terug naar de |
|
28
oktober 2006
N i e u w s i n B u s b r i e f f o r m a a
t <++++>
___________________________________________________________________
______Onderwerp: De vooruitzichten van een buschauffeur
__________
Verhalen
over oude en nieuwe bussen,
In deze brief kort aandacht voor een gebeurtenis in Delft. Wij
hebben een jubileum gevierd. Onze vestiging bestond 25 jaar en dat hebben we gemerkt. Op 14 oktober hebben we een feestavond
gehad voor de huidige medewerkers van Connexxion en TSN van de vestiging Delft.
De avond is druk bezocht en in een aangename sfeer verlopen.
Bij de entree aan de Schieweg 80
hangt een steen/plaquette met het opschrift "Dit bedrijfspand van Westnederland
is op 16 oktober 1981 officieel geopend door mr.R.M.Gallas, burgemeester van
Delft". (Aanvulling: intussen, 2009, is het pand niet meer in gebruik en is de
plaquette verwijderd)
Op 22 oktober is er een reünie c.q.
opendag georganiseerd waarbij geprobeerd is om zoveel mogelijk oudgedienden te
bereiken. Ook hier was de opkomst prima en tussen 13.00 en 17.00 uur hebben
velen zich verbaasd over velen. Bij TSN hadden ze de werkplaats in optima forma
gebracht en vele onderdelen konden worden gedemonstreerd. Monteurs ontvingen
de gasten en gaven een rondleiding langs de bruggen en bussen en door de
plaatwerkerij. Opvallend was de onmiddellijk aanwezige humor die vaak van de
vestiging Delft maakt wat hij is: een soort cabaretvoorstelling aan de
koffietafel. Uiteraard lukt dit omdat de dissidenten geen uitnodiging hadden
ontvangen (geintje)..... maar de kwinkslagen en de uitroepen "wat leuk je weer
eens te zien". waren niet van de lucht. Over lucht gesproken: de 'regiomanager'
van toen, de heer v.d.Lugt kon helaas niet aanwezig zijn (inmiddels is
de heer v.d. Lugt in 2008 overleden) maar de
toenmalige directeur van Westnederland, de heer Kuilman, gaf wel acte de
présence. Een zeer gewaardeerde bezoeker op ons feest. Er waren ook
karakteristieke oud-collega's zoals o.a. Seiko(!) en Rooie
Bertus(!) uit het controleurscorps en vele anderen die hun loopbaan in
Delft zijn begonnen en daar met genoegen op terugkijken. Het was een enerverende
gebeurtenis, het is voorbij maar gelukkig hebben we de foto's nog. De
blauwe WSM museumbus 4697 trok op deze middag de aandacht van mensen die er
actief op gereden hebben maar zeker ook door mensen die zich verbaasden dat dit
een normale streekbus is geweest en er een rondje mee wilden rijden wat
Piet Bakker graag verzorgde.
Nu de
nieuwe busbrief, nummer 56 alweer, met daarin eens een andere kijk op
het busvervoer. Normaal kijk ik náár een bus maar deze keer wilde ik eens
vanuit een bus kijken en laten zien hoe dat er uit ziet. Dit gecombineerd met
wat herinneringen aan voorbije tijden en situaties, levert hopelijk een
verrassende briefinhoud op die de naam "de vooruitzichten van een
buschauffeur" eer aandoet.
Vorige keer had ik een primeur te
melden omdat ik de busbrief op internet aantrof in krantvorm..... Deze keer gaat het
wel erg ver want zelfs Paul Verhoeven heeft nu interesse getoond zoals
bijgevoegd filmattribuut laat zien. Hopelijk wordt het geen zwartboek maar een
positievere film, de toekomst zal het leren.
Over tot de orde van de dag en dat wordt dus, zoals al
eerder gezegd, een combinatie van toen en nu.
Foto 1a-1b:
Lang geleden zie ik in mijn herinnering hier een
rotonde liggen waarin later een aantal betonnen pijlers werden geplaatst om een
verkeersplein te bouwen maar dat vele jaren zo bleef staan vermoedelijk door
geldgebrek of politieke onwil. Nu al weer jaren en jaren een toplocatie wat
files, fijnstof en snelheidscontroles betreft. Ik heb het hier over het
verkeersplein Prins Claus. Vele fly-overs tussen Nootdorp, Leidschendam,
Voorburg en Den Haag geven een bijzonder lijnenspel op deze foto. Na een
reconstructie om het aantal zogenaamde weefvlakken te beperken (er zijn nu nog 2
levensgevaarlijke wevende verkeersstromen over) is dit een redelijk veilig
knooppunt geworden.
Op foto 1b zie je een moderne bouwvorm langs de
Utrechtsebaan in Den Haag/Voorburg. Een verzameling blokken lijkt kriskras op
elkaar gestapeld. Dit gebouw behoort tot het complex van KPN. Als buschauffeur
wordt er hard gewerkt aan zijn of haar culturele architectonische kennis,
niet alleen via moderne structuren maar zoals verderop in deze brief zal
blijken, ook via bouwwerken uit het verleden die onderweg aan bod
komen.
Foto
2a-2b:
De volgende 2 foto's laten 2
verkeersaders zien die heel dichtbij elkaar parallel lopen. Nogmaals de
Utrechtsebaan maar nu Den Haag in en daaronder de Laan van N.O.Indië maar dan
Den Haag/Voorburg uit. Het contrast is groot. Vóór de komst van de Utrechtsebaan
was de Laan van N.O.Indië een bekende toegang van Den Haag maar nu alleen
in de spits als alternatief voor de vaak volstaande Utrechtsebaan. Ooit reden
wij hier met lijn 132, een lijn vanaf Den Haag CS die Voorburg, Nootdorp,
Delft, Den Hoorn, Schipluiden, Maasland en Maasluis verbond. In Nootdorp
was toen de renbaan waar nu o.a. de Blokkers, Lidl's, Kruidvaten,
Multivlaai's en Xenossen van onze tijd hun eenheidsworst verkopen. Nu is alles
weg, soms letterlijk, de renbaan is weg maar ook heel Nootdorp is weg. Zoals
vele dorpen in Nederland worden ze opgeslokt door de omliggende steden. Als er
wedstrijden gereden werden op de renbaan dan had je met lijn 132 op Den Haag CS
opeens een heel landelijke sfeer. Tientallen boeren met klompen aan en het
stro nog achter de oren, stonden dan te dringen om naar Nootdorp te gaan. Wat
een tijd.
Foto
3a-3b:
Den Haag CS, het busplatform, voor
hoelang nog??? Plannen genoeg om dit gebied een face-lift te gaan geven. Het
NS-complex moet anders, de Zwarte Madonna moet weg (intussen gebeurd) en het busplatform heeft al
lang niet meer de functie die het jaren geleden had. Boven het dak van het
platform torent het gebouw van het Ministerie van VROM (Volkshuisvesting,
Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer) en de 'vulpen' van het ministerie van OCW
(Onderwijs, Cultuur en Wetenschap).
De 2e foto werpt een blik in de
andere richting en laat de inrit naar het uitstapperron zien waar Interliner
3548, een 13 meter Volvo uit 2005, net naartoe rijdt. Rechts winkelcentrum Babylon.
Foto
4a-4b-4c-4d:
Niet alle foto's zijn technische
hoogstandjes. Wel zijn het rijdende hoogstandjes want ik hou het toestel (een
van de eerste generaties digitale camera's) tijdens het rijden dichtbij de
voorruit en klik op goed geluk af. Vaak willekeurig om een doorsnee beeld van
mijn uitzicht te maken maar in het geval van de onderstaande 3 foto's met de
bedoeling om de voortgang van de bouw van het nieuwe ADO-stadion vorm te geven.
Lang was op de route van lijn 42 in het Forepark een hoop zand omdat de
bouwvergunning niet werd afgegeven vanwege de ligging langs de rijkswegen A12 en
A4. De Europese norm voor luchtvervuiling hield het project op maar met een
nauwkeurige (!) herberekening werden er enige cijfers verlaagd en plots kon de
bouw wel beginnen. Ik zal dat vast niet goed omschrijven en een simplistische
kijk op zulke berekeningen hebben maar een hek om je tuin moet aan alle
afmetingen voldoen anders wordt het afgebroken maar economische zwaargewichten
kunnen met de regeltjes alle kanten op. Foto 4c dateert van 17 oktober
2006.
Waar je nu langzaam de contouren van
een voetbalstadion ziet verschijnen zal over afzienbare tijd met minimaal een
clubvlag gezwaaid worden.
Op 4d zie je een wandelend kunstwerk
zoals ze dat tegenwoordig geloof ik noemen. Een serie vuurtorens die door de
wijk wandelen. Ze zijn door heel Ypenburg gegaan en nu door
Forepark/Leidschenveen. Op gezette tijden worden ze gedemonteerd en een eindje
verder weer opgebouwd. Geen kleinigheid want zoals je ziet worden ze op hun
plaats gehouden door een flinke betonnen plaat en moet er dus zwaar materiaal
aan te pas komen om de boel ergens anders te zetten. Leuk initiatief maar daar
is naar mijn mening alles wel mee gezegd. Tegenwoordig wordt alles direct maar
kunst genoemd dus als ik mijn bezem elke dag op een andere plek in de schuur zet
en daar dan een foto van maak, kan ik daarmee gaan exposeren....
Op deze foto zie je rechts
werkzaamheden die tot een ov-knooppunt moeten leiden. Het Lightrailstation met
daaraan gekoppeld een tramlijn en vermoedelijk/hopelijk mag de bus er ook naar
toe. We zien het allemaal wel.
Foto
5a-5b:
Dan maar eens de polder in met lijn
129. Ooit een populaire doorgaande lijn die vele scholen, stations,
begraafplaatsen, winkelcentra en attracties verbond. Nu een zieltogend boemeltje
tussen Rotterdam CS en Delft CS. Een veredelde studentenlijn waar je de
strandgangers van weleer niet meer tegenkomt.
Bij de (vaak) oudere reiziger is het
stukje tussen Delft en Overschie altijd reden om te genieten van het uitzicht en
ondanks dat de uitlaatgassen van rijksweg A13 hier flink huishouden, ziet het er
inderdaad pittoresk uit. Ik heb het hier over de wereldstad de Zweth. 's Winters
strooit Delft met pekel tot aan de grens van de Zweth en Rotterdam strooit ook
tot de grens van de Zweth dus in het gehucht is het gewoon met de hand
sneeuwruimen geblazen. Beroemd aldaar is het meer-sterrenrestaurant "de
Zwethheul" met eveneens een michelinonderscheiding waar je tegen vergoeding
van een gemiddeld maandsalaris een lekker culinair orgasme kunt
ervaren.
Op 5b is nog net helemaal rechts een
verkeersremmer te zien die tot een van de meest spraakmakende behoort. Een
massieve driehoek heeft tot taak om het sluipverkeer dat de A13 probeert te
vermijden, te ontmoedigen. Per (circa) 30 seconden laat het ding maar 1 auto
door dus in de spits liet het ding, zeker in de begintijd, een alternatieve file
zien op de oude Rotterdamseweg waarbij lijn 129 regelmatig zo'n 45 minuten
vertraging kon oplopen. Nu, na een gewenningsperiode is de doorstroming weer
enigszins normaal te noemen en dat is hoofdzakelijk te danken aan een flink
aantal total-loss geraakte voertuigen. Deze bestuurders stonden lange tijd zich
te verbijten in de wachtende rij en als ze dan bij de afsluiting aangekomen
waren vonden ze blijkbaar 30 seconden extra te lang worden en probeerden ze snel
met z'n tweeën door de sluis te rijden. Helaas werd de achterste wagen dan
gelanceerd door de uit de grond rijzende driehoek en eindigde soms zelfs op de
kop. Voor het negeren van een rood licht een erg zware straf maar wel
effectief. (aanvulling 2010: lijn 129 is opgeheven en deze route wordt al enige
tijd gereden door de RET met lijn 40).
Foto 6a-6b-6c:
In 1999 werd het nieuwe stukje A4 tussen Rijswijk en Delft
Zuid geopend en werden wij op lijn 128 geconfronteerd met een nieuw viaduct.
Hier te zien komende vanuit het Westland, met vlak voor mij een antiek
busexemplaar van het Engelse tourbedrijf Mulley's Coaches. De bus heeft een heel
oud Nederlands kenteken BE-35-23 en al vele jaren in bezit van een hobbyist.
Mulley's Coaches is een bedrijf dat in 1938 werd opgericht in
een plaats genaamd Bury St Edmunds.
En Harry Laming
stuurde mij het volgende: "Bij toeval mocht ik een
ritje met Engelse busliefhebbers meemaken met deze door Mart Leek
uit Monnickendam bewaarde bus. Het gaan om een AEC Regal IV met
Burlingham Seagull bodywork. Mart Leek heeft naast het runnen van
een kaasboerderij en van hotels een uitgesproken interesse in
autobussen en dan vooral die met een Engelse achtergrond. Zo'n 40
stuks zijn in zijn bezit."
De route richting Delft ging jarenlang door het centrum
van Den Hoorn maar vanwege de bereikbaarheid van het Delftse ziekenhuis
werd een nieuwe brug over de Gaag gebouwd en nu komt lijn 128 niet meer langs
foto 6b. Om het centrum aldaar niet zonder busvervoer te laten, bleef lijn 132
daar gebruik van maken en rijdt langs de hier zichtbare moderne versie
van een ophaalbrug. Verderop was in mijn jeugd een groenteveiling waar ik in de
zomervakantie nog weleens kwam met een vrachtwagen van een oom die een tuinderij
had. Voor die tijd werd alles aangevoerd met boten en tegenwoordig is
alles platgegooid en je raadt het al, er worden nu volop huizen gebouwd. Den
Hoorn ligt vast aan Delft en aan de nu ook vol te bouwen Harnaschpolder. Deze
ligt weer vast aan de Haagse wijk Wateringseveld en Wateringen zodat de Randstad
steeds meer wordt wat de naam zegt.
Foto 7a-7b:
In busbrief 12 liet ik een foto zien van het
centrum van Naaldwijk, het ov-knooppunt op het Wilhelminaplein. Nu een foto van
afgelopen zomer wat goed zichtbaar is vanwege de levenloze insecten op de
voorruit, waarvoor mijn excuses. Het overstapstation aan de Verdilaan waar ik
blijkbaar aan de vroege kant aankwam gezien het ontbreken van andere lijnen. Nog
heel even en dan is de lijnaanduiding ook al weer geschiedenis geworden. Lijn
126 naar Schiedam is dan overleden en vervangen door lijn 30 naar Maassluis.
Ooit reed deze lijn 126 van Den Haag CS door het Westland via Maassluis,
Vlaardingen en Schiedam naar Rotterdam CS. Steeds werd er een stukje
afgeknibbeld (Marconiplein, Schiedam station, Vijfsluizen) en dan nu een hele
grote aderlating.....nog maar tot Maassluis West. Als ik het samen zou moeten
vatten zou ik ons vervoersgebied aanduiden met de term Stadsdienst Westland. Ik
wil proberen om nieuwe ontwikkelingen positief te benaderen maar dat valt niet
altijd mee als je ziet hoe wij van veelomvattend streekvervoersbedrijf afzakken
tot een speelbal van lokale bestuurders en regionale overheden.
In de vorige busbrief (nummer 55) liet ik 3 foto's
zien van de omgeving van Wateringen Plein uit de eerste helft van de vorige
eeuw. In deze busbrief een foto van een gedeelte van het Plein anno 2006. Het
eigenlijke Plein ligt meer naar rechts maar hier is de doorgaande route
naar Kwintsheul en Naaldwijk te zien langs het Plein. Met 2 moderne
kunstwerken en een ouder monument op de achtergrond, de stellingmolen "Windlust"
van Wateringen. Op deze kruising heb je bijna nooit tijd om van kunst te
genieten maar via deze foto kun je zien dat die 2 moderne kunstwerken eigenlijk
1 object zijn. Aan de linkerzijde de staart van wat vermoedelijk een walvis
voorstelt en rechts van de weg de kop van het beest.
Foto 8a-8b:
Terug in Den Haag op deze 2 foto's en wel op de
Hoefkade en de Vaillantlaan. Met op foto 8a de Hoefkade waarop je halverwege aan
de linkerzijde de beroemde Haagse Markt kunt vinden. Een favoriet gedeelte van
ons vervoersgebied op lijn 130. Je gaat elke rit weer op vakantie zal ik maar
zeggen. Waar overal gemeentelijke verordeningen strak nageleefd dienen te worden
is het hier over het algemeen een vrijstaat te noemen. Uitstallingen van
koopwaar tot ver in de avond, vuilnis dat ongeacht de ophaaldag gewoon
buiten gezet wordt. Parkeervakken? Rood licht? Nooit van gehoord!! Ach, het
positieve ervan is dat het geen steriele wijk is maar dat er dag en nacht
geleefd wordt en dat geeft het gebied een charme waar ze in de slaapsteden nog
iets van kunnen leren.
Op 8b de Vaillantlaan in de nieuwe gedaante. Ik
weet nog hoe het was, allemaal oude traditionele Haagse panden die ooit tezamen
een statige Schilderswijk hebben gevormd. Later wilden de autochtone bewoners
wel graag een huisje buiten de stad hebben en een flat was ruim, veel licht,
gelijkvloers en modern dus hoppa, met z'n allen naar ZuidWest, Leyenburg en
Kraayenstein om er maar een paar te noemen. Huisjesmelkers zagen hun kans schoon
en stopten de buitenlandse werknemers bij bosjes in de verouderde panden en
verdienden goudgeld. Onderhoud paste niet in het plan en zo verpauperde de wijk
zienderogen totdat de gemeente een van de grootste renovatie- en
nieuwbouwprojecten van Nederland in gang zette. Nu staat het vol met huizen van
moderne architecten en is er naar mijn mening minder narigheid dan vroeger toen
de wijk nog te maken had met oorspronkelijke bewoners die hun wijk verkwanseld
zagen en dat vaak afreageerden op de nieuwkomers.
Foto 9a-9b:
Genoeg over Den Haag. Over naar Rotterdam.
Connexxion heeft enige jaren terug het vervoer van veilingmedewerkers uit
diverse windstreken naar zich toe getrokken ten koste van Vreugde Tours en als
wij de veilingmedewerkers van Flora Holland tussen 05.00 en 06.00 uur 's morgens
ophalen via de Erasmusbrug en de wijk Slinge, brengen we ze weer terug via o.a.
de Maastunnel. Een verkeersader in het centrum van Rotterdam. De tunnel werd in
1942 geopend en het echte tunnelgedeelte is 550 meter lang en ligt ongeveer 20
meter onder Normaal Amsterdams Peil. Voor mensen met wat minder vertrouwen in
hun rijvaardigheid geen aan te raden traject omdat de rijstroken in de tunnel
voor een heleboel mensen een zichtbare hindernis zijn. Je ziet bijna altijd wel
een automobilist die de muren gevaarlijk dichtbij vindt komen en vooral als er
wat groter verkeer door de tunnel rijdt, is de onzekerheid aan de rijstijl af te
lezen.
Een ander belangrijk knooppunt is het
Kleinpolderplein (foto 9b). Zo genoemd sinds 1958 toen het door de samenkomst
van de A13 (sinds 1933) en de A20 (sinds 1970-1972) als knooppunt ging
functioneren. Nu vooral bekend van de filemeldingen en de trajectcontrole op
snelheid.
Foto 10a-10b:
Tot slot nog 2 foto's die vooruitkijken. Op 10a zie
je de rotonde tussen de wijk Emerald (tussen Delft en Delfgauw) en het
industriegebied Ruyven. Is dat zo bijzonder dan? Ja, want waar in de verte de
heistelling staat zal binnen afzienbare tijd een weg liggen die Zoetermeer en
Pijnacker op comfortabele wijze zal verbinden met Delft. Weer meer asfalt
natuurlijk maar dan moeten we maar niet allemaal bij elkaar gaan wonen want waar
je huizen bouwt, heb je infrastructuur nodig en dus gaat er kostbaar groengebied
verloren maar het is een utopie om deze ontwikkeling te bestrijden. Het
vervoersprobleem in de Randstad is veroorzaakt door beleidsbepalers en
overheidsinstanties die wel graag geld ontvingen voor de verkoop van bouwgrond
maar liever niets teveel uitgaven voor de wegen die daardoor noodzakelijk
werden. Nu, achteraf, moet er een veelvoud aan geld op tafel komen om die wegen
alsnog in te passen.
Op foto 10b zie je de wijkontsluiting van
Vinex-locatie Leidschenveen in volle ontwikkeling. Connexxion heeft met
busvervoer veel bijgedragen aan de ontwikkeling van de wijk maar zoals altijd
sluipt het railvervoer ook hier de wijk binnen en hier zie je de railaanleg
vanuit Den Haag over de A4 aankomen. Nu alweer gevorderd tot het eindpunt van de
tramlijn t.h.v. het LightRail station in de wijk.
Surftips:
Helaas in het Engels maar met een beetje gezond
verstand kun je al snel doorhebben wat hier bedoeld wordt. Op vele
terreinen kun je hier zien hoe de groei is. Bij de geboortes zie je een snelheid
die adembenemend is. Gelukkig gaan er ook mensen dood al moet dat maar niet te
dicht in de buurt komen, maar zichtbaar is duidelijk dat dit elkaar niet in
evenwicht houdt dus dat wordt nog wat in de toekomst.
Steeds vaker hoor ik mensen spreekwoorden en
gezegdes gebruiken die niet helemaal koosjer in elkaar zitten. Niet alleen op
straat maar zeker ook op radio en televisie. Journalisten die er een potje van
maken. Zo hoorde ik pas nog de uitdrukking "met de hand over mijn borst
strijken" maar dat is een verkeerde keuze want het spreekwoord luidt "met de
hand over het hart strijken" oftewel "vergevingsgezind zijn". Dit is maar
één voorbeeld, als je er op gaat letten kun je er velen vinden en als je dan
wilt nakijken hoe het eigenlijk hoort, kan dat op deze link:
www.spreekwoord.nl
Overal kom je de laatste dagen het woord "Canon"
tegen en dan bedoel ik niet in de reclamefolders voor o.a. fotocamera's. Men
heeft geprobeerd om onze geschiedenis in een soort overzicht samen te vatten en
dat zorgt uiteraard weer voor een levendige discussie in de media. Als je wilt
weten waar dit over gaat, kun je op
www.entoen.nu zien wat de "Canon
van Nederland" precies inhoudt.
Klik op:
Tot slot:
De inkt in mijn digitale pen is op. Ik ben benieuwd
of jullie deze variant van de busbrief kunnen waarderen. Ik moet ook maar weer
steeds wat bedenken dus vergeef me als je dit minder interessant vindt door b.v.
het ontbreken van busfoto's. Voor lezers uit de eigen regio misschien te
voorspelbaar maar voor anderen van buiten ons gebied mogelijk een aardige kijk
op ons dagelijkse werkgebied. Ik merk het wel. Met de volgende brief wil ik weer
een vast item uit de kast halen dus lees ook weer editie 57.
Bedenk dat als het regent in november, dan valt de Kerst in
december.....
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)
Wijsheden:
Straks bestaat het rijexamen nog maar uit één opgave: levend
invoegen in een file.
(Terzijde)
Voor mijn eerste ongeluk en na mijn laatste heb ik steeds
schadevrij gereden.
terug naar de