Foto
1:
Een unieke foto denk ik. Ik heb hem
al een paar jaar in mijn bezit maar dit lijkt me een leuk moment om hem met
jullie te delen. Brieflezers uit andere gebieden dan Delft zullen dit
waarschijnlijk minder boeiend vinden maar collega's in Delft gaan nu hopelijk wat rechter in de stoel zitten. De
vestiging Delft vroeger, ten tijde van de eerste
jaren van haar bestaan rond 1981-1982. Er zijn meerdere luchtfoto's
maar deze had het handzame formaat voor de scanner waardoor ik hem kan
versturen.
Het latere terrein van de
Mercedes-dealer is op deze foto nog uitermate geschikt voor een terreinwagen uit
b.v. het Mercedes assortiment. Zandvliet van vóór de grote brand, waar je de
angstige varkens en biggen op sommige dagen kon horen schreeuwen voor ze tot
karbonades en verse worst verwerkt werden. Helemaal rechtsboven zie je dat het
bedrijventerrein aan de Schieweg in die tijd nog lang niet was volgebouwd. Het
terrein van de vestiging zelf is ook nog maagdelijk leeg. Weinig dichte bossages
want zelfs de omgeving van de vlaggenmast naast de uitrit is nog geheel niet
dichtgegroeid. Wel denk ik dat op deze foto het bewijs te zien is dat
het busmateriaal in die dagen meer olielekkage vertoonde dan tegenwoordig gezien
de zwarte vlekken ter hoogte van de doorrij- en wasstraat.
Kijk rustig en misschien herkennen
sommige collega's van het eerste uur hun auto, al is de afstand van deze
luchtfoto daarvoor mogelijk te groot. Het kantoorpersoneel was in die tijd
blijkbaar minder kapitaalkrachtig dan nu want ik zie maar 1 (blauwe) auto staan,
misschien een bezoeker???
Foto
2:
Van Aad W. heb ik onderstaande
foto gekregen. Vanwege de sfeer van vroeger zoals
in de titel van deze busbrief vermeld staat, vond ik dit een heel
toepasselijke foto. De HTM in 1959 als lijn 32 op weg naar het Tesselseplein met
een AEC-Verheul (kenteken NB-43-55), busnummer 91 op de Schedeldoekshaven in Den
Haag.
Vermoedelijk is er niets meer over van wat je hier ziet nadat de
stadsvernieuwing als een tornado door de omgeving is gegaan. In 'n vorige
busbrief verfoeide ik de reclame die plakgrage mensen regelmatig het uiterlijk
van een bus doen verfomfaaien maar hier kun je zien dat in 1959 al heel
vooruitstrevend op een eenvoudige manier door de HTM 'commercials'
gebruikt werden.
Bij uit de hand lopende
conflicten met passagiers kon de chauffeur het hazenpad kiezen door een deur aan
de linkerzijde te gebruiken.....
Foto
3:
Ooit was er in Naaldwijk géén
Verdilaan/plein. Het huidige busstation ligt in een gedeelte van Naaldwijk dat
pas later in de bebouwde kom werd opgenomen. Zoals in bijna alle
steden en dorpen zijn wegen en straten met de naam van een componist, gebouwd in
een periode ná de Tweede Wereldoorlog. Voor die tijd waren de namen van onze
Koninklijke Familie veelvuldig in gebruik. In Naaldwijk is er dus het
Wilhelminaplein en dat was hét busstation in die dagen zoals hier te zien is.
Een voorloper van de huidige gelede
bussen staat prominent afgebeeld. Het was blijkbaar een warme zonnige dag
gezien de schaduwen en de open dakluiken. De fotokwaliteit is ietsje aan de
magere kant maar dat komt omdat dit een foto is die oorspronkelijk in een
krantenartikel stond en daardoor allemaal spikkels vertoont maar daarom niet minder interessant
is. (Ook was deze foto onderdeel van een kalender)
Helemaal rechts staat een
geüniformeerde man met zijn handen op z'n rug in wie ik hoogstwaarschijnlijk een vroege
Medewerker Support
herken die scherp de vertrek- en aankomsttijden controleert. Het zal daarom geen
toeval zijn dat ik deze foto en foto 4 heb gekregen van oud-controleur Koos
Dekkers.
Foto
4a-4b-4c:
Het is, op een enkele foto na, een
zwart-wit aflevering geworden. Ik wilde dit boegbeeld van kracht en souplesse (?)
zoals bij foto 3 te zien was toch nog even 'en profile' laten zien. Ik weet niet hoeveel van deze
wagens er in die tijd in dienst waren maar het zou dus best kunnen dat het
dezelfde is die hierboven op het Wilhelminaplein staat. Je kunt je er toch niets
bij voorstellen. Dat dit als erkend openbaar vervoer geaccepteerd werd en ooit
als vernieuwend en modern aangekocht is! Zonder de opdruk WSM zou je deze truck
met oplegger toch echt aanzien voor een veewagen. Ik bedoel dit niet oneerbiedig
maar zeg nou zelf.....Latere informatie heeft mij duidelijk gemaakt dat dit
soort vervoer een tijdelijke noodzaak was vlak na de Tweede Wereldoorlog en
het was dus nooit de bedoeling om dit bewust in gebruik te nemen. Er was
gewoon weinig anders beschikbaar.
Deze combinatie betreft een
Crossley-trekker met oplegger uit 1947. 52 zitplaatsen en eventueel nog 28
staanplaatsen. In totaal woog zo’n combinatie bijna tien ton, de trekker
woog ongeveer 5100 kilo en de oplegger met opbouw circa 4650 kilo. Direct na
de oorlog kon er niet te kritisch aangekocht worden, je mocht blij zijn dat
er weer busmateriaal beschikbaar kwam maar deze opleggers waren dus wel
al rond 1954 weer uit het stadsbeeld verdwenen.
Stichting Veteraan
Autobussen heeft een gerestaureerde Crossley in hun wagenpark maar dat is een
"gewone" bus en niet zo'n opleggercombinatie.
