Busbrief 69

N i e u w s i n B u s b r i e f f o r m a a t <++++>
_________________________________________________________

______ Onderwerp: Op en in Noor-wegen __________

Verhalen over oude en nieuwe bussen,

Inhoudsopgave:

Op en in Noor-wegen:

Uitsmijter: Mini, minibus

SlimvanWim: Vensters maximaal starten

Busbabbel: Noodstop

Zoals reeds aangegeven in de vorige brief, staat het in deze vol met sfeervolle beelden van over de grenzen. Van Bastiaan M. kreeg in de loop van de tijd een hele lading foto's, linken en ook dienstregelingen om mij in de gelegenheid te stellen om een beeld te krijgen van zijn bestaan in het Hoge Noorden. Bastiaan was jarenlang een collega op de bus in de vestiging Delft maar kreeg het op zijn heupen, sprong in het diepe en kwam weer boven in Noorwegen.

Dit in een paar woorden geschetst wat er gebeurde maar hieronder uitgebreider te zien in fotoformaat. De begeleidende teksten zullen wat minder diepgang hebben en niet, zoals gebruikelijk, met feiten doorspekt zijn omdat mijn kennis van Noorwegen en het Noorse openbaar vervoer niet voldoende onderbouwd is maar ik wilde deze serie natuurlijk toch wel kwijt in een busbrief, dan maar zonder alle details. Ik heb de foto's in blokjes van 4 stuks samen geplaatst zodat ik er veel kwijt kon maar ik wilde er ook geen brief van hier tot Oslo van maken dus ik heb de foto's flink verkleind.

Deze brief start met twee onderwerpen dichtbij bij huis. Mogelijk hebben de meesten van jullie hier al over gelezen in de media en misschien hebben velen van jullie zelf al het een en ander aan fotomateriaal via internet gevonden maar ik zet ze toch nog een keertje in deze brief, al is het alleen maar voor de volledigheid. Het onfortuinlijke verhaal van een collega van Arriva die een klapband kreeg.

De politie meldt dat de passagiers tot hun middel in het water staan.

De brandweer is uitgerukt en heeft hen uit hun benarde positie bevrijd.

Er is in ieder geval één gewonde; een meisje heeft een gebroken kaak opgelopen.
De bus van Arriva kreeg ter hoogte van de Jisperdijk een klapband.
De chauffeur raakte de macht over het stuur kwijt waarop de bus het water inreed.

Een ander onverkwikkelijk voorval betreft een ongeluk op 27 oktober 2007.

Ravage na botsing bus met auto op Schenkkade
Een aanrijding tussen een bus van Connexxion en een personenauto heeft zaterdagmiddag een enorme ravage veroorzaakt op de kruising Schenkkade met de Prinses Beatrixlaan. De naar schatting 35-jarige bestuurder van de auto moest door de brandweer uit zijn auto worden bevrijd. De chauffeur en de vier passagiers van de bus bleven ongedeerd. De botsing ontstond tegen half een. Onduidelijk is nog wie geen voorrang heeft verleend of hoe de aanrijding precies is ontstaan. De bus, die de personenauto aan de kant van de bestuurder raakte, duwde de auto een stukje voor zich uit. De bus en de auto kwamen tegen een paal van de ANWB tot stilstand.

De passagiers en de chauffeur van de bus 45 naar Leiden/Merenwijk konden op eigen kracht de bus, die omhoog stond tegen de ANWB-mast, verlaten. De bestuurder van de auto zat bekneld in zijn auto. Met de grote kraan heeft de brandweer de bus omhoog getild en vastgehangen in de kraan. Op die manier konden brandweermensen, ambulancepersoneel en de bemanning van de gealarmeerde traumahelikopter de bestuurder uit het wrak bevrijden. Van zijn auto was nog slechts wat verkreukeld metaal over.

De traumahelikopter, die op de Schenkkade landde tussen het kantoor van Siemens en het NL Hotel Den Haag, verliet na drie kwartier het terrein. De gewonde automobilist is met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. De buspassagiers zijn onderzocht door ambulance-personeel en opgevangen door Slachtofferhulp. De buschauffeur heeft een verklaring afgelegd op het politiebureau.

Politie, brandweer en een bergingsmaatschappij is nog geruime tijd bezig geweest de wrakken weg te halen en het kruispunt weer vrij te geven voor verkeer.

(met dank aan Maaike Kraaijeveld van het AD)

Foto 1a-1b-1c-1d:

Zo dat was de portie leed en ellende, kommer en kwel, rampspoed en tegenslag voor deze keer. Tijd voor het Noorse avontuur. Even voorstellen: op deze foto zit Bastiaan poserend achter het stuur. Deze oud-collega heeft de foto's aangeleverd die hieronder staan. Bastiaan is half december 2005 in Noorwegen aan de slag gegaan in de plaats Lommedalen, provincie Sør bij het bedrijf Veolia Transport (waar ken ik dat van????) in de garage aan de lommedalsveien 299. Maar eerst moest er het nodige gebeuren aan de taalkennis want dat is meestal wel handig als je vragen van passagiers krijgt...

Bastiaan heeft in Leiden taalles gekregen voor hij voet op Noorse grond zette. Hier in Nederland liggen de eisen anders, als je genoeg wartaal spreekt, kom je het beste uit de voeten en als je je oor hier en daar te luisteren legt, kan je je niet aan de indruk onttrekken dat daar een kern van waarheid in zit.

Voor Bastiaan was het belangrijk om één uitdrukking goed uit z'n hoofd te leren: "jeg vet ikke" = ik weet (het) niet. Met deze uitspraak kom je een heel eind. Ter illustratie op foto 1b een afdruk van Google Earth om te weten waar we het in deze brief over hebben.

Foto 2a-2b-2c-2d SNEEUW

Verder met foto's die nu eens niet via de satelliet binnenkomen maar gewoon van Bastiaan afkomstig zijn. Sfeerbeelden zoals we ze ons voorstellen als we over Noorwegen spreken. Sneeuw, sneeuw en hier en daar wat sneeuw. Op 2a zal wel een moderne stalling te zien zijn zoals wij ze ook steeds meer zullen gaan ervaren in Nederland. Lekker open en voorzien van genoeg frisse lucht.

Op 2b zien we dat een vertraging tot grote gevolgen kan leiden. Passagiers tot hun enkels in de sneeuw zullen wachtend in deze abri vast onderkoeld aangetroffen worden als de vertraging groter is dan een half uur....Verder wel een fraai plaatje van een uitgestrekt landschap waar wij alleen maar van kunnen dromen. Gezien de geringe bebouwing zal het niet echt druk worden in de spits. En 's avonds zo zonder verlichting in de omtrek lijkt het me ook geen idyllische plek. Foto 2c laat een flinke jongen zien, een bus van SL. Deze 337 wordt ingezet als assistentie/extra bus voor o.a. schoolritjes. SL is de overkoepelende naam waaronder alle openbaar vervoerders rijden. Men rijdt in groene bussen met het SL logo, dit om meer duidelijkheid te verschaffen bij de klant. SL is een soort toezichthouder/informatieverschaffer en verdeler van de opbrengsten van de kaartverkoop. Als ik dit lees, doet het me sterk aan het vroegere VSN (Verenigd Streekvervoer Nederland) denken. En op foto 2d de mooie skyline van de natuur ter plaatse met een sfeervolle kleur aan de hemel. Meer info? Jeg vet ikke.

Foto 3a-3b-3c-3d OMGEVING

Bastiaan reed de lijnen 143, 144 (sneldienst), 731, 753 en 142 Kolsås/bekkestua Oslo (misschien dat inmiddels de laatste is vervallen omdat er weer een metro/tram is gaan rijden). Deze vierluik laat een beeld zien van 4 verschillende soorten omgeving. Avond met een sneeuwbui, rustig weer in een prachtig groen landschap, het bekende beeld van een stadse wijk en een regenachtige sfeer op een ongezellig busstation.

Op foto 3b zie je het eindpunt van lijn 753 in Lommedalen, tevens een prachtig en druk bezocht langlaufgebied. Dat is nog eens wat anders dan onze eindpunten zou ik zeggen.....

Op foto 3c zie je Oslo Centrum (doe eens Noors gemakkelijk: montasje, etasje, omkjøring (omleiding), 'straks' is ook een Noors woord en betekent hier onmiddellijk, meteen. Dus als iemand mij vraagt om iets onmiddellijk te gaan doen dan antwoord ik voortaan dat ik dat straks ga doen. Er kan mij vanaf nu niets meer gebeuren.

Op 3d zie je het "sentral stasjon" voor de bussen. Dit wordt ook "bussterminalen" genoemd. De firma Sporveien (van de rode bussen) is eigenaar van dochter onderneming Nexus Traffik (deze heeft een net iets minder gunstige cao als ik het goed begrepen heb dus verdient geen aanbeveling).

Foto 4a-4b-4c-4d INTERIEUR
Iedere vervoerder (Norgesbuss, Nettbuss, Oslo Sporveien) heeft zijn eigen mobilofooncentrale met 3 kanalen. Normaal gesproken luister je naar je eigen kanaal maar er kan een gezamenlijke oproep gedaan worden. Op werkdagen is die bemand door de uitrijchauffeur en op andere tijden communiceer je vaak met collega's onderling. De 3 vervoerders in Bærum bezitten één radio, je kan kletsen op je eigen kanaal en er kan een gezamenlijke oproep gedaan worden. Je kan als chauffeur handmatig van kanaal veranderen. Als je dus een overlopertje hebt, moet je weten op welk kanaal b.v. Norgesbuss zit.

Hieronder wordt ons een blik in de chauffeurscabine gegund. Modern vormgegeven zie je hier dat er natuurlijk een aantal onbekende zaken aanwezig zijn. Het gebruik van een geldtas is bij ons, op een enkele uitzondering na, uit beeld verdwenen. Bij Bastiaan hangt hij er onder handbereik onder een apparaat dat ik tot zendinstallatie bestempel. Omdat er ook een afleesschermpje voor de passagier zichtbaar is, zal dit tegelijkertijd een betaalsysteem zijn zoals bij ons de combinatie chipcard/Infoxx ooit zal gaan functioneren.

Verder nog 2 plaatjes met busgegevens. Op 4d is zelfs te lezen dat je zittend mag plassen maar ook staand.......Klopt deze tekstverklaring? Jeg vet ikke.

Foto 5a-5b-5c-5d MERCEDES CITARO

En daar zijn ze dan, bekende beelden maar dan in een andere kleur, de Mercedes Citaro, hier in de gelede versie. "Ikke I trafikk" betekent "Buiten Dienst" dus dat ik ook erg handig om te weten zodat je niet op een plattegrond gaat zoeken waar deze stad ligt. Op foto 5c is te lezen dat je kunt emigreren en welkom bent als buschauffeur in Oslo. Op foto 5d kun je lezen dat het nog lang niet meevalt om de taal onder de knie te krijgen want alleen irriteren en teksten komen mij bekend voor maar of ze dezelfde betekenis hebben is nooit helemaal zeker.

Foto 6a-6b-6c-6d 15 METER en nog wat

Meer beelden waar je koude rillingen van krijgt. De een vanwege het winterse landschap, de ander mogelijk vanwege zijn busgevoel. In de vele winterse maanden wordt er met 2 bussen (geloof ik) gereden van Oslo naar Trysil (wintersportgebied). Dat is die witte bus, (ik neem aan dat Bastiaan foto 6a of 6b bedoelt en niet foto 6d....) en er wordt ook een 870 ingezet. De Geilo bus is van een andere busmaatschappij, maar staat wel op hetzelfde parkeerterrein als de ov-bussen in Lommedalen. De bussen in Oslo en in de omgeving rijden doorgaans niet met spijkerbanden, dat zijn meer de bussen buiten Oslo die op de niet schone wegen rijden.

Voor de lezers die plannen hebben om hun vakantie door te gaan brengen in Noorwegen volgt hier alvast een handige taaltip:

pigg degg = het Noorse woord voor spijkerbanden.

Op foto 6d meer een ludieke bus. Geen actief leven meer zo te zien maar een tweede leven zonder kans op vooruitgang gezien het verkeersbord dat intussen de doorgang is gaan belemmeren.

Foto 7a-7b-7c-7d-7e OUD EN ANTIEK (behalve 7e ;-)

Over een tweede leven gesproken. Op 7a, 7b en 7d is daar terdege sprake van. Het interieur van de gele bus mist een vrouwenhand zo te zien terwijl de blauwe ouwe op foto 7b er nog keurig verzorgd bijstaat, net als de trotse eigenaar van deze vakantiebus.

Op 7d is duidelijk een bedrijfsbestemming gegeven aan het tweede leven om precies te zijn: een russebuss (dronken jongeren die - bijna - kunnen vieren dat ze klaar zijn met hun studie gebruiken dit voertuig). Diverse collega's kunnen zo lekker een centje - kroontje - bijverdienen doordat de jongeren in deze bus door de buurt toeren met heftige geluidsinstallaties. Daar het een dure onderneming is om een bus hiervoor te laten rijden, heeft de sleepdienst het er vaak druk mee en staan deze bussen dus nogal eens met pech op de weg (of aangenaam handig in een bocht, want rechte wegen zijn hier meer uitzondering). Op foto 7c is er helemaal niets meer mee gebeurd. Als er maar lang genoeg gewacht wordt, is er misschien ook in Noorwegen wel een hobby-club of Busmuseum geïnteresseerd om deze wagen op te knappen.

Ter afscheid staat op 7e nogmaals Bastiaan in beeld in een Citaro. Hij past in dit fotoblok, natuurlijk niet vanwege de titel Oud en Antiek maar omdat het hier om een tweede leven gaat en daar is bij hem zeer zeker sprake van. Als oud-werknemer van Connexxion heeft Bastiaan nog een tip voor chauffeurs met soortgelijke plannen als hij heeft (gehad). Bij de Servicedesk valt te informeren als er vragen zijn op vele terreinen maar vast ook als je b.v. ook naar Noorwegen wilt. (zie onder foto 7e)

Bastiaan heel erg bedankt voor al je moeite om ons een blik in jouw busleven in Noorwegen te gunnen.

Uitsmijter:

Er zijn uitdrukkingen die bijgaande foto kunnen verklaren. Van Adriaan Noordergraaf kreeg ik deze foto toegestuurd waarbij hijzelf een belangrijk aandeel heeft. "Het leven begint bij veertig" zegt men en "Hoe ouder hoe gekker" maar dat er bij veel mensen een onbedwingbaar verlangen naar het vak van buschauffeur bestaat, wordt hier maar weer eens bewezen. Helaas heb ik niet de beschikking over de gebruikelijke gegevens van b.v. carrosseriebouwer en motorvermogen maar als ludieke foto mag hij in deze busbrief zeker niet ontbreken. Vandaar!

SlimvanWim:

De informatie en de toelichting die in deze rubriek staat beschreven is oorspronkelijk gebaseerd op Windows XP maar werkt ook nog bij latere Windows versies.
In deze rubriek probeer ik kleine handigheidjes te vermelden die het leven van een computergebruiker kunnen veraangenamen. Toch blijkt bij navraag dat het voor een heleboel lezers vaak nog te ingewikkeld is. Ik weet dat veel mensen meer baat hebben bij een persoonlijke uitleg omdat ze het graag een keertje voorgedaan willen zien. Het mag duidelijk zijn dat ik daar liever niet aan begin gezien het aantal lezers van tegenwoordig. Mocht er echter iemand zijn die denkt dat de tip wel handig kan zijn maar er eerst wat meer over wil weten voor tot uitvoering over te gaan, dan kan er altijd per email contact met mij opgenomen worden en zal ik proberen het gedetailleerder uit te leggen.

BusBabbel:

Regelmatig moet ik mensen wijzen op de gevaren in de bus. Op het oog is er niets te zien dat gevaarlijk is dus iedereen gedraagt zich ook zo maar dat accepteer ik alleen van volwassenen. Kinderen mogen van mij iets minder omdat ze nog niet verantwoordelijk zijn en de ernst van de situatie niet kunnen inschatten. Van ouders verwacht ik meer bewustzijn maar daar schort het in de meeste gevallen nogal eens behoorlijk aan. Waar heb ik het nu over? In deze Busbabbel wil ik het hebben over de gevolgen van een noodstop. Zelfs gewoon flink remmen zonder bovenop de rem te springen, heeft al flinke gevolgen voor de aanwezige passagiers. De krachten die optreden in zo'n geval moeten niet onderschat worden. Ooit, toen lijn 130 in Delft nog tot Tanthof reed en de tram, HTM lijn 1, z'n eindpunt had op het station, reed ik weg bij een halte in Tanthof. Ik reed met een MB200, handschakelen dus, en ik was net in de tweede versnelling opgetrokken toen er een kind onverwachts voor mijn bus overstak. Een echte noodstop dus met een snelheid van circa 15 km/uur. Het kind bleef heelhuids maar een oudere dame die op het bankje net achter de uitstapdeur had gezeten, lag nu ondersteboven in het trapgat. Geen lagevloerbus in die tijd dus ruimte genoeg om diep te vallen. Ik heb haar overeind geholpen en een ambulance laten komen want ze had een kleine hoofdwond. Verder niets gebroken gelukkig maar wel erg geschrokken. Als je zo'n simpele situatie met lage snelheid hebt meegemaakt, ga je je afvragen wat er bij hogere snelheden allemaal kan gebeuren. Een ander voorbeeld had met het voorgaande te maken. Een bekende van me vroeg om een dienst met me mee te mogen, een jongen van 14, met een beginnende eigen visie op bepaalde zaken. Toen ik hem waarschuwde voor de gevaren van het een en ander, keek hij mij meewarig aan. Je zag hem denken: "je lijkt mijn vader wel, ik kan best voor mezelf zorgen hoor!" Om hem te overtuigen van de krachten die tot grote narigheid kunnen leiden, stelde ik voor dat hij in het gangpad zou gaan staan en dat hij zich met zijn handen (goed) vast zou houden aan de stangen voor de bagagenetten die je toen had. Lacherig deed hij wat ik wilde na beloofd te hebben zich echt heeeel goed vast te houden. Het was tijdens een materiaalrit op een rustig stukje weg. Ik maakte daarna een echte noodstop en ik zag hem in de spiegel horizontaal gaan. Niet een beetje scheef naar voren maar echt horizontaal zonder met zijn voeten nog maar enigszins in de buurt van de vloer te zijn. Na de eerste schrik vond hij het natuurlijk prachtig, net een pretpark maar daarna merkte ik toch dat hij onder de indruk was van de krachten.

Als ik dan vaak een vrouw zie zitten die met 1 hand de kinderwagen vasthoudt en boos wordt als ik daarvoor waarschuw, ben ik een zeikerd en ze weet heus wel wat ze doet. Ik ben maar gestopt met die discussies maar ik houd mijn hart vast voor de gevolgen bij die ene keer dat het niet anders kan.

Wat schetst mijn verbazing toen ik na het schrijven van dit verhaal in de OV-nieuwsbrief van deze week toevallig een ondersteunend artikel voor mijn Babbel vond.

Surftips:

Toevallig surfde ik tegen deze pagina op. Een zeer goed gevulde webpagina over het OV met info in de meest uitgebreide vorm. Kijk er vooral eens rond en geniet er van. www.mp-produktie.nl

Normaal gesproken ben ik meer een tegenstander dan een voorstander van reclame. Op televisie vind ik het enorm hinderlijk. Makkelijk als je even naar het toilet wilt of iets in wil schenken maar dat doe ik nooit iedere 10 minuten dus de meeste tijd erger ik me alleen maar. Toch zijn er uitschieters op dat gebied. Een daarvan is de internetreclame van de Hema. Start deze pagina en kijk wat er gebeurd, heel fraai gemaakt. producten.hema.nl

Wie in deze sentimentele dagen van het jaar nog een schepje bovenop wil gooien, kan terecht op deze link. Allemaal nostalgie wat de klok slaat. Er zijn o.a. veel afbeeldingen te zien van oude strips en tv-series en vaak zijn er fragmenten te beluisteren.

Surf naar: www.minigroove.nl

Een jongetje van 3 keek nadrukkelijk naar zijn kruis terwijl hij in bad zat. 'Ma?' zei het jongetje, 'zijn dit mijn hersenen?'.
'Nog niet' antwoordde ze.

WEEK VAN HET SINTERKLAASGEDICHT:
Ik zie niks, waar is het licht?
Ik zie zwart voor mijn gezicht.
Ach, ach , wat ben ik dom
Ik heb mijn burka andersom.

Na een lange nacht vol passie, rolde de jongen op z'n zij....hij keek rond en zag een ingelijste foto van een jongeman op het nachtkastje staan.
Natuurlijk begon hij zich meteen zorgen te maken. 'Is dat je man?' vroeg hij nerveus. 'Nee gek' antwoordde ze en kroop nog eens lekker tegen hem aan. 'Je vriend dan?' vroeg hij iets meer op zijn gemak. 'Nee, helemaal niet', antwoordde ze, knabbelend op z'n oor.
'Wie is het dan?' vroeg de nu toch wel wat ongeduldige jongen.
Ontspannen antwoordde ze: 'Dat was ik,vóór de operatie'.........

Ze bracht me helemaal in de stemming en ze zei: 'Kom je vanavond, er is niemand thuis'.
Waaaw, te gek dacht ik, dus ik ging. Ik belde aan en.............inderdaad, er was niemand thuis.

Tot slot:

Het was een pittige bevalling wederom maar dan heb je ook flinke baby. Hopelijk geeft het een aardige kijk op Noorwegen en heb je wat aan de toegevoegde informatie in de andere rubrieken. Ik ga weer op zoek naar invulling voor de volgende brief en mogelijk krijg ik het voor elkaar om die dan met een gepaste en passende inhoud te vullen. Het resultaat is in nummer 70 te zien.

Tot de volgende brief.

Groeten van

Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)

Het geslachtsleven van de schapen is een schaapverwekkende aangelegenheid.

Een welopgevoede Schot draagt kousen en schoenen onder zijn kilt.

Mijn kind is erg slim. Op een leeftijd dat andere kinderen al lopen, laat hij zich nog altijd dragen.