1 februari 2009

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t   <++++>
________________________________________________________                                                                                                 

______ Onderwerp: Meer Bakkerbussen___________
   
 Verhalen over oude en nieuwe bussen
             
       
 
Inhoudsopgave:
Meer Bakkerbussen
Uitsmijter: 19 rijstroken en een minimaal fietspad
SlimvanWim: Uitschakelen van de Insert toets
Busbabbel: Mijn eerste ervaring
 

 
Met het onderwerp van vorige keer heb ik een heleboel mensen iets nieuws verteld. Blijkbaar is een uitvaartbus nog geen vanzelfsprekendheid in onze samenleving. Van diverse kanten kreeg ik reacties die voor mijzelf ook weer verrassend waren. Zo blijken rouwbussen wereldwijd veel gewoner te zijn dan ik had gedacht. "Learning all the time" zoals de Fransen zeggen.
 

Foto 1a-1b:
En dan nu de nieuwe oude foto's uit de verzameling van Piet Bakker. Of eigenlijk moet ik zeggen dia's want dit zijn allemaal plaatjes die met een speciale diascanner overgezet zijn naar de computer. De kwaliteit van de dia's was door de tand des tijds reeds achteruitgegaan en het inscannen heeft ook geen positief effect gehad. Met software heb ik daarna de kleuren en de belichting nog iets kunnen ophalen maar iedereen zal begrijpen dat wil je een echt goed resultaat hebben, professionele herstelspullen en een professionele bewerker noodzakelijk zijn. In busbrief 77 heb ik de eerste serie 'Bakkerbussen' geplaatst en hopelijk doe ik menig liefhebber ondanks de povere kwaliteit een plezier met een tweede serie. Om te beginnen voor iedereen die Piet (nog) niet kent een korte kennismaking. Van Dick kreeg ik na busbrief 77 foto 1a toegestuurd. Nu weet ik dat Piet een begrip is in de hobbyistenwereld maar dat er al een straat naar hem vernoemd is, was nieuw voor me. Zover heb ik het zelf nog niet geschopt maar wie weet....In Zoetermeer ligt dus de Piet Bakkerhove.
Daaronder op foto 1b is het echtpaar Bakker te zien trots poserend voor een van de parade paardjes waarvan ik vermoed dat het de 4740 is van Stichting Veteraan Autobussen uit Den Helder.

Van Wim Vink, een autoriteit op busfotogebied, kreeg ik een aanvulling op deze NACO-bus waar de heer en mevrouw Bakker bij staan. Voor alle duidelijkheid: deze bus stond in die dagen gestald in Den Helder maar de Stichting Veteraan Autobussen is daar niet gevestigd. Deze stichting opereert landelijk en Wim is daar ruim 30 jaar bij aangesloten geweest. Hij schrijft: "De bus, formeel eigendom van de NZH, later NZH-bedrijfsmuseum, maakte deel uit van de SVA-collectie en kwam helaas circa 2000 jammerlijk aan haar einde vanwege een botsing met een boom op de Veluwe. Momenteel probeert een particulier de restanten toch weer te restaureren. Of hij daarin slaagt zal de geschiedenis leren."
Tot mijn verbazing vond ik tussen ingescande krantenartikelen op mijn pc een bericht dat dit laat zien en lezen.


Foto 2a-2b:
Toen ik deze foto's zat uit te zoeken was het buiten ver onder nul en een deel van Nederland zag er uit zoals op onderstaande foto. Ik heb daardoor in de fotocollectie gezocht naar beelden die de winterse sfeer weergaven. Dat het intussen allemaal alweer weggesmolten is en de Elfstedenkoorts weer gezakt is tot normale proporties mag de pret niet drukken. Vandaar hier een sfeervol plaatje van het busplatform station Den Haag Centraal met daarop trots en stoer de Leyland 4744 van Westnederland. Deze Leyland-Werkspoor LE-WS bolramer werd gebouwd in 1959 en heeft dienst gedaan tot 1981.

Voor het contrast staat bij foto 2b het tegenovergestelde seizoen centraal. Dezelfde 4744 laat in de middag (zie de schaduwen) bij hoogzomer in 's Gravenzande, zo te zien in de Oudelandstraat.


Foto 3a-3b:

Ook hier winterse invloeden op wat ik aanneem een sloperij. Drie bijzondere zaken zijn het vermelden waard. Links de bus uit het pré Westnederland tijdperk nog in de originele kleur. Misschien zit ik er helemaal naast maar ik heb het vermoeden dat het een wagen is uit de vloot van de TP (TP = N.V. Vervoermaatschappij "De Twee Provinciën).
Rechts is een houten keet-achtige constructie te zien waarvan ik niet verbaasd zou zijn als het iets met railvervoer te maken zou hebben gehad (wagon?). En de oplettende kijker is het al opgevallen dat het afdak bestaat uit de bovenzijde van een bus. Het lijken ijspegels die eraan hangen maar het zijn de gedeeltelijke raamstijlen. Een merkwaardige foto.
Van Olaf Horn, ook geen onbekende op fotografisch busgebied, kreeg ik nieuwe feiten over deze foto.
"Op die foto bij de sloperij waar die TP- of WN-bus op staat, zie ik ook een oud voertuig die van het GVB A'dam is geweest, ik ken niet de details maar het voertuig is jaren door het trambedrijf/busbedrijf gebruikt als werkkeet onder nr. Gtr (Gemeentetram) nr. 2 of 3 (iemand die het beter weet die mag het zeggen), en is vermoedelijk een oude bus uit de jaren '20, dus uit de beginjaren van de autobus in Amsterdam maar nogmaals, de details ken ik niet precies. Het voertuig is als zodanig herkenbaar." (zie rode cirkel, red.)
En in een later mailtje schrijft Olaf: "Vanavond heb ik in een boek over A'damse autobussen (Amsterdamse Autobussen 1908-1960, geschreven door Fred van der Spek, uitgegeven in 1990 door uitgeverij De Boektant) nadere informatie gevonden over die zgn. werkwagen van de Gemeentetram Amsterdam. In dit boek staat op pag. 31 een foto van een zgn. Electrische Laswagen GTr. no 6, sie veel lijkt op dat voertuig op de sloperij. Volgens dat boek moet het een voormalige bus zijn uit de serie 63-28, bouwjaar ongeveer 1925. Ik hoop dat de heer van der Spek toestaat dat ik die gegevens uit zijn boek haal (vandaar de bronvermelding)." Mijn hartelijke dank namens alle geïnteresseerden aan Olaf voor zijn zoekwerk.
 
Op foto 3b is te zien dat zo'n dakconstructie vaker apart gehouden wordt. De foto van Erik Kanters is, zoals het bijschrift vermeldt, vrij recent gemaakt in Trinidad op Cuba. Het dak van wat ooit een Leyland of Daf MB200 zal zijn geweest, gaat mogelijk eenzelfde weg als het dak op foto 3a. Afgezien van het busrestant viel mij op dat ze in Cuba vast erg bang zijn dat de was van de lijn gestolen zal worden want ik vind de hemden en de broekjes wel erg hoog hangen....
 
Busspecialist Ruurd Berendes wist mij te mailen dat het dak op deze foto van Erik Kanters oorspronkelijk de Midnet 6487 betreft. Een DAF Den Oudsten DOK, gelijke bussen waren bij WN bekend van de serie 6500-6507.
De 6487 is gebouwd in 1982 en gestart bij de VAD. Daarna Midnet en in het jaar 2000 via Womy afgevoerd en terecht gekomen op Cuba waarvan de schamele resten in de vorige busbrief te zien waren.


Foto 4:
Nog een Westnederland bus met een geliefd wagenparknummer. Tenminste voor mij dan want dit is de 1701 die ik een heel warm hart heb toegedragen tijdens mijn loopbaan. (zie busbrief 13)
De wagen halteert hier in Amersfoort. Het waarom van de aanwezigheid aldaar is mij niet duidelijk maar omdat het logo van WN er nog opzit, zal dit een gastoptreden zijn geweest in de Amersfoortse regio. Een unieke foto dus.
 
Een aanvulling van René E. : "De foto is gemaakt op busstation de Hellestraat in het centrum van Amersfoort. Het was een afscheidsrit, de 1701 zou uit de dienst gaan. Het was op een zaterdag en de bus voerde de tekst "laatste rit" op de filmkast.
Ik had die dag reserve dienst en er was mij verteld dat er een groep liefhebbers van de Leyland 1700 serie naar Amersfoort zou komen. Ze kwamen met de 1701 naar Amersfoort omdat wij nog een paar 1700 wagens op de stadsdienst hadden rijden.
Speciaal voor deze gelegenheid hadden wij de 1760 (als ik me goed herinner) binnengehouden. Nadat alle chauffeurs en liefhebbers een stukje in de 1760 gereden hadden (industrieterrein) wilden ze nog wel wat van Amersfoort zien.
Met mij achter het stuur hebben we een rit door het centrum gemaakt waarbij geregeld gestopt werd voor een foto. Dit is dus één van de vele foto's die op deze dag gemaakt zijn."

 

Foto 5a-5b-5c:
Sommige bussen eindigen hun actieve leven als een onderkomen waarvan de bouwer nooit gedacht zal hebben dat het zover zou komen. Op foto 5a een historische GADO-bus, de 6539 DAF-Hainje op 1 mei 1975 gefotografeerd. De wagen deed hier dienst als wachtlokaal in de omgeving van Vlagtwedde, een dorp niet ver van Stadskanaal in de provincie Groningen.

Op foto 5b staat het wrak van een gewezen HTM bus. Op deze foto vermoedelijk dienstdoend als schaftkeet van bouwvakkers. Of de wagen nog op eigen kracht van bouwterrein naar bouwterrein kon rijden, lijkt mij niet maar als er niet een lantarenpaal tussen de bus en de keet erachter had gestaan dan was de mogelijkheid niet helemaal uitgesloten. Nu ziet het ernaar uit dat het gewoon toeval is dat ze zo achter elkaar staan.

Ruurd Berendes weet als HTM-deskundige ook meer over de schaftkeet bij deze foto. De plek van handeling blijkt Heule te zijn, een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Ruurd schrijft: "Het betrof hier de Kromhout 309 van de HTM. Deze was verkocht aan handelaar Paul de Meulenare in Roeselare die de Kromhoutmotor uit de bus haalde t.b.v. de scheepvaart en het casco verkocht aan een bouwmaatschappij als schaftkeet. Ik was er die dag bij (samen met de ons ontvallen Jack van Nieuwenhuizen en we vonden dezelfde dag ook nog de ex-HTM 269 en 301 terug. Op de foto de achterzijde van dezelfde motorloze bus die dus los staat van de keet erachter." Ruurd stuurde een foto mee, zie hieronder. Wat zou ik zonder deze attente busliefhebbers moeten!!!


Foto 6:
De omgeving doet mij denken aan Maassluis Station Centrum dat wij in vervlogen jaren aandeden met lijn 132. Omdat er als lijnnummer 130 vertoond wordt en er een geel bord achter de voorruit lijkt te staan, ga ik ervan uit dat het te maken heeft met een treinstremming want op dit lijntje tussen Delft en Maassluis doet een gelede bus wat overdadig aan. Het betreft de 7824 met kenteken 88-VB-81, een wagen uit de Vetter-serie van Mercedes Benz, gebouwd in 1980 en afgevoerd in 1994 naar een zekere hr. v.d.Wal, in technische kringen geen onbekende.


Foto 7:
Het trieste resultaat van een kleine slordigheid. Een wagen uit de vermaarde Leyland National-serie die bestond uit de 3100 t/m deze 3124. De eerste 7 wagens gingen naar de NZH, dan 6 wagens naar CN en 6 stuks naar Westnederland. Tot slot gingen de 3119 t/m de 3124 naar de ZO. De wagens werden gebouwd in 1975 en verdwenen uit beeld tussen 1983 en 1985 op zeker 1 uitzondering na want dat was en is de 3114 die nog steeds te zien is in het Haags Bus Museum.  (http://www.haagsbusmuseum.com/)
Aardig detail is het feit dat men (Piet?) moeite genomen heeft om het bumperstuk met het busnummer even rechtop te zetten zodat wij nu nog weten om welke bus het gaat.


Foto 8a-8b:
Hier 2 foto's van de bekende museumbus 7639. Piet nam regelmatig het initiatief om met historisch materiaal een tijdelijke dienstregeling in elkaar te timmeren waardoor het mogelijk was om met name op menige zondag opeens in het straatbeeld te verschijnen met deze wagens. Ook de medewerking van leidinggevenden uit de tijd werd hogelijk gewaardeerd. Collega's, waaronder ikzelf, stonden uiteraard graag klaar om hem te helpen en ook daarin voorzag Piet door een dienstrooster te maken zodat menige hobbyist aan zijn of haar trekken kwam. Op foto 8a staat de wagen in de Delftse binnenstad op de Oude Langendijk als lijn 61 richting Wippolder.
Op een andere zondag, en als ik me goed herinner was dat tijdens de Floriade van Zoetermeer in 1992, reden de 7639 en de 4697 de lijnen 128 en 133 (nu 121) en op foto 8b staat de 7639 te pronken op de boulevard in Hoek van Holland als lijn 128.
Zeer memorabele momenten die zeer tot de verbeelding spraken. Ook heeft lijn 48 tussen Delft en Leiderdorp ooit bezoek gehad van een museumvoertuig. Dat waren nog eens tijden........bedankt Piet.


Foto 9:
En dan alweer de laatste foto uit deze serie. En eentje met weer een winters tafereel. De bussen vormen een forse tegenstelling en daar was het Piet ook om te doen. Links is de Luxbus van Guus Baggen bv te zien. (Even dacht ik dat er lijkbus stond maar dat hoofdstuk had ik al afgesloten, gelukkig is het Luxbus). Het bedrijf Luxbus Reizen uit Limburg met vestigingen in Geleen en Roermond bestaat helaas niet meer maar leeft voort in de herinnering. De OV-bus is de bolramer WSM 7066 Leyland-van Hool LE-HO uit 1961 die op 11 april 1980 uit dienst gezet is.

       
Uitsmijter:
De uitsmijters zijn allebei foto's met een bepaald beeld van het verkeer. De eerste foto laat zien dat het altijd nog erger kan. En wij maar mopperen en onze minister maar denken dat hij een probleem heeft. 19 rijstroken gevuld met blik, een wonder dat de omgeving nog groen is.
 
De tweede foto laat het tegenovergestelde zien. De foto heeft redelijk veel gecirculeerd op het internet maar voor diegene die dat gemist heeft hierbij alsnog. Geen 19 rijstroken maar een minimale fietsstrook waarvoor een goed evenwichtsgevoel noodzakelijk is.
                   

       
    SlimvanWim:
De informatie en de toelichting die in deze rubriek staat beschreven, is gebaseerd op oude Office (Word) versies.
Iedereen die zo nu en dan een tekstdocument maakt met b.v. Word, zal te maken krijgen met het per ongeluk indrukken van een verkeerde toets op het toetsenbord. Dat is in de meeste gevallen geen ramp en herstel je de foute letter maar als je toevallig de 'Insert' toets (soms afgekort tot Ins-toets) hebt ingedrukt en je zet ergens midden in een al getypte zin een paar nieuwe woorden neer, dan slikt de cursor het eind van de zin weer in en ben je de al getypte woorden weer kwijt. Dit kun je oplossen door de Insert-toets een andere functie te geven. Deze oplossing is alleen geschikt voor een tekstverwerker zoals Word maar werkt helaas niet in een email. 
Start Word en klik met de rechtermuisknop op een leeg stukje balk bovenaan het scherm naast b.v. het Help-menu. In het dan verschijnende rijtje zie je onderaan de optie 'Aanpassen' en daar klik je op. In het nieuwe venstertje zie je onderaan de knop 'Toetsenbord' staan en daar op klik je. Het volgende venster heet treffend 'Toetsenbord aanpassen' en dat is precies wat we willen. Ga links in het rijtje bij 'Categorieën' naar 'Alle opdrachten' en klik daar 1 keer op. Daarna in het rijtje aan de rechterkant 'Opdrachten' kies je voor 'Overschrijven' (alles staat op alfabet). Klik daar 1 keer op en je ziet bij 'Gebruikte toetsen' het woordje 'Insert' staan. Zet je cursor in het veld onder 'Druk op nieuwe sneltoets' en druk op je toetsenbord op b.v. Alt en Insert. Je zal zien dat deze combinatie opduikt op deze regel. Nu klik je op 'Toewijzen' links onderin het venster en de combinatie staat erbij. Klik op Insert bij 'Gebruikte toetsen' en klik op 'Verwijderen' zodat alleen de combinatie Alt+Insert overblijft. Klik op 'Sluiten' en nogmaals op 'Sluiten' en vanaf nu heb je in Word geen last meer van het ongemerkt verwijderen van een tekst vanwege de Insert-toets. Het klinkt allemaal erg ingewikkeld maar als je stapsgewijs te werk gaat, zul je zien dat het best meevalt.

           
BusBabbel:
Mijn eerste ervaring: De datum van 1 februari waarop deze brief de deur uitgaat, is een bijzondere dag voor mij. Dit jaar vier ik op deze dag mijn 26e verjaardag als buschauffeur. Niets unieks natuurlijk, er zijn meer 'slachtoffers' met zo'n getal in hun dossier maar waar ik graag eens over wil vertellen is de eerste dag. Niet de eerste dag in dienst maar de eerste dag waarbij de proefrit aan bod kwam. Ik kwam van een kantoorbaan waar ik dag in dag uit aan een bureau zat met aardige, maar wel steeds dezelfde mensen om mij heen en mijn werkzaamheden bestonden uit het verwerken van cijfers t.b.v. prognoses en begrotingen. Een zeer dynamische baan dus (!) maar ik wilde meer uit het leven halen en dus ging ik mijn geluk beproeven op de bus. Ik reed voor mijn muziekhobby al regelmatig met bestelbusjes en het kon mij niet groot genoeg zijn.
Controleur Hans ging met me op pad om te zien of ik geschikt was voor buschauffeur. Hij nam de lesbus (geen Grieks eiland maar een bus.....) van toen de 2570, zie busbrief 5, en reed naar de TH-wijk in Delft. Nu heet het al jaren TU maar toen was het nog gewoon een Technische Hogeschool. Aangekomen bij de Stieltjesweg zette hij de bus neer en dirigeerde mij achter het stuur. Een onvergetelijk moment. Ik keek door die immense voorruiten (kleintjes vergeleken met tegenwoordig) en ik pakte dat grote grijze Leylandstuur beet. De stoel goedzetten en de spiegels op maat bijdraaien en ik keek in de binnenspiegel naar die grote zaal met stoelen die ik mee moest slepen door alle verkeerssituaties en straatjes en ik wist het op dat moment zo zeker als ik nog nooit iets zeker geweten heb. Dit is mijn ding. Twee zaken bleken heel belangrijk te zijn. Ten eerste het feit dat je vóór de voorwielen zit en dus een bocht heel anders in moet schatten en ten tweede zwaaide de boel een beetje uit en dus moest je niet te dicht langs geparkeerde auto's rijden als er daarna een bocht genomen moest worden. Voor de rest bleek dat ik niet in de bus gestapt was maar dat ik hem aangetrokken had. Hij zat als gegoten en ik heb in de loop van de jaren 755 verschillende bussen aangetrokken en ze zitten me nog steeds als een maatkostuum. Als ze bij mij soms bloed moeten prikken dan verbaast het me dat er geen diesel uitkomt.
Hans liet me geruime tijd rondtuffen en zette zijn pen onderweg rechtop op de betaaltafel en beweerde dat een goede buschauffeur zo kon rijden dat de pen niet omviel. Gelukkig hadden we nog handgeschakelde bussen dus ik kon heel netjes schakelen zodat ik hele stukken de pen in balans hield. Terug bij de vestiging kwam de laatste grote test, het in 1 keer de bus goed draaien zodat we recht de garage in konden rijden tussen de versmalling door die aan weerskanten slechts centimeters ruimte biedt. Ik kon gerust zijn, het ging in 1 keer goed zonder de randen te raken. Ik parkeerde de 2570 op een rij en Hans gaf me een hand. Dit bleek de laatste test te zijn want hij constateerde tevreden dat mijn handpalmen niet klam waren. Geslaagd. En ik heb er geen spijt van, het rijden verveelt me nog steeds niet.

       
Surftips:
Van Roland en Jolanda kreeg ik een hele leuke voor de liefhebbers van muziekclips. Lijsten met hits op alfabet met de filmpjes én de teksten. Klik op het alfabet.

A B C D E F G H J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z 0...9

 
Klik op:     

 
Grappig:
Een vrouw ontmoet een knappe vent in een bar. Ze raken in gesprek, drinken wat, en uiteindelijk gaat ze met hem mee naar huis. Bij hem thuis aangekomen verplaatsen de inleidende gesprekken zich naar de slaapkamer.
De vrouw ontdekt daar aangekomen tot haar grote verbazing dat een muur tot aan de nok gevuld is met allemaal teddyberen op planken. Honderden teddybeertjes zitten op de vloer en de onderste plank, allemaal keurig in het gelid.
De wat grotere beren zitten op de plank daarboven, en de reuzenberen zitten dicht opeengepakt op de bovenste plank.
De vrouw is aangenaam verrast dat deze man een collectie teddyberen heeft en dan nog wel zo'n grote verzameling ook.
Hij is ook duidelijk niet verlegen om deze te laten zien, een zeldzaamheid dus.
Toch besluit ze om er niets van te zeggen, ondanks dat ze behoorlijk onder de indruk is van zijn zachte en gevoelige kant.
Zonder wat te zeggen pakt ze zijn handen, kust hem op de mond, en voordat ze het weten rukken ze elkaar de kleren van het lijf. Na een intense nacht vol passie met deze sensitieve vent, nog nagenietend van de hele ervaring vraagt ze in het ochtendgloren met een verleidelijke glimlach om de mond: "En, hoe was het?"
Antwoordt de man: "Je mag een prijs uitzoeken, van de onderste plank."
 
Een blondje wil op het ijs vissen. Ze heeft vele boeken over het onderwerp gelezen, schaft de nodige spullen aan en gaat naar het ijs. Ze zet haar stoeltje op het ijs en begint te hakken. Plots dondert een stem vanuit de hemel: 'HIER ZIT GEEN VIS.'
Geschrokken verplaatst het blondje zich naar een andere plaats op het ijs. Ze zet haar stoeltje neer en wil weer een gat hakken. Opnieuw hoort ze een stem donderen: 'HIER ZIT GEEN VIS.' Het blondje, zeer bezorgd, verplaatst zich naar de andere kant op het ijs. Ze zet haar stoeltje weer neer en hakt opnieuw een gat. Weer die stem: 'HIER ZIT GEEN VIS.'
Ze stopt, kijkt naar de hemel en roept: 'BENT U DAT, GOD?'
De stem antwoordt: 'NEE, IK BEN DE OMROEPER VAN DEZE KUNSTIJSBAAN !
 
'SLIMME BELGEN!!!
Drie Belgen en drie Hollanders gaan samen met de trein op stap. De drie Hollanders kopen elk een ticket aan het loket, de drie Belgen kopen er samen maar één. De Hollanders zijn verwonderd: 'Hoe gaan jullie dat doen?'
'Dat Zul je wel zien !' antwoorden de Belgen. In de trein komt de conducteur langs. De drie Belgen gaan samen op één toilet. De conducteur controleert de kaartjes van de Hollanders en alles is ok, hij komt bij het toilet, klopt op de deur en de Belgen schuiven hun ticket onder de deur. De conducteur controleert het en schuift het terug onder de deur.
De volgende dag nemen ze samen de trein terug. De Hollanders kopen samen één ticket - de Belgen kopen er niets. De Hollanders verwonderd: 'Hoe gaan jullie dat doen?'
'Dat zul je wel zien !' antwoorden de Belgen.
Daar komt de conducteur weer. De drie Hollanders gaan samen op één toilet en de drie Belgen gaan ook samen op één toilet maar de laatste Belg klopt eerst op de deur van de Hollanders.
De Hollanders schuiven hun ticket onder de deur.................. 
 
George gaat zijn Japanse buurman Fujiko, die een zwaar verkeersongeval gehad heeft, in het ziekenhuis bezoeken.
Als hij in de kamer aankomt ziet hij zijn buurman in bed liggen, volledig in het gips en met allemaal slangetjes die uit zijn lichaam komen. De arme man ziet eruit als een mummie. De Japanner kan niet bewegen, alleen de ogen zijn vrij en hij lijkt te slapen. George, diep onder de indruk, blijft een tijdje stil naast het ziekenhuisbed staan. Plots spert de Japanner zijn ogen wijd open en roept "SAKARO AOTA NAKAMY ANYOBA, SUSHI MASHUTA !!!" Dan slaakt hij een diepe zucht en sterft.
De laatste woorden van zijn buurman blijven in het geheugen van George gegrift.
Op de begrafenis wendt Georges zich tot de diepbedroefde weduwe en de moeder van zijn buurman. "Mijn innige deelneming!" zegt hij en omhelst de beide dames. Hij vertelt hen dat Fujiko hem als laatste woorden 'SAKARO AOTA NAKAMY ANYOBA, SUSHI MASHUTA' toegeroepen heeft. Weten jullie soms wat deze woorden betekenen?
De moeder valt in zwijm en de weduwe staart hem ongelovig aan. Georges dringt aan: Zegt het me, wat heeft mijn goede buur nog willen zeggen?
De weduwe roept ontdaan: "JE STAAT OP MIJN ZUURSTOFSLANG, KLOOTZAK!!!"
     
Ingezonden berichten Extra:
Van Maarten van der K. kreeg ik een vraag toegestuurd waar ikzelf geen afdoende antwoord op heb. Mogelijk dat een van jullie er meer over kan vertellen en als dat zo is dan graag een mailtje naar mij waarna ik Maarten bij zal praten.
Zijn vraag luidt: "Vanmiddag na het schaatsen hoorde ik het Friese volkslied, naar aanleiding daarvan moest ik terugdenken aan een reis die ik ooit maakte met Fram specials. Op het moment dat wij terugkeerden in Nederland werd toen het Friese volkslied aangeheven. Mijn vraag aan jou is wat er uiteindelijk gebeurd is met de tourpoot van de Fram". (Friese Autobus Maatschappij)


Tot slot:
Het was me het knutselen wel deze brief. Veel zoekwerk maar het is weer gelukt. Laat de schaatsen nog maar even binnen handbereik want ik voel aan mijn eksterogen dat de vorst nog niet uit de lucht is. Elf steden zal vermoedelijk niet meer lukken deze winter maar een sloot in de buurt behoort nog wel tot de mogelijkheden. Ik gun het iedereen als ik zelf maar niet hoef want voor je het weet rijd je een scheve schaats en dat kan lelijk aankomen....
Tot de volgende brief.
 
 
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)
            
    
Wijsheden:
 
Uit beleefdheid sta ik nooit mijn plaats af aan een oud persoon. Dat is mijn manier om hem te laten weten dat hij nog jong is. (Sim)
 
Het beste moment om op te stappen, is wanneer iedereen je vraagt te blijven. (E.Hall)
 
Vraag: "Gelooft u dat trouwen op een vrijdag ongeluk brengt ?" 
Antwoord: "Natuurlijk, waarom zou vrijdag een uitzondering zijn?" (W.van Broeckhoven)

terug naar de