Busbrief 54

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t   <++++>
_________________________________________________

______ Onderwerp:  Cabines  _____________________

Verhalen over oude en nieuwe bussen,

Het is weer gelukt. Nummer 54 ziet het licht en hoe.

Diverse cabinefoto's met o.a. dank aan Marty Werkman en zijn populaire OVpagina.

De Dikke Van Dale geeft de volgende uitleg over het woord cabine: bestuurdershokje van een voertuig, b.v. in samenstellingen als autocabine, draglinecabine, kraancabine, truckcabine, vrachtwagencabine en buscabine. (maar geen concubine..... ;-)

Deze cabine is wel gefotografeerd in vervlogen jaren en dat is natuurlijk duidelijk te zien aan het apparaat op de betaaltafel: de Beckson. Samen met het gedateerde handeltje aan de stuurkolom pm richting aan te geven, kom ik tot de conclusie dat dit hoogst waarschijnlijk een DAF uit de 6100 serie kan zijn maar betere suggesties zijn altijd welkom.

Dit is samen met foto 4 wel de oudste die ik erbij heb deze keer. Dit is de cabine van een trolleybus en wel de museumbus met het wagenparknummer 101 uit 1950.

De oudste trolleybus die Connexxion in Arnhem heeft, is de beroemde trolleybus 101. Deze zogenaamde museumtrolley rijdt meestal tijdens evenementen door Arnhem heen. Trolleybus 101 dateert uit de periode 1949 - 1950. De bus beschikte oorspronkelijk over 37 zitplaatsen en 33 staanplaatsen. In de jaren 1965 - 1974 zijn dit type bussen uit de actieve dienst genomen. Bus 101 werd bewaard als museumtrolley. Het Gemeente Vervoersbedrijf Arnhem (GVA) bestelde in 1949 43 trolleybussen. Op 5 september 1949 reed de eerste trolleybus in Arnhem rond op het traject Oranjestraat - Velp (lijn 1).

Nog een stukje geschiedenis met een stoel waarvan je alleen al door er naar te kijken last van rug krijgt....

Dit is een foto van een Chausson-autobus, een merknaam die hieronder met een citaat toegelicht wordt.

In 1915 start Dhr. Adriaan Beers, de oud Hollandse importeur van het Zweedse merk Scania sinds 1946: "Beers en Zonen" te s' Gravenhage zijn bedrijf aan de Laan van Nieuw Oost Indië te s' Gravenhage, en wordt meteen in dat jaar importeur van het Duitse merk Büssing bedrijfsauto's en bussen voor Nederland en de toenmalige koloniën. In 1923 verkrijgt hij tevens het importeursschap van het Franse merk Chenard-Walcker. 7 jaar later, in 1930, verkrijgt hij tevens de vertegenwoordiging in Nederland van het Amerikaanse merk Diamond T-trucks. In 1938 is het pand aan de Laan van Nieuw Oost Indië uit zijn jas gegroeid en verhuist het complete bedrijf naar de Geestbrugkade te Rijswijk. In de tussentijd is tevens het importeurschap verkregen van de Franse Chausson autobussen.

Duidelijk geen echte streekbus maar een bustype dat wel regelmatig ingezet werd om versterkingsritten te rijden en een bus die bij een aantal collega's zeer geliefd was. Een Smitbus uit de Connexxionvloot met nummer 403. De carrosserie was van Smit, een busfabrikant uit het Friese Joure die in 1999 zijn deuren sloot. Hiermee kwam na ruim 80 jaar een einde aan het bestaan van een van de meest toonaangevende fabrikanten van luxe reisbussen. Begonnen als kleine wagenmakerij in Joure groeide dit bedrijfje uit tot een van de grootste autobusproducenten in ons land.

Foto 6:

Een Eagle-bus. Een Belgisch bustype uit 1958. Vooral de defroster maakte indruk op mij toen ik hem ontdekte op de foto (de witte ventilator!!!!) De mp3-speler heeft enigszins te grote knoppen voor het mooie maar verder zou je er zo mee weg willen rijden. Toch? Verder heb ik helaas geen nadere toelichting omdat ik die gewoonweg niet kon vinden.

Foto 7a-7b:

Wederom een museumbus en nog wel een hele bekende want deze staat in het Haags Bus Museum namelijk de 4282. In mijn loopbaan heb ik 5 keer met deze bus mogen rijden wat een bijzondere belevenis is en dat kun je je misschien wel voorstellen. Niet alleen door de rij-eigenschappen maar zeker ook doordat je omgeven bent door een inrichting die zo geheel anders is dan je normaal gewend bent. Wat te denken van de ergonomisch verantwoorde stoel waarvan ik me nog duidelijk soortgelijke exemplaren herinner uit de eerste bussen waar ik aan begin van mijn chauffeurscarrière mee gereden heb. Ook een van de ruitenwissermotortjes is op deze foto heel duidelijk zichtbaar. Als ik me goed herinner kon je daar aan een knopje draaien waardoor de wisserbladen sneller of langzamer heen en weer gingen. De richtingaanwijzer moest je bedienen vlak onder het stuur en dus was het zaak om niet door het stuur heen de knop te draaien anders kon het gebeuren dat je nagels geknipt waren zonder dat het nodig was omdat het 'smeedijzeren' stuur geen genade kende bij het terugdraaien uit een bocht b.v. Kijk rustig eens naar alle attributen in deze Leyland en probeer je voor te stellen dat je daar je dienst mee gaat rijden. Heerlijk.

Foto 8a-8b:

Van iets later dateert deze foto. De 5400 van ZWN, een DAF SB 220 die vermoedelijk reeds een tweede leven over de grenzen is begonnen. Duidelijk nog een interieur uit de nadagen van een periode van standaardbussen die nooit meer terug zal komen. (zie ook de foto bij het slotwoord)

Foto 9a-9b:

De 9e en laatste foto uit deze cabine-serie is er een van de Iveco 1234. Een wagen uit de ZWN-tijd en als het waar is, is deze wagen nooit omgekleurd in Connexxion kleuren. De broertjes/zusjes met de nummers 1231-1232-1233 zijn wel in de groene kleurstelling te zien (geweest), zie busbrief 15.

Surftips:
Dan nu het linkenverhaal.

De pagina van een bekende Nederlander waar je alle dossiers waar hij zich mee heeft beziggehouden kunt inzien. Peter R. de Vries

Als je er een paar hebt gelezen, raak je er door geboeid omdat detectives op televisie vaak erg onwaarschijnlijk lijken maar in deze dossiers zie je dat de werkelijkheid de fantasie weer eens overtr(o)eft.

Klik op:

Tot slot:

Soms is stoppen heel moeilijk vooral als er aardige foto's beschikbaar zijn. In dit geval heb ik even leentjebuur gespeeld bij een editie van het blad de Autobuskroniek van de Autobus Documentatie Vereniging. Hierin stond een zeer tot de verbeelding sprekende foto van bussen die we mogelijk later op vakantie in het buitenland tegen kunnen komen. Hopelijk vergeeft fotograaf Huug Pieterse mij deze ongevraagde vrijpostigheid. We zien hier een aantal bussen het Rotterdamse zeegat uitvaren, niet op eigen kracht maar aan dek van een containerschip waar ze tussen en op de containers te zien zijn.

Ik hoop jullie met deze uitgebreide busbrief weer wat leesplezier te hebben bezorgd en zie je graag terug.

Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)

Oefen nooit kritiek uit op koffie, er komt een tijd dat je zelf oud en slap bent.

Liever een buik van te drinken dan een bult van te werken.