 2194 uit 1996 stamt en startte bij
de GADO. In 1998 werd het Arriva en in 2000 werd de wagen verhuurd
aan NoordNed. In 2005 kwam de 2194 weer onder de vleugels van Arriva
terug en deed nog even dienst als reserve Qliner. Al met al een
bewogen bestaan dus.
Iets eenvoudiger uit te zoeken was het leven van deze
DAF/Hainje van de NTM. Wagennummer 6336 uit 1967 reed onder de vlag
van de FRAM tot 'slechts' 1971. Het betreft een kleine serie van 5
wagens met de nummers 6037 t/m 6039 en de 6336 en 6337. De laatste 2
waren bijzonder omdat deze CSA 1 wagens slechts 2.20 meter breed
waren. Van een leven na 1971 is mij niets bekend en aannemelijk is
dat het na 4 jaar over en uit was bij het CAB.
Arjen
Boswijk stuurde mij een aantal gedichten waarvan in busbrief 143 de eerste
geplaatst is. Deze keer dus zijn 5e poëtische inzending.
Arjen, bedankt hiervoor.
Deze keer een herinnering in dichtvorm over de
trolleybus. Het einde van het gedicht zegt veel over de manier
waarop Arjan de bus een warm hart toedraagt. Hij vergelijkt zijn
moeder in een dichterlijke vrijheid met een bus.....;-) Of eigenlijk
andersom, dat klinkt namelijk meer als moederliefde zal ik maar
zeggen.
Om deze rubriek met een toepasselijke foto te versieren, heb ik een
zeer gedateerde versie van een trolleyvoertuig geplaatst dat een
combinatie lijkt te zijn van een goederentrein en een trolley.
Eerder in deze brief, en bij andere gelegenheden
in diverse busbrieven, heb ik gemeld dat ik in 1983 in het OV
begon en dat ik qua echt oude bussen de 5400 serie 10 meter
wagens heb meegemaakt. Het uiterlijk van die 5400 bussen komt
overeen met de bus op deze foto vanwege de carrosserie van
Verheul maar hier zien we wel een 12 meter wagen, de 4576. Deze
Leyland heeft een carrosserie van Verheul en ziet er daarom heel
anders uit dan de 4767 op de eerste foto in deze brief want die
carrosserie was van Werkspoor.
De 4576 is geboren in 1964 voor de WSM en via Westnederland eind
1980 afgevoerd naar het CAB. Dat betekent 16 dienstjaren, kom
daar tegenwoordig nog maar eens om!!! Lijn 21 is in 1982
omgenummerd naar lijn 194.
Als variatie op al die vaste namen hier eens
een foto van een Mercedes uit vervlogen tijden. Deze bus had bij
de WSM wagenparknummer 5348 en reed eerst voor Hofstad vanaf
1965 onder nummer 139. Het is een Mercedes Benz met een opbouw
van Domburg met 27 zitplaatsen. Weer later kwam deze wagen
terecht bij De Jong als wagen 147.
Er was nog 2e identieke wagen en die voerde het nummer 5347 -
138 en 146.
Reclame:
Of dit verstandige reclame is,
betwijfel ik want als je er niet op bedacht bent en je rijdt
niets vermoedend in je auto rond, weet ik zeker dat er mensen
zijn die, naderbij komend bij deze bus, op de rem zullen
trappen. Zelf kan ik het waarderen want het illustreert heel
duidelijk Tovervla maar het ziet er wel erg levensecht uit.
Tja, wat zal ik hierover schrijven. Ik ben een
fatsoenlijk mens dus bij mij kwam absoluut geen verkeerde
gedachte op maar ik kan mij voorstellen dat dit verkeerd
uitgelegd kan worden. En dat allemaal in dat keurige Brazilië.
Bosnië:
Voor de buitenland rubriek deze keer, met de vlag
in top, aandacht voor bussen in Bosnië. Tot mijn spijt is mijn
administratie slordig omgegaan met de herkomst van deze foto's
maar intussen is het weer terecht en staat het verslag van Co
Rozendaal schuin gedrukt hieronder.
In ieder geval laat de eerste foto het busstation van Tuzla
zien. Een dun zonnetje door een nevelige lucht laat een
besneeuwd terrein zien met bussen die een wasbeurt kunnen
gebruiken.
Half jaren 90 werden bij aanschaf van
nieuwe bussen de oude bussen ingeruild bij den Oudsten in
Woerden. In 1996 is de Balkanoorlog beëindigd. Daardoor was er
veel gebrek aan vervoer. Er zijn ongeveer 80 inruilbussen zijn
naar Bosnië gegaan. Veel daarvan zijn in Tuzla terecht gekomen
maar omdat daar weinig of geen ervaring was met "moderne" bussen
ging het onderhoud niet echt lekker.
Eind 1999 ben ik gevraagd of ik er wat voor voelde om daar het
onderhoud wat te gaan reguleren, dus begin 2000 ben ik met
iemand van den Oudsten twee keer een week in Tuzla geweest. We
zijn met het vliegtuig gegaan. Het welkom in Sarajevo was niet
hoopgevend. Bij de landing zagen we b.v. al een vliegtuigwrak
naast de landingsbaan liggen.
Door de mensen van het vervoersbedrijf die ons ophaalden, werden
we al gewaarschuwd om niet van de weg af te gaan vanwege de
mogelijkheid van bermbommen. Op weg naar Tuzla kwamen we door
dorpen die compleet platgeschoten waren op één huis na, dat was
zeker van het goede soort zodat het gespaard is. Aangekomen bij
het vervoersbedrijf zie je wel even rare dingen: bussen op hun
kant, volledig gesloopt voor onderdelen om andere bussen aan het
rijden te houden. De onderdelen voorziening was ook niet zo goed
vandaar dat zo het zo deden, ze waren niet beter gewend.
Repareren deden ze ook wel gewoon buiten en hartje winter, zoals
op de foto's te zien is.
De deuren van de stalling stonden gewoon aan twee kanten open om
de gigantische rookontwikkeling van de oude Oostblok rommel
kwijt te raken. Ik heb verschillende bussen aan een inspectie
onderworpen, maar naar Nederlandse normen schieten de tranen in
je ogen! De staat van het "eigen" materieel kun je op foto's wel
zien, dat liet wel te wensen over. De LL meubels uit "onze"
bussen kwamen we ook tegen in hun eigen materiaal dus alles werd
benut.
Ik ben daar een tijd bezig geweest om met een tolk de
onderhoudsvoorschriften te vertalen en aan te passen aan hun
normen, dus gezien de verscheidenheid aan materiaal best een
behoorlijke klus.
Een leuk detail: tijdens een vergadering met de staf van het
bedrijf werd het wat warm in de vergaderruimte en dan niet zoals
wij doen, de verwarming lager zetten, nee er ging een raam open
tot de gewenste temperatuur bereikt was, zo deden ze dat daar!
Op een van de terugreizen zijn we bij busbedrijf LIVA TRANS in
Bonovici geweest, maar ook daar hetzelfde beeld. Het lijkt me
dat de foto's voor zich spreken.
Op de tweede foto zien we een oude bekende, de
6729. Mistroostige omgeving, heel wat anders dan de historische
steden Delft of Gouda waar deze wagen ooit het verkeersbeeld
bepaalde. Zelf heb ik in 1987 2 diensten met deze wagen gereden
volgens mijn onvolprezen agenda's. Het was een serie DAF/den
Oudsten B86 10 meter stadswagens die liep van 6700 t/m 6737. De
serie was verdeeld onder de NZH, FRAM, GADO en Westnederland met
alleen de 6737 die bij de AOT (Autobusonderneming Texel) reed.
Deze bussen werden tijdens 1986 en 1987 gebouwd en hebben een
zeer gevarieerde oudere dag gekend. Meerdere wagens kwamen in
Cuba terecht en deze 6729 klaarblijkelijk in Bosnië.
De derde foto presenteert de gelede bus 7913.
De bus had in Nederland het kenteken BF-77-TJ en het betrof een
DAF/den Oudsten uit 1982 en de bus kwam van de ZWN (afgevoerd in
1994) in Bosnië terecht. Geen bus met een opvallende loopbaan
dus dit is het eindstation.
100 Jaar NZH - 50 jaar busvervoer:
De komende brieven kan ik een
serie platen publiceren die ik gekregen heb van Co R. (Mijn
hartelijke dank). De tekeningen zijn fraai gedetailleerd en dat
is op onderstaande foto niet leesbaar dus kun je op de foto
klikken voor een grotere versie die wel alles laat zien. Deze
eerste afdruk toont bussen uit de prehistorie toen de
bedrijfsnaam nog NZHTM was. Ook namen uit de buswereld van toen
zoals o.a. Republic, Beynes en Indiana, staan er vermeld evenals
busseries, bouwjaren e.a.
Hopelijk een gewaardeerd nieuw item in de busbrieven.