16
april 2006
N i e u w s i
n B u s b r i e f f o r m a a
t <++++>
__________________________________________
______
Onderwerp: RET __________________
Verhalen
over oude en nieuwe bussen,
Na de HTM aflevering voelde ik me
verplicht ook aandacht te schenken aan de RET. In busbrief 35 schreef ik dat we
meer binding met Den Haag hebben vanuit Delft dan met Rotterdam maar ik
moet dat ook niet overdrijven want ik heb ook veel herinneringen aan
Rotterdam. Vooral aan het Centraal Station en daar komt dan ook een aparte brief
over en wel nummer 51. We hebben en hadden veel raakvlakken
met bus- en tramlijnen van de RET, vooral in Schiedam en Vlaardingen. De
geruchten over samenwerking met de RET zijn ook al jaren een bron van speculatie.
Wat er zal gebeuren zit nog in de glazen bol maar dat de toekomst grote
veranderingen zal brengen staat als een paal boven water. Deze week dus aandacht
voor onze vakbroeders van de RET.
Foto 1:
Een aardige uitspraak in Nederland is dat de
geschiedenis zich herhaald. Op onderstaande foto zie je dat die uitspraak
helemaal waar is als het om Station Schiedam/ Rotterdam West gaat. Van
Edwin Timmers kreeg ik het plaatje onlangs opgestuurd en ik ben er blij mee want het
geeft mij de kans om de Horvathweg te laten zien zoals het tig jaren terug was.
Net of je anno 2006 kijkt, alleen de voertuigen zijn in meerdere opzichten niet
van deze tijd, in kleur en uitvoering. De gele Westnederland bussen
en de bruine RET wagens geven de foto een nostalgische uitstraling. Met de komst
van de Metro werd het hele stationsgebied op de schop genomen en verhuisden de
bussen van het Stationsplein bij de Prof. Kamerlingh Onneslaan naar de
Horvathweg. Het vrijgekomen plein is nu bebouwd op deze A-locatie nabij een
station en de rijksweg A20. Op foto 2 zie je nogmaals de Horvathweg nog niet zo lang
geleden in de nieuwe situatie met een klein bedrijfsongeval.
Foto
2:
Niet alleen bij ons zijn zo nu en dan
wat schades te betreuren. Op foto 2 en foto 3a-b-c zie je dat niets menselijks
ons vreemd is. Waar mensen werken worden fouten gemaakt maar daar wordt niet
overal even open over gedaan. Onderstaande voorvallen zijn met moeite te vinden
zodat het lijkt of er ergens nog een doofpot staat opgesteld. Vanuit
promotie oogpunt niet onlogisch maar het komt toch enigszins krampachtig over.
Gelukkig zijn er altijd fotografen in de buurt die ons laten weten wat er zoal
om ons heen aan de hand is.
Deze chauffeur dacht even snel een
bakkie te doen of mogelijk maakte hij/zij een hoogstnoodzakelijke sanitaire stop
maar in de haast wordt een enkele keer de handrem vergeten. Omdat de bus toch
wel stil blijft staan zolang de deuren open staan (de zgn. halterem) is er geen
argwaan maar als daarna de deuren van buitenaf door b.v. een open raampje alsnog gesloten worden, wil het
soms misgaan als de bus op een helling staat zoals hier aan de Horvathweg in
Schiedam. Bussen worden steeds meer uitgerust met velerlei snufjes dus kan het
natuurlijk ook zo zijn dat niet alleen de bestuurder hoge nood had maar dat
de 619 eveneens een sanitaire stop wilde maken omdat de uitlaat nu
duidelijk zichtbaar in de bosjes zit....
Foto
3a-3b-3c:
Foto
4a-4b:
Lijn 56 door de jaren heen. Drie
generaties Rotterdams stadsvervoer, 2x Daf/Hainje en 1x Mercedes waarbij
mij vooral de grote verschillen aan de voorruiten opvalt. Vermoedelijk een
promotiefoto ten tijde van de introductie van de Mercedes O405 (nummers 420-439)
omdat de rechtse bus nog een tijdelijke kentekenplaat draagt. Alle onderstaande
foto's heb ik geleend van een RET pagina die helaas niet meer online staat.
Van Ed S. kreeg ik kortgeleden de
foto van de Den Oudsten Alliance B96 City met wagenparknummer 830 waarvan er bij
de RET ook een flink aantal rijden. Hier eveneens een witte kentekenplaat
dus ik kan aannemen dat er nog niet veel kilometers op de teller stonden toen
deze foto werd genomen. Ed reed er als vermoedelijk 3e of 4e chauffeur op na de
aanschaf toen hij deze foto maakte.
Foto
5:
Nog een ander type bus, de Volvo
B10B-55 in uitbundige kleuren. Tja, mijn mening over dit soort uitdossingen heb
ik al eens kenbaar gemaakt. Leuk om te doen als de bus een alternatieve functie
heeft gekregen maar als lijndienst is het in mijn ogen geen succes. De
tekst op de dakrand heeft wel mijn instemming maar dat is niet zo moeilijk lijkt
me omdat je met zo'n cryptische zin altijd gedekt bent als je niet helemaal op
tijd rijdt.
Foto
6a-6b-6c-6d:
De tijden van weleer heb
ik hier samengebracht bij foto 6.
De RET-204 staat hier
duidelijk te pronken op het Willemsplein, waarschijnlijk tijdens de
Wereldhavendagen, waar men met oud materiaal een rondrit kon
maken (met dank aan Gerrit Prins). De 204 is een Leyland Panther uit 1965
en behoort tot de voorlopers van de eerste serie donkerrode stadsbussen zoals de
ongelukkige bus op foto 8. Omdat de carrosseriebouwer teveel wijzigingen
aanbracht die bij Leyland niet in goede aarde vielen, eiste Leyland dat de
bussen niet meer als Leyland herkenbaar waren en verdwenen de typerende
wieldoppen en de beroemde logo's.
De andere drie
foto's geven een beeld van hoe het er bij de Rotterdamse buren uitzag in vroeger
tijden. Omdat de RET meer is dan alleen maar bus, hier ook een frontaal plaatje
van een museumtram.
Vooral de interieurfoto
van vermoedelijk museumbus 223, een Saurer uit 1948 die in topconditie tot
het wagenpark van de SVA behoort, de
Stichting Veteranen Autobus
ziet er heel goed verzorgd uit. "Those were the days folks!!!
Foto 7:
Op de bij foto 4 genoemde pagina zag ik ook deze foto staan.
Onlangs is er nog een busbrief verschenen over Cuba en daar had dit exemplaar in
kunnen staan. In Nederlandse stadskleur gehouden met het RET-logo er nog op,
rijdt deze DAF rond op het sigareneiland van Castro.
Foto 8:
Als uitsmijter nog een foto van Ed S. met een
bijzonder verhaal. Deze gedateerde foto stamt vermoedelijk uit het tijdperk waar
ook de bus op foto 7 toe behoort. Op zekere dag was een monteur van de RET met
deze bus op weg van de garage Kleiweg naar de garage Sluisjesdijk voor wat
nachtelijk onderhoud (de bestemmingsfilm laat Crooswijk zien maar dat is
later gebeurd nadat de wagen vervoerd was naar de garage).Hij reed door de
Maastunnel toen hij plotseling een vrachtwagen uit tegenovergestelde richting
over de middenstreep op hem af zag komen. De monteur verstijfde niet van schrik,
wat ik heel normaal had gevonden, maar hij remde uit alle macht en dook toen in
een fractie van een seconde uit zijn stoel het trapgat in en redde daarmee
hoogstwaarschijnlijk zijn leven. De vrachtwagen ramde de bus en reed na de
aangerichte schade zonder te stoppen door. De volgende dag werd de vrachtwagen
gevonden in de buurt van de Vierhavenstraat bij het Marconiplein en de stukken
van de bus zaten er nog aan. De chauffeur bleek ook na al die tussenliggende
uren nog steeds een te hoog alcoholpromillage in zijn bloed te hebben en wist
zich van de aanrijding niets te herinneren. (excuus aan de RET-lezers dat deze
brief een hoog rampengehalte heeft gekregen)
Van Patrick ontving ik nieuwe foto's en nieuwe informatie over dit ongeval.
Het was een vrachtwagen van van Deudekom en het was mijn vader Joop (de monteur)
die het ongeluk heeft gehad (Joop is vorig jaar overleden). Op bijgaande foto
staat hij bij de bus, twee dagen na het ongeluk. De foto's zijn gemaakt door
mijn opa (de schoonvader van mijn vader). Als iemand meer kan vertellen over dit
ongeval dan kun je die informatie sturen naar zoon Patrick,
pd.vanhelden@hotmail.nl
Surftips:
De surftips die hier stonden zijn niet meer actief
en dus verwijderd.
Klik op:
Tot slot:
Genoeg om eens rustig te bekijken. Doe er je voordeel mee en vergeet de spreuk onderaan niet te
lezen!!
Wijsheden:
Dans nooit naakt, want het lichaam heeft onderdelen
die niet ophouden te bewegen als de muziek
ophoudt. (Gerald Arpino)
terug
naar de