30 maart 2008

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t   <++++>
____________________________________________________

______ Onderwerp: Busreclame  ________________
   
 Verhalen over oude en nieuwe bussen,           

 
Inhoudsopgave:
Busreclame:
Uitsmijter: Aquariumbus
SlimvanWim: De weg van een mailtje
Busbabbel: Foto's verkleind sturen met email
 

Na een aflevering die tot de zwaargewichten mocht worden gerekend, dacht ik deze brief maar eens te vullen met iets luchtigere kost. Met bijdragen o.a. van Jan van den Berg en Edwin Timmers maar ook van onbekende donateurs heb ik een aantal leuke reclame-uitingen verzameld die op onze en andere bussen te vinden zijn en zijn geweest. Uiteraard volstrekt onvolledig maar dat kan niet anders. Ik herinner mij nog de start van deze blikvervuiling want zo noem ik het voor het gemak toch maar omdat ik de meeste advertenties niet fraai vind en alleen heel bijzondere kan waarderen. Het blijft jammer dat we rondrijden als mobiele reclamezuil en ik denk dat de meeste mensen zodanig overvoerd zijn dat ze intussen aardig blasé zijn geworden en de meeste aanprijzingen niet eens meer opmerken. Met de foto's die ik deze keer laat zien, hoop ik nog een beetje verrassing te brengen.
 
Eerst nog een kleine bijdrage uit Noorwegen i.v.m. de situatie van het weer bij ons de laatste tijd. We denken dat we getroffen worden door iets heel bijzonders. Een witte Pasen van 2 centimeter sneeuw en Nederland is in rep en roer. Deze foto's uit Noorwegen zullen ons duidelijk maken dat we maar een stelletje amateurs zijn.....of de Noren misschien??? ;-)
            
                
      
       

Foto 1a-1b:
Hoogste tijd voor de nieuwe serie en dan start ik met een redelijk verse reclame die nu nog op de bussen te vinden is. De Weightwatchers! Het valt mee dat er geen ophef ontstaan is in ons landje met de lange tenen. Ik had minstens een klacht van de VBZ verwacht (Vereniging tot Behoud van Zware mensen) of een discussie in de 2e Kamer over een mogelijke discriminatievorm. Gelukkig is dit naar mijn weten niet gebeurd en heeft iedereen blijkbaar de knipoog begrepen. Op de valreep ontving ik van Jan een extra foto van deze wagen op een besneeuwd voorterrein bij de vestiging Delft.

Foto 2:
In het buitenland kent men het fenomeen reclame op bussen natuurlijk ook en waarschijnlijk hebben wij ooit deze vorm van adverteren van anderen afgekeken. Hier een bescheiden bestickering maar wel een heel doeltreffende. Gebruik makend van de uitlaat van deze bus, wordt er een nicotinevervanger aangeprezen. Heel creatief maar daar ontbreekt het gelukkig vaak niet aan. Klar for å slutte betekent Ready to stop/quit.
 

Foto 3a-3b:
Heel vaak wordt er gebruik gemaakt van de deuren. Logisch want met bewegende delen kun je leuke combinaties maken. Dat is te zien op deze 2 foto's en ook nog een keertje bij foto's 9a en 9b.
Hier bij 3a een liefdevolle manier en bij 3b een manier die doet denken aan het oplossen van het schoonmoeder probleem....
       
Foto 4a-4b:
Ooit begon die flauwekul, en dat was alweer lang geleden, met een reclame voor een verzekeraar, (een donkerblauwe reclame herinner ik me) en ook een Waddenbrood aanprijzing zat bij de eerste versies en natuurlijk de landelijk ophef veroorzakende reclame voor FA met de blote dame over de hele buslengte. Helaas heb ik daar geen afdrukjes van gevonden maar wie weet kan ik er in een volgende busbrief alsnog eentje plaatsen met dank aan een bereidwillige lezer.....
Hieronder 2 foto's met gebruik van dieren. De bescheiden reclamevormen van weleer zijn hier duidelijk losgelaten en er is gewoon een kunstvorm ontstaan. Het spaarvarken met de munt in z'n rug, kijk maar op het dak van deze tram, ziet er meer uit als een carnavalwagen dan een openbaar vervoeronderdeel. Maar wel mooi gedaan.
Wij kennen een televisiereclame met een krokodil die trouwens wel weer voor de nodige beroering zorgde maar dit levensechte reptiel reed in Kaiserslautern en werd gekiekt door Jan van den Berg.
Een vrije vertaling van de tekst boven de krokodil is: Wat heeft rente voor zin als je bij je geboorte opgevreten wordt. Ik kan er verder geen chocola van maken wat hier dan verder aanbevolen wordt maar dat is mijn zorg gelukkig niet.
Mijn Duits is na mijn middelbare school blijkbaar weinig bijgeschaafd dus het was logisch dat de vrije vertaling van de tekst op de krokodillenbus niet helemaal correct bleek te zijn. Peter van der Reest attendeerde mij op de juiste vertaling die ik graag hierbij plaats.
 
Peter laat me weten dat de tekstvertaling hoort te zijn: Wat hebben we aan rente, als die door de kosten wordt opgevreten.
En zijn toelichting erbij: "Het gaat hierbij om het feit dat Duitse banken flinke kosten in rekening brengen voor hun diensten en maar weinig rente geven. Als een Duitser bij een andere bank of soms zelfs bij een ander bankfiliaal van z'n eigen bank geld uit de muur trekt, dan krijgt 'ie tussen 3 tot 6 euro kosten in rekening gebracht voor zo'n pintransactie (dan komen wij met onze Hollandse pinpas en trekken gratis uit iedere Duitse geldkast onze euro'tjes, kijk, dat is pas "ogen uitsteken"). En ze betalen daarnaast ook fors voor het gebruik van hun bankrekening. Er zijn nu Duitse banken die (iets) minder kosten in rekening brengen, en daar gaat deze busreclame over.
Moraal achter dit verhaal: wij zijn in Nederland echt verwend met onze "bijna gratis" bankrekeningen en de service van onze banken!"
 

Foto 5:
Via Marty Werkman ontving ik foto 5. Een Engelse bus met een 'Bobby' reclame van dienders Rob en Annette. De vraag is: Wie maakt jouw buurt veiliger? Ontdek dat op www.hampshire.police.uk en wie weet, ligt je toekomst wel daar via een baan bij de politie.
Saillant detail (=opvallend kenmerk) is de plaats van de uitlaat. Ik kan me niet indenken dat dit met opzet zo gedaan is maar het is wel een beetje ondoordacht want 'wildplassen' wordt ook in Engeland niet op prijs gesteld en dat de politie dat als voorbeeld wel doet, zal bij de opdrachtgever van deze sollicitatie oproep niet in goede aarde zijn gevallen.
Jammer voor hen maar ik heb er een heel leuk item aan in deze busbrief.
 

Foto 6a-6b:
De wielen van een bus worden zoals al eerder te zien was, graag gebruikt om de reclame opvallend te maken. Op bijgaande 2 foto's zie je dat de wielen van deze bussen meedoen in de reclame. Leuk gedaan maar in het donker kan het voor andere weggebruikers wel even schrikken zijn als je hier niet op rekent en opeens een Vectra op je af komt of dat het lijkt of er in plaats van 1 bus, 2 bussen naast je rijden. Ik vermoed dat dit in Nederland niet toegestaan is maar hier betreft het foto's uit een onduidelijk land gezien de paar letters die op de gele bus te zien zijn en op 6b is het duidelijk een oosters vervoersmiddel.
            

Foto 7a-7b:
Van Jan van den Berg heb ik deze 2 foto's gekregen. De eerste (7a) over een buitenlandse stroomleverancier die deze gelede bus volledig volgeplakt heeft en op foto 7b zie je een meer recente foto van een tram van de HTM waar in de reclame de enkel van deze mevrouw uitgespaard bleef om te zorgen dat er voor de passagiers nog iets zichtbaar is waar ze in hun haast naar zoeken. Nu nog wachten op een creatieve geest die over het woordje 'deur' (deur open knop) het woordje 'broek' zal plakken......
              

Foto 8a-8b:
Vermoedelijk een metro in +/- Tokio gezien het Japanse automodel en de vermoedelijke nationaliteit van de inzittenden. En wederom is er gespeeld met de deuren maar deze keer op een wat minder creatieve manier (vind ik).
Op 8b zie je voor de verandering eens geen bus maar een klassiek autotype. De carrosserie is versierd met een grappige sticker en mogelijk is de noodzaak om dit te doen symbolisch voor de kwaliteit.
               

Foto 9a-9b-9c:
Dan zoals al vermeld bij foto 3a en 3b, hier het volgende tweetal waar de deuren de hoofdrol spelen. Op 3a staat "Just in one bite" en dat gebeurt dus ook heel treffend als de deuren open gaan. Onderaan de foto staat een verwijzing naar een webpagina en ik heb geprobeerd daar iets te vinden maar als je zelf probeert de pagina te bezoeken dan zie je dat het enigszins moeilijk is om er chocola van te maken en zeker niet in 'one bite!"
Mensen met een strenge moraal raad ik nu aan door te scrollen want de foto bij 9b is niet van de verfijnde soort. Ik kan me ook niet indenken dat deze reclame in werkelijkheid in een straatbeeld ergens ter wereld echt te zien is geweest maar als bijzondere foto kan ik het niet laten om deze te laten zien. Waar de advertentie naar verwijst, kan ik alleen maar raden maar in dit geval is de FA reclame die bij ons ooit de zijkant van onze bussen sierde 'peanuts' vergeleken met deze afbeelding. Bij voorbaat excuus aan diegene die zich hieraan zou kunnen storen. 
 
Natuurlijk bij velen de verbazing over deze bus met de vrouwelijke anatomie zal ik maar netjes zeggen. Uiteraard kon niemand zich voorstellen dat dit daadwerkelijk zo over de weg heeft gereden en een oplettende lezer had het juiste antwoord op deze vraag. Johnny K. (collega van Novio te Nijmegen) had opgemerkt dat er 2 dezelfde bussen in de busbrief te zien waren maar met een andere bestickering. De juiste bus was de wagen met de haaientanden bij foto 3b en een 'gefotoshopte' bus bij foto 9b is nep. Kijk maar, als ik ze nogmaals hieronder in het klein naast elkaar plaats, naar o.a. de stand van de wielen en de passagier bij de uitstapdeuren. Wat zijn er toch een creatieve mensen!!
       
           
 

Foto 10:
Een soortgelijke foto als van de Weightwatchers bij foto 1 en ik ben ervan overtuigd dat onderstaande reclame gemaakt is door hetzelfde reclamebureau. Het is een toppertje. Ten overvloede tip ik de argeloze busbrieflezer dat je hier tegen de áchterkant van een bus aankijkt!!!
Het is zo levensecht gedaan dat ik diep in mijn hart eigenlijk denk dat dit niet zou moeten mogen. Je kunt je vast wel voorstellen dat als je als minder ervaren autorijder ergens in onbekend gebied plotseling deze afbeelding in je koplampen ziet dat er een kans bestaat op ongelukken. Ik heb de verklarende tekst onderaan de afdruk laten staan want dat maakt duidelijk dat er in het buitenland ook verrast tegenaan gekeken wordt.


   
Uitsmijter:
Menigeen zal deze foto voorbij hebben zien komen in een of andere Powerpoint-bestand maar omdat niet iedereen elke dag gebombardeerd wordt met Powerpoint-presentaties heb ik deze foto, net als de uitsmijter van vorige keer, 'gesloopt' uit zo'n diavoorstelling.  Het blijven leuke dingen die met fotobewerken gedaan kunnen worden, zeg nou zelf!

       
    SlimvanWim:
De informatie en de toelichting die in deze rubriek staat beschreven is oorspronkelijk gebaseerd op Windows XP maar werkt ook nog bij latere Windows versies.
Het nieuwe onderwerp is een probleem waar de meesten mee te maken hebben. Een foto versturen! Wie doet dat tegenwoordig nou niet? Er is maar 1 probleem, de meeste camera's hebben standaard de instellingen zo staan dat er hele grote foto's uit komen rollen. En als je die verstuurd, en zeker als je er daar 10 van verstuurt in 1 emailtje dan kun je weleens schrikken van de omvang. Nu zit er in Windows XP een mogelijkheid om de foto's te laten verkleinen voor je ze wegstuurt zonder dat je er verstand van hoeft te hebben. De kenners zullen daar ongetwijfeld andere manieren voor hebben maar de gewone gebruiker heeft daar geen behoefte aan maar wil wel graag foto's versturen en ontvangen in een 'normaal' formaat. Doe dus het volgende:
Start de Verkenner (b.v. de Windowstoets samen met de E op je toetsenbord of rechtsklikken op Start en kiezen voor Verkennen). Ga dan in het linkerscherm gedeelte naar de map waar de foto of de foto's zich bevinden. (bij de meeste mensen wordt door Windows standaard opgeslagen in 'Mijn documenten' en dan daarin de map 'Mijn afbeeldingen'. Als je daar geen kleine voorbeeldjes ziet van de foto's dan kun je dat regelen door in de balk op 'beeld' te klikken en te kiezen voor b.v. normale pictogramman. Ik weet dat het voor veel computergebruikers al een beetje moeilijk dreigt te gaan worden maar laat je nu eens van je goeie kant zien en probeer het gewoon een keertje. Desnoods zend je een testmail met een foto naar jezelf om te kijken of het goed gegaan is. Als je het een paar keer gedaan hebt, is het een fluitje van een cent.
Goed, we waren gebleven bij de Verkenner. Je hebt nu een overzicht van je foto's in beeld. Klik met de rechtermuisknop op de foto die je wilt versturen en kies in dit menu voor 'kopiëren naar' en als je daar op het pijltje gaat staan, komt er een tweede menu tevoorschijn waaruit je kiest voor 'E-mailgeadresseerde'. Nu verschijnt er een klein venster met de mogelijkheid om de foto te verkleinen, je kiest een formaat en je klikt op OK. En wat zie je dan gebeuren??? Er komt een email in beeld met de bewuste verkleinde foto als bijlage. Je vult de naam in van de persoon aan wie je het wilt sturen en Verzenden maar.
Echt een makkie en je bespaart jezelf en de ander een hoop gedoe.

          
BusBabbel:
Pas vond ik nog een aantekening over een gebeurtenis die ik al helemaal vergeten was. Het schetst de verrassende kijk van sommige passagiers op het Openbaar Vervoer. Op zekere dag stapt er een Indonesische deftige dame in. Ik zeg opzettelijk 'deftige dame' omdat je over het algemeen direct in de gaten hebt of je een Tokkie tegenover je hebt of een meer beschaafd exemplaar van het menselijke ras. In dit geval was het geen bekakte mevrouw maar iemand waar het leven goed voor geweest was zonder dat er verbeelding was ontstaan. Ze was ruim op leeftijd en goed gehumeurd. Na wat ditjes en datjes uitgewisseld te hebben, vertelde ze dat ze ooit heel vroeger in Indonesië ook buschauffeur(se) was geweest. Toen ze naar Nederland was gekomen, wilde ze dat weer gaan doen en solliciteerde ze bij de WSM (dat zegt iets over haar leeftijd toch?) Tot haar verbazing werd ze afgewezen om de doodeenvoudige reden dat de WSM geen vrouwen achter het stuur wilde hebben. Er klonk nog steeds verontwaardiging door in haar stem. Hoe durfden ze!
Ik vond het iets te vrijpostig om dieper op de zaak in te gaan want ze had zichtbaar een voorspoedig leven geleid en mogelijk was dat allemaal anders gelopen als ze op de bus terecht was gekomen. Niets ten nadele van de WSM maar toch. Op haar huidige leeftijd was ze haar (internationale) rijbewijs al jaren kwijt maar de belangstelling voor het OV is altijd gebleven. Over de tegenwoordige tijd wilde ze ook haar zegje doen. Het verbaasde haar zeer dat de tram zo populair werd ten koste van de bus. Als voorbeeld van haar onvrede noemde ze RandstadRail. Voordat dit vervoermiddel in gebruik was, kon ze met 31 passen naar de halte van haar buslijn maar nu, ze pauzeerde veelbetekenend, kostte het haar wel 142 stappen om dezelfde verbinding te bereiken met die nieuwe tram. Ik probeerde neutraal te blijven kijken en mompelde instemmend dat het een schande was. Zoals ik al schreef zag ze er niet uit als iemand die niet meer spoorde want dat deed ze juist wel regelmatig maar ik probeerde me voor te stellen dat iemand zich op deze manier bezig hield met de vooruitgang in het OV. Het viel haar allemaal een beetje tegen maar voor mij viel de dag weer mee. Ik had weer vulling voor mijn BusBabbel.....
       
Surftips:
Als iemand die geboren en getogen is in Delft, was ik verrast om op YouTube dit filmpje uit 1923 tegen te komen. Voor velen onder de busbrieflezers niets herkenbaars maar voor vele anderen juist wel. Al ken je Delft dus niet, dan zie je hier een prima kwaliteit sfeeropname uit een letterlijk grijs verleden dat in deze busbrief met nostalgische doelstelling niet misstaat. Delft 1923
 
Ook kwam ik een link tegen naar een collega die een verzameling verhalen op internet heeft gezet van eigen hand. Een soort BusBabbels maar dan van Tineke Boogaarts. Opvallend was dat de laatste bijdrage stond vermeld als september 2004 dus ik neem aan dat Tineke haar ervaringen niet meer op papier zet of misschien haar carrière op een ander terrein heeft voortgezet. Hoe het ook is, hier staan 26 leuke verhalen.
www.busverhalen.nl
 
Heb je altijd al de gedachte gehad: "Ik zou wel de cockpit van een airbus 380 van HEEL dichtbij willen bekijken?" Klik dan op bijgaande link. Deze is echt prachtig, je kunt alle kanten uitkijken met de knoppen onderaan het beeld, ook in- en uitzoomen. Airbus 380

Klik op:     


       
Grappig:
De directeur roept zijn secretaresse bij zich...
Daisy, ik stel je een bonus voor. Het principe is eenvoudig. Ik werp 500 euro op de grond. Indien je die kan oprapen voor ik je heb kunnen ??????? (vertaling: benaderen), dan is dat geld voor jou !!
De dame vraagt bedenktijd over het voorstel om er met haar partner over te praten.
Thuis verklaart zij de toestand aan haar man. Die lijkt wel geïnteresseerd.
Man: "We kunnen dat hier thuis toch eens uitproberen en als het lukt dan verdien je een aardige zak euro's!!"
Haar man gooit een biljet van 500 euro op de grond en nog voor hij ook maar zijn broekriem heeft kunnen losmaken, heeft zijn vrouw het geld al opgeraapt.
Ze proberen het nog een keer, en deze keer heeft hij zelfs niet de kans om zijn gulp open te ritsen.
Tevreden zegt hij: "Schat, je kan op het voorstel van je baas ingaan en dan zul je morgen in het geld zwemmen!!"
Wanneer hij de volgende avond zijn vrouw gaat ophalen, schrikt hij zich een bult.
Haar haar is totaal in de war, haar kleren zijn een zooitje en ze waggelt als halfdronken over het voetpad...
Geschokt vraagt hij haar: "Wat is er verdorie met jou gebeurd?"
Vrouw: "Mijn baas heeft me geroepen.......en heeft 500 euro op de vloer gegooid."
Hij: Ja en...ben je er niet in geslaagd zoals gisterenavond thuis?"
Zij: "Denk jij dat het makkelijk is met allemaal muntstukjes van 1 eurocent......."
 
Deze week liep ik bij het gemeentehuis van Zutphen waar de Nederlandse driekleur vrolijk wapperde.
Toen zag ik dat een Amerikaanse toerist in alle ernst naar die vlag stond te staren.
Toen vroeg hij mij wat nu eigenlijk de betekenis was van de kleuren rood, wit en blauw.
Ik zeg tegen hem: "Dat heeft alles te maken met de belastingen in Nederland. Als we de belastingaangifte in de bus krijgen, worden wij rood van woede. Als we vervolgens het te betalen bedrag lezen, trekken we wit weg om ons dan ook nog een keer blauw te betalen."
De Amerikaan knikte begripvol en antwoordde: "Bij ons is dat precies hetzelfde, alleen zien wij er nog sterretjes bij".
 
De juffrouw staat voor de klas en zegt tegen de kinderen: "Vandaag gaan we het over een bepaald soort dieren hebben, en  wel over torren. Wie kan mij een tor noemen?" Jantje steekt zijn vinger op : "De water-tor, juf."
"Dat is goed," zegt de juf, "en weet je ook wat die eet?" Jantje zegt: "Ja juf, waterplantjes en watervlooien!"
Pietje weet er ook één en steekt zijn vinger op: "De boom-tor juf."
"Dat is ook goed," zegt de juf, "en weet je wat die eet?" Pietje zegt: "Ja juf, boomschors en blaadjes!"
Dan steekt Wim zijn vinger op en zegt: "Ik weet er ook een juf, de vibra-tor!"
"De vibra-tor?" zegt de juf, "ik denk niet dat dat goed is. Kan je misschien ook zeggen wat die eet?"
"Nou," zegt Wim, "volgens mijn zus vreet 'ie batterijen!"
 
„Heb je het gehoord? Onze chef is gestorven."!
„Ja, en ik vraag me de hele tijd al af, wie er samen met hem gestorven is."
„Hoezo samen met hem?"
"Nou, in de rouwadvertentie stond toch: „Met hem stierf een van onze bekwaamste medewerkers..."

Tot slot:
Als je wat gaat googelen kun je zelf ook busreclames tegenkomen. En vind je er hele bijzondere bij dan houd ik mij aanbevolen want ik kan ze altijd gebruiken in een volgende busbrief.
Voorlopig is deze aflevering weer klaar en kan ik me concentreren op de volgende. De komende brieven heb ik het plan om in ieder geval een keertje het zwart/wit tijdperk in de hoofdrol te plaatsen en als het weer wat warmer is, kan ik ook weer eens het buitenland als thema benutten want ik heb nog een flinke serie foto's die daarvoor in aanmerking komt. Wie dan leeft, wie dan zorgt, dus met andere woorden: Ik zie wel. Tot de volgende brief.
 
Groeten
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)
      
    
Wijsheden:

Ik droomde van de werkelijkheid. Wat een opluchting om wakker te worden. (S.Jezry Lec)

Geen mens is intelligent genoeg om zijn eigen domheid te kunnen begrijpen. (N.N.)

Wie een vrouw begrijpt, is geen man.

terug naar de