Busbrief 3

Flipper:

Deze bus ging bij de rijkswerkplaats in de jaren gelegen tussen 1961 en 1968 te water.

De bus kreeg deze bijnaam omdat hij graag hield van water en greppels.

Anekdote: de chauffeur van de bus die in het water terecht kwam, kreeg een verantwoording (lap) omdat z'n film niet goed stond. Hij ging namelijk naar Delft. (met dank aan vutterchauffeur Joop Zwienenberg.)

Zoals jullie kunnen lezen is een lap (nu: feitenconstatering) van alle tijden. In die jaren was er nog geen dalkaartje anders had dat er ook op moeten staan.

Foto 2:

Andere reacties betroffen natuurlijk het beroemde en beruchte bustype 7000. Hier kreeg ik een aantal foto's van die ik jullie niet wil onthouden ( met dank aan John Windau ). De 7008 is een voorbeeld van het 2e leven dat sommige Midi's zijn gaan leiden en ik citeer de heer Windau:

"Na hun loopbaan bij West Nederland, gingen er nog een aantal naar de R.E.T. Ze deden daar dienst op de lijnen 37 en 42.

Zeker 1 Midi rijdt er (als het goed is) nog rond als camper. Deze staat in de buurt van de vestiging Krimpen. De kop is vervangen maar aan zijn/haar* achterwerk is nog te zien dat het een 7000 was.

In de buurt van Breda moet er ook nog een rondspoken (zeggen ze).

En volgens mij heeft het Noordelijk Busmuseum er een in de collectie. Ze hebben de 7040 (maar die is niet van WN geweest)."

Foto 3:

Deze foto is wel heel bijzonder en mijn dank gaat uit naar John van Hees die deze foto aanleverde. Dit was en is vanaf augustus 1981 een regelmatig terugkerend gesprek van de dag in Delft. Je krijgt ook weinig kansen om de hoofdpersoon van zulke grijze (letterlijk) foto's in levende lijve te kunnen spreken maar wij in Delft hebben zo'n chauffeur in ons midden. Felix D. die ik in de vorige busbrief al terloops noemde, krijgt met deze publicatie de eer die hem toekomt. Jammer genoeg heeft Felix zelf geen email dus kan ik hem dit niet toesturen maar ik weet zeker dat hij de gebeurtenis op zijn eigen lijfelijke harde schijf heeft staan.

De foto spreekt voor zich denk ik. Met de 7002 werd de pui van de bakkerij geraakt met als gevolg dat er enig stutwerk en stucwerk op volgden. Felix is niet in beeld, mogelijk is hij zoete broodjes aan het bakken ter plaatse.

Foto 4:

Dit is een Leyland-bus die een tweede jeugd heeft gehad als Info-bus. Grofweg kenden wij, zolang de vestiging Delft bestaat, een 4-tal Leyland busseries. De oudste serie is de 2000-serie, dan kwam de 2300-serie, de 2500-serie en de door velen verguisde en door anderen geliefde serie 1700. In latere busbrieven kom ik daar nog uitgebreid op terug maar met deze bus wil ik alvast een voorproefje geven. De 2587 heeft o.a. dienst gedaan als "schaftlokaal" tijdens de jaren geleden gehouden slipcursus op het toenmalige vliegveld-buiten-gebruik Ypenburg. Onder supervisie van Sieg van Zweden, oud chauffeur in Delft en later afdeling Opleidingen in Boskoop, werd op een verlaten stuk asfalt op het toen nog geheel onbebouwde vliegveldterrein, de slipcursus met grote gretigheid gevolgd. Dat het beheersen van een bus in een slip daar ter plekke iets makkelijker was dan in b.v. de smalle straten van Almondestraat of op de Oude Langendijk, namen we op de koop toe. Met een behoorlijke snelheid opeens de handrem erop gooien om te leren hoe de bus dan reageert, is een ervaring op zich, dat kan ik jullie verzekeren. Het wegdek was met een lekkere smerige substantie bestrooit zodat er een vergelijkbare gladheid met een stevige winter was nagebootst. Je moest je wel houden aan de opgedragen snelheden omdat zelfs op een verlaten vliegveld grenzen zijn. Ik meen me te herinneren dat een meeslippende Westnederland-controleur (naam bekend bij de redactie) dacht dat hij het beter wist en uiteindelijk onder beschimpende lachsalvo's uit de greppel getrokken moest worden.

Tot slot:
Goed, eerwaarde lezers en lezeressen, tot zover, graag tot de volgende keer.

Klik op:

Met vriendelijke groeten