Busbrief 91

04 oktober 2009

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t   <++++>
_________________________________________________________________

______ Onderwerp: Eindpunten en haltes__________________

Verhalen over oude en nieuwe bussen

Inhoudsopgave:

Eindpunten en haltes

Uitsmijters: Leyland te koop en Russische veiligheid

SlimvanWim: Ctrl + kopie en prima software

Busbabbel: 2 minuten stilte

Marty Werkman was aangenaam verrast door mijn vorige busbrief. Hopelijk kan ik deze maand weer vele lezers boeien met het nieuwe onderwerp.

Hier is dan de verzameling haltes en eindpunten. Een vreemd woord is eindpunt natuurlijk want zo'n eindpunt is eigenlijk een beginpunt. Dezelfde discussie ontstaat over de vraag of de brug open staat of dicht is, als je begrijpt wat ik bedoel. De titel zou langer moeten omdat ik er 3 dingen mee bedoel namelijk: Eindpunten, abri's en haltes. In busbrief 42 heb ik al eens de abri's als onderwerp gehad maar ik vond intussen zoveel leuke en bijzondere foto's dat ik nu zelfs ruimte tekort kom om alles te laten zien.

Ter verduidelijking kan ik nog een uitleg uit Wikipedia gebruiken om het woord abri te verklaren. "Het woord abri is ontleend aan het Frans en komt van het Zuid-Franse werkwoord "abrier" hetgeen beschutten tegen (de wind) betekent. In het Latijn betekende apricari warm houden. Oorspronkelijk (zeker tot 1933) was de abri voorzien van deuren, in tegenstelling tot de schuilplaats, die open was."

Fris en fruitig ga ik van start met 2 buitenlandse foto's. De eerste laat een milieuvriendelijke dakbedekking zijn waarop, mocht de bus aan de late kant zijn, genoeglijk in de zon gelegen kan worden op een grasmat(je). De 2e foto heeft de vorm van een zomerkoninkje oftewel een aardbei en vooral het sfeerverhogende raampje maakt het af. Ook het steeltje op het dak, steelt de show.

Heel wat anders dan bovenstaande foto's is dan onze strakke vormgeving in Nederland. Twee vandalisme bestendige 'stoeltjes' tussen minder vandalisme bestendige glazen muren in een desolate omgeving. Een troost, er staan bij deze halte op gezette tijden heel veel passagiers die de ongezellige omgeving alsnog gezellig weten te maken door hun vriendelijke houding en hun bereidheid tot betalen.....

foto: Jan van den Berg

De foto bij 2b is van een gans ander kaliber. De plaats van handeling is Klucenice, 60-80 km ten zuiden van Praag en ik hoop niet dat boven de comfortabele bank de dienstregeling hangt want dan vrees ik dat het voor toeristen lastig is uit te zoeken om hoe laat er een bus komt. De abri is gelukkig wel voorzien van stromend water en hopelijk hangt er een lampje aan het plafond.

Foto 3a-3b:

Ronde vormen trekken altijd de aandacht en zo ook bij abri's. Een cylinder en een meloen. Ik vermoed dat de meloen in dezelfde stad staat als de aardbei bij foto 1 gezien de wederom sfeervolle raampjes die dezelfde architect verraden.

Foto 4a-4b-4c:

Ook in deze busbrief een blik in het verleden. Een halte van de NZH in echte oldtimer uitvoering langs de rails van wat ik vermoed dat de interlokale tram van die dagen was. Een abri is nergens te bekennen maar luxe had halverwege de vorige eeuw geen prioriteit.

Op de 2e foto de museumbus RET 223 van de SVA (Stichting Veteraan Autobussen) bij de halte van Nelleweg in Rotterdam. Voor de aardigheid heb ik de huidige 223 erbij gezet.

Foto 5a-5b-5c-5d:

Na alle haltes en abri's tijd voor een eindpuntvoorziening. En wat voor een. Maassluis werd enige tijd terug omgedoopt tot eindpunt van diverse buslijnen. Het concessie verhaal is ook hier gedeeltelijk de boosdoener en ja, waar kunnen de chauffeurs zich dan terugtrekken voor een (grote) boodschap en een versnapering? De NS sloot uit bezuiniging het loket waar vroeger in tijden van nood nog aangeklopt kon worden maar nu was er dringend behoefte aan een keet. En die kwam er dan ook. Pipo en Mamaloe zouden watertanden als ze dit zagen. Wij ook natuurlijk....

Intussen is dit tijdelijke onderkomen vervangen door een standaard portocabin met alle faciliteiten aan boord maar de keet was lang een onderwerp van bijtende spot.

Nog een tijdelijk onderkomen in 'mijn' regio. Een echte dubbeldekker om in bustermen te blijven. Een riant terras en fraai uitzicht op de bouw van het bus/randstadrail station Centrum West in Zoetermeer. Ook de NS maakte gebruik van deze gele reus en ivm het rookbeleid waren er gescheiden ruimtes in aangebracht.

Op foto 6b en 6c staat het nieuwe eindpuntlokaal afgebeeld. Naast een bekende bank die gelukkig niet omgevallen is, kan er een pauze doorgebracht worden. Een klein puntje van kritiek kan natuurlijk niet missen want het is wel een beetje een kleine ruimte als je weet dat daar meerdere vervoerders samenkomen. Ach, het giga winkelcentrum Het Stadshart had de ruimte hard nodig zullen we maar denken en wij die de klanten aanleveren, kunnen gerust samen op 1 stoel zitten....toch?

Foto 7a-7b-7c-7d:

Weer een paar foto's van heel creatieve abri's. Een wachthuisje met een hangmat, enigszins krap in het spitsuur lijkt mij, en daarnaast een speelse variant. Je moet niet al te heftig schommelen want anders zit je in een beweging achterop een fiets....nu nog een halte met een wip.

Foto 7c gok ik als zijnde een plekje in Zuid-Amerika, in ieder geval in een land waar het weinig regent want anders zit je in de problemen. Als je met de bus naar je werk gaat, heb je wel een doel om op af te gaan. Foto 7d is hoogstwaarschijnlijk geschoten in Noord-Amerika en waarom ik dat vermoed, laat ik aan jullie eigen observatie over.

Foto 8a-8b-8c-8d-8e:

In dit onderdeel van de fotoserie weer even een blik in Haaglanden van toen en nu. Foto 8a laat het eindpunt/keerlus van lijn 61 zien in de Westnederland periode nabij de Sporthal Brasserskade en het stadion van voetbalclub DHC. De servicewagen duidt erop dat Jan V. bezig is om ons eindpunt te onderhouden en de koffieautomaat van verse spullen te voorzien.

Foto 8b is ook een klassieker. Weer een keerlus met (achter de bussen) een portocabine ditmaal in nieuwbouwwijk Tanthof Oost in Delft waar lijn 60 in die dagen aan de Eendenvijver tot rust kwam. Een stadsbus uit de 5600-serie voorop en een Mercedes O405 op proef daarachter in buitenlandse kleurstelling. Het nummerbord verraadt de afkomst. Intussen is deze keerlus alweer jaren verdwenen en op de plek van de 405 staat een woning.

Op foto 8b hierboven van de eindpuntvoorziening in Tanthof Delft heb ik zelf een aanvulling gevonden. Hier nogmaals die speciale bus op 8c samen met 2 oudjes, de 3181 en de 7003, op Delft Station.

Foto 8d biedt een desolate blik op een historische plaats in Nootdorp. Waar op deze foto een portocabine staat met ernaast een MAN Scout op lijn 62 van Delft naar Nootdorp v.v. reden in de jaren tachtig nog renpaarden in het rond op een heuse drafbaan, vermaard in het land. Kaalslag volgde want er moest nieuwbouw komen ten koste van de renbaan en er werd een winkelcentrum gebouwd. Tijdens die bouw stonden op deze Stelcon betonplaten de noodwinkels en kwam er een tramlijn van de HTM naar Nootdorp. Nu staat er op deze plaats een groot complex en er is hier dus de afgelopen jaren het nodige gebeurd.

Foto 8e tenslotte laat het sfeervolle eindpunt zien dat al vele jaren het busplatform ontsiert van Den Haag Centraal Station. Het zou een leuke koelruimte kunnen van een slagerij maar als 'huiskamer' voor chauffeurs mist het alles wat je je daarbij voorstelt.

Taalkundig blijk ik onjuist te zijn. Ik heb geschreven over de renbaan die er ooit was en ik schreef dat er vroeger nog renpaarden reden. Dat moet zijn 'renden' want paarden rijden niet, die rennen slechts. Ik had eerst de bedoeling om te schrijven over de sulky's die daar achter de paarden rondreden en dan klopt het taalkundig wel maar er zijn gelukkig kritische lezers die mij goed in de gaten houden en dat houdt mij scherp dus ga zo door.

Willem B. stuurde een bericht over mijn probleem met paarden die rennen of lopen...."Bij de rectificatie bent je van de regen in de drup geraakt, eigenlijk van de wal in de sloot en bij nader inzien misschien zelfs tussen wal en schip terecht gekomen. Er zijn weinig dieren waar de mensheid zoveel aan te danken heeft gehad als het paard. (zelfs bussen en trams worden vroeger door paarden voortbewogen) Als dank is onze taal aangepast en mooie voorbeelden zijn hoofd en benen waar we normaal kop en poten zouden zeggen. Ook het omschrijven van de manier van voortbewegen is anders en dus is de term lopen onjuist, laat staan dat een paard rent!Een paard gaat in een bepaalde gang en dat kan zijn; stap, draf, gestrekte draf, galop, etc.

Ankie kende met Bonfire nog een paar kunstjes maar het gaat hier wellicht te ver om daar op in te gaan."

Foto 9a-9b-9c:

Van Jan van Beest kreeg ik ooit deze hondenhalte die in Drenthe is te vinden in Parc Sandour bij Emmen. Er hangt geen tijdtabel bij dus je staat op de hondenbus te wachten zonder zekerheid. Als het te lang duurt en de nood hoog wordt, zijn er voor de hond middelen beschikbaar maar voor zijn baasje niets. Daar mag Landal wel eens wat aan doen.

Wie goed opgelet heeft, zag bij de opening van deze brief een foto uit hetzelfde land waar foto 9b gemaakt is: Turkije. Lekker beschut zitten deze 2 oudere dames te wachten, maar waarop?

Foto 9c heeft iets speciaals. Een volstrekt unieke abri dat wel maar het kan gebeuren dat als je op de bus zit wachten, er plotseling iemand binnenloopt die denkt dat het een urinoir is en dan heb je de poppen aan het dansen. Zo te zien word je ook nog eens van onderen af belicht dus ik roep deze abri dan maar uit tot risicogebied!!!

Foto 10a-10b-10c-10d-10e-10f:

Ik heb gewaarschuwd dat ik veel foto's had over het onderwerp van deze maand dus ik ga gewoon verder met nogmaals 4 stuks. De eerste 2 foto's laten zeer fraai vormgegeven museumstukken zien die te vinden zijn in het Openluchtmuseum.

Hier 2 foto's die ikzelf maakte toen ik een paar jaar terug een bezoek bracht aan het Tikibad van Duinrell in Wassenaar. Het was al avond geworden toen ik langs deze halte reed. De gelede bus op het dak van de abri is in de kleuren van Connexxion maar zal nu toch echt voor de helft rood/wit gekleurd moeten worden in de stijl van Veolia....

Intussen is aan mijn suggestie voldaan en is de bus bijgekleurd. Zie 10e.

Het is nog niet de foto waar ik van droom maar toch is te zien wat ik hierboven bedoelde. Op het dak van de abri zien we de ware kleuren van Veolia. De bus ervoor is een ingehuurde bus die oorspronkelijk voor de HTM werkt maar vanwege de grote belangstelling voor attractiepark Duinrell worden deze bussen ingezet gedurende de zomermaanden. De kleurstelling is dus een improvisatie.

Foto 11a-11b-11c:

Drie extremen bij elkaar. Een minder moderne minimalistische halte in een ietwat achtergebleven omgeving in Canada. Bij gebrek aan wanden van een abri, is de reclame maar op de rugleuning van de bank aangebracht. Paraplu aanbevolen.

Dat het anders kan, bewijst foto 11b met een strakke, moderne vormgeving in een landelijke omgeving. Gek genoeg verdient de tegenstelling tussen achtergrond en abri in mijn ogen geen schoonheidsprijs.

Foto 11c lijkt meer op de achtertuin van je buurvrouw maar het is toch echt een halte voor het openbaar vervoer. Opzettelijk heb ik deze foto naast 11b geplaatst want een grotere tegenstelling vind je niet lijkt mij.

Foto 12a-12b-12c:

We bereiken het einde van de fotoserie met 3 foto's met een zeer verschillend karakter. Busfotograaf Hugo Richter heeft in Haaksbergen zijn eigen monument gevonden. Sommige mensen hebben een naamgenoot gevonden in straatnaamborden en daarvan staat een bewijs in busbrief 83 in de vorm van een Piet Bakkerhove maar Hugo heeft niet alleen een straatnaam gevonden maar ook een plek die meer aansluit bij zijn hobby: de Richterstraathalte.

De tweede foto laat een abri zien die op het eerste gezicht meer lijkt op een heel klein restaurant. 8 zitplaatsen zonder tafel. Je kan uit de muur eten maar dan moet iemand het van buitenaf aanreiken door een van de gaten. Het zou dan een 4 -gangenmenu kunnen zijn als ik goed tel.....

Een inzending uit Noorwegen mag niet ontbreken en Bastiaan (mijn Scandinavische correspondent) heeft een maagdelijk witte omgeving met bijpassende abri gefotografeerd. In Nederland hebben wij al jaren weinig of geen last meer van een pak sneeuw maar elke aankomende winter blijft een verrassing, opwarmende aarde of niet, vroeg of laat worden we weer eens wakker onder een witte deken.

Foto 13a-13b-13c-13d:
Een voorbeeld van een eenvoudige halteverziening staat op deze foto: Kyotto in Japan. En de plaats van het bankje is ook uitstekend gekozen, en wij maar denken dat Japan vol zit met slimme lieden! Er is in ieder geval 1 Japanner die enige correctie bij zijn verkeersinzicht nodig heeft......

Philip stuurde mij een herkenbare foto van een Engelse abri, pittoresk, zonder graffiti, en alle rotzooi is blijkbaar netjes in de prullenbak gedaan. Zeer gebruikelijk op het Engelse platteland, ook nu nog, want de foto is van augustus 2009. Deze abri staat in Hartfield, East Sussex.

Philip had nog een foto die hij mij graag stuurde i.v.m. het speciale karakter van de naam aan de muur in deze straat. Dit is in Plymouth in Engeland en de abri voor de deur van Connexions ziet eruit als was het een 'optrekje' in Nederland.

Verder ontdekte een foto mét toelichting die ik graag als 'special effect' in deze busbrief plaats:

Een toepasselijke uitsmijter. Geen eitje maar een heuse Leyland. Oorspronkelijk bus 1680 uit 1980 van de FRAM. In z'n nadagen actief bij Specials. Voor meer info kijk op http://www.busmuseum.nl/tweedeleven/18-XB-02.htm en nu kan dus aan deze tekst een hoofdstuk bijgeschreven worden. Wie biedt?

Hieronder een 2e uitsmijter. Bedreiging van chauffeurs is aan de orde van de dag en in Rusland hebben ze daar drastische maatregelen voor genomen zag John Windau. Hij stuurde mij deze foto om aan te geven dat er blijkbaar meer landen last hebben van misdragingen in het OV. Hopelijk komt het bij ons niet zover want wie is er op deze wijze nog vrij mens en wie is er gestrafte??

De informatie en de toelichting die in deze rubriek staat beschreven is oorspronkelijk gebaseerd op Windows XP maar werkt ook nog bij latere Windows versies.

Wie soms meerdere bestanden tegelijk wil selecteren om b.v. te branden of te verwijderen of wat dan ook, kan dat doen door 1 bestand of foto of mp3 aan te klikken en dan met de toetsen Ctrl+A de hele rataplan te pakken. Ook een complete tekst die je wilt selecteren kun je met Ctrl+A doen. Handig en al eerder in een busbrief besproken maar wat nu als je her en der een foto wilt pakken? Heel eenvoudig, klik elk bestand, dat je wilt selecteren, aan met tegelijkertijd de Ctrl-toets ingedrukt en je zult zien dat het werkt (niet dubbelklikken!). Het hoeft niet op volgorde, je kunt schots en scheef, van boven naar onderen aanklikken zolang je de Ctrl-toets maar ingedrukt houdt. Verkeerde aangeklikt? Nog een keer erop klikken (met de Ctrl-toets in) en hij is weer vrij. Dan klik je met de rechtermuisknop op 1 van die geselecteerde bestanden en kies je voor b.v. kopiëren. Klaar en plakken maar of verwijder maar!

Voor de meer ervaren computeraar is Windows Verkenner al lang niet meer het enige beheerprogramma dat Microsoft de gebruikers trots aanbiedt. Velen zijn daarom overgeschakeld naar een programma als Total Commander. Een zeer veelzijdig programma dat al decennia lang hand en spandiensten verricht voor de ervaren gebruiker. Toch komt er soms vergelijkbare software op de markt wat niet te versmaden is. In dit geval bedoel ik het programma Q-Dir. Een gratis beheerprogramma dat nog verder gaat dan Total Commander en het scherm zelfs in 4 delen kan splitsen wat handig kan zijn omdat steeds meer mensen meerdere harde schijven tegelijkertijd gebruiken. De moeite waard om eens te testen of het bevalt. Download de laatste Nederlandstalige versie op deze link en geniet van de mogelijkheden. Onbegrijpelijk trouwens dat Microsoft nog steeds werkt met achterhaalde programma's als Verkenner en Paint. Die 2 zouden zeker eens een facelift kunnen gebruiken in deze tijd van snelle ontwikkelingen.

Bij 2 minuten stilte gaan de gedachten vanzelfsprekend al snel naar een herdenking of eerbetoon. In de buswereld gebeurt er genoeg om bij stil te staan maar 2 minuten is best veel als je op tijd wilt rijden. Dus wat is dan de bedoeling van die titel? Toen ooit de elektronica door busbouwers een grotere rol toebedeeld heeft gekregen, ontstonden er storingen die niet met een schroevendraaier of vierkantsleutel op te lossen waren. Als je dus een melding op het dashboard kreeg waar je geen idee van had wat er aan de hand was dan riep je de CVL (verkeersleiding) op en vroeg je advies. Niet iedere verkeersleider of was het lijder?....was even goed thuis in de technische kant van de busvloot en men had de tip ontdekt om dan de motor uit te zetten, alsook de hoofdschakelaar en 2 minuten te wachten. De aanwezige software/elektronica kreeg dan tijd zich te resetten en de kans was in beperkte mate aanwezig dat de storing daarna niet meer voorkwam. Deze werkwijze kreeg natuurlijk een vervolg want al spottend werd vaak aan een collega met b.v. een lekke band geroepen dat hij vooral 2 minuten moest resetten en dan zou de zaak wel weer in orde komen. Vele varianten ontstonden, daarover kan iedereen zelf wel bedenken welke vorm dat aannam. Navraag bij verkeersleiders leverde een reactie op die er niet om loog, zij baalden er enorm van. Wat ooit als een grapje gezegd werd, is na 100 keer al lang zo leuk niet meer en ik denk dat na al die jaren de 2 minutengrap in een veelvoud van honderd voorgekomen is dus ik snap dat de CVL er minder enthousiast over geworden is.

Toch wil ik graag een voorbeeld geven uit eigen ervaring dat aangeeft hoe snel een misverstand ontstaat als je via zendapparatuur contact met iemand hebt. Ooit in de vorige eeuw, reed ik met de Leyland 1704 of 1706, daar wil ik vanaf zijn, mijn dienst in Maassluis. Om precies te zijn op een weg met de naam Stadsmolen, hoorde ik een flinke knal en tegelijkertijd kreeg mijn bus een opneuker (staat in Van Dale!!) die mij bijna van mijn stoel wierp. In mijn spiegel zag ik brokstukken wegschieten en geschrokken sprong ik uit mijn bus. Wat bleek? De aandrijfas was vooraan afgebroken en was in het asfalt terecht gekomen als een polsstokhoogspringer dat doet met zijn stok. De achterkant van de bus was daardoor zelfs van de grond los gekomen en daarbij was de boel enigszins kapot gegaan. Ik stond lelijk midden op de weg in de weg maar kon niets doen om dit op te lossen. Hier moest drastischer ingegrepen worden en ik riep de CVL op voor assistentie en vertelde dat mijn aandrijfas op de grond lag. De brave borst vroeg al de verdere gegevens en toen ik zei dat ik wel zodanig stond dat ik de wijk blokkeerde, kwam het bevrijdende antwoord: "Zet je bus dan even aan de kant!" Schaapachtig keek ik naar het zendkastje, met stomheid geslagen. Nadat ik nogmaals uitgelegd had wat er precies aan de hand was, zag hij het onzinnige van zijn opmerking in en zou hij direct maatregelen nemen. Ik wil deze man niet bezoedelen met een onaardig verhaaltje maar ik wil slechts schetsen hoe snel een misverstand kan ontstaan.

Om terug te komen op de 2 minutenregel uit vroeger dagen, we gaan de goede kant op met de techniek. Bij onze nieuwe vervoerder Veolia hebben we bussen die elke dienst minimaal 5 keer gereset moeten worden omdat de apparatuur vastgelopen is maar anno 2009 hoeft dat slechts 10 à 15 seconden lang te gebeuren. 5 x 15 seconden is meer dan 1 minuut en in 20 jaar tijd hebben we dus al bijna 1 volle minuut gewonnen, dat geeft hoop voor de toekomst.

Surftips:

Autoliefhebbers zijn er in ruime mate in alle bevolkingsgroepen dus deze link zal best in de smaak vallen. Het is geen suf nieuws en alle merken zijn aanwezig. Klik je een beetje verder dan je neus lang is dan kom je fraaie filmpjes tegen van de diverse wagens. Kijk zelf maar op http://www.suvnieuws.nl

Klik op:

Grappig:

Rechter: "U hebt een kilo Franse kaas gestolen, lees ik. Waarom deed U dat?"
Verdachte: "Daar smeer ik mijn vriendin altijd mee in, voor het vrijen."
Rechter: "Met Franse kaas ?!?"
Verdachte: "Ja, ik ben Briesexueel..."

Sam: Ik ben getrouwd met één van een tweeling.
Moos: Goh, en hoe hou je ze dan uit elkaar?
Sam: Haar broer heeft een baard.

Een aantal mannen kleden zich om in de kleedkamer van de golfclub. Een mobiele telefoon gaat af en een van hen begint een gesprek. Iedereen in de kleedkamer luistert natuurlijk mee.
MAN: 'Hallo'
VROUW: 'Schat, ik ben het. Ben je op de club?'
MAN: 'Ja'
VROUW: 'Ik ben aan het winkelen en ik heb een onwijs mooi leren jasje gezien. Het kost maar 1000 euro. Mag ik het kopen?'
MAN: 'Natuurlijk, ... als je het mooi vindt mag je het kopen.'
VROUW: 'Ik ben ook nog even langs de Mercedes garage gegaan. Ik heb de nieuwe 2009 modellen gezien. Er was er eentje zo mooi.'
MAN: 'Hoeveel kost ie?'
VROUW: '80.000 euro'
MAN: 'OK, maar voor die prijs wil ik wel alle accessoires erbij krijgen.'
VROUW: 'Geweldig! Oh, ja nog een ding .... het huis dat we vorig jaar zo graag wilden kopen, staat te koop. Ze vragen 950.000 euro.'
MAN: 'Nou, breng maar een bod uit. Bied maar 900.000 euro.'
VROUW: 'OK. Ik zie je later vanavond. Ik hou van je!'
MAN: 'Doei, ik hou ook van jou.'
De man hangt op. .......
De andere mannen in de kleedkamer kijken vol verbazing naar hem.
Dan vraagt hij: 'Weet iemand van wie deze GSM is?'

Een man wordt staande gehouden na een verkeersovertreding.
"Wat is je achternaam?"
"Zshernotski-Scymbwwckuck."
"Hoe schrijf je dat?"
"Met een streepje tussen ertussen."

Ingezonden berichten:

Van Erik uit de B. kreeg ik zo'n spontane en uitgebreide reactie dat ik in alle ernst ga denken dat hij met gemak een eigen busbrief kan schrijven. Gedeeltes uit zijn emails staan hieronder:

"In busbrief 88 las ik iets over "lijn 53" waarbij zowel de verbinding Zeist-Utrecht als de verbinding Den Haag - Rotterdam. Helaas weet ik over de laatstgenoemde niets maar over de eerstgenoemde des te meer! De NBM-lijn 53 is een lijn met historie. Al sinds mensenheugenis is dit de verbinding Zeist-Utrecht v.v. Bij de NBM begonnen als lijn B en sinds (volgens mij) de jaren 50 als lijn 53. Eigenlijk is de route tussen Zeist Busstation en Utrecht CS ook nimmer veranderd. De enige grote wijziging was eind jaren '60 toen de wijk Vollenhove (met toentertijd de langste flats van Europa) klaar was. Vanaf die periode bedient lijn 53 die wijk.

Lijn 53 is altijd, samen met lijn 54, de voorstadslijn geweest tussen Utrecht en Zeist. Waar lijn 53 Zeist Noord bediende, ging lijn 54 door Zeist-West heen. Tot 1982 of 1983 ging lijn 53 vanaf Utrecht, via de eerdere genoemde route naar Zeist Busstation om te eindigen in de Zeisterse wijk Kerckebosch (tegen Driebergen aan) waar de bus direct als lijn 54 weer terugging naar Utrecht. Daarna gingen beide lijnen door naar station Driebergen-Zeist en de wijk "Wildbaan" in Driebergen.

Het bijzondere is dat de "Zeisterse" lijn 53 een tijd lang is doorgetrokken naar Nieuwegein. Dit gebeurde in het midden van de jaren '70. Nieuwegein was toen WN-gebied (de fusie van o.a. de WSM) waardoor CN (de voortzetting van de NBM) samen met WN op lijn 53 waren aan te treffen over de gehele route! De foto's die je toont in busbrief 88, hebben dus wel degelijk nog een link met elkaar. Leuk detail is dat de CN-bussen uit de jaren '70 (serie's 1200,6100, 6200, 6800 en 6900) nog jarenlang Nieuwegein en Jutphaas-Vreeswijk op de filmrol hebben gehad!

Overigens is het nog zeker het vermelden waard dat lijn 53 door zowel de NBM, CN, Midnet als Connexxion wordt gereden. Na enkele wijzigingen in het Connexxion-tijdperk (vooral dankzij de concessieverlener) is lijn 53 ingekort tot Zeist Busstation-Utrecht CS. Maar die route is nog steeds hetzelfde als sinds de late jaren '60 bij de NBM! En daarmee is het één van de weinige routes in deze regio die nog steeds zowel de NBM-route hanteert als het NBM-lijnnummer.

Het streekvervoer is mij trouwens met de paplepel ingegoten. Mijn vader is op de dag precies, 30 jaar buschauffeur geweest bij achtereenvolgens, Centraal Nederland, Midnet en Connexxion. Als mannetje van 6/7 jaar was ik al vaak bij mijn vader op de bus te vinden. Ik kan me dus nog heel veel herinneren van zowel de bussen als van vele voorvallen die op het pad zijn gekomen. Helaas heb ik toen geen foto’s gemaakt. Nu kan ik mezelf wel voor mijn hoofd slaan, maar toen waren die bussen immers gewoon. Er schiet me trouwens nog iets te binnen. Je had al wat busbrieven behandeld over de ESO-foon en in de laatste schreef je, aan de hand van enkele reacties, dat de ESO-foon regionaal is ingevoerd. In Zeist is deze begin jaren ’80 ingevoerd. Mijn vader heeft in die periode (helaas) meegemaakt dat er iemand in zijn bus is overleden dankzij een hartstilstand. Toevallig was het in de, door ons besproken, lijn 53. Mijn vader weet nog goed dat het voor mijn geboorte was en dat hij toevallig één van de eerste bussen had die met de ESO-foon was uitgerust en dat voor hem toen gelijk het nut van het apparaat was bewezen. Aangezien hij in 1979 bij CN in dienst is gekomen en ik dus van december 1981 ben, is het systeem dus in die periode op de Utrechtse Heuvelrug in gebruik genomen. Net voor de fusie tot Midnet werd deze hier vervangen door de Combofoon. Sorry maar als dat soort dingen weer bij me boven komen, blijf ik schrijven…

Veel succes en groeten, Erik."

Tot slot:

De zomer is voorbij en zo ook deze busbrief. Op de valreep zoals altijd nog een 3-tal spreuken en dan ga ik me weer voorbereiden op editie 92 die als hoofdzakelijke inhoud weer eens 2e levens van bussen zal hebben. Er staan al 36 foto's klaar om daaruit een selectie te maken dus materiaal in overvloed.

Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)

Een wetenschapper is een bijzondere vogel: eerst broedt hij en vervolgens legt hij zijn ei. (Ferwerda)

Vertrouw een echtgenoot nooit te ver en een vrijgezel nooit te dichtbij. (H.Rowland)

Is het u wel eens opgevallen dat mensen nooit zeggen: "Het is maar een spelletje", als ze winnen. (I.Boll)