N i e u w s i
n B u s b r i e f f o r m a a
t <++++>
______________________________________________________
______ Onderwerp: Station Delft
______________________
Verhalen
over oude en nieuwe bussen,
aflevering 36
Ja, zo zie je maar wat een diploma
kleuterschool allemaal kan opleveren. Een galerij aan kunst met een kleine K,
vervaardigd door jullie altijd toegewijde redacteur. Later meer hierover. Deze
week wat minder bussen maar een brief met gebouwen, om precies te zijn
hoofdzakelijk een opvallend gebouw dat voor de meesten onder jullie toch een sterke
herkenningsfactor zal hebben: Station Delft.
Foto
1:
Van Delft Station Centraal zou je een
behoorlijke fotoverzameling verwachten en ik heb ook een redelijk aantal
vooraanzichten van het stationsgebouw kunnen vinden maar een overzichtsfoto van
het stationsplein mét bussen is niet echt ruim voorradig. Jammer want het plein
heeft door de tijden heen vele gedaantes gehad die ik jullie graag had laten
zien. Nu blijft het bij een zijdelingse invalshoek waarmee ik hopelijk dit item
voor de busbrief toch interessant kan maken.
Op foto 1 zie je het stationsgebouw
gefotografeerd in de periode dat blijkbaar de auto nog moest worden uitgevonden
maar dat ook de wirwar aan fietsen (zelfs in verhouding tot het toenmalige
inwoneraantal) ontbreekt, vind ik op z'n minst gezegd vreemd. Het is uit de tijd
van de veldwachter, linksonder zie je Bromsnor bij het hek, en vermoedelijk was er van een
universiteitsstad nog geen sprake zodat er via een boemeltreintje hooguit drukte
was op marktdag. Van een infrastructuur met stoepranden en verkeersborden zoals
vandaag de dag was ook nog niets merkbaar.
Foto
2:
Deze foto is uit 1940 en is helaas
niet heel scherp maar geeft toch een aardig beeld van hoe het eens geweest is.
Gezien vanaf de van Leeuwenhoeksingel met als enige verkeer een handkar. Rechts
is te zien dat er in die jaren nog helemaal geen Stationsplein bestond en de
singel gewoon doorliep tot aan de brug. (info tevens in busbrief 6 bij foto 1).
Over enige tijd zal van alle gebouwen op deze foto alleen het stationsgebouw nog
over zijn. Voor de aanleg van de treintunnel worden alle huizen 'geofferd'. De
huizen aan de van Leeuwenhoeksingel zijn de eerste herenhuizen die buiten de
stadswallen van Delft werden gebouwd, dus lijkt het mij eeuwig zonde dat ze weg
moeten. Ze kunnen trouwens gewoon blijven staan net als met het stationsgebouw
zal gebeuren omdat die in dezelfde lijn staan maar voor de geldwolven is een
compleet modern en peperduur woningen-, bedrijven- en kantorencomplex natuurlijk
veel interessanter.
Foto
3:
Hier wel een bus op deze foto uit
1970. Het lijkt wel of het stationsgebouw net uit de steigers komt zo netjes en
verzorgd ziet het er uit. Wie weet is er in die jaren net een restauratie
uitgevoerd. Hier is al weer meer te herkennen van de huidige situatie al wijst
nog steeds een beperkte hoeveelheid fietsen en een zeer gedateerde auto op een
volstrekt andere tijd. De bus heeft trouwens ook aardige museumwaarde. Op de
plek waar nu het Grenswisselkantoor gevestigd is, zat toen nog de 'moderne'
aanbouw van het stationsrestaurant. Ook in de jaren zeventig was er van een
stationsplein zoals wij dat kennen nog geen sprake gezien de begroeiing op de
plaats waar nu onze eindpuntvoorziening gevestigd is.
Ter hoogte van het trappetje hier
middenvoor is jaren later een van de drukst gebruikte haltes van het
streekvervoer gesitueerd geweest namelijk de halte voor o.a. lijn 129 richting
Rotterdam met z'n beroemde en beruchte klanten naar de toen nog zogeheten
TH (technische hogeschool).
Foto
4a-4b:
Twee foto's uit vermoedelijk ongeveer
dezelfde jaren. In de tijd dat er nog geen tram naar de wijk Tanthof reed,
hadden wij op deze plek een andere superdrukke halte waar zoals hier te zien is,
vele lijnen halteerden waaronder de toen toplijn 130, gecombineerd met lijn 131.
Daartegenover aan de andere zijde van de weg stond het reeds eerder
genoemde Sextant. Zo genoemd vanwege de zeshoekige vorm. Sex betekent meer dan
wij denken want het betekent in deze vorm gewoon zes (6). In tegenstelling tot
de andere foto's valt het mij op dat het station op deze foto een behoorlijk
verloederde en rommelige indruk maakt. Toen het stationsplein heringericht werd
naar de stand van zaken zoals wij die nu kennen, werd er ter vervanging van het
Sextant een portocabine geplaatst op de plek achter de hier zichtbare halte,
tegen het stationsgebouw aan. Geen gezicht en geen aangename herinneringen aan
die periode maar het leverde in ieder geval een plein en een eindpuntvoorziening
op die lekker vloekten met de historische uitstraling van het stationsgebouw. Op
dit punt van ethiek kan de gemeente Delft zo heerlijk tegenstrijdig zijn. Voor de burger
worden vele regeltjes bedacht om het stedebouwkundig aanzien van Delft voor
toeristen aantrekkelijk te houden maar de gemeente zelf bouwt zulke dissonaten
zonder met de ogen te knipperen. Een ander voorbeeld is het Stadskantoor aan de
Phoenixstraat. T.h.v. een belangrijke entree naar het historische centrum wordt
gewoon een soort duikboot met een zwembaduitstraling geplaatst dus praat mij
niet van verantwoord bouwen.
Genoeg hierover, terug naar het
Sextant waar de man op de zwart-wit foto de scepter zwaaide bij de
loketverkoop. Dirk K. al enige jaren genietend van zijn vrijheid, hier zichtbaar
in herkenbare Westnederlandtrui, was altijd een verhaal apart. Dirk kon grommen
maar had ook een zeer humoristische kijk op o.a. het stationsplein. Hij kon
zonder in de lach te schieten, de mensen de meest absurde dingen wijsmaken. Ook
voor practical jokes kon je bij hem terecht. In die tijd stond er op de plaats
waar wij tegenwoordig ons onderkomen hebben een fontein waarvan de elektrieke
bediening in het Sextant was aangebracht. Buiten het feit dat (vermoedelijk)
studenten daar regelmatig kleurstoffen in goten of zeeppoeder zodat de
fontein een niet geheel zo bedoelde functie erbij kreeg, had Dirk ook een
mogelijkheid om er iets mee uit te halen. Als 's zomers de fontein nog niet in
werking was en er dan reizigers op de rand van de fontein wilden gaan zitten,
was het natuurlijk te verleidelijk om de knop van de waterleiding te bedienen.
Geschrokken sprongen de rustzoekers dan op waarna Dirk de fontein weer liet
rusten. Tot ze weer gingen zitten en dan ging de boel opnieuw spuiten. Dit
kon enige keren doorgaan, een soort Bananasplit-geintje.
Foto 5:
De laatste foto van deze week heb ik toegestuurd gekregen van
collega Jan van den Berg en toont zijn oog voor fotogenieke momenten. Het moderne
"Sextant" anno 2005. Een soort aquarium met een golfplaten dak in een entourage
van zeemeeuwen en regenbogen. Een fraaie foto ter afsluiting van deze busbrief.
De komende jaren zal alles wat in deze busbriefaflevering te zien is veranderen
in een bouwput, op het stationsgebouw na, dus mogelijk zijn dit over enige tijd
geschiedkundig waardevolle foto's geworden.
Foto 6a-6b:
Twee foto's die de ontwikkelingen
goed laten zien heb ik hieronder geplaatst. Jan belde brutaalweg aan
bij bewoners tegenover het stationsplein en vroeg of hij op het
balkon even wat foto's zou mogen maken. Dat was geen probleem en zo
kwam de fraaie foto 6a tot stand.
Het groen van Connexxion is intussen verdwenen
alsmede de gebouwen rond het staionsplein. We zien nog net een bus
van Veolia tussen de graafmachine door maar ook die hebben plaats
moeten maken voor de slopers en nu is het busstation verplaatst naar
een tijdelijk verblijf aan de achterzijde.
Op deze kaart kun je je postcode invullen en dan
krijg je te zien hoe de buurt er aan toe is.....
Tot mijn spijt ben ik door mijn linken naar buspagina's heen.
Er zijn er natuurlijk nog genoeg maar die kan iedereen met een beetje
Google-gevoel zelf vinden dus daar ben ik niet voor nodig. Heeft iemand nog een
tip dan hoor ik dat graag. Hou er dan wel rekening mee dat ik een voorkeur heb
voor pagina's waar niet alleen busfanaten wat aan hebben maar ook de
terloops geďnteresseerde zoals ik al eerder aangaf in busbrief 33. Alvast
bedankt.
Klik op:
Tot slot:
De komende jaren zal het aanzicht van Delft CS
drastisch wijzigen. Als er noemenswaardige foto's beschikbaar
komen, zal ik hier de aanvullingen plaatsen maar op dit moment
is het allemaal gewoon een soort Sahara.
Ariverderci
Wijsheden:
Het ellendige van politieke grappen is dat ze soms
minister worden. (W.van Broeckhoven)
terug
naar de
