april 2011

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t   <++++>
_________________________________________________________________                                                                                                 

______ Onderwerp: Krasse Knarren ________________________
   
 Verhalen over oude en nieuwe bussen
 
Inhoudsopgave:
Krasse Knarren
Uitsmijters: Hoogtevrees? - Een HTM-mol in m'n tuin - Buskoopje
SlimvanWim: Format Factory
Busbabbel: Klagen
 
 
De lente lijkt op de zomer, hopelijk blijft er nog wat zomer over voor de rest van de komende maanden. 1 april is voorbij gegaan zonder dat ik in de maling genomen ben en nu sla ik mijn vleugels maar eens uit om een nieuwe busbrief in elkaar te sleutelen. De foto's zijn uitgezocht en het invullen van de tekst kan beginnen. Mijn dank wederom aan de fotografen van deze fraaie plaatjes. De titel is 'gejat' van Koot en Bie maar dekt de lading volledig. Een busbrief met ouwe taaie bussen uit een redelijk ver verleden waardoor de overwegend grijze kleur passend is. Lees op je gemak deze brief door en als je aan het eind denkt dat je het jammer vindt dat de brief niet langer was, heb ik mijn doel bereikt.
 
Foto 1a-1b:
Bussen werden vroeger in veel gevallen slechts ingezet op een en dezelfde lijn zodat de bestemming niet gewijzigd hoefde te worden. Dat is goed te zien op foto 1a op de zijkant van deze bus die blijkbaar van Boskoop naar Leiden reed. De terugweg Leiden naar Boskoop stond misschien aan de andere kant van deze bus ;-) want even de bestemming wijzigen was er niet bij. Dit voertuig reed rond in 1921 en behoorde bij het bedrijf van Jan Kok, het merk van dit exemplaar was GMC (The General Motors Company) uit de Verenigde Staten. Later zou de zoon van Jan Kok de oprichter zijn van Citosa (Cito is Latijns voor 'snel')
De 2e foto is onmiskenbaar een combinatie van bus en tram. Een zogenaamde 'roadrailer' van de RTM. De foto en dus de roadrailer stamt uit 1927 en het wagenparknummer was 71. De bijgevoegde tekst heb ik gevonden op het internet en ik wilde jullie een aantal stukken niet onthouden.
 
Tevens mocht ik van Dick van der Goot het volgende ontvangen om misverstanden over RET en RTM uit de weg te ruimen:
"Weliswaar stond bij beide bedrijven de "R" voor "Rotterdamsche" en had de "T" iets met "tram" te maken, maar beide bedrijven hebben vele jaren lang naast elkaar bestaan. De RET was en is nog steeds primair een stadsvervoerbedrijf (voor Rotterdam, Schiedam en Vlaardingen), met enkele uitlopers naar andere gemeenten (sinds eind 2008 ook weer naar Delft maar in een ver verleden schijnt de RET al eens een buslijn D tussen Delft en Rotterdam te hebben gereden). De RTM daarentegen verzorgde vooral verbindingen tussen Rotterdam en de Zuid-Hollandse en noordelijke Zeeuwse eilanden, waarvoor in het verleden natuurlijk niet alleen trams, maar ook schepen moesten worden ingezet. De RET was een gemeentelijk vervoerbedrijf, de RTM daarentegen een N.V. waarvan de aandelen uiteindelijk in meerderheid bij NS terechtkwamen. Binnen het NS-concern bleef de RTM altijd een wat vreemde eend in de bijt, met als kenmerkende eigenschappen de dierennamen op de voertuigen, de strakke routes met weinig haltes, hoge tarieven en het ontbreken van lijnnummers op de bussen. Allemaal zaken die te maken zouden hebben met de eigenzinnige opstelling van Dr. H.J. van Zuylen, jarenlang de bij alle facetten van het bedrijf betrokken directeur van de RTM. In de loop van de zeventiger jaren wist deze directeur echter drie andere NS-dochters in Zeeland (SW = Streekvervoer Walcheren, ZVTM = Zeeuws-Vlaamsche Tramweg Maatschappij, SBM = Stoomtram Breskens Maldegem) in te lijven en kreeg het gefuseerde bedrijf de nieuwe naam ZWN = Zuid-West-Nederland. In 1994, toen de aandelen inmiddels waren doorgeschoven van NS naar de VSN groep, werd er een fusie afgedwongen tussen dit ZWN en Westnederland, waarbij de nieuwe onderneming, gevestigd te Boskoop, de naam "ZWN groep" kreeg, maar hetgeen eigenlijk vooral een gebiedsuitbreiding voor het oude Westnederland betekende. De rest is overbekend: de ZWN groep ging in 1999 op in Connexxion, Connexxion werd later voor tweederde eigendom van het Franse concern Transdev, en Transdev is inmiddels overgenomen door VEOLIA. Moraal van het verhaal: die vroegere RTM heeft waarschijnlijk meer te maken met ons huidige VEOLIA dan met de RET."
 
Foto 2:
Een foto uit de verzameling van Sierd Loman, wagens van de NZH uit vervlogen jaren. Echte 'Krasse Knarren' zou ik zeggen. Deze 6325 is een DAF TB102 gebouwd bij Hainje in 1961 voor de NACO, later NZH. Deze bus is in 1975 gesneuveld bij het CAB oftewel op de sloop. Er waren 39 zitplaatsen aan boord en 16 staanplaatsen. 
Foto 3a-3b:
In deze busbrief blijf ik bij veel foto's dicht bij huis en dat betekent redelijk wat foto's uit de geschiedenis van Westnederland. Op foto 3a is het busplatform van Den Haag CS te zien met de 2088 in beeld. In mijn herinnering waren dat bussen met grijze stoelbekleding en een behoorlijk eenvoudige chauffeurscabine. Zeker vergeleken met hedendaagse bussen maar ik zou er ondanks die eenvoud heel graag nog eens een dienstje mee rijden. In 1983 heb ik zelf eenmalig met deze bus gereden en maar goed ook want op 4 april 1984 is de bus uit dienst gesteld en afgevoerd naar het beroemde (en beruchte) CAB. Deze 2088, een Leyland-den Oudsten LOB is gebouwd in 1970. (foto van Jos van Hemert, bedankt)
 
In eerdere brieven is de serie Leyland National meerdere keren besproken maar onderstaande foto staat daar nergens bij dus vandaar een plekje in busbrief 103. In busbrief 96 zijn diverse foto's te zien van diverse Nationals en in editie 99 zijn foto's te zien van de 3114 die in het museum is terechtgekomen. Bij Westnederland zijn de wagens 3113 t/m 3118 ooit in 1975 aangeschaft. Deze 3113 is verloren gegaan bij het CAB. (zie ook busbrief 5)
Foto 4a-4b:
Bussen voor mannen met spierballen. Een stukje onvervalst hard werken op deze wagens. Gebouwd in 1964 ontbreekt hier de stuurbekrachtiging en dat zorgt dat chauffeurs in die dagen niet naar een sportschool hoefden te gaan. Niet alleen het sturen vergde kracht, ook het remmen ging niet van een leien dakje. De ruitenwissers werkten op luchtdruk en konden onafhankelijk van elkaar bediend worden om de snelheid van de wissers bij te stellen. Hieronder staat de 4572 in een * landelijke omgeving op weg naar Den Haag. Het is een Leyland-Verheul, type Holland Coach rijdend voor de WSM en later rond 1969 voor Westnederland. Het is wel treurig in deze busbrief maar de meeste bussen komen niet toe aan een 2e leven want ook deze 4572 eindigt zijn bestaan bij het CAB op 14 mei 1981.
* aanvulling van Pieter Schelling: Volgens mij is de landelijke omgeving die jij noemt bij deze foto het knooppunt Westerlee, wat heel vroeger een rotonde was. Ik weet dat nog uit de tijd dat ik nog geen chauffeur was maar meereed met diverse chauffeurs op lijn 54 Den Haag H.S. - Galgeweg (Naaldwijk). De rotonde Westerlee was het keerpunt om weer terug te gaan naar Den Haag.
 
De bolramer op foto 4b is een heel bekende bus, de 4697 museumbus. Geen triest einde bij het CAB deze keer maar een rustige oude dag in liefhebbende handen van hobbyisten. Dit is een Leyland-Werkspoor exemplaar uit 1958, nu in bezit van de SVA (Stichting Veteraan Autobussen). Ik heb het genoegen gehad zelf een aantal keer met deze bus te mogen rijden en in busbrief 8 staat een verslag van een van deze genoegens en ook in busbrief 59 duikt deze 4697 op.
Foto 5:
In busbrief 88 staat deze 1108 in beeld tijdens het bestaan in actieve dienst. Deze Crossley is bewaard gebleven en eveneens in handen van de SVA (zie ook tekst en foto 4b) en dus hier in kleur te bewonderen, gepoetst en in topconditie. Deze Crossley SD42 met een lengte van 11 meter is gebouwd in 1947. De complete serie in die dagen bestond uit de nummers 1001 tot 2200 en varieerde van 11 meter wagens tot 10 meter bussen en de opbouw kwam van vele carrosseriebouwers zoals b.v. De Schelde, Werkspoor, Beijnes, Smit Appingedam, Allan, Verheul en Crossley zelf. (Deze foto kreeg ik toegestuurd door Olaf Horn waarvoor mijn dank.)
Foto 6:
Dit zal voor veel collega's uit Haaglanden een zeer herkenbaar tunneltje zijn. Een foto uit 1957 zodat we kunnen concluderen dat de omgeving op dat moment een nieuwbouwwijk moet zijn geweest. De bomen zijn nog jong, de tunnel maagdelijk wit en de rijksweg nog zonder geluidsscherm. Het gaat hier over de onderdoorgang van de A13 in Overschie, een deelgemeente van Rotterdam. De hoogte van de tunnel is altijd een reden tot zorg geweest want moderne bussen zijn nu van het type "lagevloer" maar jaren geleden stonden ze wat hoger op de benen en was de ruimte dusdanig beperkt dat je de antenne op het busdak langs het plafond van de tunnel hoorde schrapen. Een Mercedes Integro werd dan ook omgeleid als zo'n bus door omstandigheden ingedeeld was op de toenmalige lijn 129. Deze verloren gegane lijn verbond Kijkduin met Rotterdam CS. Veel passagiers reden vooral op zondagen mee vanwege de boeiende route. Of naar het strand, of diergaarde Blijdorp, of winkelen op de Lijnbaan in Rotterdam, of een bezoekje aan historisch Delft enz. enz.
Succesvolle lijnen zijn blijkbaar gedoemd te verdwijnen want het OV moet verbeterd worden.......wie snapt het nog? Tegenwoordig rijdt de RET tussen Delft en Rotterdam lijn 40 en een verbinding naar Kijkduin zal met overstappen gemaakt moeten worden. Goed bedacht!!
De bus op de foto is een Holland-Saurer met een opbouw van Hainje uit de 500-serie.
 
Foto 7a-7b-7c:
Tweemaal dezelfde bus op de foto. De ene keer in een winterse omgeving op Leiden CS en op de 2e foto eveneens op Leiden CS maar dan op een zomerse dag gezien het volle bladerdak van de aanwezige bomen. We zien de 5429 in beeld, een Leyland Verheul uit een serie bussen die voor het grootste deel gereden hebben voor de NZH. Het waren stadswagens en in de wandelgangen werden ze allemaal over één kam geschoren en sprak men over Cubs. Deze bus is gebouwd in 1967 en je kunt het al raden.....afgevoerd naar het CAB in 1981. Toen ik in 1983 mijn intrede deed in de wereld van het OV, reden er in Delft op de stadsdienst nog een aantal van deze bussen namelijk de serie 5437 t/m de 5445 die van oorsprong bij de NZH begonnen en in 1969 overgingen naar de WSM/Westnederland. Bij de Ingezonden Berichten onderaan deze brief, staat een verslag over de geschiedenis van het 2e leven van de 5443. De 5443 heeft de jaren overleefd en is gerestaureerd tot museumbus.
Op foto 7c zien we deze 5443 met collega Stefan in een bijzondere kledingcombinatie. Een Connexxion overhemd, een Westnederland stropdas en een Schots hoofddeksel (Stefan speelt doedelzak).
 
Foto 8a-8b-8c - foto's Gerrit Gunnink:
Een triest beeld hieronder. Je krijgt gewoon medelijden als je dit ziet staan. Deze Kromhout-Verheul TB5 van de GVB had oorspronkelijk wagenparknummer 157 en is ter wereld gekomen in 1941. Deze bus is samen met menig andere bus in de 2e wereldoorlog 40-45 gevorderd door de Duitse Wehrmacht en aan het eind van de oorlog weer beschikbaar gekomen voor het OV. In 1954 is de bus verbouwd en uiteindelijk 'gepromoveerd' tot dienstauto oftewel werkwagen met nummer 41. In 1959 is de wagen uit roulatie genomen en ik mag veronderstellen dat deze foto uit die periode stamt. Mijn 'verwende' eigentijdse collega's wil ik graag meegeven dat ze hier eens goed naar moeten kijken en dan nadenken voor er gemopperd wordt op de huidige busvloot......
 
Gerrit Gunnink schreef: Deze foto is niet gemaakt in 1959, zoals vermeld staat, maar op 10 januari 1970. De SVA kwam in 1969 in het bezit van deze bus maar het GVBA wilde deze bus uit de remise hebben en eiste dat de SVA de bus zou weghalen. Dat is uiteindelijk op 10 januari gebeurd door Dick van Beek en mij.
De NWH bood een ruimte aan in haar stalling te Emmeloord, en op die dag heb ik deze bus gereden van Amsterdam naar Emmeloord en gevolgd door Dick van Beek in zijn Dafje om te zien of de bus geen onderdelen verloor.
Bij aankomst te Emmeloord heb ik een tweetal foto´s gemaakt van deze bus, waaronder die in de busbrief is geplaatst.
Met het doorbladeren van deze busbrief, stuitte ik op die Kromhout bus. Ik dacht, waar heb ik die eerder gezien? Dat kon wel eens een foto zijn die ik zelf gemaakt had. Na het doorspitten van mijn verzameling werd mijn nieuwsgierigheid beloond.
 
foto: Gerrit Gunnink
Hier de 41, ex GVBA 157, nog van de linkerzijde. Dezelfde datum en locatie te Emmeloord.
De kleurenfoto 8c is deze ex GVBA 157 die sinds 21 maart 1975 in het bezit is gekomen van de MUSA. Het is dezelfde bus als werkwagen 41.
De kleuren opname is gemaakt op 29 juni 2003 te Amsterdam aan de Oranje Vrijstaatkade oftewel de vestiging van de MUSA GVBA garage West.
Gezien de perikelen van de MUSA weet ik niet wat er nu met deze bus gebeurd is.
foto Gerrit Gunnink
 
foto Gerrit Gunnink
Foto 9a-9b-9c-9d:
Een kwartet Leyland/Verheul bussen van Centraal Nederland, 2x personeelvervoer en 2x geen dienst dus helaas geen foto van een dienstrit. Hier staan de 88, 101, 191 en de 194 afgebeeld. De eerste 2 zijn in 1960 gestart bij Maarse & Kroon, het latere CN en de 88 overleed bij het CAB maar de 101 heeft in 1973 een nieuwe kans gekregen bij een particulier: M.Brummer in Hilversum.
 
De laatste 2 (foto 9c en 9d) zijn een jaar later gefabriceerd en stammen dus uit 1961 en zijn in 1974 bij de start van CN daar in de boeken beland. De 191 is evenals de 101 bij M.Brummer in Hilversum terechtgekomen in 1978 en de 194 is in 1977 in handen gekomen van een sloper Niek van Vianen in Leimuiden. (met dank aan Philip Scheel)
Ook Marcel de Bruijn wist achtergrondinformatie die de moeite waard is: De sloper, waar deze bussen die als bijnaam “Voorstadters” hadden, werden gesloopt zat in Leimuiden bij de 'huissloper' van Maarse & Kroon en Centraal Nederland West: Niek Vianen. De Voorstadters werden zo genoemd omdat ze uit de plaatsen rondom Amsterdam zoals Amstelveen, Aalsmeer, Uithoorn, Badhoevedorp naar Amsterdam reden. In principe voorlopers van de Agglobus. De Maarse & Kroon serie 1601 t/m 1612 uit 1970 zijn ook qua uiterlijk Agglobussen die veel leken op de bekende MB200 breeddeur DAFs. De 1601 t/m 1612 had brede instapdeuren en ook acheruitrijdende zitplaatsen wanneer de bus in principe ook vooruit rijdt. De Maarse & Kroon 1605 is museumbus bij de Musa en Voorstadter 73 is museumbus bij de SVA. Leuk om te melden is dat Voorstadter Maarse & Kroon/ Centraal Nederland 100 als extra bijnaam “Schijthuis” had. Kamer 100 staat bij ons in Amstelveen en Aalsmeer ook bekend als WC of te wel Schijthuis. Mijn vader werkte vroeger bij M&K en CN vandaar deze leuke aanvullingen.
 
(redactie): Ik kan Marcel geruststellen.....ook in Haaglanden is de bijnaam Kamer 100 bekend.
 
Allemaal opvallende bussen met een robuuste uitstraling. Mocht er iemand zijn die meer weet over deze bussen of de locaties** waar ze te zien zijn op deze foto's, dan houd ik mij uiteraard aanbevolen.
 
* Aanvulling van Philip Scheel: Dit is de Marnixstraat in Amsterdam. Op de link naar Streetview klikken laat een de foto zien genomen in de Marnixstraat te Amsterdam, nog vóór het De La Mar theater geheel gereed was. (je ziet links de bouwplaats)
Overigens moet je ook wel even naar links draaien, dan zie je een onbekende sternetter, en een nog onbekendere GVB Combino met z'n allen in de richting van het Leidseplein rijden.
* Aanvulling van Henny Tuite: Bij een aantal foto's vroeg je om de locatie, van de oud M&K bussen/CN bussen kan ik je het volgende vertellen:
Wagen 88 op de rotonde voor het Haarlemmermeerstation in Amsterdam.
Wagen 101 op het parkeerterrein bij de stalling in Leimuiden.
Wagen 191 op het parkeerterrein van het oude Schiphol Oost t.o het busstation.
Wagen 194 op het busstation op Schiphol Oost.
Hier stonden vroeger de personeelsbussen voor KLM opgesteld om het personeel richting o.a. Haarlem en Amsterdam te vervoeren. In de 60 en 70 jaren stonden hier gemiddeld 20 bussen opgesteld. Voor het personeel van Fokker stonden de bussen voor de fabriekspoort van Fokker.
 
Redactie: Als neutraal lezer heb ik het gevoel dat de gegevens van Henny een grotere kans maken dan de Marnixstraat van Philip maar ik ben er niet bekend dus laat ik het in het midden.
              
Foto 11a-11b:
Twee enigszins beduimelde foto's in dit onderdeel. Wel sfeerfoto's ten top natuurlijk en 2 bussen uit dezelfde serie. Op foto 11a staan de zogenaamde hotemetoten ongetwijfeld in beeld terwijl op foto 11b de mensen van de praktijk op de gevoelige plaat zijn vastgelegd. Ik vermoed dat op de eerste foto een bus gepresenteerd wordt in glanzende conditie bij Verheul in Waddinxveen. Beide bussen zijn volgens het kenteken in mijn database van het merk Minerva met een ARM carrosserie maar de foto heeft als bijschrift dat het hier om een Kromhout/Verheul gaat en dat lijkt mij dan ook de juiste omschrijving.
Er was genoeg animo voor het busvervoer van de HTM gezien de bezettingsgraad van de bus. De chauffeur en de controleur/chef hebben een duidelijk onderscheidend uniform aan. Een dubbele rij knopen en een streep op de mouw golden in die dagen nog als statusverhogend. Meer informatie * kan ik niet vinden dus ook hier geldt dat als er iemand meer weet, ik een luisterend oor heb.
Aanvulling: Walter liet weten dat hij het opvallend vond dat er met enkellucht achter gereden werd gezien het aantal personen.
* Aanvulling: Peter v.d. Reest schat de kans groot in dat deze Chausson op het Tesselseplein in Den Haag staat.
* Aanvulling 2: Deze foto staat in het boek over 117 jaar OV in Den Haag dat verscheen in 1981. De toelichting daarbij is: Dit is één van de 14 Chaussonbussen, de serie nieuwe bussen die na de oorlog als eerste werden aangeschaft. Hij rijdt op deze foto als 'concertbus', vervoer in 1946 op de avonden dat in het Kurhaus uitvoeringen werden gegeven. De bus reed van de Appelstraat naar het Kurhaus 1 enkele rit.
Foto 12:
Tot slot een oude Scania/Vabis touringcar maar wel in kleur om de overgang naar de kleurige 'uitsmijters' te overbruggen. Het is een wagen van Beuk met wagenparknummer 37. De bus stamt uit 1960 en de APK loopt nog tot 24 oktober 2011. Deze foto is gemaakt op 25 mei 2010 met een Kodak camera maar meer over de maker is mij niet bekend. In ieder geval bedankt voor het plaatje dat wel op een voor mij herkenbare plek is geschoten want ik herken hier de onlangs gereconstrueerde Papsouwselaan in Delft met op de achtergrond tramlijn 1 bij de halte.
      
Uitsmijter(s):
Een duizelingwekkende foto als eerste uitsmijter. Er rijzen wel wat vragen bij het zien ervan want is dit in Nederland of erbuiten? Er is natuurlijk een reden om de foto in de busbrief te plaatsen want onder in beeld zien we het dak van een bus en daarop de cijfers 6735. Heeft de fotograaf dit er zelf op 'geplakt' met software of is het de gewoonte bij het betreffende busbedrijf om wagens op het dak te nummeren? Onder deze foto zie je het bewijs dat er toevallig tegenwoordig een 6735 in Haaglanden rondrijdt (met dank aan Aron de Jong) dus extra aardig om deze fotocombinatie te plaatsen.
 
 
De 2e uitsmijter is van de hand van Hugo Richter (mijn dank) en lijkt op een bus die de wens heeft voortaan als metro door het leven te gaan. "Teken mee Voor Goed OV!" staat er te lezen en ik laat dan maar in het midden of de stand van deze bus tot een geruststellende gedachte leidt voor toekomstige passagiers als ik kijk hoe de passagier die door de achterdeuren is te zien in de touwen hangt..... Voor alle zekerheid heb ik eronder een gekantelde afdruk geplaatst zodat er een meer vertrouwd beeld ontstaat.
De bus betreft de ex-HTM 406, in gebruik bij Milieudefensie en hier ludiek geparkeerd in Arnhem op het Stationsplein. Datum van handeling is 24-10-2003. De 406 is gebouwd in 1982 en bestond in die tijd uit een voor en een achterkant van DAF met Hainje opbouw en kenteken BF-38-FV.
 
                   
 
Tot slot een advertentie om te laten zien dat je voor de prijs van een middenklasse auto kunt beschikken over een prima 'camper' voor 30 personen. In de tekst wordt beweerd dat er 30 slaapplaatsen aanwezig zijn maar dat zullen ongetwijfeld de stoelen zelf zijn want 30 bedden in het achterste gesloten gedeelte leveren denk ik wel heel erg intieme nachten op. Of deze hotelbus over roomservice beschikt is ook niet duidelijk maar voor de liefhebber een prima bus.
 
           
BusBabbel:
Klagen:
Chauffeurs zijn aparte mensen net als passagiers. Het zal niemand dan ook verbazen dat beiden vol zitten met waargebeurde verhalen over wat ze meemaken in de praktijk. Op verjaardagen doen zulke anekdotes het dan ook altijd erg goed. Aan een chauffeur wordt meestal direct na het bekendmaken van zijn of haar beroep gevraagd of er vaak agressie ervaren wordt en of het dagelijks als onveilig gevoeld wordt. Als je jezelf níet bekendmaakt als chauffeur zul je op veel verjaardagen verhalen horen over hoe de aanwezige gasten benadeeld zijn door het OV of onbeschoft behandeld door chauffeur of bestuurder. Ik werp dan altijd tegen dat de hele maatschappij veranderd is en niet alleen 'mijn' beroepsgroep dus ook de houding van de passagiers laat nogal eens wat te wensen over. Ik vertel ook dat iedereen die met publiek te maken heeft, zal merken dat er nare ervaringen zijn maar gelukkig ook nog steeds genoeg positieve voorvallen. In de jaren 80 ben ik vaak genoeg ontsnapt aan passagiers die hun frustratie op mij af wilden reageren. Dat gebeurde toen, dat gebeurt nu en dat zal altijd zo blijven.
Passagiers die een humeurige chauffeur tegenkomen zullen dat in de toekomst blijven ervaren want perfecte chauffeurs zijn nog steeds niet uitgevonden. We weten allemaal hoe het zou moeten maar om dat ook uit te voeren lukt maar weinigen. Misschien maar goed ook want zonder zulke dingen worden verjaardagen erg saai. Mijn werk als VervoersOnderSteuner (VOS) is door onderbezetting uitgebreid met het behandelen van klachten. Onze afdeling Klantenservice krijgt de klachten binnen en als daar reden voor is, wordt om opheldering aan de betrokken vestiging verzocht. Mijn taak is dan om te achterhalen of er een technisch probleem was waardoor b.v. een rit uitgevallen is of dat er verkeersproblemen waren waardoor een bus veel te laat verscheen maar ook kan het zijn dat iemand een chauffeur beschuldigt van onjuist gedrag of van een slechte rijstijl. Gelukkig berusten klachten in het algemeen op misverstanden maar indien nodig probeer ik de onderste steen boven te krijgen. Dat er tegenwoordig sneller een klacht binnenkomt heeft natuurlijk te maken met een aantal redenen. Mensen zijn veel mondiger, er is via email veel makkelijker te klagen dan dat je met pen en papier aan een tafel een brief moet gaan schrijven enz. enz.
De ervaring leert wel dat veel klachten door passagiers aangedikt worden om het toch maar vooral meer gewicht mee te geven maar ook de 'opheldering' van de chauffeurs zal in veel gevallen juist bijgesteld worden in hun eigen voordeel. Boeiend om dan te ontdekken wat de waarheid zou kunnen zijn geweest. Meestal ligt de waarheid in het midden. Een bekende uitspraak is: 'Mensen die vragen worden overgeslagen' maar met een kleine variant kan ik zeggen dat 'mensen die klagen bij ons niet worden overgeslagen'. Belangrijk is dat mensen niet gaan klagen over de klachten want dan is het eind zoek en ga ik een klacht indienen.
 
       
Surftips:

Een fascinerend filmpje over de moderne technieken die mogelijk op redelijk korte termijn beschikbaar komen. Wordt DIT DE TOEKOMST?.... of blijft het Fictie?.......

Klik op:     

      
Grappig:
Een heel mooie (buur)vrouw belt aan bij haar buurman en zegt: "Ik heb enorm veel zin om mij te amuseren, mij een stuk in mijn kraag te drinken en heel de nacht te vrijen ...., heb jij iets te doen vanavond?"
"Neen!" antwoordt de buurman, zeer blij verrast.
"Wel, wil jij dan op mijn hond passen???"
 
Komt een rijke kakmadam bij de dokter nadat ze gestoken is door een wesp. 
Vraagt de dokter: "Waar bent u gestoken mevrouw?" 
"Oh dokter, dat kan ik u niet zeggen, want dan schaam ik me zo." 
"Maar ik moet het toch echt weten hoor, anders kan ik u niet helpen." 
"Nee dokter, als andere mensen dit weten dan word ik uitgelachen en schaam ik me dood." 
"Luister," zegt de dokter, "ik heb een geheimhoudingsplicht, dus ik zal echt tegen niemand zeggen waar u gestoken bent." 
"Oké dan," zegt de vrouw: .... "... bij de Aldi."

Een vertegenwoordiger, doodmoe, komt aan in een kleine gemeente waar er maar één hotelletje is. Tot overmaat van ramp: alle kamers zijn bezet.
Hij smeekt de baas: Leg me te slapen, geeft niet waar, maar ik moet absoluut kunnen uitrusten.
Wel, zegt de hotelier, ik heb hier een tweepersoonskamer waarvan maar één bed bezet is.
Als je het met die man op een akkoordje gooit om de kamer en de prijs ervan te delen, is dat voor mij goed. Maar, ik zeg je van tevoren, hij snurkt heel hard. Het is zelfs zo erg dat alle gasten 's morgens hun beklag erover doen. 
Maakt niks uit, antwoordt de vertegenwoordiger. Ik ben veel te moe. 
De twee mannen komen tot een akkoord en eten  's avonds aan dezelfde tafel.
's Morgens komt de vertegenwoordiger als eerste de trap af om naar het ontbijtzaaltje te gaan. 
Vrolijk fluitend en goed gehumeurd de hotelbaas groetend.
Nou moe, zei deze, zo vrolijk? Heb je goed geslapen? Heeft hij niet gesnurkt? 
Helemaal niet, zegt de vertegenwoordiger. Geen enkel moment. 
Hoe is dat in Godsnaam mogelijk, vroeg de hotelbaas. 
Heel eenvoudig, zegt de vertegenwoordiger, ik kwam een beetje later dan hij de kamer binnen. Hij lag al op zijn bed. Ik heb hem  een kus gegeven op zijn achterwerk en gezegd: "Goedenacht, schoonheid". En die kerel heeft daarna de hele nacht recht op in bed gezeten om me in de gaten te houden.......
      
Ingezonden berichten:
Sinds begin 1989 ben ik actief bushobbyist en het is vanwege mijn toenmalige beroep als beheerder van een rijdend postkantoor dat ik de 5443 in een weiland te Strijen Sas vanuit een ooghoek ontwaarde. Als rasechte Delftenaar heb ik deze serie zien komen en gaan. Samen met een toenmalige kompaan, de eigenlijke oprichter van het Leyland Busmuseum, Martin Visser, hebben wij toen de 5443 op eigen kracht (de bus stond tot zijn assen in de modder weggezakt) en onder het leggen van een gigantisch rookgordijn overgebracht naar de vestiging Ridderkerk van toenmalig Westnederland. Je moet weten dat de wagen jarenlang had stilgestaan in dat weiland, goed afgeschermd voor het publiek. De wagen lag vol rotzooi, de dakluiken lagen in de wagen maar gelukkig was, op het grootste aantal stoelen na, de bus verder compleet. Zelfs de verbindingsstang tussen de ruitenwisseraandrijvingen heb ik dubbelgebogen teruggevonden. De stang doet nu nog dienst trouwens! In Ridderkerk heb ik vele vrije uren besteed aan het verwijderen van alle rommel en het uiterlijk opknappen van de bus. Toen werd al wel duidelijk dat het een klus van jewelste was. De kopers van de bus hadden zich knap verkeken op de moeite die het zou kosten om er weer iets toonbaars van te maken. Hoe dan ook, de aanvankelijke groene kleur (algaanslag) had weer plaatsgemaakt voor streekgeel en de motor ging steeds beter lopen. Wel had men één cylinderkopbout te strak aangedraaid en daardoor blies hij dieseluitlaatgas, hoorbaar aan gesis op het ritme van de motor. Maar goed, de motor liep en snel ook! Wat was het geval, bij onderzoek aan die motor bleek dat onder de 5443 de motor van de 5677 hing! Herkenbaar aan de rood/blauwe verstuiverkoppen. Die van een O.600 waren namelijk geel/blauw. Wat had men gedaan? De motor van de 5677 bleek bij indienststelling als werkwagen bij de tram te Nieuwegein dermate veel olie te gebruiken, dat men de motor met die van de 5443 verwisselde. Die motor was beter vond men kennelijk. Zo is het dus gekomen dat onder de 5443 een O.680 Leyland hangt. Met lekkende cylinderkop (toen). De 5677 heeft overigens nog steeds de motor die onder de 5443 vandaan kwam. De 5677 doet nu nog steeds dienst als werkwagen, en wel bij het Nationaal Bus Museum te Hoogezand, waar ondergetekende regelmatig achter het stuur van een museumbus te vinden is.
Groeten Wim Koekebacker. (red: dank voor deze info uit de eerste hand)
 
   
Tot slot:
Na deze flinke bevalling is de maand april voorzien van een nieuwe busbrief die de titel 'gezonde baby' zeker mag dragen. De naam die ik deze baby heb gegeven, namelijk Krasse Knarren, dekt de lading naar mijn mening volledig. Hopelijk heeft iedereen die na het lezen van de brief aangekomen is bij dit slotwoord, dezelfde indruk. Ik ga in ieder geval proberen om de brief voor mei (aflevering 104) weer met interessante informatie en fraaie foto's te vullen. Tot dan.
 

       
 Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)

    
Wijsheden:
 
Telefoniste: "Wilt u de man spreken die hier de leiding heeft, of de vrouw die van alles op de hoogte is?".
 
Er zijn 2 redenen waarom een man naar café gaat. Of hij heeft geen vrouw of hij heeft er wel een.
 
Kinderen op de achterbank veroorzaken ongelukken, ongelukken op de achterbank veroorzaken kinderen.

terug naar de